Vrienden maken, hoe doe je dat? Vriendschappen zoeken

Corrie, 07-12-2017
Eigenlijk ben ik heel erg alleen. Vriendschappen blijven een paar jaar en verdwijnen weer. Mensen vinden mij niet echt aardig. Ik word vaak neergezet als iemand wat ik niet herken. Ze vinden mij sterk en goed. Ik zelf dus niet. Vroeger deed men ook niet echt aardig. Ik was teveel. Mijn ouders dronken dus hoe de pet stond weet ik niet dit was steeds anders. En nu ben ik bang voor mijn eigen pet. Ik neem initiatief voor een vrienden club maar niemand reageert. Het doet pijn en soms heb ik helemaal geen zin meer. In het verleden is er therapie geweest maar zelfs daar voelde ik mij verkeerd gezien. En heb er flink van langs gekregen zeg maar. Na mijn laatste vriendschap van 16 jaar die echt met een misverstand aan het einde kwam, met een telefoontje heb ik me niet meer gebonden. Nu alweer een paar jaar geleden. Ben getrouwd en dat loopt maar is niet alleen maar genoeg. Langzamerhand doe ik minder en minder. Ben zelf te moe om er iets mee te doen. Reactie infoteur, 09-12-2017
Vrienden leren maken is niet zo eenvoudig. Elke situatie is anders en elke persoon is uniek. Er moet een klik zijn van twee kanten. Het is op zich al erg goed dat je een initiatief genomen hebt tot het maken van een vriendengroep. Als je al vaker afgewezen bent, maakt dat onzeker. Je neemt dan een volgende afwijzing sneller persoonlijk op. Wat je vriendengroep betreft, waarom reageren mensen niet en hoe heb je het aangepakt?

Je schrijft dat je getrouwd bent en dat loopt goed. Heeft je partner ook geen vrienden of hebben jullie geen gezamenlijke vrienden?

Heb je werk en collega's waar het contact prettig mee verloopt?

Ook buurthuizen en doe-cursussen kunnen je in contact brengen met mensen met wie het kan klikken. Kijk ook eens bij eenzaam.nl

Anoniem, 31-10-2017
Er is één ding dat totaal over het hoofd gezien wordt in de tips hierboven en dat is, dat als je dan toch op zoek gaat naar vrienden door je aan te sluiten bij een sportvereniging, door wel eens naar een familie- of bedrijfsfeestje te gaan, door aan te sluiten bij interessegroepen op Facebook, enzovoorts… je in het beste geval niet verder komt dan met iemand één gedeeld thema aan te snijden, en hops dan is die weer weg, en daar sta je dan weer. En dan slaat de eenzaamheid en radeloosheid nog tien keer harder toe.

Zelfs bij nieuw gevormde groepen kom je tot de conclusie dat tegen de middag tussen alle andere leden er opeens vriendschappen voor het leven worden gemaakt, en in het beste geval word je erbij getolereerd maar geen mens die tegen je spreekt, behalve als ze iets van je nodig hebben. Zelfs andere 'lone wolves' mijden je. En keer op keer gebeurt het. Je kan het niet plaatsen, maar het is alsof je een signaal uitzendt dat je het grootste kwaad van deze wereld in je lijf herbergt. Als je er begint over na te denken, word je gewoon ziek of gek.

Ik weet niet of anderen dit ook ervaren, maar ik merk dat ik dan halfweg mijn leven gewoon daarop al anticipeer en situaties waarin je verplicht wordt met anderen te communiceren vermijd. Als het is om je een rotte appel te voelen na contact met mensen, kan je beter proberen je op je eentje te vermaken, hoe moeilijk en beperkend dat ook is. Reactie infoteur, 31-10-2017
Hi, in het artikel worden tips aangereikt die je kunt uitproberen. Je geeft aan dat het een wisselwerking is. Ben je eenmaal een 'lone wolve' dan straal je dat ook uit. Mogelijk is een lone wolve sociaal niet vaardig, waardoor anderen denken 'die persoon is vast erg op zichzelf. Laat ik hem/haar maar met rust laten.' Contact maken is voor veel mensen niet altijd makkelijk. Ten eerste moet het prioriteit krijgen. Anders wordt het belang ervan steeds vooruit geschoven. De gedachte: 'ik vermaak me in mijn eentje ook prima, ' lijkt oké maar op termijn is het voor veel eenzame mensen niet bevredigend.

