mijn kijk opProfeet Mohammed beledigen - is Mohammed een terrorist?
Op woensdag 7 januari 2015 zijn twaalf mensen omgekomen en zeker acht gewond geraakt bij een aanslag op het Franse satirische weekblad Charlie Hebdo in Parijs. De doden bestaan uit acht journalisten, twee agenten, een genodigde en een receptionist. Een leider van de terreurbeweging al-Qaeda In Jemen heeft de verantwoordelijkheid voor de aanslag opgeëist. De aanslag was een wraakactie voor de "beledigende spotprenten" van de profeet Mohammed die het blad de afgelopen jaren heeft gepubliceerd. Daarnaast was er een gijzelnemer die lange tijd mensen vasthield in een koosjere winkel in Parijs. Uiteindelijk zijn er vier Joodse gijzelaars omgekomen. Er zijn dus niet alleen medewerkers van een satirisch magazine afgeslacht omdat ze de profeet Mohammed beledigd zouden hebben, maar ook Joden vanwege het feit dat ze Jood zijn. Mohammed zaaide volgens de overlevering dood en verderf onder andersdenkenden. Gelovigen die al zijn gedragingen letterlijk tot voorbeeld nemen, zetten deze traditie voort.
Opengeslagen Arabische koran /
Bron: Publiek domein, Wikimedia Commons (PD)'Meer kritiek op de islam en de Koran nodig'
Premier Mark Rutte zei op zondag 11 januari in het televisieprogramma Buitenhof: "We zijn in strijd met extremisten die hun geloof gebruiken als onderbouwing om aanslagen te plegen". De premier weigerde zich aan te sluiten bij een oproep eerder deze week van oud-VVD-Kamerlid Ayaan Hirsi Ali, die stelde dat er meer kritiek op de islam en de Koran nodig is. Rutte wilde alleen de "feitelijke constatering" maken dat er binnen de islam minder ruimte is voor kritiek. De Franse President Hollande maande tot waakzaamheid, maar zei ook 'de fanaten die dit hebben gedaan niets te maken hebben met de islam'. De Canadese premier Steven Harper was realistischer, hij noemde de aanslagen 'een oorlogsverklaring van de radicale islam': "The Jihadist movement had declared war. They have declared war on anybody who does not think and act exactly as they wish you would think and act."
'Chocolademoslims'
Arabist Leo Kwarten schrijft dat de meeste commentatoren en politici geneigd zijn de terroristische aanslag op het tijdschrift Charlie Hebdo te duiden als een aanval op de democratie en vrijheid van meningsuiting, maar hij denkt dat de vork anders in de steel zit: "Maar als ik me de gesprekken herinner met de jihadisten die ik in de loop der tijd heb ontmoet in Libanon, Saoedi-Arabië en Groot-Brittannië, denk ik dat zij een andere mening zijn toegedaan. De schutters hebben niet alleen de rekening voor het beledigen van de Profeet vereffend met kogels, ze hebben ook hun geloofsgenoten in de wereld getoond hoe de ware moslim zijn geloof dient te belijden." Kwarten haalt sjeik Omar Bakri, een in Libanon verblijvende jihadist, aan. Een persoon die Kwarten al jaren kent en volgens hem altijd stelt: "Negentig procent van de moslims zijn chocolademoslims. Dat zijn moslims die heel lief zeggen dat islam vrede betekent. Wat een flauwekul. Er is pas vrede als iedere ongelovige bekeerd of gedood is. Slechts een kleine voorhoede van moslims is het gegeven deze goddelijke opdracht uit te voeren."
IS (Islamitische Staat) beschouwt zichzelf volgens de arabist als die voorhoede. Moslims die dit openlijk afwijzen, zijn afvalligen en mogen worden gedood, aldus Kwarten. De jihadisten in Parijs vielen niet slechts een symbool van de democratie aan, maar ze willen ook strijders op de weg van God mobiliseren. "Haat wordt gezaaid opdat de moslimgemeenschap gespleten wordt in vaderlandslievende 'chocolademoslims' enerzijds, en anderzijds degenen die wel ontvankelijk zijn voor revanchisme, die zich afzetten tegen de lankmoedigheid van hun ouders, radicaliseren en zich melden voor de jihad," aldus de arabist.[1]
De islam is een religieuze ideologie van een moordenaar en terrorist
Gelukkig veroordeelt een deel van de moslimwereld de daden van terreur en geweld. Het venijn is echter dat moslims die overgaan tot het gebruik van geweld geen aberratie van de islamitische leer aanhangen, maar handelen binnen de parameters van wat hun geloof hun voorschrijft. Moslims die gewelddaden plegen in de naam van Allah, kunnen met het grootste gemak rechtvaardiging vinden voor hun daden in de leringen van de koran én in de wandel en handel van Mohammed zelf, wiens levensloop alle moslims ten voorbeeld moet strekken. Zijn voorbeeld is wet.
