John Lennox: Geloven in God in de 21e eeuw

De invloed van Tyndales Bijbel op de cultuur
In zijn briljante recente documentaire 'The Most Dangerous Man in Tudor Engeland', beschreef de omroeper en auteur Melvyn Bragg het monumentale doch grotendeels vergeten werk van William Tyndale.[2/3/4] Vervolgd in Engeland vluchtte hij naar het vasteland, waar hij de Bijbel vertaalde in het Engels, zodat iedereen het kon lezen, zelfs de boerenknecht. De gewone man kon nu rechtstreeks kennisnemen van het Woord van God zonder kerkelijke tussenpersonen.[5]
En toch, hoewel we in dit land niet langer de Bijbel verbranden, is er een vocale minderheid van invloedrijke geesten die het bespotten en belachelijk maken. Tyndale's boerenknecht wordt voorgehouden dat degenen die hem het christelijk geloof onderwezen, schuldig zijn aan kindermishandeling.[6] God is een verderfelijke waan. De wetenschap heeft aangetoond dat het geloof in Hem irrationeel is en stevig moet worden teruggedrongen tot achter de voordeur, tot het helemaal verdwijnt.
Als gevolg daarvan voelen veel gelovigen zich gemarginaliseerd en behandeld alsof ze minder rechten hebben.
Harmonie tussen christendom en wetenschap
De wetenschap heeft God echter niet begraven. De ironie wil dat het de Bijbel was dat Europa doordesemd heeft met het idee dat een rationele, intelligente God het universum heeft geschapen en onderhoudt, hetgeen de weg heeft geëffend voor de moderne wetenschap.[7] "Mensen begonnen zich met wetenschap bezig te houden, omdat ze wetmatigheid in de natuur verwachten en dit verwachten ze omdat ze geloofden in een Wetgever" (C.S. Lewis).[8] In plaats van dat het geloof in God de ontwikkeling van wetenschap belemmerde, was het juist de motor die de wetenschap vooruit brachtHet wordt ons echter aangepraat dat we moeten kiezen tussen God en wetenschap. Dat is dus niet zo. We hoeven net zomin te kiezen tussen God en wetenschap als een verklaring voor de kosmos, als dat we zouden moeten kiezen tussen Sir Frank Whittle en wetenschap als een verklaring voor de straalmotor.[9] Deze verklaringen concurreren of conflicteren niet met elkaar, maar vullen elkaar aan - beide zijn noodzakelijk. God is niet hetzelfde soort verklaring als wetenschap is. God is de verklaring waarom er überhaupt een universum is waar wetenschap in kan worden verricht.
Dat is de reden waarom er vooraanstaande wetenschappers zijn, en ook altijd zijn geweest, die in God geloven. Er is een sterk verband tussen de rationele verstaanbaarheid van het heelal en de rationaliteit van God.
Het atheïsme is niet alleen in oorlog met God, maar ook met de wetenschap
Sommige atheïsten willen deze koppeling verbreken, maar zij falen daarin. Om wetenschap te kunnen bedrijven zul je moeten geloven dat wetenschap mogelijk is en dat impliceert op zijn beurt dat we vertrouwen op onze menselijke cognitieve vermogens. Volgens het atheïsme zijn die vermogens echter het product van gedachteloze, ongeleide natuurlijke processen. Als dat het geval is, waarom zou ik dan ook maar iets moeten vertrouwen wat eruit voortkomt? Als je gelooft dat je computer het resultaat was van gedachteloze processen, zou je het dan vertrouwen? Nee, natuurlijk niet.[10]Het atheïstische reductionisme dat het denken slechts ziet als het betekenisloos afvuren van synapsen in de hersenen, ondermijnt de fundamenten van de rationaliteit welke nodig is voor elke vorm van argumentatie, met inbegrip van die argumentatie die wordt gebruikt om het atheïsme te verdedigen. Atheïsme schiet zichzelf daardoor niet alleen in de voet, het schiet zichzelf door de hersenen. De ultieme ironie is dat het atheïsme niet alleen in oorlog lijkt te zijn met God, maar ook met de wetenschap. Het lijkt er sterk op dat atheïsme past bij Dawkins' definitie van een waan: een hardnekkig vals geloof ongeacht sterke bewijzen van het tegendeel!