De vraag is: wat ben je bereid te doen om het te veranderen? Investeer je bijvoorbeeld zelf genoeg tijd aan vrienden en familie?

Op bezoek gaan, mensen uitnodigen, professionele hulp zoeken, enzovoorts. Dat zijn grote stappen die veel doorzettingsvermogen vergen van iemand die gewend is om geen actie (meer) te ondernemen om het te veranderen.

L123, 01-05-2017
Ik heb niet veel vrienden, maar wat ik het lastigst vind is dat ik niet tot een groep hoor. Ik hoor van anderen dat ze uitgaan of iets anders leuks doen met een groep vrienden maar ik kan dan nooit echt meepraten. Heeft iemand tips waar ik vrienden kan ontmoeten?
Hoe ik goed vriendschappen kan sluiten/onderhouden? En wat ik kan doen om bij een groep te horen met wie ik ook eens uit kan gaan? Reactie infoteur, 02-05-2017
Contact vinden begint vaak met contact aanbieden. Dus als je mensen zelf benadert, gewoon door interesse te tonen in hun leven en vragen te stellen over hun interesses bijvoorbeeld, kan dat een begin zijn. Elke situatie is wel anders. Voor de nee werkt het goed om actiever te worden op sociale media, zoals Facebook. Voor anderen werkt het volgen van een cursus juist beter, of een jongerenreis in een groepsreis maken (afhankelijk van je leeftijd) of naar mensen zoeken die dezelfde hobby hebben.

Als het allemaal niet lukt of eng lijkt, kan je een cursus volgen, of therapie nemen om jezelf verder te helpen.

Ntn, 01-01-2017
Ik zit in de tweede van het VWO en al vanaf de eerste dag dat ik op de middelbare school kwam waren er twee groepen jongens. Zelf ben ik erg onzeker en kom moeilijk bij de groepen. Ik voel me erg eenzaam en zou ook wel een echte vriend willen. Mijn ouders vragen steeds wanneer er nou vrienden langskomen. Ik zeg dan altijd dat ik na school met ze afspreek, omdat ik me er voor schaam. Ik ben best wel een einzelgänger en ben altijd aan het nadenken. Ik heb het gevoel dat ze me maar raar vinden. Heeft iemand tips? Reactie infoteur, 02-01-2017
Einzelgängers maken idd niet makkelijk vrienden. Misschien ben je verlegen geworden omdat je veel tijd in je eentje doorbracht zodat je nooit geleerd hebt hoe je sociaal bent en vrienden kunt maken. Maar:… Vrienden krijg je door zelf een goede vriend te zijn. Daar zit waarheid in. Als je een einzelgänger bent, verwaarloos je anderen misschien. Zien je na een tijdje over het hoofd want ze denken misschien dat je graag alleen bent. Tips voor je die kunnen helpen.
1. Toon je een vriend voor kids die jij aardig vindt. Start elke dag met liken en positief reageren op Facebook.
2. Voeg kids toe op FB en chat met ze
3. Nodig iemand uit om te komen gamen. Door samen iets te doen bouw je ook vriendschap op
3. Nodig 1 x per week 2 kids uit om samen te koken en te eten. Daarna film kijken.

Belangrijk is dat je samen iets doet zoals koken, gamen, film kijken! (onthou dat). Probeer het eens uit en laat mij nog eens weten hoe het gaat. Groetjes :)

