Paniekaanval: symptomen en oorzaken van een paniekstoornis

Paniekaanval: symptomen en oorzaken van een paniekstoornis Een paniekaanval is een intense aanval van angst en spanning. Een paniekaanval kan door de betrokkene als zeer heftig ervaren worden. Krijg je vaker dan één keer een paniekaanval, dan heb je mogelijk een paniekstoornis. Uit onderzoek blijkt dat ongeveer 4% van de Nederlanders vroeg of laat te maken krijgt met een paniekstoornis. Deze ontwikkelt zich vaak aan het eind van de adolescentie tot ongeveer het 35e levensjaar, soms als gevolg van hevige stress. Meer vrouwen dan mannen ontwikkelen een angststoornis. Het belangrijkste kenmerk van een paniekstoornis is het hebben van terugkerende, onverwachte paniekaanvallen. Deze angstaanjagende ervaring leidt niet zelden tot straatvrees. Wat te doen aan paniekaanvallen? Een paniekstoornis wordt normaal gesproken behandeld met angst- en paniekremmende medicatie en cognitieve gedragstherapie, wat vaak een goed effect heeft op de klachten.

Belangrijkste kenmerken van angst

Een paniekaanval is een snel opkomende, hevige angst die je zomaar lijkt te overvallen. De belangrijkste algemene kenmerken van angst zijn de volgende.[1]

Lichamelijke/fysieke kenmerken van angst

  • een gevoel van onrust, nervositeit, nerveus en zenuwachtig zijn;
  • trillen of beven van de handen of ledematen;
  • zwetende handen, bezwete handpalmen;
  • gevoel dat er een strakke band rond het voorhoofd zit;
  • hevige transpiratie, zweten;
  • benauwd of vervelend gevoel op maag of borst;
  • licht gevoel in het hoofd, last van flauwtes;
  • moeite met praten, hakkelen;
    Paniekaanval gaat gepaard met allerlei klachten en symptomen / Bron: Istock.com/bahadosPaniekaanval gaat gepaard met allerlei klachten en symptomen / Bron: Istock.com/bahados
  • droge mond of keel, plakkerige mond;
  • moeite met ademhalen;
  • kortademigheid of oppervlakkige ademhaling;
  • bibberige of trillende stem;
  • bonkende of zeer snelle hartslag;
  • koude vingers of ledematen;
  • zwak of verdoofd gevoel;
  • duizeligheid;
  • moeite met slikken;
  • een zogenaamde brok in de keel;
  • stijve of verstijfde nek of rug;
  • gevoel dat men stikt, naar adem happen of snakken;
  • koude, klamme handen;
  • tintelingen in handen en/of voeten of een verdoofd gevoel
  • misselijkheid en maagklachten;
  • plotseling zeer warm of koud hebben;
  • vaak moeten plassen, steeds kleine plasjes;
  • verhit gevoel;
  • diarree, dunnen ontlasting;
  • geïrriteerd of geprikkeld zijn.

Cognitieve kenmerken van angst

  • ergens (aanhoudend) zorgen over maken, piekeren;
  • knagend en zeurend (latent) gevoel van onrust of vrees voor de toekomst;
  • voortdurend bezig zijn met lichamelijke prikkels (preoccupatie met fysieke sensaties);
  • zeer bewust zijn van lichamelijke sensaties;
  • bedreigd voelen door mensen of situaties die normaalgesproken niet bedreigend zijn;
  • angst om de controle te verliezen, de controle willen vasthouden;
  • angst om de controle over het lichaam te verliezen, vooral over de blaas of de darmen (sluitspier), zodat er ongewild verlies van urine en ontlasting is;
  • angst dat men niet opgewassen is tegen de eigen problemen;
  • denken dat de wereld op instorten staat en dat zaken uit de hand dreigen te lopen;
  • gebeurtenissen volgen elkaar in de beleving te snel op waardoor men denkt dat ze niet op te lossen of te hanteren zijn;
  • zorgen maken over ieder detail, hoe klein ook;
  • keer op keer dezelfde verontrustende gedachten hebben;
  • bang flauw te vallen op bepaalde plekken, waardoor de gedachte post kan vatten dat men deze plekken moet vermijden;
  • verwarde en onsamenhangende gedachtegang (verwardheid);
  • niet in staat om steeds terugkerende gedachten (zorgen) van zich af te zetten;
  • denken dat men een erge ziekte of aandoening heeft of gaat sterven, ook al zegt de huisarts dat er niets aan de hand is;
  • angst in de steek gelaten te zullen worden en alleen (achter) te blijven;
  • moeite om zich te concentreren op een bepaalde taak of bezigheid, moeite de aandacht ergens op te richten.

Gedragskenmerken van angst

  • vermijdend gedrag / vermijdingsgedrag;
  • vastklampen aan de partner of andere personen, afhankelijk gedrag;
  • geagiteerd gedrag, geprikkeld zijn.

Wat is een paniekaanval?

Het woord 'paniek' wordt soms gemakkelijk in de mond genomen. Tijdens een echte paniekaanval - soms ook wel angstaanval genoemd - is de angst zo groot, dat het bijna ondraaglijk is. Een paniekaanval is een zeer angstaanjagende ervaring. Sommige mensen hebben het gevoel gek te worden of dood te gaan, ze willen vluchten, gaan hevig zweten, snakken naar adem en hebben het gevoel te stikken. Paniek- of angstaanvallen zijn een kenmerk van wat een paniekstoornis wordt genoemd. Paniekaanvallen komen voor bij verscheidene angststoornissen, zoals een sociale fobie, een posttraumatische stressstoornis (PTSS), enz.

Kenmerken en symptomen (DSM-5)

Een paniekstoornis bestaat uit terugkerende, onverwachte paniekaanvallen.

Symptomen van een paniekaanval

Een paniekaanval kenmerkt zich door een periode van intense angst of onrust, waarbij ten minste 4 van de volgende 13 somatische of cognitieve symptomen optreden en binnen 10 minuten een hoogtepunt bereiken:
Bron: PeteLinforth, PixabayBron: PeteLinforth, Pixabay
  1. hartkloppingen, bonkend hart of abnormaal snelle hartslag;
  2. zweten/transpireren;
  3. trillen of beven;
  4. gevoelens van ademnood of verstikking;
  5. naar adem snakken;
  6. pijn of onaangenaam gevoel op de borst;
  7. misselijkheid of andere tekenen van abnormale klachten;
  8. gevoel van duizeligheid, wankelen, licht in het hoofd, flauwte;
  9. derealisatie (gevoel van onwerkelijkheid) en depersonalisatie (losraken van jezelf);
  10. het gevoel de controle te verliezen of gek te worden;
  11. de angst om dood te gaan;
  12. verdoofd of tintelend gevoel;
  13. rillingen of verhit gevoel.[2]

De aanval, die een piek bereikt na circa 10-15 minuten, duurt dikwijls niet langer dan enkele minuten.

Criteria van een paniekstoornis

Een paniekstoornis bestaat uit recidiverende onverwachte paniekaanvallen (zie boven). Daarnaast wordt minstens een van de aanvallen gevolgd door één maand (of langer) een of beide van de volgende kernmerken:
  1. Persisterend bezig zijn met bezorgdheid over nieuwe paniekaanvallen of de gevolgen daarvan (bijvoorbeeld de angst om een hartaanval te krijgen of door te draaien);
  2. Een overduidelijke, maladaptieve (= het vertonen van gedrag dat niet passend is bij het ontwikkelingsniveau en de leeftijd) gedragsverandering in samenhang met de aanvallen. Bijvoorbeeld gedrag dat is bedoeld om paniekaanvallen te voorkomen, zoals het vermijden van lichamelijke inspanning of onbekende situaties.

