John Wayne Gacy: De "Killer Clown"

John Wayne Gacy Jr. was een Amerikaanse seriemoordenaar en verkrachter die 33 jongens en jongemannen vermoordde in de periode 1972-1978. Van deze slachtoffers begroef hij er 26 in de kruipruimte onder zijn huis, 3 begroef hij in zijn tuin en 4 lichamen gooide hij in de nabijgelegen rivier. Hij werd ter dood veroordeeld voor 12 van deze moorden en in 1994 geëxecuteerd. Hij werd de "Killer Clown" genoemd, omdat hij op kinderfeestjes optrad als Pogo de Clown, een personage dat hij zelf had bedacht.

Biografie

John Wayne Gacy Jr. werd op 17 maart 1942 geboren in Chicago, Illinois. Hij was het tweede kind van John Gacy Sr. en Marion Elaine Robinson. Gacy aanbad zijn vader ook al was hij een gewelddadig alcoholist die zijn slechte humeur botvierde op zijn vrouw en kinderen. Gacy Sr. was een homofoob die zijn zoon vaak uitmaakte voor verwijfd.

Toen Gacy elf was werd hij op zijn hoofd geraakt door een schommel. Er ontstond een bloedprop in zijn hersenen die pas op zijn zestiende ontdekt werd. Tot die tijd had hij last van black-outs die pas ophielden toen hij medicatie kreeg. Daarnaast werd hij op zijn zeventiende gediagnosticeerd met een niet specifieke hart conditie. Er werd nooit een oorzaak gevonden voor zijn pijn en hoewel hij vaak klaagde over zijn hart, heeft hij nooit een hartaanval gehad.

Gacy maakte nooit zijn middelbare school af. Het lukte hem niet om een fatsoenlijke baan te krijgen zonder diploma; daarom begon hij in de begin jaren zestig aan een opleiding bedrijfskunde. Hij blonk uit als verkoper en vond algauw een baan na zijn studie. In zijn vrije tijd zette hij zich in voor de buurt en nam hij deel aan liefdadigheidsevenementen en trad hij op als clown op kinderfeestjes. In september 1964 trouwde hij met een collega, Marlynn Myers. Ze verhuisden naar Iowa op aandrang van zijn schoonvader die hem daar een baan aanbood in een van de verschillende fastfoodrestaurants die hij bezat. Vlak na de verhuizing kregen Gacy en Marlynn een zoon; niet lang daarna volgde een dochter. Het leven leek hun toe te lachen; Ze woonden in een mooi huis, Gacy was blij met zijn baan, Marlynn zorgde graag voor hun kinderen en ze waren actief in de gemeenschap. Echter, het geluk was maar van korte duur. Algauw gingen er geruchten dat Gacy homo zou zijn en avances maakte naar jonge werknemers in het fastfoodbedrijf van zijn vader. In 1968 de geruchten werden bevestigd toen Gacy werd aangeklaagd voor sodomie van een tienerjongen, Mark Miller, die werkte bij het fastfoodbedrijf. Hij ontkende de aanklacht en beweerde dat de sex vrijwillig was. Echter, vier maanden later werd Gacy weer aangeklaagd; ditmaal voor het inhuren van een jongeman om Mark Miller in elkaar te slaan. Miller wist te ontsnappen en de jongeman bekende te zijn ingehuurd door Gacy. Gacy onderging een psychiatrisch onderzoek en werd in staat geacht terecht te staan. Hij pleitte schuldig te zijn en werd veroordeeld tot tien jaar celstraf. Zijn vrouw scheidde hem en hij zag haar of de kinderen nooit meer.

In de gevangenis gedroeg Gacy zich voorbeeldig en verbazingwekkend genoeg werd hij al na 18 maanden vrijgelaten. Zijn moeder was trots op hoe hij zijn leven beterde na de gevangenis en ze kocht een ranch voor hem in de buurt van Chicago. Opnieuw werd hij populair in de buurt, die niks wist van zijn veroordeling. In 1971 was het weer bijna afgelopen voor hem. Hij werd aangeklaagd nadat hij een jongen zou hebben gedwongen tot een seksuele daad. De aanklacht werd ingetrokken en Gacy kon ongestoord verder met zijn leven.