Irene, 25-10-2016
Door veel verdriet hebben wij onze grote kennissenkring verloren. Wij hebben nog maar een paar vrienden. We hebben elkaar. Toch is het duidelijk dat veel mensen elkaar zien als een soort amusement, men wil gezelligheid en zeker ook best wel wat tegenslag van elkaar horen. Maar een diep lang verdriet wat lang duurt, dan verlies je vele mensen.
We hebben een vol leven samen, zijn ouder aan het worden, kinderen wonen in het buitenland, daardoor bang voor de eenzaamheid op onze oude dag, of alleen overblijven. Kan goed begrijpen dat veel ouderen zich eenzaam voelen, ook door dat men minder mobiel wordt en dat geldt ook voor de leeftijdgenoten. Vroeger waren er grotere families, die meestal in de buurt woonden, nu verhuizen vele mensen, meerdere malen in hun leven. Er zijn dus heel weinig mensen die de hele levensrit met je uitreizen, dat is verdrietig en moeilijk. Het is ook moeilijk als zeventiger weer opnieuw te moeten investeren in mensen, de meesten hebben al genoeg aan hun kinderen kleinkinderen en hun familie, maar als je dat niet meer hebt op oudere leeftijd, dan is het erg moeilijk Reactie infoteur, 27-10-2016
U omschrijft goed zoals het vaak gaat in het leven. Als mensen jong zijn en het leven een beetje meezit, er nog veel vrienden zijn en ook familie nog in leven is, dan lijkt het alsof dit altijd zo zal blijven. Je kinderen zijn klein en je staat volop in het leven. Kinderen worden echter heel snel groot en groeien van je weg, of zoals in uw situatie, gaan echt ver weg wonen. Vrienden om je heen verdwijnen, ze verhuizen of overlijden of contacten verwateren. Je wereld wordt dan inderdaad steeds kleiner. Toch is het goed om te kijken naar wat er wel is in plaats naar wat er ontbreekt. Het is fijn en belangrijk dat u elkaar nog heeft. Het is waar dat dit op een dag voorbij zal zijn en dat een van de twee als eerste zal gaan, maar probeer van dag tot dag te leven. Het is misschien een cliché maar in principe kunt u allebei ook erg oud worden. Eenzaamheid kunt u doorbreken door toch de drempel over te stappen en bijvoorbeeld deel te nemen aan ontmoetingsochtenden in bieb of buurthuis.

Sara😰, 17-11-2015
Nou ik zit inmiddels al 3 maanden op de middelbare school ik heb nogsteeds geen vrienden. Ik probeerde eerst bij een groepje te staan en mee zitten praten. Maar opgevenmoment gingen ze dingen zeggen zoals "o ze staat ze weer achter je" of " ze staat nu wel heel vaak bij ons". Ze gingen opgevenmoment keihard voor me wegrennen. Ze doen alleen aardig tegen me als er meerdere kinderen bij me staan. Er is ook een andere meisje in de klas die verlegen is maar ze is dik en lelijk. Ze wordt staat daar ook om bekent. Ze wil dus heel erg graag met mij omgaan. Dus de mentor zij dat ze ging regelen of we naast elkaar konden zitten. Ik werdt helemaal roodt. Maar ik weet nu niet wat ik moet doen. Ik durf het nu ook het ook niet tegen mijn ouders te vertellen, want dan gaat ze het tegen de mentor zegen en met de hele klas bespreken. En dan vindt de hele klas mij een aansteller. Help! Wat moet ik doen?😰😰😰 Reactie infoteur, 18-11-2015
Hi, een meisje negeren omdat ze dik is, is natuurlijk ook pesten. Wat is er erg aan als iemand dik is? 50% van de mensen in Nederland is te dik of zal te dik worden. En wat is lelijk? Het doet pijn om iemand dik en lelijk te noemen, dat meisje heeft ook gevoelens. Misschien is ze dik en niet zo knap, dat kan best waar zijn, maar misschien heeft ze een heel leuk karakter, en misschien kan ze goed tekenen of zingen. Elk mens is uniek, en elk mens heeft mooie en minder mooie eigenschappen. Vraag je ook af hoe dat meisje zich voelt, met een klas vol leerlingen die zo gemeen over haar praten.

De kinderen die jou nu negeren, ik zeg het je eerlijk, daar heb je juist weinig aan. Die gaan zich niet anders gedragen, tenzij de juf of meester doorheeft wat er gebeurd. Maar dan nog zullen ze hun eigen groepjes voorrang geven.

Het is echt geen verkeerd idee om het dikke meisje een kans te geven. Misschien heeft zij een superlief karakter, dat is veel waardevoller dan meiden die zeggen: 'o ze staat weer achter ons.' Dat is namelijk pesten!

Zowel jij als het dikke meisje worden gepest, uitgesloten, of in elk geval anders behandeld. Maar juist leuke kinderen worden vaak zo behandeld. Geef het dikke meisje een kans, want samen sta je sterk, en wie weet wat een leuke vriendschap daaruit op kan bloeien. Je begint groot te worden. Je zal ontdekken dat uiterlijk in het leven niet zo belangrijk is als je denkt. Dikke mensen kunnen slim, lief, en eerlijk zijn. Terwijl mooie slanke mensen pestkoppen kunnen blijken te zijn.

