Deuteronomium 22:23-29: gaat het over verkrachte meisjes?
Sommige critici beweren dat de Wet van Mozes de verkrachting van vrouwen toestaat of dat het verkrachting weliswaar verbiedt, maar dat het weinig oog heeft voor het welzijn van het slachtoffer. Ze verwijzen hiervoor naar Deuteronomium 22:23-29. In de reactiekolommen van de christelijke website Habakuk is de volgende opmerking van een zekere 'Daan', iemand die zichzelf afficheert als 'atheïst, te lezen': "Mannen die een meisje verkrachten, moeten met haar trouwen (Deuteronomium 22:28-29). Een niet ondertrouwd meisje wordt ... gedwongen haar verkrachter te trouwen, en dat vind jij barmhartig? Een gebod om die vrouwen te helpen, te beschermen en zeker niet te verstoten was teveel gevraagd?" En het tekstgedeelte Deuteronomium 22:23-24 interpreteerde hij als dat verkrachte meisjes ter dood worden gebracht. Argumenten droeg hij niet aan voor zijn lezing van deze Bijbelteksten, dat was zeker te veel gevraagd. Heeft deze criticus het bij het rechte eind of slaat hij de plank volledig mis?
Gaat Deuteronomium 22:23-29 over verkrachte meisjes?
- Deuteronomium - 'tweede wet'
- Deuteronomium 22:23-29
- Drie scenario's
- Overspel tussen twee volwassenen (Deuteronomium 22:23-24)
- Verkrachting van een ondertrouwd meisje (Deuteronomium 22:25-27)
- De verleiding van een niet-ondertrouwd meisje (Deuteronomium 22:28-29)
- Derde scenario
- Herhaling van Exodus 22:15-16
- Niet tegen haar wil
- Grondtekst
- Sociale bescherming van het meisje
- Conclusie
Deuteronomium - 'tweede wet'
Deuteronomium moet worden beschouwd als een uitgebreide presentatie van de wet van God die in de voorgaande Bijbelboeken stap voor stap bekend werd gemaakt. Het Bijbelboek is een samenvatting van Mozes die als leider afscheid neemt van het volk en met dit boek zijn geestelijke testament nalaat.[3] De naam 'Deuteronomium' komt van het Griekse 'Deuteronomion', oftewel 'tweede wet'. Deuteronomium is niet door Mozes c.s. aan het Bijbelboek gegeven, maar door de samenstellers van de Septuagint, de Griekse vertaling van de Tenach. De naam wijst erop dat het boek een herhaling, uitwerking en verdieping is van eerder gegeven wetten uit Exodus, Leviticus en Numeri. Men moet er rekening mee houden dat in dit Bijbelboek —dat vol staat met wetgeving en casuïstiek— in veel gevallen slechts hoofdlijnen worden aangegeven en dat het niet een tot in detail uitgewerkte behandeling van de wet is. De wetgeving is vooral illustratief bedoeld en dat is uitermate belangrijk om in gedachten te houden wanneer je deze gedeeltes leest.Deuteronomium 22:23-29
Deuteronomium 22:23-29 maakt onderdeel uit van een gedeelte met zes seksuele misdrijven (22:13-22:30 of 23:1), waarbij de eerste vijf casuïstisch zijn geformuleerd en een bepaalde situatie aanduiden, gevolgd door een apodictisch verbod (22:30 in de oudere vertalingen, en 23:1 in de modernere vertalingen). Deze onderwerpen hebben allen te maken met het zevende gebod. Het tekstgedeelte Deuteronomium 22:23-29 kan worden opgedeeld in drie stukken:23 Als iemand in de stad een meisje ontmoet dat al uitgehuwelijkt is, en gemeenschap met haar heeft, 24 dan moet u hen allebei mee de stad uit nemen en hen stenigen tot de dood erop volgt. Want het meisje heeft nagelaten om hulp te roepen, en de man heeft zich vergrepen aan de bruid van een ander. Zo moet u het kwaad dat zich bij u aandient in de kiem smoren.