In 1972 trouwde hij opnieuw. Zijn nieuwe vrouw wist van zijn gevangenisstraf, maar geloofde dat hij zijn leven gebeterd had. Het koppel gaf geregeld feestjes die populair waren in de buurt. Alleen begonnen steeds meer mensen te klagen over de stank die in het huis hing. Gacy weet dit aan een vochtprobleem in de kruipruimte. In 1974 begon hij een aannemersbedrijf wat hem een constant aanbod van jongemannen leverde. Daarnaast werd hij actief binnen de Democratische partij. In 1976 vroeg zijn vrouw de scheiding aan nadat duidelijk was geworden dat Gacy meer geïnteresseerd was in jongens dan vrouwen. Na het vertrek van zijn vrouw begon Gacy op een hoog tempo te moorden.

Misdaden

De modus operandi voor Gacy was om jongemannen te benaderen en uit te nodigen thuis. Vervolgens liet hij een truc zien met nephandboeien. Als de handboeien eenmaal om waren, bleken ze echt en drogeerde Gacy ze. Daarna volgde marteling en verkrachting en werden ze uiteindelijk gewurgd. De meeste slachtoffers waren mannelijke prostituees. Twee van zijn slachtoffers waren voormalig werknemers en eentje was een kennis van een werknemer.

In 1978 werd Jeffrey Ringall ontvoerd door Gacy. Hij werd vastgebonden, gemarteld en verkracht, maar Gacy vermoordde hem niet. Hij werd achtergelaten in een park, waarna hij werd behandeld in het ziekenhuis en aangifte deed bij de politie. Ringall was niet tevreden met de reactie van de politie en besloot zelf actie te ondernemen. Hij achterhaalde de route die de auto had genomen op de avond dat hij was ontvoerd en identificeerde de auto van Gacy. Enkele weken later achterhaalde hij ook het adres en deed aangifte tegen Gacy.

Rond dezelfde tijd verdween Robert Piest. Robert Piest verdween vlak nadat hij klaar was met werken bij een apotheek. Zijn moeder was hem komen ophalen, maar Robert zei dat hij nog even ging praten met een aannemer die hem een baan had aangeboden. Robert kwam nooit meer terug. De politie achterhaalde de naam van de aannemer en bezocht enkele uren later zijn huis. Gacy zei dat hij nu geen vragen kon beantwoorden vanwege een sterfgeval in de familie. Enkele uren later pas verscheen hij op het bureau. Hij ontkende iets met de verdwijning te maken te hebben en kon later gaan. Echter, de politie achterhaalde zijn strafblad en verkreeg een huiszoekingsbevel. Ze doorzochten zijn huis en vonden verschillende belastende voorwerpen, maar de lichamen in de kruipruimte werden niet gevonden. Een aantal weken later werd een ring gevonden in Gacy's huis in verband gebracht met een vermiste jongen en de politie doorzocht het huis van Gacy opnieuw. Ditmaal werden de lichamen wel gevonden. Op 22 december 1978 bekende Gacy dat hij minstens 30 jongens had vermoord. Tegen het einde van januari 1979 waren 32 lichamen gevonden, maar het lichaam van Piest was er niet bij. Hij werd pas in april 1979 gevonden in de Des Plaines rivier. Uiteindelijk konden 9 lichamen niet geïdentificeerd worden.

Proces

Het proces van John Wayne Gacy begon op 6 februari 1980. Hij pleitte niet schuldig wegens ontoerekeningsvatbaarheid. Het proces duurde 5 weken, maar de jury had maar 2 uur nodig om hem schuldig te bevinden. Gedurende de volgende 14 jaar ging Gacy meerdere malen in beroep, maar deze werden allemaal afgewezen. Op 10 mei 1994 werd Gacy ter dood gebracht. In de gevangenis begon Gacy te schilderen en zijn schilderijen werden na zijn dood op een veiling verkocht. Hij schilderde het liefst clowns.

Lees verder

• Amerika's eerste seriemoordenaar: H.H. Holmes
• De Green River moordernaar: Gary Ridgway
• De Schaakbordmoordenaar: Alexander Pitsjoesjkin
• De slager van Rostov: Andrei Tsjikatilo
• De Zuid-Afrikaanse Ted Bundy: Moses Sithole