Atheïsme is een sprookje voor wie bang is voor het licht
In The Guardian stond onlangs een interview met de eminente natuurkundige Stephen Hawking, die zei: "De hemel is een sprookje voor mensen die bang zijn in het donker".[11] Ik ben bang dat ik ook toe heb gegeven aan de verleiding om oneliners te gebruiken en antwoordde: "Atheïsme is een sprookje voor wie bang is voor het licht "."Atheism is a 'delusion', a 'fairy tale for those afraid of the light'. That was the message from Prof John Lennox from Oxford University..." (Bron: www.biblesociety.org.uk)
Atheïsme verwerpt terecht karikaturen van God als een oude man in de hemel of een god van de gaten. Het brokkelt echter af, wanneer zij wordt geconfronteerd met de creatieve scheppingskracht van God wat het universum begrijpelijk maakt.[12] Wittgenstein had gelijk toen hij zei: "De betekenis van de wereld kan niet in de wereld gevonden worden".[13]Het èchte conflict is die tussen wereldbeelden
Het mag inmiddels duidelijk zijn dat er geen noodzakelijk conflict is tussen wetenschap en God, het echte conflict is die tussen wereldbeelden - atheïsme en theïsme.[14] Ik ontmoet veel mensen in het Verenigd Koninkrijk die dat conflict willen bespreken en die de zaak van beide kanten willen onderzoeken. De moeilijkheid is echter dat het speelveld ongelijk verdeeld is sinds het atheïsme zo dominant is geworden in de academische wereld en in de media vaak wordt gezien als de 'default position'. Bovendien wordt vaak over het hoofd gezien dat deze positie evenals het christendom of een andere religie een geloofspositie is. Je kunt het zien aan de manier waarop mensen spreken van 'geloofsscholen', terwijl ze niet inzien dat het atheïsme een geloof of geloofssysteem is dat vrijelijk wordt onderwezen in vele onderwijsinstellingen.Als het onderwijzen van het christendom slecht is voor kinderen, wat kan er dan gezegd worden van het onderwijzen van atheïsme?
Deze onevenwichtigheid is tot stand komen door een seculiere herdefinitie van het geloof als een religieuze term wat inhoudt dat je gelooft zonder dat je daar bewijs voor hebt. Maar dat is blind geloof en niet alle geloof is blind. Geloof is een alledaagse term, wat vertrouwen betekent en het roept altijd de vraag op van bewijs. Als je geld wilt lenen, zal de bank bewijs willen hebben dat ze je kunnen geloven als je zegt dat je in staat bent het bedrag af te lossen binnen een bepaalde termijn.
Feiten en bewijzen - geen blind geloof
Het christendom is gebaseerd op feiten en wordt ondersteund door bewijzen. Lucas, die zichzelf heeft bewezen als een briljante historicus[15], schrijft aan de Romeinse ambtenaar Theophilus dat hij alles [over het leven van Jezus] van de aanvang af nauwkeurig is nagegaan en deze gebeurtenissen in ordelijke vorm voor hem, Theofilus, op schrift heeft gesteld om hem te overtuigen van de betrouwbaarheid van de zaken waarin hij onderricht is.[16] Lucas registreerde ook dat Paulus claimde -toen hij tot de filosofen in Athene sprak- dat God aan iedereen het bewijs heeft geleverd dat Jezus was wie hij zei dat hij was, door hem uit de dood te doen opstaan.[17] Aan dat historische bewijs moet de bevestiging van de persoonlijke ervaring worden toegevoegd. Want geloof in God is volgens het christendom verre van blind, het is een rationele, persoonlijke betrokkenheid op basis van allerlei soorten bewijs.[18]Ideeën hebben consequenties
Waarom zouden we ons hier druk over moeten maken? Niet iedereen interesseert zich immers in wetenschap. En als we geen atheïsten zijn, waarom modderen we dan niet gewoon aan door zelf ons geloof samen te stellen in de spirituele supermarkt met dat wat ons troost geeft, zonder ons druk te maken over de vraag wat waar is?De belangrijkste reden is dat ideeën consequenties hebben. Opperrabbijn Jonathan Sacks heeft opgemerkt in de Spectator van deze maand dat de 'grote' denker van het atheïsme Friedrich Nietzsche, heel goed de gevolgen begreep van het lozen van God. Dit met angstaanjagende duidelijkheid, maar zijn hedendaagse opvolgers slagen er niet in om dat te begrijpen.[19/20]

Dat de hedendaagse samenleving in morele zin op drift is geslagen, bewijst Nietzsches gelijk. We lopen het gevaar om de bijdrage van het christendom aan de morele fundamenten van onze samenleving te vergeten.