Laat in elk geval nog eens weten hoe het verder gegaan is.

Ano, 31-10-2015
Hallo,

ik zit nu in de derde klas en vind het moeilijk om vrienden te maken, ik heb nog nooit in m'n hele leven een echte vriendin gehad en ik heb het er best moeilijk mee. ik heb een klas waarin allerlei groepjes ontstaan, maar ik hoor nergens bij. ik word steeds stiller en trek me steeds vaker terug. ik weet niet meer wat ik moet doen. Reactie infoteur, 31-10-2015
Hi, het is niet makkelijk om je gevoel te doorbreken. Ik heb de indruk dat je erg onzeker bent en erg bezig bent met hoe je op anderen overkomt. Door het piekeren kan je niet meer jezelf zijn, en dus ben je niet ontspannen, en dus is het moeilijk om contact te maken.

Door al het gepieker over vriendschappen, word je waarschijnlijk nog onzekerder. Je kunt natuurlijk met je mentor op school gaan praten en vragen of zij je kunnen helpen aan cursus om contact te maken. Je kunt ook zelf een en ander uitproberen. In deze tijd speelt sociale media een belangrijke rol bij het maken van contacten. Voeg klasgenoten bij wie je een goed gevoel hebt, toe op Facebook. Er zijn altijd wel een paar bij die je vriendschapsverzoek zullen accepteren. De volgende stap is om regelmatig iets op Facebook te plaatsen, een leuk bericht of een leuke foto, enzovoorts. Like regelmatig foto's en berichten op de Facebookpagina van klasgenoten, en probeer ook via de chat eens iets te vragen over school, of zomaar, hoe het gaat. Ook op die manier kan je een basis leggen voor vriendschap. Kies wel alleen klasgenoten die jou aardig lijken en die ook aardig tegen jou doen.

In het dagelijks leven: kinderen die aardig tegen je doen zijn waarschijnlijk ook echt aardig. Probeer zo nu en dan eens een gesprekje te beginnen over algemene dingen, bijvoorbeeld iets over school. Maak complimenten over kleren of andere dingen. Complimenten geven mensen een gevoel van vriendschappelijkheid.

Probeer ook contact te maken in de pauze tussen lessen. Glimlach eens naar iemand, ga eens aan een tafel zitten waar al iemand zit en begin een praatje over het een of ander.

Vriendschap maken vergt ook inzet van jezelf, en als angst je tegenhoudt kunnen mensen op jouw leeftijd gaan denken dat je gewoon erg graag in je eentje bent. Laat merken dat contact ook voor jou belangrijk is en probeer anderen positief te benaderen, door te glimlachen en iets positiefs op te merken.

Wat kan helpen is vooraf oefenen voor de spiegel. Hoe maak je een compliment aan een ander en waar kan een compliment over gaan? Oefen dit eens in de spiegel, met een glimlach erbij.

Leuke trui heb je aan.
Die oorbellen staan je mooi.
Coole schoenen heb je aan.

Ook kan je gewoon algemene vragen stellen.
Weet jij hoe laat het is?
Heb jij nog iets leuks gedaan met halloween?

Zo kan je zelf vragen verzinnen. Oefenen voor de spiegel kan helpen omdat je het dan makkelijker ook in het echt kunt doen.

Laat nog eens horen hoe het verder is gegaan.

Mara, 21-08-2015
Ik zit in de eerste klas op het middelbare en ik heb nog geen vrienden. Wel heb ik een hele goede vriendin die ik al mijn hele leven ken, maar zij zit nu in een andere stad op school en gaat daar waarschijnlijk ook heen verhuizen. Dat vind ik heel erg jammer. In mijn klas is er een groepje die gewoon dingen durft te zeggen zonder zich te schamen, die hebben dus veel vrienden. Ik zelf ben erg stil en weet niet wanneer en wat iets te zeggen. Er zit nog wel 1 stil meisje in mijn klas en zij is aardig maar ik weet niet of zij mij ook aardig vindt. Ik wil dus heel graag aan mijn zelfvertrouwen werken maar dat vind ik heel erg moeilijk. Reactie infoteur, 21-08-2015
Hi, het stille meisje lijkt me een buitenkansje voor je. Natuurlijk vind ze jou ook aardig, maar ze is waarschijnlijk net zo verlegen als jij. Glimlach naar haar, loop op haar af en praat over algemene dingen, zoals over huiswerk of over de lessen. Je kunt haar ook gewoon een complimentje maken door iets aardigs te zeggen over haar uiterlijk, over haar kleding of over haar haar, of zoiets dergelijks.