De stoornis kan niet worden toegeschreven aan de fysiologische effecten van een middel (zoals drugs of medicijnen), of aan een somatische aandoening (bijvoorbeeld een te snel werkende schildklier). Ook kan de stoornis niet beter verklaard worden door een andere psychische stoornis, bijvoorbeeld in reactie op scheiding van hechtingspersonen (verlatingsangst), zoals bij de separatieangststoornis.

Complicaties

Psychische en sociale gevolgen

Complicaties van paniekaanvallen en een paniekstoornis zijn:
  • ontwikkeling van specifieke fobieën, zoals angst om te rijden of je huis te verlaten
  • frequente medische zorg voor gezondheidsproblemen en andere medische aandoeningen
  • vermijden van sociale situaties
  • problemen op het werk of op school
  • depressie, angststoornissen en andere psychiatrische stoornissen
  • verhoogd risico op zelfmoord of zelfmoordgedachten
  • alcoholmisbruik en/of drugsmisbruik
  • financiële problemen

Agorafobie

Als mensen bepaalde situaties gaan vermijden of hun activiteiten gaan beperken, dan kan dit leiden tot agorafobie, oftewel straatvrees. Agorafobie is de buitensporige angst om zich in openbare ruimtes te bevinden waar men moeilijk kan ontsnappen en waar hulp onbereikbaar is. Ongeveer de helft van de mensen met een paniekstoornis heeft ook last van agorafobie.

Oorzaken paniekaanval en paniekstoornis

Paniekaanval

Hoewel de exacte oorzaak van een paniekaanval anno 2024 onduidelijk is, komt het vaker voor in bepaalde families. Er lijkt ook een verband te bestaan met belangrijke gebeurtenissen in het leven, zoals afstuderen en gaan werken, trouwen of een baby krijgen. Stressvolle situaties, zoals de dood van een geliefde, echtscheiding of verlies van je werk, kunnen ook paniekaanvallen veroorzaken. Paniekaanvallen kunnen ook worden veroorzaakt door medische aandoeningen en andere fysieke oorzaken. Als je last hebt van panieksymptomen, is het belangrijk om een arts te raadplegen om de volgende mogelijkheden uit te sluiten:

Paniekstoornis

Tegenwoordig gaat men er van uit dat paniekstoornissen berusten op een combinatie van cognitieve factoren (angstgevoeligheid) en biologische factoren (aanleg voor een paniekstoornis), foute attributies (onjuiste percepties van lichamelijke sensaties) en fysiologische reacties. Bij mensen met aanleg voor paniek, begint het vaak bij een verkeerde interpretatie van de onderliggende oorzaak, bijvoorbeeld interne sensaties zoals hartkloppingen opvatten als een teken van een naderend hartaanval. Deze gedachte leidt tot nog meer lichamelijke symptomen, hetgeen de angstige gedachten weer versterkt. Zo belandt de persoon in een negatieve spiraal hetgeen zich kan ontwikkelen tot een heuse paniekaanval.

Auto-ongeval en andere stressvolle gebeurtenissen kunnen leiden tot een paniekaanval / Bron: Dmitry Kalinovsky/Shutterstock.comAuto-ongeval en andere stressvolle gebeurtenissen kunnen leiden tot een paniekaanval / Bron: Dmitry Kalinovsky/Shutterstock.com

Risicofactoren

Symptomen van paniekstoornis beginnen vaak in de late tienerjaren of vroege volwassenheid en treffen meer vrouwen dan mannen. Factoren die het risico op het ontwikkelen van paniekaanvallen of paniekstoornis kunnen vergroten, zijn:
  • familiegeschiedenis van paniekaanvallen of paniekstoornis
  • stressvolle life events, zoals de dood of ernstige ziekte van een geliefde
  • een traumatische gebeurtenis, zoals aanranding, verkrachting, mishandeling of een ernstig ongeval
  • grote veranderingen in je leven, zoals een echtscheiding of het krijgen van een baby
  • roken of overmatige inname van cafeïne
  • als kind fysiek of seksueel misbruikt zijn

Behandeling van paniekstoornissen

Normaliter wordt een paniekstoornis behandeld met angst- en paniekremmende medicatie en cognitieve gedragstherapie. In therapie leren personen om hun angst en paniekaanvallen beter te hanteren en krijgen ze ontspaningsoefeningen aangereikt om de opgelopen lichamelijk spanning te doen verminderen. Ook kunnen personen middels ademhalingstrainingen technieken aangereikt krijgen teneinde het normale CO2 gehalte in het bloed te herstellen. Ook leren ze dat er een relatie is tussen het uitademen van te veel CO2 en cardiovasculaire sensaties en belevingen. Voorts wordt een gezonde, rationele manier van denken aangeleerd, waardoor allerlei lichamelijke sensaties op een niet-catastrofale, kalmerende manier worden verklaard. Op deze wijze behoren paniekaanvallen op den duur tot de verleden tijd.

Over angst wordt niet gesproken

Bijna een derde van de Nederlandse bevolking zou liever niet aan goede vrienden of naaste familie vertellen dat zij last hebben van angstgevoelens of paniekaanvallen, tenzij het echt niet anders kan. Dit blijkt uit een onderzoek van Motivaction in opdracht van Fonds Psychische Gezondheid, uitgevoerd in het kader van de 17e Landelijke Dag Psychische Gezondheid.[4] Thema van deze Landelijke Dag is angststoornissen. Het Fonds werkt dit jaar samen met de Angst, Dwang en Fobie stichting (ADF). Het Fonds Psychische Gezondheid is bezorgd over dit hoge aantal. De organisatie streeft naar meer openheid over en begrip voor psychische problemen; uit deze cijfers blijkt dat er nog heel wat moet gebeuren om dit te bereiken. En het gaat niet om een klein aantal mensen dat een angststoornis krijgt.

De helft van de volwassenen met een angststoornis had in hun jeugd een psychiatrische diagnose

Ongeveer de helft van de volwassenen met een angststoornis had op hun 15e symptomen van een psychiatrische aandoening, zo blijkt uit onderzoek.[5] De onderzoekers vonden ook een relatie tussen bepaalde aandoeningen in de jeugd en de ontwikkeling van bepaalde vormen van angststoornissen op volwassen leeftijd. De resultaten onderstrepen het belang van vroege diagnose en preventie van angststoornissen.

Angststoornissen behoren tot de meest voorkomende psychiatrische aandoeningen. Ze omvatten sociale en andere fobieën, posttraumatische stress-stoornis (PTSS), gegeneraliseerde angststoornis, paniekstoornis en obsessief-compulsieve stoornis. In dit onderzoek hebben onderzoekers de psychiatrische geschiedenis van 1.037 volwassenen onderzocht, in de leeftijd van 11 tot en met 32 ​​jaar. Van de 232 volwassenen met angststoornissen, was de meest voorkomende psychiatrische aandoening tijdens hun kinderleeftijd een angststoornis, gevolgd door depressie.

De onderzoekers vonden ook verbanden tussen sommige aandoeningen die waren vastgesteld op volwassen leeftijd en die waren vastgesteld tijdens de jeugd. Volwassenen met PTSS hadden vaak een voorgeschiedenis van extreem opstandig gedrag en gedragsstoornissen in de kindertijd. Volwassenen met een obsessieve-compulsieve stoornis hadden nogal eens als kind te kampen gehad met waanvoorstellingen en hallucinaties. Fobieën op volwassen leeftijd hebben een zekere relatie met specifieke fobieën tijdens de kinderjaren.

Het rekening houden met de psychiatrische voorgeschiedenis bij de diagnose van volwassen angststoornissen kan de diagnose, preventie en behandeling ten goede komen, zo stellen de onderzoekers.