Ons erfgoed koesteren
Melvyn Bragg schreef vorige week: "Het verbijstert me dat mensen die zichzelf atheïst noemen (voor geheel begrijpelijke redenen geloven ze niet in een God, een opstanding, een maagdelijke geboorte, een Drie-eenheid), denken dat dit hen het recht geeft om een enorme hoeveelheid kennis af te wijzen, wat een inspiratiebron was voor mensen gedurende bijna tweeduizend jaar en heeft geleid tot enkele van de grootste kunstwerken die de mensheid ooit heeft gezien en hiermee moet -of dit nu ten goede of ten slechte is uitgepakt- rekening mee worden gehouden als we denken aan het verleden in termen van moraliteit, geschiedenis en kunst.Gelukkig zijn niet alle atheïsten zo afwijzend. De toonaangevende Duitse denker Jürgen Habermas schrijft : "Universalistisch egalitarisme, waaruit de idealen van vrijheid... de individuele moraal van het geweten, mensenrechten en democratie voortkwamen, is de directe erfenis van de joodse ethiek van rechtvaardigheid en de christelijke ethiek van de liefde... Tot op de dag van vandaag is er geen alternatief voor. En in het licht van de huidige uitdagingen... blijven we gebruik maken van de inhoud van dit erfgoed. Al het andere is gewoon postmodern gezwets."[21]

Objectieve waarden
Eeuwenlang was God het ultieme morele gezag. Tegenwoordig, onder de toenemende druk van het postmoderne moreel relativisme, dringt de vraag zich op die niet weg zal gaan (hoezeer sommigen dat ook zouden willen): als we God overboord gooien, wat is dan de autoriteit van de moraal?Zoals C.S. Lewis vroeg: "Als ik vraag: 'Waarom zou ik onzelfzuchtig zijn' en u antwoordt: 'Omdat het goed is voor de samenleving,' dan kunnen we vragen: 'Waarom zou ik mij iets aantrekken van wat goed is voor de samenleving...?' En dan zul je moeten zeggen: 'Omdat je onzelfzuchtig behoort te zijn.' Dit brengt ons gewoon weer terug naar waar we begonnen [indien er geen bovenmenselijke autoriteit van de moraal is]."
Wie niet bereid is om is in te zien dat het moreel subjectivisme zelfweerleggend is, wordt geconfronteerd met het dilemma welke door H.P. Owen als volgt wordt samengevat: "Aan de ene kant overstijgen objectieve morele waarden elke menselijk persoon... Anderzijds is het tegenstrijdig om te beweren wij ons moeten onderwerpen aan onpersoonlijke waarden. De enige oplossing voor deze paradox is om te veronderstellen dat objectieve morele waarden in feite geworteld zijn in de persoonlijkheid van God."
[24/25]
Als we het transcendente en absolute afschaffen, dan worden we naar binnen gedreven naar het relatieve en het subjectieve. Bij de scouting zul je dan niet langer trouw zweren aan God, maar beloven om trouw te zijn aan jezelf. Als er echter geen moraal is die meer is dan een persoonlijke keuze, als er geen eeuwige basis is voor waarden buiten de mensheid, hoe kunnen morele waarden dan meer zijn dan beperkte menselijke conventies, welke uiteindelijk het zinloze product zijn van blinde ongeleide, natuurlijke processen?
Een universum zonder God
Luister naar Dawkins' beschrijving van een universum zonder God : "In een universum van blinde fysieke krachten en genetische celdeling zullen sommige mensen verwond worden, andere mensen geluk hebben en je zult er geen enkele betekenis in vinden en evenmin enige gerechtigheid. Het universum dat we waarnemen heeft exact die eigenschappen die we zouden verwachten als er ten diepste geen ontwerp, geen doel, geen kwaad en geen goed is. Niets behalve blinde, meedogenloze onverschilligheid. Het DNA weet niets en kan het niets schelen. DNA is er gewoon. En wij dansen naar zijn pijpen."Maar als de Londense bommenleggers gewoon dansten naar hun DNA, dan kan niemand ze dat kwalijk nemen.[26] Moraal blijkt een waanidee te zijn. Inderdaad, het is dan zoals Michael Ruse en E.O. Wilson het uitdrukken, wat erop neerkom dat 'moraal of wat we denken wat moraal is, gewoon een illusie is die onze genen ons voorhouden zodat we gaan samenwerken'.[27]
Ideeën hebben consequenties en als we mensen leren dat moraal een illusie is, zullen ze dat gaan geloven en velen doen dat al, met als resultaat dat onze instellingen worden overspoeld met schandalen, dat er steeds meer gebroken gezinnen zijn, dat mensen eenzamer zijn dan ooit en het vertrouwen op een dieptepunt is aanbeland. Die wind zaait zal storm oogsten.