Leuke schoenen
Leuke agenda
Mooie rugtas

of zoiets… Maakt niet uit, probeer gewoon een gesprek aan te knopen. Vraag ook of ze Facebook heeft en zeg dat je haar toe zal voegen op Facebook. Als ze geen Facebook heeft zeg dan dat je dat jammer vindt omdat het gezellig is, en ook handig is. Vriendschap is ook wel een beetje een werkwoord, je moet er dus aan werken. Dus benader haar positief en stel haar zo nu en dan een vraag over school of zo, daarna kan het vanzelf persoonlijk worden en er kan vriendschap uit groeien. Ik ben heel benieuwd of het lukken gaat, dus laat over een week of zo nog eens horen hoe het verder is gegaan.

Oja, als je zelf nog geen Facebook hebt maak dan een Facebook account aan en voeg zo snel mogelijk al je klasgenoten toe die jou wel aardig en vrolijk lijken.

Groetjes :)

Anoniem, 26-10-2014
Hallo,
ik plaats via facebook vriendschapsverzoeken maar krijg geen reactie, ook niet na weken wachten.
Betekent dit afwijzing? Zou ik deze verzoeken alsnog annuleren? Reactie infoteur, 26-10-2014
Lastig… Als het mensen zijn die je goed kent is het wel onsympathiek als ze je verzoek niet accepteren. Maar dan kan ze annuleren als het je irriteert na een paar weken. Als het mensen zijn die je niet kent is het niet zo vreemd als ze je verzoek niet accepteren want de meeste mensen nemen vaak geen vriendschrapverzoek aan van vreemden of vage kennissen. Als het dus verzoeken zijn van mensen die je nauwelijks kent dan kan je ze misschien beter meteen annuleren.

Maar je hebt ergens ook wel gelijk dat internet niet de beste manier is om vrienden te zoeken, Het is slechts 1 manier, het is beter wel beter om in de echte wereld hulp te zoeken als je eenzaam bent maar ja, daar moet je wel even door de zure appel heen bijten dus doorzetten en niet uitstellen lijkt me. Verder kan je natuurlijk ook je familie eens om hulp vragen. Je kan ze gewoon bellen lijkt me en je hart luchten.

By the way, op kletsen.com kan je chatten met mensen uit NL en België, om vrienden te maken. Omdat je eerder schreef dat je mensen niet snel vertrouwt is www.kletsen.com voor jou misschien wel interessant. Je kan daar anoniem met mensen chatten in NL en België.

Chris, 24-09-2014
Een ander probleem is dat mensen geen of te weinig tijd hebben voor vriendschappen of om samen hobby's te doen. Ze hebben hun eigen leven, kinderen, hun werk, andere zaken…
Wat kan ik er aan doen dat er niemand tijd vrij heeft om samen met mij te wandelen, fietsen, een dagtrip of om samen gezellig te praten? Reactie infoteur, 25-09-2014
Ik zou het gewoon vragen als ik je was. Als ik wil voetballen met vrienden dan vraag ik het gewoon en als ze geen tijd hebben dan zeg ik oké, maar wanneer heb je wel tijd? Ik ging ook met vrienden op vakantie gewoon door het te regelen. een paar van die gasten kende ik niet eens heel goed maar dat waren dan weer vrienden van een vriend

verder kan je de tips opvolgen in de artikelen op onze site, maar als dat niet helpt moet je misschien ergens hulp zoeken want dat kan wel helpen je te leren contact maken

Chris, 20-09-2014
Nog iets: ik woon in België en daar is spijtig genoeg geen organisatie om mensen te leren kennen zoals in Nederland. Het lijkt verder of het in Nederland makkelijker is om vrienden te maken dan in België en de mensen er socialer zijn. Ik zal alvast wat proberen en wie weet lukt het toch nog! Reactie infoteur, 20-09-2014
Hi, ik denk dat je vrienden kunt zoeken in NL en België, als je zelf duidelijk maakt dat je uit België komt kom je op den duur meerdere Belgen tegen.