Noten:
  1. Ontleend aan: Jeffrey S. Nevid, Spencer A. Rathus en Beverly Greene: Psychiatrie - een inleiding; Pearson Education, zesde editie, 2008, p. 292.
  2. American Psychiatric Association. Handboek voor de classificatie van psychische stoornissen (DSM-5). Nederlandse vertaling van Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders 5th Edition. Amsterdam: Boom Psychologie, 2014.
  3. Ibid, p. 397.
  4. Onderzoek Motivaction, september 2014. 29% van de respondenten bespreekt angstgevoelens of paniekaanvallen liever niet met naasten.
  5. Gregory AM, Caspi A, Moffitt, TE, Koenen K, Eley TC, Poulton R. Juvenile Mental Health Histories of Adults With Anxiety Disorders. American Journal of Psychiatry, 164:1-8. February 2007.

Lees verder

© 2009 - 2024 Tartuffel, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Wat een paniekaanval isWat een paniekaanval isPaniekaanvallen kunnen verschillende oorzaken hebben. Gelukkig kun je paniekaanvallen voorkomen en de symptomen onderdru…
Paniekaanval of paniekstoornis: verschijnselen, aanpakPaniekaanval of paniekstoornis: verschijnselen, aanpakOns lichaam is er op gemaakt om bij angst een stresshormoon aan te maken, adrenaline, waardoor je snel kan reageren op g…
Paniekaanval en de paniekstoornisPaniekaanval en de paniekstoornisEen paniekstoornis is een angststoornis waarbij herhaaldelijk paniekaanvallen optreden, in combinatie met angst voor een…
Cognitieve gedragstherapie bij paniekstoornis met agorafobieCognitieve gedragstherapie bij paniekstoornis met agorafobieVeelvuldig wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat cognitieve gedragstherapie de meest effectieve vorm van psychotherap…

Telefoonangst, bang zijn om te bellen of gebeld te wordenTelefoonangst, bang zijn om te bellen of gebeld te wordenVoor veel mensen is het herkenbaar: angst voor de telefoon. Men heeft er moeite mee de telefoon op te nemen om te bellen…
Observerend/sociaal leren: observatie - imitatie - rolmodelObserverend/sociaal leren: observatie - imitatie - rolmodelBij klassieke en operante conditionering leren mensen gedrag aan de hand van de gevolgen die dit gedrag voor hen heeft o…
Bronnen en referenties
  • Inleidingsfoto: TheDigitalArtist, Pixabay (bewerkt)
  • American Psychiatric Association. Handboek voor de classificatie van psychische stoornissen (DSM-5). Nederlandse vertaling van Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders 5th Edition. Amsterdam: Boom Psychologie, 2014.
  • Gregory AM, Caspi A, Moffitt, TE, Koenen K, Eley TC, Poulton R. Juvenile Mental Health Histories of Adults With Anxiety Disorders. American Journal of Psychiatry, 164:1-8. February 2007.
  • Help guide. Panic Attacks and Panic Disorder. https://www.helpguide.org/articles/anxiety/panic-attacks-and-panic-disorders.htm (ingezien op 13-7-2018)
  • Jeffrey S. Nevid, Spencer A. Rathus en Beverly Greene: Psychiatrie - een inleiding; Pearson Education, zesde editie, 2008.
  • Mayo Clinic. Panic attacks and panic disorder: Symptoms & causes. https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/panic-attacks/symptoms-causes/syc-20376021 (ingezien op 13-7-2018)
  • Onderzoek Motivaction, september 2014. 29% van de respondenten bespreekt angstgevoelens of paniekaanvallen liever niet met naasten.
  • Afbeelding bron 1: Istock.com/bahados
  • Afbeelding bron 2: PeteLinforth, Pixabay
  • Afbeelding bron 3: Dmitry Kalinovsky/Shutterstock.com
Reacties

Herman, 16-08-2017
Kun je ook continu een paniekstoornis hebben? 24/7 Reactie infoteur, 18-08-2017
Een gegeneraliseerde angststoornis is een psychische aandoening waarbij een continu gevoel van angst en nervositeit op de voorgrond staat.

Femke, 13-02-2016
Hoi Aaron,
Zou je mij kunnen vertellen hoe de show genaamd is van Otto-Jan? Zoek vaak iets op qua video's maar er is niet zoveel over te vinden. Reactie infoteur, 19-02-2016
Hallo Femke, ik heb Aaron via een mailtje laten weten dat u hem een vraagt hebt gesteld.

Kelly, 30-10-2014
Ik ben 16 jaar en heb last van paniekaanvallen (nu al bijna 2 jaar ongeveer). Ik heb hier echt heel erg last van. Ik moet elke dag met de metro naar school en heb nu een keer een paniekaanval in de metro gehad en ben dus elke keer weer erg bang om met de metro te gaan. Vandaag heb ik het geprobeerd maar ging het weer mis en ben dus wel weer terug gegaan met de metro (wat heel eng was voor mij) en zit nu thuis. Ik kan wel trots zijn dat ik het geprobeerd heb en toch weer met de metro terug ben gegaan en dat ik niet iemand heb gebeld om mij op te komen halen bij het station. Ik heb hier echt heel veel last van en mijn school lijd hier ook onder. :( Reactie infoteur, 30-10-2014
Hallo Kelly,

Mensen die last hebben van paniekaanvallen kunnen op den duur situaties gaan vermijden uit angst voor zijn of haar paniekaanvallen, zoals de straat, drukke winkels en het openbaar vervoer. De angst voor een paniekaanval kan iemands leven gaan beheersen. Als je er zelf niet uitkomt, is het verstandig om samen met je huisarts op zoek te gaan naar de beste aanpak voor je angsten. Het gaat dan om gesprekken, zelfhulp, ondersteuning van een psycholoog en/of medicijnen.

Sandra, 16-06-2013
Hallo,
ik ben sandra, ik heb een zware vechtscheiding achter de rug, ik heb er geen gras laten over groeien maar deze persoon vond het blijkbaar leuk me continue te plagen terwijl ik alles kwijt was. de laatste maanden heb ik last van koorts, angsten, zenuwachtigheid, mensen afsnauwen die me proberen te helpen, vermageren, hoofdpijn, slapeloosheid. vroeger voor mijn huwelijk was ik de lieve, leuke, ondernemende en zeker geen stresskip. mijn dokter geeft me xanax 2mg, ik zit zonder en ben al bang. ik werk eraan, ik wil mijn vriend niet verliezen. ik heb hier deanxit (roze pillen) kan ik eventueel zo eentje nemen om xanax te vervangen?
sandra Reactie infoteur, 19-06-2013
Dit kunt u het beste met uw huisarts overleggen, desnoods (afhankelijk van waar u zich nu bevindt) telefonisch.

Evelien, 03-04-2012
Hallo, Ik ben 17 jaar en heb sinds eind grote vakantie veel last van duizeligheid, hartkloppingen, steken in mijn borst, opeens heel warm krijgen. k ben naar de dokter geweest en die zei dat er niets was alles is gezond. Ik ben ook naar een cardioloog geweest en die zei dat er niets aan mijn hart was alleen een te snelle hartslag. Ik ben echt bang dat ik dood ga of dat er iets ernstig met me is. De dokters vinden niets en zeggen dat er echt niets is; maar toch heb ik elke dag meerdere keren deze symptomen. Hoe kan ik er vanaf raken?

groetjes Reactie infoteur, 20-04-2012
Als je last hebt van angstklachten, is het verstandig dat je hulp zoekt. Veel mensen hebben last van terugkerende angstklachten en het blijkt dat zij heel veel baat hebben bij cognitieve gedragstherapie, dat is een mengeling van anders leren denken en anders leren doen. De huisarts kan je verwijzen naar een instelling voor geestelijke gezondheidszorg, waar ze je verder kunnen helpen. Vaak bestaat de therapie uit een afgebakend aantal bijeenkomsten gedurende een x-aantal weken. Soms kan een zelfhulptherapie ook uitkomst bieden. De begeleide zelfhulp is voor mensen vanaf 16 jaar die angstklachten hebben en hier zelf meer greep op willen leren krijgen (http://goo.gl/2XBjB). Veel sterkte ermee!