In the brave new world van blinde fysieke krachten, zal goed en kwaad ophouden te bestaan, net als rechtvaardigheid.[28] Met al hun morele kritiek op God ontkennen de Nieuwe Atheïsten ironisch genoeg datgene wat morele waarden stabiliteit geeft - ultieme rechtvaardigheid. Miljoenen mensen krijgen geen gerechtigheid in dit leven en volgens het atheïsme betekent de dood het einde van alles, en zullen zij dus nooit rechtvaardigheid krijgen. Hun morele besef en verlangen naar gerechtigheid, blijkt een afschuwelijke waan te zijn geweest. Er is geen hoop. De terroristen die op de lichamen van hun slachtoffers dansten naar de muziek van hun DNA, zullen ermee wegkomen.
Het echte opium van het volk is een geloof in het niets na de dood
De Nieuwe Atheïsten zeggen dat het geloof in God een kinderachtige waan is - zoals het zuigen op een fopspeen de zuigbehoefte van baby's bevredigt zonder dat ze voedsel of drinken krijgen. Maar hoe zit het met hun atheïsme? Volgens de Poolse Nobelprijswinnaar Czeslaw Milosz: "Het echte opium van het volk is een geloof in het niets na de dood - de enorme troost om te denken dat we voor ons verraad, en onze hebzucht, lafheid en moorden, straffeloos weg kunnen komen."[29]Rede en ervaring zullen ons zeker vertellen dat dit moreel absurd is. De Bijbel is het ermee eens. Het leert dat de dood niet het einde is. Het goede nieuws is dat er een definitief oordeel komt, waarbij op rechtvaardige wijze recht zal worden gedaan. De benoeming van de rechter is bevestigd door zijn opstanding uit de doden. Het christendom heeft dus een onmetelijk belangrijke positieve bijdrage aan de samenleving door het handhaven van de waarden die in de harten van alle mensen geschreven staat, ongeacht of ze geloven in God; de waarden waarvan de vrijheid en ontplooiing van de mensheid afhankelijk is.[30]
Gratis geschenk
Dit leidt tot een dilemma: het probleem van mijn menselijke schuld enerzijds, en mijn verlangen naar recht anderzijds. Ik wil gerechtigheid - maar wat zal dat recht tegen mij zeggen? Want mijn menselijke probleem is niet dat ik niet weet wat de morele regels zijn - het is dat ik niet de kracht heb om op die manier te leven. Ook hier komt het christendom met een positief antwoord op die diepere vraag, met zijn boodschap van genade en hoop. Het gaat in het christendom niet in de eerste plaats over regels en voorschriften. De centrale boodschap gaat over de mogelijkheid van om een relatie met God te hebben. En tot degenen die lijden spreekt het over een God die lijdt, tot degenen die zijn belast met schuld en mislukking, spreekt het van vergeving, tot degenen die in onrust verkeren, biedt het rust en aan degenen die door een dal gaan en wanhopen, biedt het nieuw leven aan als een gratis geschenk dat we alleen hoeven aan te nemen.Dat is, uiteraard, de reden waarom Christus geweld verwierp.[31] Het is de tragiek dat degenen die de wapens hebben opgenomen om Christus en zijn boodschap te verdedigen (ook in mijn eigen land), niet in de voetsporen van Jezus zijn getreden, maar hem ongehoorzaam zijn geweest. Toen Jezus voor Pilatus werd gebracht vanwege de aanklacht dat hij aanzette tot politiek geweld, zei Jezus: "Mijn koningschap is niet uit deze wereld; als het iets uit deze wereld was, dat koningschap van mij, hadden mijn helpers ervoor gestreden dat ik niet aan de Judeeërs werd overgegeven, maar mijn koninkrijk is nu eenmaal niet van hier."[32] Pilatus verklaarde publiekelijk dat Jezus onschuldig was. Hij zag wat evident is - dat de waarheid niet met geweld kan worden opgelegd, vooral wanneer het de waarheid betreft over vergeving, liefde en vrede met God.