25 Maar als het meisje in het open veld wordt belaagd en de man heeft dan gemeenschap met haar, dan verdient alleen de man de doodstraf 26 en gaat het meisje vrijuit, want zij heeft niets gedaan waarvoor ze ter dood gebracht zou moeten worden. Het geval is vergelijkbaar met moord met voorbedachten rade: 27 de man heeft het uitgehuwelijkte meisje belaagd in het open veld, waar niemand haar kon redden als ze om hulp zou roepen.
28 Als iemand betrapt wordt met een meisje, een maagd die nog vrij is, 29 dan moet de man die zich aan het meisje heeft vergrepen vijftig sjekel zilver aan haar vader betalen. Bovendien moet hij met haar trouwen en zolang hij leeft mag hij niet van haar scheiden, omdat hij haar onteerd heeft.
De NBG-vertaling luidt aldus:
23 Wanneer een man een meisje, dat nog maagd is en dat met iemand ondertrouwd is, in de stad ontmoet en gemeenschap met haar heeft, 24 dan zult gij hen beiden naar de poort van die stad brengen en hen stenigen, zodat zij sterven: het meisje, omdat zij in de stad niet om hulp geroepen heeft, en de man, omdat hij de vrouw van zijn naaste onteerd heeft. Zo zult gij het kwaad uit uw midden wegdoen.
25 Maar als de man het ondertrouwde meisje in het veld ontmoet, haar vastgrijpt en gemeenschap met haar heeft, dan zal alleen de man sterven, die gemeenschap met haar gehad heeft; 26 het meisje echter zult gij niets doen, aan het meisje kleeft geen zonde, waarop de doodstraf staat, want dit geval is hetzelfde als wanneer iemand zich tegen zijn naaste keert en hem om het leven brengt. 27 Want hij heeft haar in het veld ontmoet; het ondertrouwde meisje heeft om hulp geroepen, maar er was niemand, die haar te hulp kwam.
28 Wanneer een man een meisje ontmoet, dat nog maagd is en niet ondertrouwd, haar aangrijpt en gemeenschap met haar heeft, en zij worden betrapt – 29 dan zal de man, die bij haar gelegen heeft, aan de vader van het meisje vijftig zilverlingen geven, en zij zal hem tot vrouw zijn, omdat hij haar onteerd heeft; hij zal haar niet mogen wegzenden, zolang hij leeft.
Drie scenario's
De atheïst uit de inleiding vroeg zich af of een gebod om die vrouwen te helpen, te beschermen en zeker niet te verstoten teveel was gevraagd. Als je teksten echter nader bekijkt, zul je zien dat ze uitgaan van de bescherming van vrouwen. We moeten onderscheid maken tussen drie mogelijke scenario's die in het betreffende tekstgedeelte de revue passeren.[4]Overspel tussen twee volwassenen (Deuteronomium 22:23-24)
Het eerste scenario gaat over overspel tussen twee volwassenen: een man en een meisje dat al uitgehuwelijkt is, dat wil zeggen een ondertrouwd meisje. Overspel duidt op consensuele geslachtsgemeenschap met een partner die niet je man of vrouw is. Overspel is de schending van het huwelijk en een inbreuk op de huwelijksrechten: "En de man heeft zich vergrepen aan de bruid van een ander". Juridisch is er geen onderscheid tussen een ondertrouwd meisje en een getrouwde vrouw, aangezien zij haar toekomstige echtgenoot toebehoort zodra de bruidsprijs is betaald. Iemand die ondertrouwd is, is een verbinding met verplichtingen aangegaan. De ontmoeting tussen de man en de vrouw vindt plaats in de stad. De logica van dit vers is als volgt: wanneer overspel plaatsvind, zal ze niet om hulp roepen zoals bij een verkrachting wel het geval is. De huizen hadden toentertijd meestal open ramen en stonden dicht bij elkaar, waardoor hulpgeroep (in het geval van verkrachting) wel gehoord moet worden. In deze tekst wordt dus uitgegaan van overspel.Het is een open deur om te vermelden dat deze wet onvolledig is (er wordt door middel van casuïstiek slechts hoofdlijnen aangegeven), want een verkrachter kan natuurlijk een meisje beletten om te schreeuwen en om hulp te roepen. Maar het gaat om de geest van de wet: het niet roepen impliceert dat het meisje aan de ontrouw heeft meegewerkt. En bij overspel moeten zowel de vrouw als de man gedood worden. Maar in geval van verkrachting van een ondertrouwd meisje gaat het meisje vrijuit en wordt de man gedood en hiermee komen we bij het tweede scenario.