Maria, 20-01-2012
Hallo mijn naam is Maria, ik heb al heel erg lang last van hyperventilatie ik heb het een periode heel erg gehad en toen werd het weer minder, ik ben vaak naar de dokter geweest die vertelde me dat ik hyperventilatie heb maar telkens als ik zo'n aanval krijg voelt het alsof ik dood ga en daar ben ik ook heel erg bang voor. Ik ben nu 17 jaar en ben weer langs de dokter geweest omdat ik hele erge hartkloppingen heb nu moet ik mijn bloed gaan prikken en er word een hartfilmpje gemaakt. Moet ik nu heel erg bang worden of stel ik me aan? help me aub! Reactie infoteur, 25-01-2012
Je huisarts kan de diagnose hyperventilatie vaststellen. Belangrijke veroorzakers van hyperventilatie zijn spanning en angst. Door middel van ademhalings- en ontspanningsoefeningen kun je je meer ontspannen voelen, zodat de kans op een aanval wordt verkleind. Vraag je huisarts voor een vewijzing naar een geschikte behandeling voor hyperventilatie (bijvoorbeeld Mensendieck).

Yarah, 01-01-2012
Ik heb 5 jaar geleden toen ik 12 was voor het eerst mijn paniek aanval gekregen, al wist ik niet dat het een paniek/angst aanval was.
Ik ben op mijn 12e mijn buurman ( de vader van me beste vriendin )verloren waar ik erg goed contact mee had, daardoor ben ik zo erg geschrokken dat ik 3 weken niks heb gegeten en alleen maar water dronk, ook had ik constant paniek aanvallen. Sinds dat moment durf ik niks meer alleen, niet meer alleen thuis zijn niet meer alleen op de fiets niet meer alleen een supermarkt in, helemaal niks durfde ik zo bang voor de angst.
Daarvoor ben ik 2 jaar bij een psyciater geweest & kreeg melatonine om in slaap te komen & Anti depresiva maar daar ben ik binnen 2 weken mee gestopt omdat het voor een 12 jarige veel te zware medicijnen waren.
Ik ben na die 2 jaar hulp der vanaf gekomen teminste dat dacht ik.
Nu 3 jaar later heb ik een flinke terugslag gekregen.
Ik ben nu 17 jaar en heb elke dag wel 2 of 3 aanvallen.
Daarvoor ga ik weer terug naar een psyciater en heb ik medicijnen oxesepam.
Maar elke dag is een gevecht voor me.
Ik heb last van kort ademigheid, ontzettende hoofdpijn, zweethanden, het warm en koud hebben, willen vluchten voor je angst maar waar naartoe? Constand denken dat ik dood ga en allerlei nare dingen in mijn gedachten krijgen, zoals stel voor dat ik dood ga en dan? Ik denk ook echt dat der iets mis is met mijn lichaam want dan heb ik bijvoorbeeld hoofdpijn en denk ik aan een hersebloeding of een tumor. Dan heb ik druk op me borst en denk ik aan een hartaanval of stilstand. Vandaag ben ik erg kortademig en ontzettend duizelig en denk elke keer dat ik zomaaar stop met ademhalen zo eng is dat.

Myn vraag is dus : Hebben meer mensen hier last van en zo ja vertel het me alsjebliefd ook zou ik graag willen weten of der meer mensen zijn die veel over de dood na denken en der super bang voor zyn.
Ik zou ook graag met iemand willen praten die het zelfde door maakt als mij.
via msn of de telefoon of iets? Reactie infoteur, 02-01-2012
Zou je graag eens ervaringen uit willen wisselen over je klachten? Het kan een verademing zijn mensen met dezelfde soort problemen te spreken en erachter te komen dat je niet de enige bent! Op de website van de ADF stichting (ADF staat voor Angst, Dwang en Fobie) kun je meer lezen over lotgenotenavonden. ADF is een landelijke patiëntenvereniging die zich inzet voor mensen met angst- en dwangklachten (http://www.adfstichting.nl).

Marissa, 01-11-2011
Hallo, ik ben een meisje van 17 en heb last van paniekaanvallen het is echt super eng, ik heb het vaak wanneer ik ergens ben buiten op school op het werk. Ik vind het echt super vervelend en wil er snel vanaf. Ik heb het ook vaak wanneer ik uit ga met vriendinnen, ik heb dan last van druk op mn borst hyperventilatie zweet handen etc. Ik durf ook vaak niet meer naar buiten te gaan of wat dan ook. Want ik ben gewoon bang dat ik er dan weer last van heb. Ik zit er aan te denken om naar psychiator te gaan is dat een goed idee of moet ik ergens anders heen gaan? Reactie infoteur, 07-11-2011
Als je zoveel last hebt van angst en paniekaanvallen, is het heel erg verstandig dat je hulp zoekt. Veel mensen hebben last van terugkerende angstklachten en het blijkt dat zij heel veel baat hebben bij cognitieve gedragstherapie, dat is een mengeling van anders leren denken en doen. De huisarts kan je verwijzen naar een instelling voor geestelijke gezondheidszorg, waar ze je verder kunnen helpen. Vaak bestaat de therapie uit een afgebakend aantal bijeenkomsten gedurende een x-aantal weken. Veel sterkte ermee!

Sandra, 15-09-2011
Hoi, ik heb al vanaf mij 17e last van aanvallen doodeng, als ik ga slapen weet ik al van te voren of ik een aanval krijg en ik ben wakker daarbij, en het blijft eng de ene keer is het veel erger dan de anderen keer, of ik geen lucht meer krijg gaat mij hele lichaam omhoog totdat ik het heb gehad ben ik rustig en val ik met gemak unslaap. weer iets anders gewoon in de auto en je kan geen lucht meer halen en je kan niet meer slikken echt eng of je dood gaat enzo, ik weet nog steeds niet waardoor het komt en waar het vandaan komt heb nog stees grote vraagtekens staan. Reactie infoteur, 19-09-2011
Belangrijker dan de vraag waar het vandaan komt, is hoe ermee om te gaan? Gelukkig helpt in veel gevallen cognitieve gedragstherapie. Via uw huisarts kunt u worden verwezen naar een instelling voor geestelijke gezondheidszorg. U kunt zelf ook contact opnemen.

Ijpelaar, 12-08-2011
Ik heb al jaren een vorm van angsten, bij mij is het hartangst, en ik heb regelmatig daar last van en de vrees van een hartaanval, ik controleer kontinu de hartslag waardoor ik hem erg gewaar ben en dat is soms erg vermoeiend, ik krijg meestal strakke mond, tintelingen, warm (opvlieger) en meestal in de nacht op bed, bij mij duurt het geen 10 minuten maar kan het de gehele nacht aanhouden, raar is ik kan wel 22 km fietsen en dan geen probleem, ik merk dat wel eens op en denk er ineens aan en huppa gelijk begint de druk op mijn borst weer, in de morgen word ik wakker met 56 slagen wat toch goed is en bloeddruk is onder 120 ook goed, ik heb dit al sinds 97 na een zware infectie waarvan ik de klap kreeg en is daarna nooit meer over gegaan, ik heb wel de angst enigzins onder controle maar ik krijg door fietsen geen extra conditie, waarschijnlijk door dit probleem, teveel ermee bezig zijn, ik heb ook erg veel krampen in spieren, spierpijnen, maar niet zwaar meer zeurend en bewegings gevoelig. Trillerig kan ik ook zijn en soms lange tijd ontstannen kan dan ook moeilijk, ik doe bewust ontspannen lukt niet altijd, ik heb chronische hyperventilatie en ben door kwik belast door de vullingen waarvoor ik overgevoelig bleek te zijn, uitgeboord 6 jaar geleden nu.

