Anoniem, 06-05-2020
Veel van deze hadith en teksten zijn erg uit de context gehaald. Een man mag alleen met 4 vrouwen trouwen om hun te helpen als het bv een weduwe is of een arme vrouw met kinderen, bovendien mag het niet als de eerste vrouw het er niet mee eens is en als de man financieel niet stabiel is.
Reactie infoteur, 21-06-2020
In de 'context' staat er: "… of wat zijn rechterhand bezit". Dat zijn slavinnen.
Ria, 07-12-2019
Lekker makkelijk. Teksten uit vervlogen tijden. Ik lees niets wat ik ook in de bijbel niet zou kunnen vinden over vrouwen. Allemaal polarisatie dit.
Reactie infoteur, 16-12-2019
De bronnen van de islam zijn: koran, soenna en Hadith. Dit is zoals het is.
Ik ben benieuw waar je in de Bijbel kunt lezen dat een christenman zijn vrouw een corrigerende tik mag geven, dat er talloze maagden op hem wachten als hij sterft als een (dodelijke!) martelaar, dat er meer vrouwen dan mannen te vinden zijn in de hel, etc.
F., 30-10-2016
Jeetje, waar heb jij je informatie vandaan!? De door jou genoemde zogenaamde feiten kloppen voor geen meter. Lees je informatie bronnen maar eens goed na en ga een studie Arabische letterkunde doen… dan mag je pas met een verhaal komen. Dat je een mening hebt dat kan en mag, maar om verzen en overleveringen te vervormen zoals jij ze wilt om je mening te onderbouwen dat is kort gezegd 'laag'.
Reactie infoteur, 31-10-2016
Bedankt voor uw reactie. Indien u inhoudelijke kritiek hebt op het artikel, dan zou ik het op prijs stellen als u duidelijk maakt waarop u kritiek hebt, waarom u het er niet mee eens bent en waar u zich op baseert, zodat een inhoudelijke discussie mogelijk is.
Van Hecke, 13-01-2016
Nogal vreemd dat er "verhitte discussies "gevoerd worden over iets dat "ontegenzeggelijk" is. Het voor Koranische exegese -iets wat u nauwelijks interesseert- belangrijkste heeft Bogaert goed geformuleerd: "… gebleken is dat een interpretatie als "slaan" leidt tot inconsistenties en instabiliteit van het geheel van de interpretaties in onderlinge (koranische) samenhang."
Dat er één of meerdere hadiths zijn die deze samenhang ondersteunen of bemoeilijken of zelfs tegenspreken verandert daar niets aan. Ze worden daarenboven niet beschouwd als "het letterlijke woord van god". Bogaert volgt een theologisch kader, u volgt een sociologisch. De discussie hier is theologisch; is het de ontegenzeggelijke wil van god of niet volgens een religieuze tekst. Dat Bogaert dit bekijkt op een 21ste eeuwse moderne manier en niet op een 7de eeuwse patriarchale, kan alleen maar toegejuicht worden. Behalve door de tegenstanders natuurlijk.
Waar uw hoogleraar Kramers het woord " tuchtigen " terug vindt in sura 4 34 is een raadsel, behalve als men zich laat meeslepen door de vooringenomenheid dat daraba per sé "slaan" moet betekenen. Ik heb overigens nog geen andere vertaling, zelfs bij " slaan" vertalers, gevonden die in hetzelfde bedje ziek is. De "correcte", meest voorkomende, vertaling zou eerder klinken als "zoek dan geen weg tegen haar". Tja,
Wat de zweepslagen betreft, daar valt veel over te zeggen, maar toch niet dat het wijst op ongelijkheid tussen man en vrouw zeker? "Vrouwen krijgen dezelfde straffen als mannen " is een perfect mogelijke voor de hand liggende afleiding hiervan
Er is maar één pertinente analytische kritiek mogelijk op Bogaert, en dat is, gemakshalve gekopieerd,
ضرب Zarb Beat (Opm: volgens modern Arabisch, niet het klassieke waar het nog andere betekenissen heeft)
أضربوهن (used in 4:34) Idriboohunna Beat them
اضربوا عنهن Adriboo Anhunna abandon them, leave them
Quran 4:34 says Idriboohunna أضربوهن, not Adribu Anhunna اضربوا عنهن. These two phrases have different meanings.