Hierbij wil ik opmerken dat dit de tegenpool is van fundamentalisme, zowel van religieuze als seculiere aard, welke worden gevoed door 'de wil tot macht' en de minachting voor mensenrechten en waarden.[33]
Dit betekent niet dat er geen problemen zijn - pijn en kwaad werpen hun schaduw over ons leven, maar in het kruis van Christus zien we dat God niet een verre toeschouwer is gebleven. "Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond."[34] God nam deel aan het lijden. Zoals aartsbisschop Justin Welby zei tijdens Pasen: "Ik denk dat het kruis het brandpunt is waar het lijden en verdriet, de pijn, de zonde en het juk van de wereld op Gods schouders worden gelegd uit liefde voor ons."[35]
Beelddragers van God
Dit zijn grote kwesties; God en wetenschap, geloof en bewijs, betekenis en moraal, maar in de christelijke boodschap -dat deel uitmaakt van ons erfgoed- hebben we een enorm rijke bron om met deze vragen om te gaan. Maar hoe kunnen we dit doen in een pluralistische samenleving?Volgens de Bijbel is de mens van oneindige waarde, omdat ze zijn gemaakt naar het beeld van God.[36] Ongeacht of ze nu in God geloven of niet en het wordt bewezen door het feit dat in elke religie en filosofie op aarde we een versie vinden van de 'Gouden Regel': "Behandel een ander, zoals je zelf behandeld zou willen worden." Mijn ervaring is dat als we deze houding aannemen, dat de weg dan open is voor een respectvolle en tegelijk krachtige en eerlijke discussie.
Je moet gaan tot waar het bewijs je brengt
'Mijn' universiteit van Oxford hecht grote waarde aan de socratische traditie: 'Je moet gaan tot waar het bewijs je brengt'. Maar mensen kunnen het bewijs niet beoordelen, tenzij alle kanten van een zaak wordt belicht en niet slechts één. In de 16e eeuw gaf William Tyndale zijn leven om het mogelijk te maken het Bijbelse wereldbeeld te bediscussiëren, zodat mensen zelf een rationele keuze konden maken. In deze 21e eeuw moeten we de moed hebben om in de openbare ruimte gelegenheid te bieden voor precies dezelfde discussie.
Openlijk aan God doen!
Niemand in het Verenigd Koninkrijk lijkt een probleem te hebben met het doen van atheïsme in het openbare leven - waarom zouden we ons dan schamen om aan God te doen?[38]'Hij toont met passie de kracht van de centrale elementen van het christelijk geloof'
In 2013 kwam het boek 'God in het vizier - Waarom The New Atheists hun doel missen' van de hand van John Lennox uit. Cees Dekker, universiteitshoogleraar Delft University of Technology Kavli Institute of Nanoscience Department of Bionanoscience, merkt over dit boek op:
"Hebben wetenschap en de redelijkheid van de moderne seculiere maatschappij aangetoond dat geloof in God heeft afgedaan? In dit boek laat John Lennox overtuigend zien dat ‘de nieuwe atheïsten’ die dit stellen helemaal niet zulke sterke argumenten hebben als hun luide toon doet vermoeden. Lennox doet in dit boek twee dingen: Ten eerste laat hij zien dat er bij nadere beschouwing niet veel overblijft van de ideeën van Dawkins en de zijnen. En ten tweede toont hij met passie de kracht van de centrale elementen van het christelijk geloof."
NotenIn 2013 kwam het boek 'God in het vizier - Waarom The New Atheists hun doel missen' van de hand van John Lennox uit. Cees Dekker, universiteitshoogleraar Delft University of Technology Kavli Institute of Nanoscience Department of Bionanoscience, merkt over dit boek op:
"Hebben wetenschap en de redelijkheid van de moderne seculiere maatschappij aangetoond dat geloof in God heeft afgedaan? In dit boek laat John Lennox overtuigend zien dat ‘de nieuwe atheïsten’ die dit stellen helemaal niet zulke sterke argumenten hebben als hun luide toon doet vermoeden. Lennox doet in dit boek twee dingen: Ten eerste laat hij zien dat er bij nadere beschouwing niet veel overblijft van de ideeën van Dawkins en de zijnen. En ten tweede toont hij met passie de kracht van de centrale elementen van het christelijk geloof."