Verkrachting van een ondertrouwd meisje (Deuteronomium 22:25-27)
Verkrachting van een ondertrouwd meisje, wiens onschuld wordt verondersteld. Bij gemeenschap in het veld is de ondertrouwde vrouw niet schuldig en moet alleen de man worden gedood. Zie je het verschil? De vrouw was niet 'in de stad', maar 'in het veld', waar niemand haar kon redden als ze om hulp zou roepen. De verkrachter wordt gestraft en de verkrachting wordt gelijkgesteld met een moord (vers 26). Een vrouw die verkracht is 'heeft nièts gedaan waarvoor ze ter dood gebracht zou moeten worden'. Zij wordt duidelijk door de wet beschermd en gaat vrijuit.De verleiding van een niet-ondertrouwd meisje (Deuteronomium 22:28-29)
Derde scenario
Het derde scenario handelt over de verleiding van een niet-ondertrouwd meisje en is een verdieping van de passage in Exodus 22:15-16, welke luidt:15 Wanneer iemand een meisje dat nog niet uitgehuwelijkt is verleidt, moet hij de volle bruidsprijs betalen en met haar trouwen. 16 Mocht haar vader weigeren haar aan hem uit te huwelijken, dan moet hij een bedrag betalen dat overeenkomt met de bruidsprijs voor een maagd.
Herhaling van Exodus 22:15-16
Deuteronomium 22:28-29 herhaalt dus een wet die al in het boek Exodus is vastgelegd. Wanneer men deze wet in Exodus leest, is het duidelijk dat het geen betrekking heeft op verkrachting. Zoals reeds in de inleiding opgemerkt, betekent het woord Deuteronomium in het Grieks 'tweede wet'. In het hele boek Deuteronomium herhaalt Mozes wetten die al in eerdere boeken zijn vastgelegd, waarbij er soms sprake is van een verdere verdieping. De decaloog (of de Tien Woorden) bijvoorbeeld is reeds gegeven aan Mozes op de berg Sinaï (Exodus 20), maar wordt herhaald in Deuteronomium 5. De wetten over het vrijgeven van een 'ebed' (contractarbeider, knecht of dienaar) in het eerste gedeelte van Exodus 21, worden herhaald en uitgebreid in Deuteronomium 15:12-18. Hetzelfde gebeurt met de onderhavige wet. Deze is een herhaling van een wet in Exodus 22:15-16, waarbij het gaat om iemand die gemeenschap heeft met een ongehuwd meisje.Niet tegen haar wil
Beide teksten zijn variaties op hetzelfde thema. Een nog niet contractueel aan een man beloofd meisje weet de avances van een man niet te weerstaan en staat seksuele gemeenschap toe. Zelfs als er enige druk van de man zou zijn geweest, is de jonge vrouw medeplichtig. Zij is weliswaar verleid, maar zij handelt niet tegen haar wil. De tekst zegt immers: "en zij worden betrapt" (NBG-vertaling 1951; de NBV komt hier met een beroerde vertaling welke geen recht doet aan de grondtekst). Beiden hebben een aandeel in de ontstane situatie en worden verantwoordelijkheid gehouden. Er is derhalve geen sprake van verkrachting. Dit wordt nog duidelijker als je de tekst naast vers 25-27 plaatst, waar ontegenzeglijk sprake is van verkrachting en alleen de man wordt genoemd ("dan zal alleen de man sterven, die gemeenschap met haar gehad heeft"); er is in vers 25-27 geen enkele indicatie dat het meisje betrokken zou zijn bij deze wandaad. Er is geen sprake van 'zij', zoals dat wel het geval is in vers 28 (let op: dit komt niet uit de verf bij de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV), waar dit wegvertaald is).Grondtekst