Wat Bogaert daarmee zou aanvangen? Maar haar samenhangende interpretatie klopt nog steeds aangezien " "idriboo" vertaald moet/kan worden als "dagen" (to cite, zie conclusie vermeldde website van 4:34 hieronder) De link met 4:35 is dan ook duidelijk. (http://www.quran434.com/wife-beating-islam.html).
"The men are supporters/maintainers of the women with what God bestowed on some of them over others and with what they spent of their money, so the righteous women are dutiful; guardians to the unseen with what God guarded. And as for those women you fear their disloyalty, then: (first) you shall advise them, and (second) abandon them in the bed, and (lastly) cite them. If they obeyed you, then seek not against them a way; Truly, God is High, Great. [4:34]
And if you (authority) feared a rift between them two, then appoint a judge from his family and a judge from hers. If they both want to reconcile, then God will bring agreement between them. God is Knowledgeable, Expert. [4:35]"
Reactie infoteur, 16-01-2016
Bedankt voor uw reactie. Sommige mensen hebben, om begrijpelijke redenen overigens, moeite met bepaalde 'ontegenzeggelijkheden'. Ik heb met heel veel zaken moeite wat de islam betreft, niet alleen de positie van vrouwen. Neem nu bijvoorbeeld de positie van Joden en christenen in de islam. Het woord dhimmi wordt in de sharia gebruikt om een Jood of christen die de superioriteit van de islam heeft erkend, en zich onderdanig onderwerpt aan het islamitisch oppergezag, aan te duiden. Ze krijgen bepaalde religieuze vrijheden, maar ze moeten wel een extra belasting betalen (jizya) en zich allerlei beperkingen en discriminerende voorschriften laten welgevallen. Verzet hiertegen wordt bestraft met de dood. Er is maar één manier om te ontsnappen aan deze inferieure status, namelijk door over te gaan tot de islam. Dat hebben dan ook hele volken in de loop der eeuwen gedaan sinds de islam aan zijn veroveringstocht begon. Men leze bijvoorbeeld: Bat Ye'or: The decline of Eastern christianity under islam ~ From jihad to dhimmitude; Associated University Press, London.
Bogaert heeft niet gelijk als zij stelt dat 'de gangbare vertaling leidt tot inconsistenties en instabiliteit van het geheel van de interpretaties in onderlinge (koranische) samenhang'. In mijn artikel heb ik laten zien dat volgens de islam vrouwen ondergeschikt zijn aan mannen en bovendien minderwaardig zijn. Overspel betreft een 'strafrechtelijk vergrijp' dat bwordt bestraft met steniging. In soera 4:34 gaat het echter om een 'huiselijke kwestie', waarbij de man (die opzichter is over de vrouw) een opstandige vrouw mag corrigeren. De manier waarop dit gebeurt is een drietrapsraket: een man moet zijn ongehoorzame vrouw eerst terechtwijzen. Daarna laat hij haar in bed alleen. Helpt dat allemaal niet, dan mag hij haar 'slaan' (met de restricties die ik eerder heb genoemd). Het vers erna gaat over wat te doen als men vreest voor een breuk tussen beiden. De maatregelen die men aanbeveelt zijn vanuit het perspectief van een patriarchale maatschappij logisch en consistent.
Nogmaals, in de ogen van moslims zijn de hadiths geen gewone historische teksten, maar vormen ze de tweede bron van hun religie en een van de belangrijkste bronnen voor kennis van de islam. Bogaert volgt een modern-feministisch kader bij het vertalen van de koran. Een ander voorbeeld daarvan is schrijfster Laleh Bakhtiar. Zij werkte zeven jaar aan een koran-vertaling. Zij stelt: "Ik kon niet met die uitleg [van 'slaan' in soera 4:3] leven. De God waar ik van houd, zou nooit geweld tegen vrouwen toestaan." (http://goo.gl/mmlRWg) Het resultaat is dat zij dit, evenals Bogaert, wegvertaald heeft.