Het voeren van jihad (de heilige oorlog tegen de ongelovigen) is één van de opdrachten die de koran en de islam aan moslims geven. De Koran en de soenna, de overgeleverde uitspraken van en verhalen over Mohammed, laten daar geen enkele twijfel over bestaan. De handboeken van de sharia staan er bol van. Mohammed heeft prioriteit gemaakt van het verspreiden van de islam door middel van de jihad en aan het inperken en opheffen van de vrijheid van meningsuiting, vanaf het eerste begin dat hij machthebber was. In de koran wordt in niet mis te verstane bewoordingen opgedragen om ongelovigen (dus de niet-moslims) vrees aan te jagen, te terroriseren en te intimideren. Een treffend voorbeeld vinden we in Soera 8:12: “Ik zal terreur zaaien in het hart van de ongelovigen. Slaat hun het hoofd af, verminkt hen in alle ledematen." De islam is een religieuze ideologie van een moordenaar en terrorist.
De arabist Hans Jansen schrijft dat geen enkele oorlog zo lang heeft geduurd als de jihad-oorlog en dat die nog lang niet afgelopen is en dat ook niet-staten aan de jihad deel kunnen nemen: "Na het ontzet van Wenen in 1683 leek er een einde aan deze tussen staten gevoerde oorlog gekomen te zijn, vooral omdat de westerse militaire superioriteit voortzetting van de jihad-oorlog tot een dwaasheid had gemaakt. In de tweede helft van de twintigste eeuw is het idee ontstaan en algemeen verspreid geraakt dat ook niet-staten aan de jihad-oorlog kunnen deelnemen: Al-Qaeda, Hamas, de Moslimbroederschap, Boko Haram – en er zijn tegelijkertijd deelnemers bijgekomen die zich 'staat' zijn gaan noemen: ISIS, ISIL, IS."[2]
Khomeini: vlak voor zijn dood in juni 1989 had hij nog een fatwa uitgesproken tegen de schrijver Salman Rushdie, waarin hij opriep om Rushdie te doden, omdat hij een boek had beschreven (de Duivelsverzen) dat als belediging van de profeet werd opgevat /
Bron: irdc.ir, Wikimedia Commons (Publiek domein)Islam wordt gedreven door een moorddadige geest
De voormalige radicale moslim en thans christen Reza Safa, stelt klip en klaar dat de islam gedreven wordt door een bloeddorstige geest: "Islam has left a fingerprint of blood through every page of its history, beginning with
Hijra [de reis van Mohammed en zijn volgelingen van Mekka, waar hij op veel verzet stuitte, naar Jathrib, thans Medina geheten, in het jaar 622] up to this very day. The spirit that advocated Islam is a bloodthirsty spirit which rages war and division. It is a spirit of revenge and retaliation. Its purpose is to create hate, sorrows, mourning and confusion."[3] Safa stelt dat de militante islam de echte islam representeert. Over de sjiitische ayatollah Ruhollah Khomeini die in 1979 de Islamitische Republiek stichtte in Iran, zegt hij: "Some may argue that Khomeini, with his militant Shiite beliefs, did not represent true Islam, that a true Muslim is not militant. On the contrary, this is the very nature and teachings of Islam. Islam's history reveals that Khomeini's twentieth-century expression of Islam was born in seventh-century Arabia and later enforced upon other people in other countries around the world."[4]
Mohammed liet zijn tegenstanders vermoorden
Waarom zijn er mensen die kiezen voor geweld, oorlog en moord, terwijl een deel hunner nota bene in het vrije westen zijn geboren en getogen en westers onderwijs hebben genoten? Een deel van het antwoord ligt in de manier waarop de profeet Mohammed zijn tegenstanders behandelde. Tijdens zijn leven stuurde Mohammed moordenaars, tegenwoordig doodseskaders genoemd, om zijn opponenten uit te schakelen. Ik geef slechts twee voorbeelden. In de geautoriseerde biografie van Mohammed door Ibn Ishaq, kunnen we op pagina 676 over de moord lezen op Asmaa Marwan. Zij werd in opdracht van Mohammed gedood nadat zij de moord op de oude man Abu Afak bekritiseerde, die op zijn beurt was gedood voor het bekritiseren van Mohammed:
When the apostle heard what she had said he said, "Who will rid me of Marwan's daughter?" `Umayr b. `Adiy al-Khatmi who was with him heard him, and that very night he went to her house and killed her. In the morning he came to the apostle and told him what he had done and he [Muhammad] said, "You have helped God and His apostle, O `Umayr!" When he asked if he would have to bear any evil consequences the apostle said, "Two goats won't butt their heads about her", so `Umayr went back to his people.
