Drie-eenheid Bijbel: 3 Personen bij elkaar, godsnaam Elohim

Jan Koolstra, 27-09-2010
Geachte infoteur,

Hartelijk dank voor uw reactie op 24-09-2010.
Dat Mozes niet echt als god wordt gezien, ben ik met u eens.
U haalt vervolgens een aantal teksten aan, waarbij "Eoihim" wordt verbonden met een meervoudsvorm
van een werkwoord. Uw schrijft dan: "Dit is alleen te verklaren indien God een samengestelde eenheid is."
En dat ben ik niet met u eens en wel om twee redenen:
1. In v e r r e w e g de meeste gevallen wordt Elohim verbonden met een enkelvoudvan een werkwoord.
Ik heb dat nagegaan door nog eens te beginnen met Gen. 1 en dan staat er:
in vers 1 geen "baroe" voor "schiep" maar "bara"
in vs. 3 geen "wajomeroe" voor "en (God) zei" maar "wajomer"
in vs. 4 geen "wajeroe" voor "en (God) zag" maar "wajar"
en dit gaat vele hoofdstukken zo door, dus in alle gevallen steeds een enkelvoud.
Een aantal jaren geleden ben ik met een bevriende collega begonnen om
het boek Genesis uit de grondtekst te vertalen en daarbij kritische aantekeningen te maken.
We zijn toen een heel eind gekomen, maar uit mij aantekeningen bllijkt op een enkele uitzondering na,
dat Elohim altijd gepaard gaat met een enkelvoudige vorm van een werkwoord.
Dat er heel af en toe een meervoud staat, wijt ik aan het feit dat het gebruik van het Bijbels Hebreeuws
niet altijd consequent verloopt.
Om het wetenschappelijk te formuleren:
U wilt dus gebruik maken van uitzonderingen op een wetmatigheid om het
tegenovergestelde van een wetmatigheid te bewijzen
en dat is een redenering die gewoon niet klopt.

2. Dat een woord met een meervouds-v o r m in het bijbels Hebreeuws af en toe met een werkwoord
in de pluriform wordt verbonden, is heel logisch. Dat het niet perse een meervouds- i n h o u d hoeft te hebben,
heb ik in mijn vorige reactie reeds verwoord.

Jan Koolstra 27-sep-2010 Reactie infoteur, 27-09-2010
Geachte heer Koolstra,

Ik maak geen regel van uitzonderingen. De regel is dat God wordt aangeduid als Elohim. Om Arnold G. Fruchtenbaum nog eens te citeren: "The far greater use of the plural form [Elohim i.p.v. Eloah] again turns the argument in favor of plurality in the Godhead rather than against it." En dan zien we idd dat Elohim bijna altijd gepaard gaat met een enkelvoudige vorm van een werkwoord. Dit benadrukt de eenheid van God. God is immers één God en niet drie Goden. Stel, dat het andersom zou zijn geweest (na Elohim volgt bijna altijd een meervoudswerkwoord), dan zou de lezer heel gemakkelijk op het verkeerde been te zetten zijn en kunnen denken dat er meerdere Goden zijn. Dat krijg je als er bv. steeds zou staan: 'De Goden zeiden'; 'De goden schiepen'; 'de Goden zagen' en dat kan niet de bedoeling zijn. Welnu, de uitzonderingsgevallen dat er wel een meervoudswerkwoord volgt, kan naar mijn mening beschouwd worden als een vingerwijzing. Dit - tesamen (!) met andere aanwijzingen en schriftplaatsen zoals ik bespreek in deze drieluik - zoals dat God in de meervoudsvorm spreekt in bv. Genesis 1:26, de plaatsen waar de Drie Personen bij elkaar of los worden genoemd, enz., geeft duidelijk het beeld dat de Godheid pluraal is en uit Drie Personen bestaat. In het NT wordt, zeg maar, het beeld verder ingekleurd. Bedenk dat er sprake is van een voortschrijdende openbaring. Om J.G. Feenstra te citeren:

"Het is er dus mee, als met een bloembol. De tulp zit in de bol. Al de kleuren zijn dus reeds in die bol. Later komt, wat erin zit, tot openbaring, maar er komt niet iets bij, dat er niet was. Zoo is het Nieuwe Testament verborgen in het Oude, en het Oude Testament wordt openbaar in het Nieuwe. Er is dus een voortschrijdende openbaring. Dat moeten wij vooral bedenken, wanneer wij over Schriftbewijzen voor de Drieëenheid spreken."