Nu is er helemaal niets mis met kritiek over 'onwelgevalligheden' in de koran ten aanzien van vrouwen, ongelovigen, Joden en christenen (graag zelfs!), maar de vertaling van Bogaert en Bakhtiar c.s. is geen kritiek maar het maskeren van een probleem. In dat verband citeer ik 'wikiislam.net' waar een aantal niet-moslim Arabieren een artikel hebben geschreven over deze kwestie ('slaan' of 'niet slaan' in 4:43): "There is no argument made here against progressive thinking, this is something that should be encouraged. The objection and the need to respond lay in the fact that, rarely, are these arguments used in an attempt to 'reform' Islam. It is only logical to conclude that you cannot reform something if you deny there was ever a problem with it to begin with. These apologetic arguments are clearly directed at non-Muslims who are ignorant of Islam, as any Muslim who has an adequate command of the Arabic language or is familiar with the hadith and tafsir text related to this issue, will find the claim being presented to be ridiculous. An example of this can be found in the case of Laleh Bakhtiar, an American Muslim apologist. She too has incorporated this error into her "translation" of the Qur'an, a translation which the Islamic Society of North America (ISNA) refused to sell in their bookstore." (https://goo.gl/S63pfV)
Het wegvertalen van 'slaan' in het betreffende vers lost dus feitelijk niets op. Waarom dit zo is, wordt hier ook goed verwoord:
"First of all, it isn’t accurate to claim that this is one of the scholars’ views on the meaning of Q 4:34. You simply don’t find it in any of the classical commentaries on the Qur’an. (…) And it’s not as though such a new interpretation will ever be able to displace the older one—aside from the linguistic issues (is it really believable that for 1400 years, even experts in the Arabic language failed to understand that word correctly?) Qur’an commentaries written centuries ago are more easily available today than they ever were. Anyone with an internet connection can simply check out multiple interpretations of Q 4:34 in a few minutes. Anyone studying to be an imam reads commentaries like those. Khatibs quote from them. Scholars consult them. Anyone who is serious about understanding the Qur’an studies them too. In other words, these long-standing interpretations aren’t going to fade away or be forgotten. If anything, the opposite is the case." (https://goo.gl/GVWfpD)
Islamapologeten proberen hun bewering kracht bij te zetten door met een lange lijst mogelijke betekenissen te komen van het woord 'daraba'. Dr. Hans-Peter Raddatz (onderzoeker Islamstudies en schrijver van twee boeken over het onderwerp van vrouwen in de islam), zegt hier het volgende over in een discussie: "Likewise we should not bewilder our readers by an allegedly 'long list of meanings' of the word "daraba" = to beat. If Mr. Spencer is blamed for insisting on this meaning in the framework of Qur’an 4/34: '… beat them' (the women), this reproach certainly cannot be supported by the established variants of the Arabic language. 'Daraba' simply means 'to beat' - full stop. If you want another meaning like - for instance - to play (an instrument), to write (on a typing machine), to calculate, to avert, to separate, to delete, you would have to combine each of it with a pertaining conjunction, the Qur’anic text does not offer, however. So dozens of famous traditionists and Qur’an exegetes over dozens of generations of the Islamic history have based, correspondingly, on this one single meaning - 'to beat'." (http://goo.gl/ICzjek)
Voor de goede orde wil ik opmerken dat dit mijn derde en tevens laatste reactie in deze discussie is. Zoals ik op mijn 'infoteurpagina' (http://tartuffel.infoteur.nl) duidelijk maak, reageer ik (tegenwoordig) in discussies hooguit drie keer.
Van Hecke, 12-01-2016
"Uw" antwoord toont aan dat uw (?) bewering in het artikel dat "Huiselijk geweld jegens (opstandige) vrouwen wordt in de Koran ontegenzeggelijk gelegitimeerd" fout is.
De Aabisch woorden in de Koran die ontegenzeggeljk voor "slaan" gebruikt worden zijn "yatakhabbatuhu" (Surah Baqarah 2:275) en "waahushshu" (Surah Ta Ha 20:18). "Daraba" komt nog verschillende malen voor maar nooit in de betekenis van slaan. Ook op basis van de context en bedoeling (= echtelijke verzoening bekomen) is het onlogisch en ter kwader trouw/kortzichtig om het te vertalen met "slaan".
De " islamische geleerden" waar naar verwezen wordt zijn duidelijk geen Koranische. Het probleem met de hadiths (contradicties) is natuurlijk een ander paar mouwen. Het bewijst in elk geval dat slechte behandelingen van vrouwen in de tribale Arabische clan gemeenschappen schering en inslag waren/zijn en heel moeilijk uitroeibaar.