Bij bestudering van de grondtekst valt op te maken dat in vers 28 het woord 'thapas' (Strong #08610) wordt gebruikt, dat in zichzelf niet op geweld duidt:The Hebrew word tapas (“lay hold of her” ... ) simply means to take hold of something, grasp it in hand, and (by application) to capture or seize something. It is the verb used for “handling” the harp and flute (Gen. 4:21), the sword (Ezek. 21:11; 30:21), the sickle (Jer. 50:16), the shield (Jer. 46:9), the oars (Ezek. 27:29), and the bow (Amos 2:15). It is likewise used for “taking” God’s name (Prov. 30:9) or “dealing” with the law of God (Jer. 2:8). Joseph’s garment was “grasped” (Gen. 39:12; cf. 1 Kings 11:30), even as Moses “took” the two tablets of the law (Deut. 9:17)… [T]he Hebrew verb “to handle, grasp, capture” does not in itself indicate anything about the use of force.[5]
Het werkwoord dat wordt gebruikt in Deuteronomium 22:28 verschilt van het werkwoord dat wordt gebruikt in vers 25 (chazaq, Strong #02388), en dat is niet zonder reden:
This verb used in Deuteronomy 22:28 is different from the verb used in verse 25 (chazak, from the root meaning “to be strong, firm”) which can mean “to seize” a bear and kill it (I Sam. 17:35; cf. 2 Sam. 2:16; Zech. 14:13), “to prevail” (2 Sam. 24:4; Dan. 11:7), “to be strong” (Deut. 31:6; 2 Sam. 2:7), etc. Deuteronomy 22:25 thus speaks of a man finding a woman and “forcing her.” Just three verses later (Deut. 25:28), the verb is changed to simply “take hold of” her – indicating an action less intense and violent than the action dealt with in verse 25 (viz., rape).[6]
Sociale bescherming van het meisje
De verleider dient met haar te trouwen. De doodstraf is niet van toepassing. Het meisje is immers ongebonden, en de man mag in de polygame maatschappij die Israël toentertijd was meer dan één vrouw hebben. De vader van het meisje kan volgens het gedeelte in Exodus weigeren zijn dochter aan de man uit te huwelijken. Dat wordt in Deuteronomium 22:28-29 niet expliciet benoemd. Hier wordt aangenomen dat de vader akkoord gaat. De verleider moet wel de bruidsprijs betalen en hij verliest het recht een initiatief te nemen dat normaal gesproken bij hem ligt, namelijk zijn huwelijk te beëindigen en zijn vrouw te verstoten (22:19). Deze beperking kan als straf worden opgevat voor de man (en het moet andere mannen afschrikken hetzelfde te doen), maar biedt tegelijk sociale bescherming aan het meisje. De oudtestamenticus Christopher J.H. Wright schrijft hierover dat bescherming van de vrouw het belangrijkste doel van deze wet lijkt te zijn:"The law seems to take the view that for the woman the continued security of belonging within the home of even such a man was preferable to the parlous future that would await a woman divorced in such circumstances (her most likely fate would probably be either prostitution or destitution)."[7]
Conclusie
Deuteronomium 22:23-29 wijst er op dat:- in geval van overspel (wat duidt op consensuele geslachtsgemeenschap met een partner die niet je man of vrouw is) met een ondertrouwd meisje, zowel de man als de vrouw gedood zullen worden;
- een verkrachter van een ondertrouwd meisje de doodstraf verdient (de verkrachting wordt zelfs gelijkgesteld aan moord), en dat de verkrachte vrouw onschuldig is en vrijuit gaat;
- een niet-ondertrouwd meisje dat is gezwicht voor de avances van een man die haar verleid heeft, haar leven lang sociale bescherming geniet.
