Het beest van de Oekraïne: Anatoly Onoprienko

Anatoly Onoprienko vermoordde 52 mensen in een period van 7 jaar. Hij had een complete minachting voor leven en zag zichzelf als een jager en zijn slachtoffers als schapen die hij moest afslachten. Hij vermoordde families, omdat hem zelf een familie was ontnomen. Hij werd veroordeeld tot de doodstraf, maar wacht nu zijn straf af in de gevangenis. Hij heeft geen spijt en zegt: "Het is wreed, maar ik ben als een robot gedreven om te moorden. Ik voel niets."

Biografie

Anatoly Onoprienko werd op 25 juli 1959 geboren in Zhytomyr Oblast, Oekraïne. Toen hij 4 was overleed zijn moeder. Hij woonde een tijdje bij familieleden, maar uiteindelijk gaf zijn vader hem aan een weeshuis terwijl hij zijn oudere broer wel hield. Vermoedelijk was dit, omdat Onoprienko was verwekt door andere man. Dit zorgde voor een levenslange wrok en boosheid jegens zijn vader. Later beweerde hij dat hij hierna stemmen begon te horen die hem opdroegen zeer gewelddadige dingen te doen. Onoprienko was een tijdje een zeeman en probeerde asiel te krijgen in Duitsland, Denemarken en Griekenland. Hij had geen succes en vestigde zich in de Oekraïne. Hij had geen vaste woon- en verblijfplaats en zwierf door het land.

Misdaden

Onoprienko pleegde de meesten moorden in de 3 maanden voordat hij werd opgepakt. Zijn eerste moord pleegde hij in 1989 toen hij een koppel aanviel dat met pech langs de weg stond. In dat zelfde jaar pleegde hij een moord samen met zijn vriend Sergej Rogozin. Ze hadden elkaar ontmoet in de sportschool en samen pleegden ze inbraken. Op een gegeven moment werden ze betrapt door de bewoners van het huis dat ze op dat moment aan het beroven waren. Daarop besloten Onoprienko en Rogozin om het hele gezin uit te moorden; vader, moeder en 8 kinderen. Een paar maanden later verbrak hij alle contact met Rogozin. Vlak daarna vermoordde Onoprienko een gezin van 5 dat lag te slapen in een auto. Hij wilde de auto stelen, maar besloot toen ook alle inzittenden te vermoorden.

Het duurde 6 jaar voordat Onoprienko weer zou toeslaan. Zijn modus operandi was om een afgelegen huis uit te kiezen, de vader te vermoorden, dan de vrouw en dan de kinderen. Meestal schoot hij de ouders dood terwijl hij de kinderen verminkte met een mes of bijl. Vervolgens nam hij waardevolle spullen mee en stak het huis in brand. De eerste moord die hij op deze wijze pleegde was op 24 december 1995. Hij vermoordde vader, moeder en twee jonge zoons. Slechts negen dagen later vermoordde hij een gezin van 4 op dezelfde manier. Hij werd gezien door een man en Onoprienko besloot ook hem te vermoorden. Vervolgens vermoordde hij op 6 januari drie mensen in 3 verschillende incidenten. Slechts 11 dagen later vermoordde hij een gezin van 5 en twee getuigen die de pech hadden om hem aan het werk te zien. Twee weken later op 30 januari 1996 vermoordde hij een vrouw, haar twee kinderen en een mannelijke bezoeker. Ongeveer een maand later vermoordde hij een gezin van 4 en een buurman die hem gezien had. Zijn laatste moord was op 22 maart toen hij een gezin van vier afslachtte.

Hij werd gepakt omdat zijn neef, Pyotr Onoprienko zijn voorraad wapens had gevonden. Hij gooide Onoprienko uit zijn huis. Daarop zei Onoprienko tegen Pyotr dat hij zijn hele familie op paaszondag zou vermoorden. Pyotr belde hierop de politie. Onoprienko was intussen verhuisd naar het huis van zijn vriendin Anna. De politie hield hem daar aan op 16 april 1996. Tijdens de huiszoeking vonden ze meer dan 120 spullen die van de verschillende plaatsen delict kwamen. Eenmaal in hechtenis bekende Onoprienko 52 moorden die hij in de afgelopen 6 jaar had gepleegd.

Proces

Het proces tegen Onoprienko werd erg vertraagd doordat een beklaagde volgens het Oekraïense recht, het recht heeft om al het bewijsmateriaal verzameld tegen hem, te lezen voor het proces begint. Daarnaast werd het proces vertraagd door een andere wet die verklaart dat de rechtbank alle reiskosten moet vergoeden van getuigen. Aangezien er 400 getuigen waren in dit proces, kon de rechtbank dit niet betalen. Uiteindelijk stelde de Oekraïense regering geld beschikbaar.

Onoprienko onderging een serie van onderzoeken door psychiaters en werd uiteindelijk geestelijk gezond verklaard en in staat geacht om terecht te staan. In november 1998 begon het proces tegen Onoprienko. Evenals Tsjikatilo, die een aantal jaren daarvoor terecht stond voor 52 moorden, werd hij in een kooi gehouden om hem te beschermen tegen woedende familieleden. Tijdens het proces zei Onoprienko niets. Vier maanden later werd Onoprienko veroordeeld tot de doodstraf op 22 maart 1999.

Wat gebeurde er na het proces?

Na het proces liet Onoprienko zich meerde malen interviewen. Hij verklaarde dat hij zijn moorden had gepleegd in opdracht van hogere machten die de mensheid wilden verwoesten. Hij zegt ook dat hij nooit vrijgelaten zou moeten worden, omdat hij dan verder gaat met moorden. "Alleen deze keer zal het tien keer erger zijn," zo verklaart Onoprienko.
Sergej Rogozin, die samen met Onoprienko in 1989 een gezin uitmoordde werd uiteindelijk veroordeeld tot 13 jaar cel.

Lees verder

• De slager van Rostov: Andrei Tsjikatilo
• De Schaakbordmoordenaar: Alexander Pitsjoesjkin
• De Zuid-Afrikaanse Ted Bundy: Moses Sithole
• De Green River moordernaar: Gary Ridgway
• John Wayne Gacy: De "Killer Clown"