Gekke is ik heb soms een goede dag met een onvermoeidheid van een jong kind, en ook hier gekke is als ik dan denk hee ik voel me goed slaat het ineens om, herkenbaar?

Heb gesproken met de huisarts, die zegt hartproblemen zijn voorspelbaar, je kan niet de ene dag sporten zonder klachten en de anderde dag wel, als je last hebt van het hart is altijd inspanning klachtenopwekkend, daar zit wel wat in.

Maar soms ben ik nergens toe in staat. Reactie infoteur, 16-08-2011
Vergeet niet dat u voor uw hyperventilatie altijd hulp kan inschakelen. Uw huisarts kan u desgewenst verwijzen.

Anoniem, 06-08-2011
Hallo, ik ben een jongen van 18 jaar. ik heb vanaf me 12de tt 17de in internaten gewoond en ik woon nu bij een man(pleegvader) ik heb nooit ergens last van gehad totdat ik bij deze man kwam wonen. hij is heel aardig doet alles voor mij etc. In het verleden heb ik echt super veel megemaakt. mishandeld, stiefvader alcholist vanaf me 8ste van holland naar limburg verhuisd. En sinds een jaar heb ik echt last om vrienden te maken angst als ik naar de winkel ga.Het gevoel om dood te gaan warm van binnen, koude handen zweten bijna alle sympthonen. Ik vermijd drukte, feestjes maar ik heb een vriendin met een grote familie en ieder keer dat er een feestje is drink ik 2-3 blikjes bier, bacardi want als ik gedronken heb voel ik me gewoon normaal hoe raar het ook klinkt. Ik heb me vmbo-tl gehaald en me rijbewijs pas geleden wat heel lastig voor mij was want op mijn examen kon ik nauwelijks ademen echt super raar maar wonder boven wonder heb ik dan toch me rijbewijs gehaald. Ik weet niet wat ik moet doen ik kan zo niet meer leven ik ben het zat. De angst, angst om alcohlist te worden want met een paar pilsjes op heb ik nergens last van en ben ik de meeste socciale persoon die je ooit gekent hebt… Ik weet het echt niet meer ik heb gewoon hulp nodig maar ben bang die te vragen. Ik hoop gewoon dat iemand mij kan helpen of weet wat ik moet doen want hoe het er nu voor staat denk ik eraan om mijn leven te beeindigen hoe raar dit ook klinkt. Maar ik kan er gewoon niet meer tegen :(! Ook d8 ik dat dit allemaal aan het roken lag ik ben nu 9 dagen gestopt en het is wel iets minder geworden maari k heb er nog steeds last van. help mij asjeblieft! Reactie infoteur, 10-08-2011
Helaas was ik niet in staat eerder te reageren. Ik haal uit je verhaal op dat je in je jonge leven al veel hebt meegemaakt en dat is je niet in je koude kleren gaan zitten. Wat je beschrijft lijkt op sociale angst of sociale fobie. De 'e-psychiater' beschrijft dit als volgt:

"De sociale fobie wordt gekenmerkt door een uitgesproken angst voor en (vaak) vermijding van een of meer situaties of omstandigheden waarbij de patiënt opvalt of zou kunnen opvallen. Hij is bang zich tijdens zo'n gelegenheid belachelijk te maken door zich vreemd of angstig te gedragen, zoals te trillen, te stamelen of te blozen. De angst en vermijding zijn gekoppeld aan situaties waarbij men het gevoel heeft beoordeeld of bekeken te worden."

Een sociale fobie komt heel vaak voor. Sociale fobie komt bij 2-3, mogelijk zelfs 10-15% van de Nederlanders voor en ontstaat meestal voor het 20e levensjaar.

Sociale fobie geeft vaak aanleiding tot alcoholmisbruik, omdat degene zich lekkerder en zekerder voelt als hij alcohol heeft gedronken. Maar je bent niet van de ene op de andere dag een alcoholist. Gelukkig kan je hulp zoeken en over je angst heenkomen. Daar heb je dan geen alcohol meer voor nodig.

De behandeling van de sociale fobie is gebaseerd op een combinatie van medicijnen en cognitieve gedragstherapie, waarin je leert anders te denken en anders te handelen. Ik raad je aan om een verwijzing te regelen via je huisarts of zelf een instelling voor geestelijke volksgezondheid (GGz) te bellen voor een afspraak. In mijn eerdere reactie aan 'annie' (20-02-2010 14:57) hieronder, heb ik een lijst opgenomen (je kunt hier komen door te klikken op: 'Lees meer reacties en antwoorden op het artikel "Paniekaanval en paniekstoornis: symptomen & voorkomen"…').

Je kunt deze instellingen gewoon bellen voor informatie en het maken van een afspraak voor een eerste gesprek (dat noemen ze een intakegesprek). Doen dus! Hieronder een lijst met instellingen. Je kunt ook één van deze instellingen bellen en informeren naar een instelling in de buurt van waar je woont.

Jenzia, 06-08-2011
Hallo, ik ben een jonge vrouw van 29 jaar, ik heb sinds paar maanden last van duizeligheid, bang dat ik dood ga, licht in me hoofd misselijk, tintelingen in mijn linkerbeen en arm, hartkloppingen, als ik eet lijkt wel of ik niet kan slikken. Ik ben heel erg bang en ik weet dat ik niet dood ga maar ik wil zo snel mogelijk een oplossing zien te vinden. Want dit is echt geen pretje om zo te voelen. Zelfs als ik in de winkel sta of bij de kassa heb ik het gevoel dat ik zo flauw kan vallen. Hoop dat u mij kan helpen wat ik moet doen.

Groetjes jenzia Reactie infoteur, 09-08-2011
Dat zijn angstige ervaringen, waarvan ik mij kan voorstellen dat je er zo snel mogelijk vanaf wilt komen. Voor hulp kun je aankloppen bij een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (GGz), ook bij jou in de buurt. In mijn reactie aan 'annie' (20-02-2010 14:57) heb ik ene hele lijst aan instellingen neergezet. Schroom niet en neem gewoon contact met ze op. Je kan ook een verwijzing regelen via de huisarts.

Daan, 01-08-2011
Bedankt voor uw hulp, ik ben gister nacht toch naar de spoedeisende hulp gegaan en vervolgens met de boodschap: U heeft last van paniekaanvallen weer naar huis gestuurd. Ik ga vandaag contact opnemen met dimence om ze te vertellen dat mijn paniekaanvallen toch nog niet onder controle zijn! Reactie infoteur, 02-08-2011
U doet er heel verstandig aan om hulp in te schakelen!

Daan, 31-07-2011
Hallo, ik heb al zo´n 2 jaar last van paniek aanvallen. Maar de symptomen die ik vandaag had zijn vrijwel het zelfde als die van een hartaanval. Mijn linkerarm doet pijn en ik ben duizelig en misselijk ook heb ik vrijwel geen controle over mijn linker been! Moet ik me zorgen maken of kan dit ook het gevolg zijn van een paniek aanval. Mijn dokter zegt me namelijk telkens dat er niks aan de hand is, maar ik ondervind toch dagelijks lichamelijke en geestelijke klachten! Reactie infoteur, 01-08-2011
Zegt uw huisarts nu ook dat er 'niets aan de hand is'? Heeft u nog geen contact opgenomen met uw huisarts, doe dat dan alsnog (direct). Mocht u twijfelen aan het oordeel van uw huisarts, dan kunt u een second opinion aanvragen bij een andere arts. Het is belangrijk dat een lichamelijke oorzaak van uw klachten uitgesloten wordt. Mocht u last hebben van paniekaanvallen, dan is een verwijzing naar een cognitieve gedragstherapeut aangewezen. Anders is de kans groot dat u last blijft houden van paniekaanvallen.