Noten:
- www.habakuk.nu/opinies/item/3866-selectief-shoppen-in-het-oude-testament (voor de laatste keer geraadpleegd op 17 maart 2014)
- www.habakuk.nu/opinies/item/3994-adam-en-eva-oersaai (voor de laatste keer geraadpleegd op 17 maart 2014)
- M.J. Paul, G. van den Brink, J.V. Bette. Studiebijbel Oude Testament - Bijbelcommentaar Leviticus, Numeri, Deuteronomium. Centrum voor Bijbelonderzoek, Veenendaal, 2005, pag.769.
- Paul Copan. Is God a moral monster? Making sense of the Old Testament. Baker Books, Grand Rapids, Michigan, 2011, pag.118-119.
- Bahnsen, Greg (1992), “Premarital Sexual Relations: What is the Moral Obligation When Repeated Incidents are Confessed,” Covenant Media Foundation, http://www.cmfnow.com/articles/pe152.htm (voor de laatste keer geraadpleegd op 25 september 2015)
- Ibid.
- Christopher J.H. Wright. Old Testament Ethics for the People of God. IVP Academic, Downers Grove, 2004, pag. 332.
Lees verder
Gerelateerde artikelen
Het Genesis Dieet: dieet volgens de BijbelHet Genesisdieet is een dieet dat is gebaseerd op de Bijbel. In deze tijd wordt het dieet in het licht van de oneerlijke…
De eerste vijf boeken van de bijbelWie de bijbel leest, begint meestal bij het begin. De eerste vijf boeken van de bijbel zijn Genesis, Exodus, Leviticus,…
God en wetenschappelijk bewijsDe vraag of er een God bestaat, houdt de mensheid al lang bezig. Het al dan niet bestaan van God wordt vaak in verband g…Bronnen en referenties
- Inleidingsfoto: Pedroivo, Pixabay
- Bahnsen, Greg (1992), “Premarital Sexual Relations: What is the Moral Obligation When Repeated Incidents are Confessed,” Covenant Media Foundation, http://www.cmfnow.com/articles/pe152.htm (voor de laatste keer geraadpleegd op 25 september 2015)
- Christopher J.H. Wright. Old Testament Ethics for the People of God. IVP Academic, Downers Grove, 2004
- De Nieuwe Bijbelvertaling (NBV) (tenzij anders aangegeven)
- Importantia Studiebijbel. Het Oude Testament. Statenvertaling met Strong-coderingen. Importantia Publishing Dordrecht, 2007.
- Importantia Studiebijbel. Hebreeuws-Nederlands Lexicon op basis van Strong-coderingen. Importantia Publishing Dordrecht, 2007.
- M.J. Paul, G. van den Brink, J.V. Bette. Studiebijbel Oude Testament - Bijbelcommentaar Leviticus, Numeri, Deuteronomium. Centrum voor Bijbelonderzoek, Veenendaal, 2005.
- Paul Copan. Is God a moral monster? Making sense of the Old Testament. Baker Books, Grand Rapids, Michigan, 2011.
- www.habakuk.nu/opinies/item/3866-selectief-shoppen-in-het-oude-testament
- www.habakuk.nu/opinies/item/3994-adam-en-eva-oersaai
Reacties
Kees de Jong, 21-01-2017
Als het om vrijwillige seks gaat, waarom staat dat dan alleen maar zo in de grondtekst? Waarom wordt dan in vertalingen een verkeerde indruk gegeven? Jullie gelovigen hebben duizenden jaren de tijd gekregen om van de bijbel en de vertalingen ervan een inhoudelijk kloppend boek te maken. Ondanks alle vermeende goddelijke inspiratie daarbij is dat boek een zooitje geworden.