Reactie infoteur, 13-01-2016
Bedankt voor uw reactie. In de ogen van moslims zijn de hadiths geen gewone historische teksten, maar vormen ze de tweede bron van hun religie en een van de belangrijkste bronnen voor kennis van de islam. Hadiths zijn voor de moslims gezaghebbende voorbeelden om hun eigen leven vorm en richting te geven, naar de maatstaven van de profeet Mohammed. Hadiths bevatten gezaghebbende uitspraken van de profeet over rituele, morele en allerlei religieuze zaken en aangelegenheden.
Ik vind het misleidend van Bogaert om een hadith van Bahz Ibn Hakim aan te halen, maar de hadith van Abu Dawud niet te vermelden. Juist uit deze hadith blijkt dat Mohammed aanvankelijk verboden had dat mannen hun vrouwen sloegen, maar dit onder druk van Umar, die vond dat mannen de controle over hun vrouwen aan het verliezen waren, naderhand toch toeliet.
Over 4:34. In de vertaling van prof. dr. J.H. Kramers, in leven hoogleraar in het Arabisch en de instellingen van de islam te Leiden: “De mannen zijn opzichters over de vrouwen voor wat Allah aan de een meer gegeven heeft dan aan de ander en voor wat zij als bijdrage hebben gegeven voor hun bezittingen. De deugdzame vrouwen echter zijn de in ootmoed staanden en welke de verborgenheid behoeden door de bedoeling van Allah. Maar zij, van wie gij opstandigheid vreest, vermaant haar en vermijdt haar op de rustplaatsen en slaat haar. Maar indien zij u gehoorzaam worden, zoekt dan geen weg om haar te tuchtigen. Allah is waarlijk verheven en groot.” (7e druk, p. 73)
Bogaert schrijft: “Wat tot dusver gezegd werd over de plaats van de vrouw in de Islam, wijst op een sterk gelijkheidsbeginsel in een model met veel respect voor de vrouw. Een regel die zou stellen dat mannen hun ‘ongehoorzame’ vrouwen mogen ‘slaan’ zou helemaal niet passen in dit model… ”. Zij vervolgt: “Zoals gezegd, schreven de vroege Koranexegeten vanuit een patriarchale maatschappij en kozen zij systematisch voor interpretaties die daarin pasten. Maar doorstaat de interpretatie als ‘slaan’ de test van het model zelf, waarbij eerder genoemd vers 24:2 de algemene regel vestigt van gelijke straffen voor gelijke daden? Er is immers geen enkele reden waarom er hier van deze algemene regel zou afgeweken worden: als er zelfs bij overspel geen onderscheid gemaakt wordt in straf voor mannen en vrouwen, waarom zou dan voor mindere huwelijksproblemen wel een onderscheid gemaakt worden?”
Welnu, de plaats van de vrouw in de islam wijst niet op een sterk gelijkheidsbeginsel. In mijn artikel draag ik daarvoor talloze voorbeelden aan. Hieruit blijkt dat niet alleen vroege Koranexegeten deel uitmaakten van een patriarchale maatschappij, maar Mohammed zelf ook. (Wat vanuit ons moderne westerse perspectief ‘onlogisch’ lijkt, kan vanuit het perspectief van een patriarchale cultuur waarin Mohammed leefde zeer begrijpelijk zijn. Bogaert neemt evenwel geen perspectief, maar legt haar eigen referentiekader aan de tekst op.) Bogaert refereert verder aan 24:2, waar staat (in de vertaling van J.H. Kramers): “De overspelige vrouw en de overspelige man, geselt een ieder hunner met honderd geselslagen. En laat geen mededogen met hen u bevangen in Allah’s godsdienst, indien gij gelooft in Allah en de laatste dag. En laat een aantal der gelovigen van hun bestraffing getuige zijn.” Honderd zweepslagen, ‘no mercy’ en (gedeeltelijk) openbaar. Op grond van één van de meest wrede verzen uit de Koran probeert Bogaert een punt te maken. Wie ooit het resultaat heeft gezien van deze 100 zweepslagen in Saoedi-Arabië of Iran (http://goo.gl/nmNgMU), kan erover meepraten hoe mensonterend en wreed dit is. Hieruit destilleert zij de algemene regel van gelijke straffen voor gelijke daden. Zij past dit vervolgens toe op 4:34. Maar in dat vers gaat het helemaal niet over een straf voor een overtreding, maar dat mannen opzichters over de vrouwen zijn en hoe een man (die dus de opzichter over de vrouw is) mag handelen t.o.v. een opstandige vrouw.