Anny, 26-07-2011
Jarenlang heb ik er last van gehad, het was een hel op aarde voor mijn,
Diazepam was mijn redmiddel, ik slikte ze alleen als ik een aanval kreeg, als ik ze maar bij mij droeg dan was er niets aan de hand, maar als ik ze vergeten had dan raakte ik gelijk in paniek, nu vele jaren later, heb ik nog een oxesepam nodig als ik ga slapen,
ik kan nog steeds overstuur en zeer angstig zijn, vooral als de dagen weer korter worden
en s`nachts alleen in huis dat is echt afschuwelijk, toch hoop ik dat ik die aanvallen onder controle eens krijg! Reactie infoteur, 28-07-2011
Ik hoop ook voor je dat je de paniekaanvallen onder controle krijgt. Ik weet niet of je hier hulp bij krijgt, maar cognitieve gedragstherapie is een effectieve manier gebleken om paniek de baas te worden.

Thom, 09-06-2011
Ik heb de laatste maanden ook last van veel angst en paniek aanvallen.
Gister had ik een hele hevige paniek aanval.
is het normaal dat je de dag daarna heel moe bent, alsof je een marathon hebt gelopen? Reactie infoteur, 10-06-2011
Dat is heel normaal. Een paniekaanval is psychisch en lichamelijk zeer belastend. Mensen die last hebben van regelmatig terugkerende paniekaanvallen doen er verstandig aan om professionele in te schakelen. Paniekaanvallen kunnen goed behandeld worden. Sterkte gewenst!

Bianca, 01-06-2011
Hoi bianca hier, heb al sinds een jaar of twee, van al die vage klachten kom s, morgens m, n bed uit en zie alles dubbel en de hele wereld lijkt wel scheef.heb de hele dag door het idee dat ik van m, n stokje ga koud, warm.ben vergeetachtig.heb de laatste jaren wel vee.l mee gemaakt.man bijna twee keer verloren door foute diagnose(38)jaar vocht tussen hart en hartzakje(diagnose longonsteking)door twee artsen.vervolgens vocht weg maar hartzakje te strak om het hart.geen chirurg die z, n vingers er aan wou branden om die te verwijderen.eindelijk na 6 jaar erasmus mc rotterdam(dokter schaar)wilde het doen garantie tot aan de deur(lees als nood team op de gang voor als het fout zou gaan).maar gelukkig alles oke man weer honderd procent gezond zelfszonder pillen of iets ben toen heel sterk geweest.nu is m, n huidige werkgever falliet heb maanden in onzekerheid gezeten.heb inmiddels gesoliciteerd en ben aangenomen.moet nog gaan beginnen bij nieuwe baas, maar zit er doorheen.weet niet waar ik de kracht vandaan moet halen heb zelf door dit al twee keer op de spoedeisend gezeten zo rot vvoel ik me loop de doktersdeur plat moet nnu met iemand gaan praten zit al twee dagen op en telefoontje te wachten ze belt gewoon niet terug baal als een stekker wat moet ik nou Reactie infoteur, 05-06-2011
Als mensen (in korte tijd) veel meemaken, kan men psychisch flink uit balans raken. De draaglast is dan groter dan de draagkracht. Allerei psychische en lichamelijke klachten kunnen het gevolg zijn. In dat geval is het verstandig om psychische hulp in te schakelen. In mijn reactie op 'Annie' van 21-02-2010 staan adresgegevens van ggz-instellingen. Mensen kunnen zelf bellen of een verwijzing regelen via de huisarts. Ik zou niet blijven wachten op een telefoontje, maar zelf de huisarts bellen. Heel veel sterkte gewenst!

Daisy, 09-05-2011
Hallo, ik ben de laatste tijd misselijk, heb geen eetlust en al naar mijn gevoel teveel afgevallen. Ik ben bezig / ga proberen slaapmedicatie af te bouwen. Zijn dit symptomen van een angst/paniekaanval? Reactie infoteur, 10-05-2011
Daar kan ik niets over zeggen: misselijkheid en gebrek aan eetlust kunnen diverse (lichamelijke) oorzaken hebben. Ik adviseer u naar de huisarts te gaan, zodat hij/zij bij u een anamnese kan afnemen en u lichamelijk kan onderzoeken.

Stefan, 30-04-2011
Ik ben 16 jaar oud en had gisteren een paniekaanval in bed, ik had hartkloppingen en als ik dronk omwille van een zeer droge mond begon ik percies maagzuur te krijgen, toen ben ik terug in men bed gaan liggen, had het zeer koud en begon mijn linkerbeen zeer fel te trillen, moet ik mijn ouders en dokter waarschuwen? Reactie infoteur, 04-05-2011
Je doet er verstandig aan dit met je ouders te bespreken. Houd beangstigende ervaringen nooit voor jezelf. Ook kun je je klachten altijd bespreken met je huisarts.

Sonja, 23-04-2011
Hallo,

Ik heb al 5 jr een angststoornis en de nodige therapieen gevolgt, het laatste jaar gaat het best goed en voel me dan ook bevrijd. Ik krijg alleen steeds meer lichamelijke klachten. Het is net of mijn lichaam zo gewend is aan die constante spanning de laatste jaren dat het niet goed meer kan ontspannen. Ik slik al een paar maanden maagtabletten ivm maagpijn, maar nog steeds gebeurd het, 10 min. na het eten, dat ik het gevoel heb dat mijn maag helemaal opzet en in de weg gaat zitten. Mijn hartslag reageerd hier ook erg op. Heeft dit met de angststoornis te maken? Ik ga ook al een jaar na de fysio omdat mijn rug/schouder/nekspieren vast zitten, wat hoofdpijn en pijn/tintelingen in mijn li-arm veroorzaakt. Dit lijkt ook maar niet beter te worden. Heeft U nog tips?

Vr. Groet, Sonja. Reactie infoteur, 27-04-2011
Ademhalings- en ontspanningsoefeningen zijn de eerste en meest eenvoudige technieken om beter met angst te leren omgaan. Ontspanningsoefeningen hebben het meeste effect als ze regelmatig gedaan worden. Een rustige en ontspannen geest heeft een positieve invloed op de rest van de dag. U kunt bij een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (ggz) ontspanningstherapie volgen. Het doel van ontspanningstherapie is te leren ontdekken waar de spanning in uw lichaam aanwezig is en het verschil te ervaren tussen spanning en ontspanning. De aangereikte oefeingen zijn bedoeld voor mensen die te maken hebben met angst- en spanningsklachten waarbij de lichamelijke symptomen op de voorgrond staan. Daarnaast hebben de oefeningen een gunstig effect op mensen met:
- Hyperventilatie klachten;
- Paniekaanvallen;
- Slaapstoornissen; en
- Burn-out verschijnselen.

In elke regio zijn er ggz-instellingen.

Gabriela, 14-02-2011
Hallo,

bij mij is sinds kort de diagnose paniekstoornis vast gesteld.
Ik heb het hier best lastig mee en vraag mij ook af of het normaal is dat ik er bijna de hele dag last van heb.
Pijn op de borst en de bekende symptomen.
Is er niks op de korte termijn aan te doen, en dan niet met van die verschrikkelijke medicijnen?
Ik heb voornamelijk erg veel problemen om in slaap te komen, omdat ik steeds bang ben dat ik weer in paniek raak ( wat dan dus ook meestal gebeurt)
Ik wil dit zo niet langer meer!
Groetjes Reactie infoteur, 16-02-2011
Een paniekstoornis kan behoorlijk ingrijpen op het dagelijkse leven van iemand die er aan lijdt. Dat is heel normaal. Onderzoek wijst uit dat cognitieve gedragstherapie (anders leren denken en doen) effectief is in de behandeling van paniekaanvallen. U kunt er dus zeker wat aan doen, maar daarvoor moet u wel hulp inschakelen. Vaak vindt een gecombineerde behandeling plaats, dus cognitieve gedragstherapie en medicatie. Onderaan, in mijn reactie op Annie d.d. 21-02-2010, staan adressen van ggz-instellingen waar u kunt aankloppen voor therapie als u dat niet al hebt gedaan.

