Gestoorde dictators
In deze tijd van opstand, revolutie en burgeroorlog rijst de vraag weer : hoe hebben we het zover kunnen laten komen met die dictators? Zijn die machtswellustelingen die azen op enorm materieel gewin in feite psychisch gestoord? Waar ligt de grens tussen de Machiavellist en de gestoorde Machiavellist, de dictator en de gestoorde dictator?
Dictator
Gevonden definities:
- Leider van een land die alles alleen beslist en de bevolking onderdrukt. Synoniem: tiran. (http://www.woorden.org/woord
- Iemand die met onbeperkte macht regeert. Wordt ook wel alleenheerser genoemd. (http://www.encyclo.nl
Het is opvallend dat van vrij veel definities van 'dictator' alleen bij die van www.woorden.org een negatieve betekenis wordt toegevoegd (... en die de bevolking onderdrukt.)
Verdere bestudering van het woord op Google geeft daar de reden voor: volgens de Spelling van 1858 is de dictator ' oppergezaghebber bij de Romeinen, ten tijde der consuls, door dezen benoemd, wanneer de republiek in gevaar was'.
Hieruit kan men concluderen dat dictators als een noodzaak werden gezien om het land te redden.
Is dat misschien de reden waarom de Westerse wereld niet heeft ingegrepen toen Khadaffi en Mubarak zich allengs tot dictators ontpopten?
Het duistere drietal
Er zijn drie onheilspellende karaktertrekken die bij 'slechte' dictators opvallen:
- Narcistische karaktertrekken
- Machiavellische karaktertrekken
- Psychopatische karaktertrekken.
Uit de diagnostische indeling van het DSM systeem is de Machiavellische karakterisering weggevallen. Dat is waarschijnlijk terecht, er is geen één Machiavellische karaktertrek die niet onder de andere persoonlijkheidsstoornissen van het DSM systeem valt.
Toch kan men er voor pleiten om de specifieke Machiavellische karaktertrekken ten aanzien van dictators toe te passen. Niccolo Machiavelli schreef zijn boek 'IL Principe' nu eenmaal om bij zijn heersers een wit voetje te kunnen halen. In zijn boek gaf hij hen alle ruimte en instemming om hun doel als heerser koste wat koste te bereiken.
De Machiavellist is herkenbaar aan:
- zijn koude berekenendheid
- zijn gebruik van misleiding en manipulatie om zijn doel te bereiken (bijvoorbeeld ' verdeel en heers'.)
- zal nooit toegeven dat hij zwakheden heeft om zichzelf zo onkwetsbaar mogelijk te maken
- heeft een cynische kijk op de wereld en personen
- vindt de mensen dom en zwak
- gedraagt zich vaak onethisch om zijn doel te bereiken
- zijn doel is geld en macht
- is sarcastisch en maakt andere mensen graag belachelijk
Mogelijke persoonlijkheidsstoringen bij een dictator
Het wereldwijd diagnostisch systeem DSM classeert de Persoonlijkheidsstoornissen onder AsII. De verdere onderverdeling is in clusters. De voor dit onderwerp relevante clusters zijn:
- cluster a: excentriek en vreemd
- paranoïde : extreem structureel achterdochtig en wantrouwend
- schizoïde : structurele buiten proportionele afstandelijkheid en emotieloosheid
- schizotypisch : structureel buiten proportioneel bizar en vreemd gedrag vaak gepaard gaand met een excentriek voorkomen
- cluster b: emotioneel en grillig.
- theatraal: dramatisch, wil in de blangsteling staan en blijven, hecht grote waarde aan materiele zaken
- narcistisch: hooghartigheid, übermenschneigingen , schromelijke overdrijving van eigen prestaties.
- anti-sociaal: impulsief, agressief en gewelddadig gedrag, moedwillige overtreding van de wet, niets ontziend
- borderline: grote impulsiviteit, grenzend aan totale onnadenkendheid, extreme heftige reacties op situaties.
Toegepast op de 21ste eeuw:
Uiteindelijk zal een dictator als gestoord kunnen worden aangemerkt als hij voldoet aan meerdere persoonlijkheidsstoornissen die worden aangegeven in cluster a en b van het DSM. Dat zal makkelijker zijn te traceren bij een dictator
die zich vaak in de media vertoont en vreemd, grillig, excentriek , emotioneel of emotieloos gedrag vertoont. Onder emotieloos gedrag bij dictators moeten we verstaan totale afwezigheid van schuld bij het laten vermoorden van grote groepen mensen.
Naar aanleiding van het hier boven geschrevene kunnen we zien dat Kadhaffi zou kunnen vallen onder: een Machiavellisch theatraal, narcistisch, schizoïde persoonlijkheid, terwijl Assad eerder een Machiavellisch anti-sociaal, narcistisch, schizoïde persoonlijkheid genoemd kan worden.
Gestoorde dictators kunnen het lang vol houden in de wereldpolitiek. Politiek maakt slechte psychologen, politiek gaat net zo goed over geld en macht als de dictators. Recente gebeurtenissen in het Midden-Oosten tonen aan dat niet de politiek de dictators aan de kaak stelt, maar de macht van het volk. (Marx zou van vreugde verrijzen uit zijn rustplaats als hij dit wist.)
De conclusie hoe gestoord een dictator is, is aan de toeschouwer. Daarbij helpt het adagium dat 'ieder die een ander zomaar vermoordt wel gestoord moet zjn.'
.
Lees verder