Om terug te komen op mijn stelligheid. Wanneer we deze uitzonderingen (schriftplaatsen waar het woord Elohim wordt gebruikt ter aanduiding van de ware God en waarbij het gevolgd wordt door een meervoudig werkwoord) geisoleerd in ogenschouw nemen, is uw verklaring 'dat het gebruik van het Bijbels Hebreeuws niet altijd consequent verloopt' nog niets eens zo gek ('plausibel' zouden sommigen zeggen). Wanneer ik echter de context van het gehele Oude Testament in ogenschouw neem, dan zie ik een duidelijk patroon aftekenen waaruit afgeleid kan worden dat de Godheid pluraal is, uit Drie Personen bestaat en toch Eén is, en kom ik tot een andere verklaring van genoemde uitzonderingen. Namelijk dat dit een vingerwijzing is die wijst op het plurale karakter van God. Een vinderwijzing dus, en niet meer dan dat. Neem deze vingerwijzing weg, dan blijft het concept van de Drie-eenheid zoals zich dat aftekent in de Hebreeuwse geschriften nog steeds overeind staan.

Mvg, Tartuffel

Jan Koolstra, 22-09-2010
Dat het woord "Elohim" een meervoudsvorm is, bewijst nog niet de meervoudigheid van de God van Israel.
In het Hebreeuws bestaan wel meerdere woorden met een meervouds- vorm, maar met een niet noodzakelijke
meervouds-inhoud, denk aan "majim"= water, "paniem" = aangezicht.
In Exodus 4:16 wordt Mozes aangesteld tot God over Aaron. Voor "God" staat hier ook "Elohim"
Daarmee wordt duidelijk:
- dat het woord Elohim niet alleen gereserveerd is voor de Allerhoogste
- dat Elohim geen meervouds-inhoud hoeft te hebben, anders zou ook Mozes meervoudig zijn. Reactie infoteur, 24-09-2010
- Het woord 'Elohim' is inderdaad niet alleen gereserveerd is voor de Allerhoogste, maar ook voor valse goden;
- "En jij zult zijn god zijn" staat er in Exodus 4:16. Er staat niet dat Mozes Elohim is. Mozes was als een elohim voor Aaron, alleen in de zin dat hij in een positie geplaatst zou worden van meer gezag en respect. Dezelfde uitdrukking wordt gebruikt in Exodus 7:1, waar God tegen Mozes zegt: "Ik zal ervoor zorgen dat jij als een god voor de farao staat, en je broer Aäron zal je profeet zijn." Mozes hoeft dus niet meervoudig te zijn, het is een vergelijking.
- U schrijft: "Dat het woord 'Elohim' een meervoudsvorm is, bewijst nog niet de meervoudigheid van de God van Israel." Er zijn echter schriftplaatsen waar het woord Elohim wordt gebruikt ter aanduiding van de ware God en waarbij het gevolgd wordt door een meervoudig werkwoord (zie Genesis 20:13; Genesis 35:7; 2 Samuel 7:23; Psalmen 58:12). Dit is alleen te verklaren indien God een samengestelde eenheid is. Verder een citaat van Arnold G. Fruchtenbaum: "If the plural form Elohim was the only form available for a reference to God, then conceivably the argument might be made that the writers of the Hebrew Scriptures had no other alternative but to use the word Elohim for both the one true God and the many false gods. However, the singular form for Elohim (Eloah) exists and is used in such passages as Deuteronomy 32:15-17 and Habakkuk 3:3. This singular form could have easily been used consistently. Yet it is only used 250 times, while the plural form is used 2,500 times. The far greater use of the plural form again turns the argument in favor of plurality in the Godhead rather than against it."