[OLIST]Het is een vertaling van zijn lezing die hij hield op 25 juni 2013. Het thema was: 'Belief in God in 21st Century Britain' ('Geloven in God in de 21e eeuw in Groot-Brittannië'). Alleen de verschillende 'kopjes' zijn door mij toegevoegd om het (als artikel) leesbaar te maken, evenals de afbeeldingen. Ook de noten zijn door bij toegevoegd. Ik ben geen professioneel vertaler. Ik heb getracht er een vloeiende vertaling van te maken. Bij een houterige vertaling haken mensen af. Tegelijk wilde ik recht doen aan de oorspronkelijke tekst van Lennox. Voor kritisch opbouwende opmerkingen houd ik mij van harte aanbevolen. De toespraak is hier in zijn geheel te zien: http://www.christiansinparliament.org.uk/events/past-events/national-parliamentary-prayer-breakfast-2013
De Tudor-dynastie bekleedde het koningschap van Engeland en Wales van 1485 tot 1603.
Melvyn Bragg (1939) is een Brits historicus, journalist, schrijver en presentator.
De documentaire is hier in z'n geheel te bekijken: http://youtu.be/_lW-eLzkHk4
Tot aan het eind van de middeleeuwen las men de bijbel eigenlijk alleen in het Latijn, wat er voor zorgde dat de meeste mensen, die geen Latijn kenden, afhankelijk waren van de geestelijkheid voor de uitleg ervan.
Zo draagt Richard Dawkins (1941), schrijver van The God Delusion, al jaren de boodschap uit dat kinderen in een religieuze traditie opvoeden, kindermishandeling is. De hardcore atheïst vindt het een schande dat kinderen door hun ouders 'geïndoctrineerd' worden in het waanbeeld dat zij joods, islamitisch dan wel christelijk zouden zijn. Hij roept nog net niet op om religieuze opvoeding bij wet te verbieden.
In dit artikel ga ik in op hoe het christendom heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van de wetenschap.
C.S. Lewis (1898 - 1963) was een Britse schrijver, letterkundige en christelijk apologeet.
Sir Frank Whittle (1907 - 1996) was de uitvinder van de straalmotor (jet engine).
De laatste jaren is de formulering van de Amerikaanse filosoof Alvin Carl Plantinga bekend geworden die het 'The evolutionary argument against Naturalism' noemt. Klik hier om verder te lezen.
Stephen William Hawking (1942) is een Brits natuurkundige, kosmoloog en wiskundige.
De uitdrukking 'god van de gaten' (Engels: 'god of the gaps') wordt gebruikt om het contrast aan te duiden tussen religieuze verklaringen van de natuur en verklaringen die gebaseerd zijn op de natuurwetenschappen. God als almachtige wordt volgens deze terminologie gebruikt door gelovigen ter verklaring van (tot op heden) onbegrijpelijke verschijnselen. Er is echter ook een atheïstische versie van de god van de gaten en deze wil ik u niet onthouden. Ik citeer Edgar Andrews (1932), een Engelse natuurkundige en ingenieur, emeritus hoogleraar materiaalkunde aan de Universiteit van Londen (Queen Mary College): "Als de God van de Bijbel bestaat, is de eerste consequentie dat wij verwachten dat de ultieme oorsprong van materiële dingen nooit verklaard kan worden in materiële termen. ... [Er zijn] een aantal dingen die echt niet verklaard kunnen worden zonder een beroep te doen op niet-wetenschappelijke oorzaken. Atheïsten (en zelfs sommige theïsten) zullen natuurlijk meteen moord en brand schreeuwen, en aanvoeren dat als er nu nog geen wetenschappelijke verklaringen voorhanden zijn, dat niet betekent dat die er nooit zullen zijn. De wetenschap ontwikkelt zich en elke dag worden er nieuwe ontdekkingen gedaan, dus wat vandaag wetenschappelijk onmogelijk lijkt, kan morgen wetenschappelijk verklaarbaar zijn. Ik zie de kracht van dit argument wel, maar ik zet mijn hakken in het zand. De stelling dat de wetenschap na verloop van tijd alles zal verklaren, is de atheïstische versie van de 'God van de gaten'. De gaten in onze kennis kunnen volgens hen gestopt worden door toekomstige (maar nog