Bogaert exegetiseert er vrolijk op los en komt met een eigen islam die niet bestaat, behalve in haar hoofd. Het is een door haar gewenste islam. Ex.muslim.org schrijft het volgende over haar exegetische acrobatiek:
“She departs from the general, accepted human rights principles and proves steadfastly that Islam is fully harmonious with them. That this sort of interpretation – version – of Islam is gainsaid by all Islamic scholars and has never existed at all in any Islamic nation, not even at the time of Mohammed, apparently does not deter Linda Bogaert.
This non-existent version of Islam is based on a very selective reading of the Koran and the Hadith, in the process of which Linda ‘thinks away’ large portions of text. In addition, she is adept at reading into certain passages of the Islamic source texts matters that are not in them but which she would like to be there.”
Hoe sympathiek ook, Bogaert komt met een zelfbedachte, fictieve islam. Haar artikel wordt hier kritisch besproken: http://goo.gl/8pN6sO.
Maar goed, mag je –volgens de islam– vrouwen nu wel of niet slaan? Daarover worden verhitte discussies gevoerd. Onder meer moslimfeministes denken dat het misverstand is ontstaan door de verschillende betekenissen van het Arabische woord daraba. Ook u doet een duit in het zakje. Prof. dr. Gudrun Krämer bespreekt in hoofdstuk 2 (‘Justice in Modern Islamic Thought’) van het boek ‘Shari’a - Islamic Law in the Contemporary Context’ (2007) o.a. dit heikele probleem. Zij geeft aan hoe ver moderne islamapologeten bereid zijn te gaan om dergelijke verzen te harmoniëren met ‘moderne’ waarden en mensenrechten (die overigens grotendeels ontsproten zijn aan het jodendom/christendom, men leze bijvoorbeeld ‘Justice: Rights and Wrongs’ van Nicholas Wolterstorff, maar dat terzijde): “The discussion on what precisely is meant by daraba … illustrates the lengths to which defenders of human equality and dignity are prepared to go when faces with problematic parts of scripture.” Zij vervolgt: “In classical as well as modern standard Arabic, daraba means ‘to beat’, which in the given context would entail psysical punishment. There is no way that the relevant verse could be interpreted to condone, let alone encourage, wife battering, that, is to inflict bodily injury, which fiqh [fiqh wordt binnen de islam gezien als de jurisprudentie van de sharia] clearly prohibits. But even less than outright violence tends to hurt modern sensibilites. The prevalent tendency is, therefore, either to deny the physical aspect by translating daraba in different ways (to hold in confinement, to admonish) or to carefully circumscribe the amount of admissible force: ‘beating her softly with a folded handkerchief’ is a practice recommended by some scholars, but is not very promising as a strategy for conflict resolution in real life, not to mention the fact that it does not do away with male agency.” (pp. 32-33)
Dit zien we (zoals gezegd) terug in de sharia. In het handboek van de heilige wet (sharia) ‘Reliance of the Traveller’ van Ahmad ibn Naqib al-Misri, wordt dit thema ‘netjes’ uitgewerkt onder het kopje ‘dealing with a rebellious wife’ (sectie m10.12). Ik neem het integraal over:
“When a husband notices signs of rebelliousness in his wife (nushuz, dis: p42) (O: whether in words, as when she answers him coldly when she used to do so politely, or he asks her to come to bed and she refuses, contrary to her usual habit; or whether in acts, as when he finds her averse to him when she was previously kind and cheerful), he warns her in words (O: without keeping from her or hitting her, for it may be that she has an excuse. The warning could be to tell her, ‘fear Allah concerning the rights you owe to me, ’ or it could be to explain that rebelliousness nullifies his obligation to support her and give her a turn amongst other wives, or it could be to inform her, ‘Your obeying me [def: (3) below] is religiously obligatory’). If she commits rebelliousness, he keeps from sleeping (O: and having sex) with her without words, and may hit her, but not in a way that injures her, meaning he may not (A: bruise her, ) break bones, wound her, or cause blood to flow. (O: It is unlawful to strike another's face.) He may hit her whether she is rebellious only once or whether more than once, though a weaker opinion holds that he may not hit her unless there is repeated rebelliousness.”