Johan, 15-12-2010
Hallo,
ik hoop dat u mij wilt helpen, ik ben zo bang.
Ik ben opgegroeid met een moeder die erg spiritueel denkt.
Ze heeft mij geleerd, dat als je positief denkt, je positieve dingen veroorzaakt in andere mensen hun leven
Nu ben ik wat depressief, en mijn opa is overleden.
Nu ben ikbang geworden, dat ik met mijn negatieve gedachten, slechte dingen kan veroorzaken.
Ben ik nu gek geworden.?
groet.,johan Reactie infoteur, 20-12-2010
Hallo Johan,

Gecondoleerd met het verlies van je opa.

Ik wil allereerst zeggen dat jouw gedachten niets te maken hebben met het overlijden van je opa. Er is het spreekwoord: 'Wie goed doet, goed ontmoet'. Betekenis: wie goede dingen doet voor andere mensen, kan soms ook goede dingen terug verwachten. Maar het is niet zo dat je met je gedachten positieve dan wel negatieve dingen kunt veroorzaken in het leven van een ander.

Je bent ook niet gek geworden doordat je je dat afvraagt. Als je je wat depressief voelt, kun je last krijgen van allerlei nare gedachten en ga je ook veel piekeren. Probeer er met iemand over te praten die belangrijk voor je is en met wie je deze gedachten kunt delen. Mocht je er zelf niet uitkomen, dan kun je terecht bij Korrelatie. Bij Korrelatie kan iedereen terecht met vragen over alle denkbare onderwerpen. Ze zijn telefonisch bereikbaar op werkdagen van 09:00 – 18:00 (15ct/pm), via de mail: vraag@korrelatie.nl of via de chat op deze website: http://www.korrelatie.nl

Sterkte gewenst!

Mvg, Martin

Marvin, 18-08-2010
Hallo,

Bijna 3 jaar geleden is mijn opa overleden me op is om het leven gebracht. Door mijn neef die door overmatigd drugs gebruik door is gedraaid. En leed aan wanen en hallucinaties. k ben toen naar het uitvaart centrum geweest en sinds die dag is me leven totaal veranderd die zelfde dag barste ik traine uit en voelde me compleet van slag. ikheb sinds dien de last van nare gedachtens en nare gevoelens ik denk dus al bijna 3 jaar lang dat ik iets heb zowel lichamelijk en geestelijk ben namelijk heel erg bang dat ik dalijk zor wordt als mij neef of dat ik doordraai heb al aantal keren paniek aanvallen gehad maar je went er nooit aan. Nu kamp ik dus weer maar nare gedachtens die ilk niet uit me hoofd krijg. Ik kreeg voor een paar dagen terug een soort electrische steek in me voor in me hoofd die trok door tot in me nek spier. Nou was die dag niet veel aan de hand. Maar de dag erna begonne me klachten heb t gevoel dat ik gek aan het worden ben of dat ik een pshychose ben geschoten die gedachten blijven nu door me hoofd spoken en het gaat gepaard met een soort onwerkelijkheids gevoel. Ik ben der erg van streek van vandaag bv. Ik schrik wakker en meteen komen nare gedachtens waar ik bang van wordt ik spring vervolgens op en loop naar onder en moes naar de wc daarna begon ik te trillen ik stond stijf van de angst… Wat die angst nog erger maakt is dat ut allemaal alleen ervaar en moeilik kan uitleggen hoe het is :( nu is mijn vraag ben ik egt gek aan het worden of is dit weer een zorg dat zo erg is dat ik me ook daadwerkelijk zo ha voelen. ( Ik zoek namelijk ook alles op op internet ) niet goed eigenlijk.
Nou ik heb hier een beetje verteld hoe ik me voel details ben ik nog niet op in gegaan. Want moet zo gaan werken. Weer een stress volle dag voor mij.

groetjes marvin Reactie infoteur, 18-08-2010
Hallo Marvin.

Doordat je zo angstig bent en veel angstige gedachten hebt, slaap je slecht en pieker je veel. Dit heeft zo zijn weerslag op je lichamelijke en geestelijke gesteldheid en je kunt, als je langere tijd vol spanning zit, ook allerlei lichamelijke sensaties ervaren zoals die steek waar je het over hebt. Je hebt een heftige ervaring meegemaakt met je opa die door je neef om het leven is gebracht. Zo'n ingrijpende ervaring in je leven kan allerlei lichamelijke en psychische klachten geven. Dat is helemaal niet raar.

Zo'n ingrijpende gebeurtenis kan bij sommige mensen ook leiden tot een Posttraumatische Stress-stoornis (PTSS). Dat is een ernstige stressreactie op een schokkende, onverwachte gebeurtenis die alle veiligheid en vanzelfsprekendheid voor de persoon wegvaagt. De belangrijkste symptomen van PTSS zijn:

- terugkerende, onverwacht opduikende herinneringen, herbelevingen of nachtmerries;
- van streek raken bij alles wat aan de traumatische gebeurtenis herinnert;
- situaties uit de weg gaan die associaties oproepen met de schok;
- het zich niet kunnen herinneren van de schokkende gebeurtenis;
- een gevoel van vervreemding ten aanzien van eigen het gevoel of lichaam (als gevolg van zelfbescherming tijdens de gebeurtenis);
- nauwelijks belangstelling tonen voor de omgeving en dagelijkse gebeurtenissen;
- onredelijke woedeuitbarstingen, irritaties, huilbuien en schuldgevoelens;
- altijd alert zijn en om het minste of geringste schrikken;
- slecht slapen;
- lusteloosheid;
- concentratieproblemen.
(Bron: http://www.gezondheidsplein.nl)

Hoe dan ook, ik raad je aan om via je huisarts hulp te zoeken voor je psychische klachten. Blijf hier niet mee doorlopen, want je lijdt eronder en het heeft een behoorlijke impact op je leven, zoals uit je verhaal naar voren komt. Je huisarts kan je verwijzen naar een instelling voor geestelijke gezondheidszorg. Trek de stoute schoenen aan en maak een afspraak met je huisarts. Doen!

Als je wilt, kun je me laten weten hoe het is afgelopen.

Mvg, Martin

Asha van der Zee, 20-06-2010
Het is al een jaar geleden dat ik me niet goed begon te voelen… Ik kreeg heel erg last van hartkloppingen. Zo erg dat ik er niet van kon slapen. Door de hartkloppingen dacht ik dat ik dood zo gaan, dus ik huilen in bed. Zo werd het alleen maar erger. Heb al medicijnen voor mijn te hoge bloeddruk. Ik vertelde mijn huisarts waar ik last van heb; zweten, trillen, brok in de keel, ik durfde geen boodschappen meer te doen omdat ik bang was dat ik ging hyperventileren.zo had ik meer dingen. Maar ik heb er nog steeds heel erg last van, heb net deze site ontdekt, denk dus dat ik wel paniekaanvallen heb. Ik moet morgen maar de huisarts bellen en gewoon alles vertellen. Maar gaat dit ooit over? Dit beperkt mij tot heel veel dingen… groetjes Asha Reactie infoteur, 21-06-2010
Hallo Asha,

Dergelijke paniekaanvallen en de vermijding van bepaalde situaties en activiteiten die daaruit voortkomt, beperken u in uw dagelijkse bestaan en doen afbreuk aan de kwaliteit van uw leven. Gelukkig wijst onderzoek uit dat cognitieve gedragstherapie (anders leren denken en doen) effectief is in de behandeling van straatvrees (agorafobie) en paniekaanvallen. U kunt er dus zeker wat aan doen, maar daarvoor moet u wel hulp inschakelen. U doet er inderdaad verstandig aan het probleem te bespreken met uw huisarts. Uw huisarts kan u verwijzen naar een cognitieve gedragstherapeut die is gespecialiseerd in deze problematiek. U kunt zelf ook contact opnemen met een instelling voor geestelijke gezondheidszorg in uw buurt (zie voor adressen een eerdere reactie hieronder).