Now there was a great commotion among B. Khatma that day about the affair of bint [daughter of] Marwan. She had five sons, and when `Umayr went to them from the apostle he said, "I have killed bint Marwan, O sons of Khatma. Withstand me if you can; don't keep me waiting." That was the first day Islam became powerful among B. Khatma; before that those who were Muslims concealed the fact. The first of them to accept Islam was `Umayr b. `Adiy who was called the "Reader", and `Abdullah b. Aus and Khuzayma b. Thabit. The day after Bint Marwan was killed the men of B. Khatma became Muslims because they saw the power of Islam.[5]
Mohammed liet nog meer sluipmoorden uitvoeren op zijn tegenstanders. Eén van de eerste slachtoffers van de profeet was de dichter Ibnu'l-Ashraf. In de biografie van Mohammed van Ibn Ishaq staat dat deze dichter zich zeer kritisch opstelde ten opzichte van de handel en wandel van Mohammed. Zo schreef deze dichter een jammerklacht over zijn polytheïstische vrienden die in een veldslag waren gedood door aanhangers van Mohammed. Toen hij een beledigend gedicht uitbracht over moslimvrouwen, was voor Mohammed de maat vol. "Wie kan mij van deze man verlossen", vroeg Mohammed aan zijn volgelingen. Er meldde zich een vrijwilliger aan die een paar dagen later de dichter op meedogenloze wijze met een mes afslachtte.[6] Hier dringt de vergelijking zich op met Mohammed Bouyeri, die de scenarioschrijver, columnist en programmamaker Theo van Gogh in 2004 van zijn fiets schoot en zijn keel doorsneed, omdat die de profeet Mohammed had beledigd.
Moorddadige moslims imiteren de profeet Mohammed
De lijst van afgrijselijke moorden die de profeet liet uitvoeren is veel langer. Het probleem is niet dat er terroristen rondlopen die de islam misbruiken voor hun eigen (politieke) doeleinden, maar het probleem is de profeet Mohammed die met zijn moorddadige en terroristische gedrag de toon heeft gezet, terwijl het leven van Mohammed ten voorbeeld wordt gesteld aan alle moslims, zoals christenen Jezus als voorbeeld nemen. Mohammed heeft persoonlijk zijn tegenstanders uit de weg laten ruimen en via de soenna is dit een onderdeel geworden van de sharia en van de islamitische manier van leven. De vrijheid van meningsuiting is in flagrante strijd met de sharia. Zo mag je de islam en de profeet Mohammed niet bekritiseren, evenmin bespotten.
Het is desastreus wanneer moslims het leven van Mohammed ten voorbeeld nemen zoals de Taliban, ISIS, Al-Qaida,
Boko Haram, Al-Shabaab, de Moslim Broederschap en Hamas. De terreurdaden over de hele wereld door moorddadige moslims is niets nieuws. Ze imiteren de profeet Mohammed, 'het perfecte model van hoe je moet leven'. En verwesterde niet-moorddadige moslims met vreedzame burgerlijke opvattingen, die zich openlijk uitspreken tegen het moslimgeweld zoals Ahmed Aboutaleb, de burgervader van Rotterdam, zullen als kaafir, 'ongelovige', worden beschouwd. Aboutaleb zei op 8 januari 2015 op radio Rijnmond dat 'vrijheid niet afkomstig is uit een kalasjnikov'. Vrijheid komt echter ook niet voort uit leer en leven van Mohammed, die de vrijheid volledig uitbande en zijn opponenten liet afslachten. En deze terrorist regeert over zijn graf heen en inspireert mensen tot op de dag van vandaag.
Noten:
- Leo Kwarten. Aanslag Charlie Hebdo is vooral boodschap aan 'chocolademoslims'. 8 januari 2015. http://fd.nl/Print/krant/Pagina/Opinie/1087819/aanslag-charlie-hebdo-is-vooral-boodschap-aan-chocolademoslims
- Hans Jansen. De nieuwe heldhaftigheid. 10 januari 2015. http://www.popned.nu/hans-jansen-de-nieuwe-heldhaftigheid/
- Reza F. Safa. Inside Islam - Exposing and reaching the world of Islam. Charisma House, 1996, pag.36-37.
- Ibid, pag.42-43.
- The Life of Muhammad, A translation of Ibn Ishaq's Sirat Rasul Allaf, A. Guillaume, Oxford University Press, 17e druk, 2004, pag.676.
- Ibid, pag.368-370.
Lees verder