Vervolgens wordt deze paragraaf verder uitgewerkt en toegelicht (pp. 541-542). Het boek is een aanrader voor allen die willen weten wat de sharia precies inhoudt.
Kortom, (ik had het graag anders gezien, maar) daraba is altijd begrepen als ‘slaan’, en dat zien we dus ook terug in de sharia. Wel zijn er beperkingen opgesteld; een man mag zijn vrouw niet bont en blauw slaan (verwonden). Ik denk dat ik deze restrictie nog opneem in het artikel. Toch blijft het huiselijk geweld. Er zijn verschillende vormen van huiselijk geweld, waaronder lichamelijk geweld in allerlei gradaties: bijvoorbeeld slaan, knijpen, schoppen, hardhandig beetpakken of vastbinden.
Van Hecke, 11-01-2016
Uit heel uw artikel blijkt dat u de zaken of niet begrijpt of niet wenst te begrijpen.
Ik ga hierover niet in discussie, ik verwijs u en iedere lezer van dit artikel naar http://www.cie.ugent.be/bogaert/bogaert3.htm#geweld
waar alvast wat huiselijk geweld betreft een afdoende antwoord op uw engeestig traditioneel patriarchale en onislamitisch misvattingen wordt gegeven. In de hoop dat u zichzelf betert, beste groeten.
Reactie infoteur, 12-01-2016
Bedankt voor uw reactie. Indien u inhoudelijke kritiek hebt op het artikel, dan zou ik het op prijs stellen als u nauwkeurig omschrijft waarop u kritiek hebt en waar u zich op baseert, zodat een inhoudelijke discussie mogelijk is.
Uw bron citeert (m.b.t. fysiek geweld tegenover vrouwen) Bahz Ibn Hakim die zegt: "Ik vroeg de Profeet hoe om te gaan met vrouwen en hij zei: Voed ze zoals jullie jezelf voeden, kleed ze zoals jullie jezelf kleden en sla of berisp hen niet."
De bewering dat Mohammed ertegen was dat vrouwen geslagen werden, wordt overruled en vervangen door Sunan Abu Dawud 11.2141: "Een man berichtte dat de profeet zei: Sla de dienstmaagden van Allah niet, maar toen Umar bij de profeet kwam en zei: 'Vrouwen zijn overmoedig geworden jegens hun echtgenoten'ť gaf de profeet toestemming die vrouwen te slaan."
(Vergelijk Sunan Abu Dawud 11.2142: "De profeet zei: Een man zal niet worden gevraagd waarom hij zijn vrouw slaat.")
Uit deze Hadith blijkt dat Mohammed aanvankelijk verboden had dat mannen hun vrouwen sloegen, maar onder druk van Umar die vond dat mannen de controle over hun vrouwen aan het verliezen waren, liet hij dit toch toe. De website 'exmoslim.org' schrijft hier verder over:
"De achtergrond van het verliezen van de controle over de vrouwen lag in het feit dat de eerste moslims die vanuit Mekka geëmigreerd waren en die erg patriarchaal ingesteld waren in contact kwamen met de samenleving in Medina waar vrouwen heel wat te zeggen hadden. Dit blijkt uit [de] volgende Hadith van Bukhari 3.43.648:
'Wij, de mensen van de Quraish stam [in Mekka], hadden gezag over vrouwen, maar wanneer we bij de Ansar [in Medina] kwamen te leven, stelden we vast dat de vrouwen van de Ansar de bovenhand hadden over hun mannen, dus begonnen onze vrouwen de slechte gewoonten van de vrouwen van de Ansar over te nemen. Ooit schreeuwde ik tegen mijn vrouw en zij schreeuwde terug en ik hield er niet van dat zij dit deed.'
Het feit dat het slaan van vrouwen een thema was tijdens het leven van Mohammed blijkt uit een aantal overleveringen waaronder:
- Bukhari 7.62.132 waarin Mohammed praat over het slaan van vrouwen en slaven.
- Muslim 9.3506: waarin Mohammed’s vrouwen Hafsa en Aisha in zijn aanwezigheid door hun respectievelijke vaders [werden] geslagen.