onbekende) wetenschappelijke doorbraken. De 'God van de gaten' wordt zo simpelweg vervangen door de 'toekomstige wetenschap van de gaten' - dezelfde gaten, een andere godheid. Wetenschapsfilosoof Karl Popper noemde dat 'belovend materialisme'." (Edgar Andrews. Wie heeft God gemaakt? Op zoek naar een allesverklarende theorie. Uitgeverij Maatkamp, 2012, p.110.) Het is not done als gelovigen ter verklaring van (tot op heden) onbegrijpelijke verschijnselen 'God' aanvoeren. Maar geldt dat ook ten aanzien van een verklaring voor het bestaan van het hele universum? Nee, ik zal dat toelichten. Er lijken drie soorten verklaringen te zijn om dingen intelligibel te maken. (1) Wetenschappelijke verklaringen in de vorm van V + W -- > G (zelfstandige initiële fysieke Voorwaarden, plus relevante Wetten monden uit in de verklaarde Gebeurtenis). (2) Persoonlijke verklaringen: verklaringen die steunen op de verlangens, overtuigingen, vermogens en intenties van een handelende persoon. (3) Voorts zijn er wezenlijke verklaringen: de essentie van het te verklaren ding maakt het bestaan of de kwaliteiten ervan noodzakelijk. De filosoof Tom Morris maakt via een modern kosmologisch argument duidelijk dat de verklaring voor het bestaan van het hele universum niet wetenschappelijk kan zijn, aangezien er geen zelfstandige initiële voorwaarden en wetten zijn die onafhankelijk zijn van hetgeen wordt verklaard. De verklaring voor het bestaan van het hele universum kan ook niet wezenlijk zijn; het universum is geen noodzakelijk bestaand iets. Een rationeel mens dient derhalve te geloven dat het universum een persoonlijke verklaring heeft. Het door Morris' uiteengezette argument betoogt op heldere wijze dat het rationeel is om te geloven en irrationeel om niet te geloven. (Tom Morris. Filosofie voor dummies. Pearson Education Benelux bv, Amsterdam, 6e druk november 2007, p.264-270.)
Ludwig Josef Johann Wittgenstein (1889 - 1951) was een Oostenrijks-Britse filosoof. Hij heeft veel bijgedragen aan de taalfilosofie en aan de grondvesten van de logica.
Dit doet onwillekeurig denken aan het boek van de filosoof Alvin Plantinga: 'Where the Conflict Really Lies: Science, Religion, and Naturalism' uit 2011.
Over Lucas' bekwaamheid als historicus concludeert bijvoorbeeld Sir William Ramsay na een studie van dertig jaar: "Lucas is een eersteklas historicus; niet alleen zijn feitelijke beweringen zijn betrouwbaar… deze schrijver verdient een plaats onder de allergrootste historici." (Ramsay, BRDTNT, 222) Ramsay voegt eraan toe: “Lucas’ geschiedenis is ongeëvenaard in betrouwbaarheid.” (Ramsay, SPTRC, 81)
Lees het proloog van Lucas 1.
"Het bewijs dat het om deze man gaat, heeft hij geleverd door hem uit de dood te doen opstaan." (Handelingen 17;31)
Interessant te dezen is de pennenvrucht van voormalige hardcore atheïst J. Warner Wallace: 'Cold-case christianity - A homicide detective investigates the claims of the gospels'. Op de achterflap staat: "You can believe because of the evidence, not in spite of it." En zo is het maar net. Een andere aanrader is 'The Blackwell Companion to Natural Theology', samengesteld door William Lane Craig en J. P. Moreland. Dit kloeke boek behandeld de volgende onderwerpen: The Leibnizian cosmological argument (Alexander R. Pruss); The kalam cosmological argument (William Lane Craig and James D. Sinclair); The teleological argument: an exploration of the fine-tuning of the universe (Robin Collins); The argument from consciousness (J. P. Moreland); The argument from reason (Victor Reppert); The moral argument (Mark D. Linville); The argument from evil (Stewart Goetz); The argument from religious experience (Kai-Man Kwan); The ontological argument (Robert E. Maydole); The argument from miracles: a cumulative case for the resurrection of Jesus of Nazareth (Timothy McGrew and Lydia McGrew).