Ook interessant voor jou zou kunnen zijn: http://kletsen.com/ Deze chatsite richt zich op NL en België. Bij chatten kan je zelf uitpluizen waar mensen naar op zoek zijn. De een zoekt gewoon een babbeltje, de ander zoekt een relatie, de derde zoekt contact om eenzaamheid te verdrijven.

Ook hier zie ik mensen vriendschappen zoeken in België:

http://www.locanto.be/vriendschap/205/

http://seobureau.be/vriendschap.htm (Netdate voor vriendschap is een onderdeel van Sensibility Ltd. Met dating & vriendschap sites in België, Frankrijk, Spanje en Engeland)

Als je dit allemaal niets vindt, kan je overwegen om zelf iets te ondernemen. Bijvoorbeeld een advertentie plaatsen op een website waar je contacten kunt zoeken, en dan gewon schrijven dat je een man bent, (je leeftijd) en dat je op zoek bent naar mensen van 25 tot 35 (bijvoorbeeld) om zo nu en dan eens samen te eten om te kijken of er vriendschap uit voor kan komen.

Je kunt dat soort dingen doen, gewoon om te zien of het je contacten zal opleveren. Als je niets doet, zal er niet snel iemand op je pad komen. Dus probeer toch minimaal enkele dingen die als opties naar voren zijn gekomen. Je kunt ook in je eigen omgeving iets doen wat je normaal gesproken misschien niet zo snel zou doen, je aansluiten bij een club bijvoorbeeld. Dat kan schaken, toneelspelen, zingen, dansen, wandelen, (enzovoorts) zijn. Als jij van wandelen houdt, zoek dan bijvoorbeeld eens naar wandelgroepen in je omgeving. Geef jezelf daarmee de kans om mensen te ontmoeten.

Chris, 19-09-2014
Een ander probleempje bij het vinden van vrienden is aansluiting qua interesses en hobby's.Zo gaat iedereen graag op reis naar het buitenland behalve ik. Ik heb dat nog nooit gedaan en het spreekt me niet aan. Ik ga liefst regelmatig een dag naar zee, de dierentuin of wandelen en fietsen in de omgeving. Uitstapjes binnen eigen land. Ik heb geen zin om op reis te gaan naar het buitenland. Wel zie ik een overnachting aan onze kust zitten. Reactie infoteur, 20-09-2014
Ja. Bij NMLK http://www.nieuwemensenlerenkennen.nl/ervaringen.php kan je zoeken naar mensen met gelijke interesses. Je zal ergens moeten beginnen. Succes dus

Chris, 18-09-2014
Ik zoek gewone vriendschap. Een vrouw, trouwen en kinderen wil ik niet, dus ik wil geen vader worden.
Gewoon mensen (man/vrouw) om samen leuke dingen te doen en eventueel als vertrouwenspersoon. Reactie infoteur, 18-09-2014
Hi, bij NMLK http://www.nieuwemensenlerenkennen.nl/ervaringen.php zie je dat er veel mensen zijn die hetzelfde zoeken als jij.

Mocht je er actief mee aan de gang gaan, laat dan nog eens weten of je positieve ervaringen hebt opgedaan. Als je bang bent om te vallen, zal je nooit ervaren wat het is om te vliegen.

Chris, 18-09-2014
Ik weet gewoon niet zo goed hoe je kan zien of iemand wel echt goede bedoelingen met je heeft of minder goede bijbedoelingen (zoals roddelen of misbruik maken van je 'goedheid', met andere woorden, profiteren van je en dat uitmondt in problemen zoals blijvende ruzies). Ik heb geen vertrouwen in andere mensen. Toch zou ik graag een vriend hebben of vertrouwenspersoon. Iemand waar je alles aan kwijt kan, ook moeilijke situaties en deze geheim kan houden en niet verder vertelt of roddelt. Ik vind internet onbetrouwbaar om mensen te leren kennen, leer ze liever in het echt kennen door ontmoetingen.
Ook heb ik het gevoel geen vrienden te hebben en voel me niet zo op mijn gemak in grote menigtes of plaatsen waar heel veel mensen samenkomen. Misschien ligt het ook wel aan mezelf dat ik geen vrienden heb.
Ik ben dertiger en heb alleen goed contact met enkele familieleden (ouders, tante en nonkel) voor de rest heb ik met niemand goed contact. Dus als deze mensen er niet meer zijn ben ik helemaal alleen.
Nu heb ik ongeveer alles uitgelegd. Reactie infoteur, 18-09-2014
In feite breng je heel goed onder woorden waar het probleem zit. In de interactie met mensen om je heen. Gelijkgestemden vinden is niet voor iedereen even gemakkelijk. Hoogbegaafden vinden bijvoorbeeld voornamelijk aansluiting bij andere hoogbegaafden, eenvoudig omdat het interessegebied van hoogbegaafden vaak specifiek is. Natuur, wetenschappelijke dingen, filosofische dingen, zaken die met het heelal te maken, enzovoorts.