Overigens ga ik zelf niet uit van de grondtekst, maar van de bijbel die bij mijn opvoeding is gebruikt om van mij een christen te maken, thuis, op school, in de kerk (de NBG 1951). Die is voor mij doorslaggevend. Daar staat in vers 29 'aangrijpt', dus gaat het wat mij betreft om verkrachting. En als ik toch de grondtekst als uitgangspunt had moeten nemen, waarom hebben jullie dat in jullie vertalingen dan niet gedaan? De vertalingen geven dan een deels onnodig negatief beeld van jullie eigen god, in nota bene een boek dat moet doorgaan voor 'Gods Woord'. Dat zal God niet leuk vinden. God zal toch op z'n minst vinden dat de verantwoordelijke vertalers en degenen die hen verdedigen, gestenigd moeten worden.
By the way: als het niet om verkrachting zou gaan, wat dan nog? Dan nog zie ik niet in waarom een meisje met die man zou moeten trouwen. Waar bemoeit Deuteronomium zich mee? Mensen maken hun eigen keuzes, ze bepalen zelf met wie ze trouwen. Andere tijd, andere cultuur? God is eeuwig. Dan zullen zijn opvattingen dat ook wel zijn, toch?
Reactie infoteur, 03-02-2017
Het gaat er niet om wat voor u als lezer doorslaggevend is of waar het wat u betreft om gaat, maar het gaat om wat de schrijver heeft bedoeld. De lezer bepaalt niet wat de schrijver bedoelt.
Overigens betekent 'aangrijpen' nog altijd iets iets anders dan 'vergrijpen'.
Verder is het van belang om kennis te nemen van de oude Israëlieten en de ANE-cultuur waarin ze leefden, en vanuit dat perspectief de betreffende gedeelten te lezen. Dus zet uw moderne bril af en neem perspectief: https://youtu.be/yVPLmT6gnQ0. Waarom trouwen? Welnu, als ze niet met de man in het huwelijk treedt, zou haar meest waarschijnlijke lot prostitutie en/of een nooddruftig bestaan zijn. Door je te verdiepen in de ANE-cultuur vallen de schellen van je ogen en zie je dat het meisje in bescherming wordt genomen.
Zooitje? Integendeel: https://goo.gl/tKYeQd.
Hugo Hazebroek, 18-01-2017
Uw conclusie is niet terecht.
Ik begrijp heel goed dat er steeds nieuwe vertalingen van de bijbel zijn. Dit Is ook erg handig om bepaalde "plooien" uit de bijbel te sugar coaten, maar dit is wat de King James vertaling zegt in de 3e situatie:
If a man find a damsel that is a virgin, which is not betrothed, and lay hold on her, and lie with her, and they be found; Then the man that lay with her shall give unto the damsel's father fifty shekels of silver, and she shall be his wife; because he hath humbled her, he may not put her away all his days.
Deuteronomy 22:28-29 KJV
http://bible.com/1/deu.22.28-29.KJV
"… and lay hold on her… "!
Dit betekend en haar gegrepen heeft. Oftewel niet vrijwillig. Het gaat er hier om of de vrouw al verloofd was met een man. Is dat niet het geval dan moet er getrouwd worden. Was de vrouw al wel vergeven dan was de eer van haar verloofde aangetast met als logisch gevolg dat beiden gestenigd moeten worden. Het betreft hier en erekwestie waarin de vrouw niet beter behandeld wordt dan een stuk vee. De vrouw wordt wel degelijk in kwestie 3 gedwongen met haar verkrachter te trouwen. Maar buiten dat om, welke verwerpelijke morale waarden moet je wel niet hebben om (jonge) mensen te stenigen voor hun gedrag. Ik vraag mij altijd af welk type mens dit goedkeurt. Het zegt iets over dit soort mensen. En wat als het hun eigen dochter zou betreffen die "gegrepen was"?