Dr. Jonathan Sacks (1948) is sinds 1991 opperrabbijn van de Verenigde Israëlitische Gemeenten in het Britse Gemenebest.
Friedrich Wilhelm Nietzsche (1844 - 1900) was een beroemde en invloedrijke Duitse filosoof.
Origineel citaat: "Das Christendom ist für das normative Selbstverständnis der Moderne nicht nur eine Vorläufergestalt oder ein Katalysator gewesen. Der egalitäre Universalismus, aus dem die Ideen von Freiheit und solidarischem Zusammenleben, von autonomer Lebensführung und Emanzipation, von individueller Gewissensmoral, Menschenrechten und Demokratie entsprungen sind, ist unmittelbar ein Erbe der jüdischen Gerechtigkeits- und der christlichen Liebesethik. In der Substanz unverändert, ist dieses Erbe immer wieder kritisch angeeignet und neu interpretiert worden. Dazu gibt es bis heute keine Alternative. Auch angesichts der aktuellen Herausforderungen einer postnationalen Konstellation zehren wir nach wie vor von dieser Substanz. Alles andere ist postmodernes Gerede." Jürgen Habermas - 'Zeit der Übergänge' (Suhrkamp Verlag, 2001) p. 174f.
Klik hier en hier voor artikelen die gaan over het christelijke fundament van de westerse beschaving.
Klik hier voor een artikel over de christelijke Britse politicus William Wilberforce (1759 - 1833), die een belangrijke rol speelde bij de beslissing tot afschaffing van de slavernij in het Britse koninkrijk.
Huw Parri Owen (1926 - 1996) was een theoloog, schrijver en academicus.
In het artikel 'Objectieve morele waarden komen van een morele Wetgever, God' ga ik hier nader op in.
Lennox refereert hier aan de terroristische aanslagen in Londen van 7 juli 2005, waarbij Londen tijdens de ochtendspits werd opgeschrikt door vier bomexplosies. Binnen een half uur deden drie ontploffingen zich voor in de metro en een half uur later één aan boord van een bus. Het aantal doden bedroeg 56, onder wie de 4 daders.
Michael Ruse (1940), bekend atheïst en filosoof. Edward Osborne Wilson (1929) is een Amerikaans bioloog.
'Brave New World' is een dystopische sciencefiction-roman uit 1932 van de Britse schrijver Aldous Huxley. Het verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van een totalitaire Wereldstaat, met als motto Gemeenschappelijkheid, Gelijkvormigheid, Gelijkmatigheid (Community, Identity, Stability).
Czesław Miłosz (1911 - 2004) was een Pools-Amerikaans schrijver, dichter en winnaar van de Nobelprijs voor de Literatuur in 1980.
Romeinen 2:15: "Ze [heidenen] bewijzen door hun daden dat wat de wet eist in hun hart geschreven staat; en hun geweten bevestigt dit, omdat ze zichzelf met hun gedachten beschuldigen of vrijpleiten."
Voor het onderwerp 'Jezus en geweld', verwijs ik naar deze special.
Johannes 18:36, De Naardense Bijbelvertaling. Ds. P. Oussoren, de auteur van de 'Naardense Bijbel' vertaalt hier (terecht!) het Griekse woord Ioudaioi met Judeeërs. De reden wordt in dit artikel uiteengezet: Wie zijn de Ioudaioi in Johannes: Joden of Judeeërs?
Lennox refereert hier waarschijnlijk aan 'De Wil tot Macht' (in het Duits: Der Wille zur Macht), één van de grondbegrippen van de filosofie van Friedrich Nietzsche.
Johannes 1:14 (NBG)
Justin Portal Welby (1956) is sinds 4 februari 2013 aartsbisschop van Canterbury en hoofd van de Anglicaanse kerk.
Genesis 1:26
David Cameron (1966) is de 77e en huidige premier van het Verenigd Koninkrijk en hij hield ook een toespraak tijdens 'The National Parliamentary Prayer Breakfast 2013'.
"Want ik schaam mij het evangelie niet; want het is een kracht Gods tot behoud voor een ieder die geloof, eerst voor de Jood, maar ook voor de Griek." (Romeinen 1:16)[/OLIST]