Sterkte ermee en weet dat de behandelresultaten van cognitieve gedragstherapie m.b.t. dit probleem goed zijn!

Mvg, Martin

Flores, 11-06-2010
Hallo,

ik ben al tijdje dat ik momenten heb dat ik beetje duizilig word maar dat was ook zo weer weg, maar op woensdag 9 juni, was ik echt bang ik was koffie aan het drinken en liep naar de keuken en werd heel erg duizelig en kreeg geen lucht meer was heel erg benauwd het leek leek wel of ik stikte mij hard ging te keer ik was echt heel erg bang,
me moeder heb gelijk dokter gebeld maar die wou niet komen… ik was zo bang dat ik om hulp vroeg ik heb 112 gebeld en die zij moet je even dokter bellen. me moeder weer dokter gebeld en op geven momend kwam de dokter thuis die zij dat ik paniekaanvak had met hyperventielatie… ,
ik ben op dit momend echt bang dat ik het weer krijg ik durf mij huis niet eens uit ben bang dat ik het op straat krijg…
maar is hier ook iets tegen te doen? ik weet denk ik wel waar door het komt die aanval. ik heb heel veel stress en spaningen op dit momend ik maak te veel mee

mvg flores Reactie infoteur, 14-06-2010
Hallo Flores,

U schrijft dat u een paniekaanvak had met hyperventielatie. Dit is voor mensen die het zelf meemaken een beangstigende ervaring. Om te voorkomen dat u straatvrees klachten ontwikkelt en dadelijk niet meer het huis uit durft, raad ik u aan om contact op tenemen met een instelling voor Geestelijke gezondheidszorg in uw buurt (zie voor adressen een eerdere reactie). U kunt zich ook laten verwijzen door de huisarts. Het zou goed zijn als u zou worden geholpen om uw spanningen kwijt te raken en dat u leert omgaan met een mogelijke hyperventilatie-aanval.

Sterkte gewenst! Martin

Sjaak, 25-03-2010
Mij begrijpt me soms het gevoel, vooral als ik ga slapen of aan het slapen ben, dat ik iets in de keel heb zitten en dat ik dan benauwd wordt.Ik spring dan het bed uit en ga dan drinken of droog brood eten.Het gevoel is dan ook vaak meteen weg.Ik ben er al eens mee naar de KNO arts geweest, maar die kon niets vinden in de keel.Is dit ook een paniekaanval?Soms gaat het ook gepaart met druk op de borst. Reactie infoteur, 28-03-2010
Hallo Sjaak,

Het beste is om deze vraag aan uw huisarts voor te leggen. Hij of zij kan u verder onderzoeken en aavullende vragen stellen en zo wellicht tot een diagnose dan wel een verwijzing komen.

Mvg, Tartuffel

Annie, 20-02-2010
Heb zo n jaar of 15 geleden last van gehad, en is nu opeens teruggekomen. Met opeens warm krijgen en dan naar de wc diarree, en haal de wc niet meer. als gevolg vieze broek. Heb vroeger gemediteerd, door steeds drie woordjes te herhalen, het hielp mij wel, en was bang om uit de tuin te gaan. Bijv. naar de winkels, in de supermarkt bij de kassa als het te lang duurd, krijg ik ook zo n aanval, dus ga nu weer proberen, die drie woordjes, had het gisteren op mijn werk, diarree, moest me ziek melden en ging naar huis. Reactie infoteur, 21-02-2010
Hallo Annie,

Mocht u er niet uitkomen, dan kunt u desnoods ook hulp zoeken bij een van onderstaande instanties. Schroom niet en bel ze gewoon op. Ze zijn er voor om mensen te helpen.

Stichting GGZ Friesland
Sixmastraat 2
8932 PA Leeuwarden
Telefoon: 058 - 28 48 700

Linis, geestelijke gezondheidszorg
Hereweg 80
Postbus 86
9700 AB Groningen
Telefoon 088 114 3000

Jonx, geestelijke gezondheidszorg voor jongeren
Laan Corpus den Hoorn 102 -2
Postbus 86
9700 AB Groningen
Telefoon 088 114 2000

GGZ Drenthe
Dennenweg 9
9404 LA Assen
Telefoon: (0592) 33 48 00

Mediant GGZ
Broekheurnering 1050
7546 TA Enschede
Telefoon: (053) 4 755 755

GGNet
Vordenseweg 12
7231 PA Warnsveld
Telefoon: (0575) 58 08 08

De Gelderse Roos
Volwassenen (ambulant, deeltijd en opname)
RCG De Braamberg
Wagnerlaan 2
6815 AG Arnhem
T (026) 312 40 00

AMC De Meren
Meibergdreef 5
1105 AZ Amsterdam
Telefoon: (020) 891 39 58

De Grote Rivieren
Hellingen 21
3311 GZ Dordrecht
Telefoon: (088) 40 50 600

RIAGG Amersfoort en Omstreken
Westsingel 41
3811 BB Amersfoort
Telefoon: (033) 460 35 00

Emergis
Oostmolenweg 101
4481 PM Kloetinge (gem Goes)
Telefoon: 0113-267000

GGZ Eindhoven en de Kempen
Boschdijk 771
5626 AB Eindhoven
Telefoon: (040) 297 0170

GGZ-Groep Noord- en Midden-Limburg
Stationsweg 46
5803 AC Venray
Telefoon: (0478) 52 75 27

Sterkte ermee, Tartuffel

Suzanne, 05-02-2010
Hallo,
Ik kan ook in bad een heel reg rot gevoel krijgen, als ik merk dat de kanten tegen mijn lijf zit, ook heb ik vaak de dekens in bed, die kan ik soms niet aanvoelen op mijn lijf.en als ik op de tv beelden zie van mensen die in kleine ruimte, s zitten of het idee ervan.
Het word nl steeds erger, ik ben nu al in paniek voor de vak, ik vind het nl heel reg als ik in het vliegtuig ingebouwd zit.
Wat kan ik er tegen doen, en hoe heet dit?
Gr Suzanne Reactie infoteur, 07-02-2010
Hallo,

Wat u beschrijft lijkt op claustrofobie of engtevrees: een specifieke fobie voor kleine of afgesloten ruimten.

U kunt contact opnemen met de Angst, Dwang en Fobie Stichting (ADF) voor meer informatie en hulp. De ADF stichting is een landelijke patiëntenvereniging die zich inzet voor mensen met angst- en dwangklachten. U kunt zich tot hen wenden voor informatie en een persoonlijk advies. Indien u zelf aan de slag wil met uw klachten, kunt u deelnemen aan diverse activiteiten zoals zelfhulpgroepen of cursussen. In lotgenotencontact (lotgenotengroepen en op het forum) ondersteunen deelnemers elkaar en wordt onderling veel informatie en ervaring uitgewisseld.

U kunt de ADF vinden op: http://www.adfstichting.nl/

Sterkte ermee!

Mvg, Tartuffel

Tartuffel (2.972 artikelen)
Laatste update: 10-02-2024
Rubriek: Mens en Samenleving
Subrubriek: Psychologie
Bronnen en referenties: 10
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.