Verder wil ik het graag nog even hebben over Deuteronomium 22 vanaf vers 17. Als een man trouwt met een vrouw en vreemdgaan vermoed dan kan hij als er geen bloed in het lakken zit dit gebruiken om aan te tonen dat de vrouw geen maagd was ten tijde van de huwelijksnacht. Geen bloed moet volgens deze tekst bestraft worden door steniging van de vrouw tot de dood volgt. Wetenschappelijk Is bewezen dat een groot deel van de vrouwen niet bloed bij hun ontmaagding. Tot zover de wijsheid van god in deze.
De bijbel is een menselijk boek. Geen god die een mens gemaakt heeft een daar van houdt zal haar laten stenigen om zo'n onzinnige reden als geen bloed in een laken als een vrouw niet altijd bloed tijdens haar ontmaagding.
U kunt het allemaal zo recht praten als u het zelf wilt zien, maar de bijbel (met name het oude testament) is een barbaars boek met barbaarse gebruiken. Gebruiken die we tegenwoordig niet meer hanteren omdat het stenigen van een ongehoorzaam kind nu eenmaal niet acceptabel is. Veel christenen meten met 2 maten. "Toen was het normaal, nu niet meer". Ze schuiven hun geweten opzij om hun geloof te kunnen blijven volgen.
En ziet, hij heeft oorzaak van opspraak gegeven, zeggende: Ik heb den maagdom aan uw dochter niet gevonden; dit nu is de maagdom mijner dochter. En zij zullen het kleed voor het aangezicht van de oudsten der stad uitbreiden. Dan zullen de oudsten derzelver stad dien man nemen, en kastijden hem; En zij zullen hem een boete opleggen van honderd zilverlingen, en ze geven aan den vader van de jonge dochter, omdat hij een kwaden naam heeft uitgebracht over een jonge dochter van Israel; voorts zal zij hem ter vrouwe zijn, hij zal haar niet mogen laten gaan al zijn dagen. Maar indien ditzelve woord waarachtig is, dat de maagdom aan de jonge dochter niet gevonden is; Zo zullen zij deze jonge dochter uitbrengen tot de deur van haars vaders huis, en de lieden harer stad zullen haar met stenen stenigen, dat zij sterve, omdat zij een dwaasheid in Israel gedaan heeft, hoererende in haars vaders huis; zo zult gij het boze uit het midden van u wegdoen.
Deuteronomium 22:17-21 SV1750
http://bible.com/165/deu.22.17-21.SV1750
Reactie infoteur, 18-01-2017
Op basis van wat er in de KJV staat ("and lay hold on her") kan niet zomaar de conclusie getrokken worden dat het 'niet vrijwillig' is en 'de vrouw gedwongen wordt om met haar verkrachter te trouwen'. Het gaat om exegese (tekstuitleg) en uitleggen begint met vertalen. Wat betekent een woord? Bij bestudering van de grondtekst valt op te maken dat in vers 28 het woord 'thapas' (Strong #08610) wordt gebruikt, dat in zichzelf niet op geweld duidt. Zie verder het subkopje 'Grondtekst', waar hier nader op in wordt gegaan.
Uw overige opmerkingen zijn off topic. Het artikel gaat niet over de vraag of Dt 22:17 al dan niet over een beddenlaken met bloedvlekken gaat, of de Bijbel een barbaars boek is met barbaarse gebruiken, of christenen met twee maten meten, etc. Het onderhavige artikel gaat over de vraag of Deuteronomium 22:23-29 over verkrachte meisjes gaat. Niets meer en niets minder.
Rocky, 24-09-2015
De verleiding van een niet-ondertrouwd meisje (Deuteronomium 22:28-29)
Ik heb dit stuk in verschillende vertaling gelezen maar dit gaat niet om "verleiding", maar om verkrachting. Er staat hierboven nog "haar aangrijpt" maar dat moet "aan haar vergrijpt" zijn.
Het gaat erom dat het meisje niet vrijwillig seks met de man heeft maar de man haar met geweld pakt en seks afdwingt.