Dat je geen vertrouwen hebt in veel mensen is op zich helemaal niet zo vreemd. Zoveel eerlijke mensen zijn er immers niet, maar ze zijn er wel. Mogelijk heb je ook in het verleden negatieve ervaringen gehad met mensen, jong en/of oud, waardoor je vertrouwen niet vanzelfsprekend is. Er moet een zogenaamd eklik zijn tussen mensen voordat er vriendschap uit kan voorkomen. Dus misschien helpt het jou om je eerst af te vragen hoe een geschikte vriend ongeveer in elkaar zou moeten zitten. Moet deze persoon bij voorbeeld (bij voorkeur) bepaalde interesses hebben, zoals:
gamen
wandelen
schaken
lezen
politieke interesses
of juist sportief
enzovoorts (vul zelf maar in)

En hoe zou het karakter van een vriend er volgens jou ongeveer uit moeten zien, moet deze persoon bijvoorbeeld:
zachtmoedig zijn
scherpzinnig
humoristisch
eenvoudig zonder poespas
gevat en populair
bescheiden en oprecht
enzovoorts

Als je weet wat je zoekt, weet je ook beter waar je moet zoeken. Iemand die van natuur houdt zoek je bij natuurvrienden, iemand die van kunst houdt zoek je via andere wegen, enzovoorts

Overeenkomstige interesses leggen bijna vanzelf al een band tussen mensen. Op eenzaamheid rust een beetje een taboe, maar onthoud dat elke reis begint met een eerste stap.

Gezien je leeftijd zou je ook eens serieus kunnen overwegen om eens contact te zoeken met:

http://plazilla.com/page/4295096556/de-club-van-eenzame-mensen-eenzaamheid-contact-maken

Als dat je niet aanspreekt, kijk dan ook eens bij:

http://www.nieuwemensenlerenkennen.nl/portal.php?gclid=CjwKEAjwheqgBRD5vOfR45az5AESJABy4m8-lPvGPpaSG21Y9gwgndusUBtSXLWvVAcBcLA9_6qMjxoC9hjw_wcB

Ook al spreekt contact leggen via internet je niet aan, wijs niet alles af maar probeer het kaf van het koren te onderscheiden, en hou in je achterhoofd dat een berg beklimmen ook niet in een dag gaat. Soms moet je rusten, dan loop je weer verder, en soms moet je overnieuw beginnen om de top te bereiken.

Bereid jezelf ook voor dat wanneer je zou afspreken met iemand, of met een groepje personen, dat je je ook dan nog wel eens eenzaam kunt voelen, vooral als je niet direct een klik voelt. Maar stel je hart open voor anderen en aanvaard dat het kan tegenvallen, maar het kan ook meevallen.

Lukt het niet, wees dan zo goed voor jezelf om hulp te zoeken, want inderdaad, je toekomst moet je nu gaan helpen inkleuren, dat heb je goed gezien. Count your blesssings, want die zijn er ook. Er zijn veel eenzame jonge mensen die niet voorzien dat het leven veranderlijk is, en maar stil in huis blijven zitten afwachten. En inderdaad, als de familie ooit wegvalt of te oud wordt, dan sta je er alleen voor. Het is dus nu zaak om aan relaties te werken. En liever 1 of 2 leuke vrienden, dan 30 kennissen. Ook een liefdesrelatie zou je veel goed kunnen doen, lijkt me. Ik hoop dat je iets hebt aan mijn adviezen. Werk aan je PR, en zet die stappen. ;)