Op basis van bovenstaande redenering besluiten de islamitische geleerden dat een man zijn vrouw mag slaan. De enige vraag die dan overblijft is hoe een man zijn vrouw mag slaan. Daarover bestaan veel meningen. Waarover men het evenwel eens is, is dat een vrouw niet op haar gezicht mag geslagen worden. Deze regel geldt ook voor huisdieren en voor slaven, zie de overlevering van Muslim 24.5281
Jabir heeft overgeleverd dat Allah's Boodschapper verbood (dat dieren geslagen worden) op het gezicht of op het gezicht gebrandmerkt werden." (http://goo.gl/RzRLoK)
Hier nog een uitgebreid artikel over het slaan van vrouwen in de islam: http://www.answering-islam.org/Silas/wife-beating.htm.
Kim, 24-06-2012
Alleen de bronnen deugen al niet… helaas hebben jullie nix van de islam begrepen
Reactie infoteur, 25-06-2012
Indien u inhoudelijke kritiek hebt op het artikel, dan zou ik het op prijs stellen als u nauwkeurig omschrijft waarop u kritiek hebt en waar u zich op baseert, zodat een inhoudelijke discussie mogelijk is.
Moslimaatje (infoteur), 05-01-2012 #9
Uw tekst bevat zeer veel misinterpretaties. Het is duidelijk dat u niks afweet over de islam. Ik adviseer u met oprecht hart om u meer te verdiepen in de islam, weliswaar met een open hart en zonder vooroordelen, dan zal u, met de Wil van Allaah tot de conclusie komen dat de islam de meeste rechtvaardige godsdienst is. Moge Allaah u leiden!
Reactie infoteur, 06-01-2012
Indien u inhoudelijke kritiek hebt zou ik het op prijs stellen als u nauwkeurig omschrijft waarop u kritiek hebt en waar u zich op baseert, zodat een inhoudelijke discussie mogelijk is.
Ruud, 04-03-2010
Heel erg misleidend stukje. Om een voorbeeld te noemen, in jouw conclusie haal je een vers aan die ten eerste maar deels wordt neergezet en ook nog eens compleet verkeerd wordt uitgelegd. Waar jij zegt dat het gaat om de rang boven haar, gaat het hier om een rang boven haar in verantwoordelijkheid naar haar toe. Een man heeft dus de plicht en de vrouw heeft hier het recht op een de man die verantwoordelijkheid over haar draagt, zodat zij het goed heeft!
Erg jammer dat hier wordt geprobeerd een groep mensen in een hoek weg te zetten.
Reactie infoteur, 04-03-2010
Hallo Ruud,
Bedankt voor uw reactie.
Ik heb het niet over 'een groep mensen', ik heb het over de islam. Dat is een belangrijk en wezenlijk onderscheid. Wat in heilige boeken staat, wordt (in dit geval 'gelukkig') lang niet altijd gepraktiseerd door gelovigen. Bijv.: de koran legitimeert huiselijk geweld (in een bepaalde mate en in bepaalde omstandigheden). Dat wil echter niet zeggen dat alle moslims vinden dat het goed is hun vrouw te slaan als zij hem ongehoorzaam zijn of daartoe over zullen gaan in bepaalde omstandigheden.
In soera 4:34 komt de inferieure status van de vrouw terug: "De mannen zijn zaakwaarnemers voor de vrouwen, omdat God de een boven de ander heeft bevoorrecht en omdat zij van hun bezittingen uitgegeven hebben." In de Engelse vertaling van Sayyid Abul Ala Maududi: "Men are the managers of the affairs of women because Allah has made the one superior to the others."
Mohammed drukt de status van vrouwen kernachtig uit door te zeggen (Bukhari, Volume 4, Book 52, Number 110: Narrated 'Abdullah bin 'Umar): "I heard the Prophet saying. 'Evil omen is in three things: The horse, the woman and the house'."
Soera 2:228 impliceert dat de vrouw inferieur is aan de man. In een andere vertaling staat: "… de mannen hebben voorrang boven haar". Voorrang hebben betekent 'voorgaan' en 'eerder in aanmerking komend'.
De mannen zijn in de islam bevoorrecht boven de vrouwen en dat komt in allerlei gedeelten in de koran en hadith tot uitdrukking, zoals ik in het artikel en in deze reactie heb laten zien.
Mvg, Tartuffel