En dan is het natuurlijk verschrikkelijk dat het meisje verplicht wordt om met haar verkrachter te trouwen.
Aan de andere hand is het wel begrijpelijk dat mensen deze "wet" gemaakt hebben want niemand wil meer met een verkrachte vrouw trouwen. Maar deze wet heeft niets met god te maken want er bestaat helemaal geen god natuurlijk. Dit is mensenwerk.
Reactie infoteur, 25-09-2015
U heeft het tekstgedeelte in verschillende vertalingen gelezen, maar heeft u ook de grondtekst geraadpleegd? Bij bestudering van alleen vertalingen kun je nooit concluderen dat 'haar aangrijpt' moet zijn 'aan haar vergrijpt' en 'dat het erom gaat dat het meisje niet vrijwillig seks met de man heeft maar de man haar met geweld pakt en seks afdwingt'. Men heeft daarvoor de oorspronkelijke tekst nodig, anders is het niet meer dan een slag in de lucht.
Heeft u ook rekening gehouden met de onmiddellijke context (voorgaande verzen 25-27) en met de bredere context (dat Deuteronomium 'tweede wet' betekent en een herhaling, uitwerking en verdieping is van eerder gegeven wetten uit Exodus, Leviticus en Numeri)?
U geeft geen enkel argument voor uw lezing dat het om verkrachting gaat in de verzen 28-29, en u gaat ook niet in op de argumenten die gegeven worden in het artikel dat het hier niet om verkrachting gaat.
Ik zou het onbegrijpelijk vinden als de liefdevolle en rechtvaardige God van Abraham, Isaak en Jacob een verkracht meisje zou laten trouwen met haar verkrachter. Dit zou net zo onrechtvaardig zijn als het straffen van iemand die een poging tot moord heeft overleefd.
Het geloof in God is heel natuurlijk. Men leze 'God bewijzen' van Stefan Paas en Rik Peels. Er zijn veel ingenieuze argumenten voor het bestaan van God en voor de rationaliteit van geloof in God. Men leze 'The Blackwell Companion to Natural Theology' (onder redactie van William Lane Craig and J. P. Moreland). In dit boek passeren de belangrijkste argumenten voor het bestaan van God de revue:
- The Leibnizian cosmological argument (Alexander R. Pruss);
- The kalam cosmological argument (William Lane Craig and James D. Sinclair);
- The teleological argument: an exploration of the fine-tuning of the universe (Robin Collins);
- The argument from consciousness (J. P. Moreland);
- The argument from reason (Victor Reppert);
- The moral argument (Mark D. Linville);
- The argument from evil (Stewart Goetz);
- The argument from religious experience (Kai-Man Kwan);
- The ontological argument (Robert E. Maydole); en
- The argument from miracles: a cumulative case for the resurrection of Jesus of Nazareth (Timothy McGrew and Lydia McGrew).
Harry, 25-08-2014
Waarom zo'n afschuwelijke straf als stenigen… kan niet geloven dat een God dit als een humane straf ziet, ik kan niet geloven dat God zulke barbaarse straffen goed zou keuren. Alhoewel hij ook verantwoordelijk is geweest voor de zondvloed waarin talloze onschuldige mensen en dieren gedood zijn. Zo'n God heeft toch de macht om tot een meer intelligente oplossing te komen? Wat een barbaarsheid.
Reactie infoteur, 09-10-2014
U snijdt interessante onderwerpen aan, maar het valt buiten het bestek van dit artikel waar ik mij beperk tot het beantwoorden van de vraag of Deuteronomium 22:23-29 over verkrachte meisjes gaat. Ik wil u derhalve voor verder onderzoek met betrekking tot de thema's die u opwerpt, verwijzen naar het lezenswaardige boek van Paul Copan: 'Is God a moral monster? Making sense of the Old Testament. Baker Books, Grand Rapids, Michigan, 2011.'
Laatste update: 12-05-2023
Rubriek: Mens en Samenleving
Subrubriek: Religie
Bronnen en referenties: 10