Chris, 16-09-2014
Het zijn mensen die ik ken door ze af en toe te zien en waarvan ik het e-mailadres heb gekregen. Ik heb er weinig echte contacten mee. Dus ken ik ze om heel eerlijk te zijn, niet echt heel goed. Het blijft bij oppervlakkig contact. Maar ik wilde ze wel beter leren kennen. Omdat ik ze niet vaak zie stuurde ik soms mailtjes naar deze mensen, met vragen, interesses en eventueel foto's. Ze stuurden in het begin al eens iets terug via e-mail maar later stopte dat. Ze deden niet eens de moeite meer om de e-mails te lezen. Dus op de vraag of ze aardig zijn kan ik helaas niet antwoorden gezien de sporadische contacten.
Het zijn voor mij niet de juiste mensen om vrienden mee te worden. Dat is overduidelijk, anders zouden ze nog mailtjes beantwoorden. Ik heb hun e-mail adres reeds gewist. Het is verloren moeite om ze nog e-mails te sturen, als ze niets terugsturen. Dus heb ik al een oplossing: het bij andere personen proberen en misschien lukt het dan wel om vrienden te maken. Ik ben vaak thuis, buiten de boodschappen dan en eens af en toe een dag naar de kust, of wandelen en fietsen. Ik hou enorm veel van natuur, dieren en neem graag de trein.
Op het werk heb ik geen collega's. Reactie infoteur, 17-09-2014
Hi, bedankt voor je aanvulling. Ik vroeg me af of jij zelf een idee hebt hoe het komt dat je geen vrienden hebt. Wat is volgens jou de oorzaak of wat zijn de oorzaken? En als je wilt, geef dan ook nog antwoord op onderstaande vragen.

1. Sinds wanneer is het begonnen dat je merkte dat je geen vrienden kreeg?
2. Heb je vriendschappen gehad die verbroken zijn, of heb je nooit vriendschappen gehad?
3. Voel je je snel op je gemak bij andere mensen of voel je juist veel verschillen?
4. Hoe oud ben je (ongeveer)?

Hartelijke groet :)

Chris, 13-09-2014
Hallo,
ik heb van sommige mensen die ik ken e-mailadressen en stuur hen soms een mailtje (met foto's en/of vragen) maar de mailtjes worden nooit, maar dan ook nooit beantwoord. Ook niet na wekenlang wachten! Het lijkt of niemand mijn mailtjes leest.
Ik heb de e-mailadressen van deze personen verwijderd want het is toch verloren moeite. Niemand stuurt me een mailtje dus dit betekent voor mij een afwijzing. Anders zouden ze toch wel eens een mailtje sturen of terugsturen.
Ik heb geen vrienden en zou er graag 2 of 3 hebben voor regelmatig contact en om samen leuke dingen te doen. Reactie infoteur, 14-09-2014
Hi, je brengt goed onder woorden wat je erbij voelt. Je voelt je afgewezen als niemand ooit de moeite neemt om eens terug te schrijven. Dat kan ik me goed voorstellen.

Ik ken je omstandigheden verder niet. De mensen die je aanschrijft, zijn dat mensen met wie wel eens iets hebt ondernomen, of zijn het klas of studiegenoten? Zijn het mensen die aardig zijn, of ken je ze eigenlijk niet echt? Je kan in elk geval eens vragen aan hen of ze je email
wel ontvangen hebben omdat je geen antwoord hebt gehad.

Als je meerderjarig bent zijn er ook websites om vrienden te maken. Die sites zijn opgezet om vriendschappen tot stand te brengen, van jong (wel meerderjarig) tot oud. Het gaat dan niet om een liefdesrelatie maar puur om vrienden. Je moet dan wel minimaal 18 jaar zijn geloof ik.

Lees ook nog eens hier over het maken van vrienden:
http://www.leren.nl/cursus/sociale-vaardigheden/vriendschap/vrienden-maken.html

Ik wilde je nog een en ander vragen:

Sinds wanneer is het begonnen dat je merkte dat je geen vrienden kreeg (of hield)?
Wat zijn daarvan volgens jou de redenen?
Voel je je snel op je gemak bij andere mensen of voel je juist veel verschillen?
Heb je speciale interesses of hobby's?
Wat doe je veel in je vrije tijd?
Zit je nog op school/studie, of werk je al? (et cetera)

Misschien laat je het nog eens weten, ik denk dan graag even met je mee om te kijken wat een oplossing voor je kan zijn.

Beefje, 28-03-2014
Door veranderingen in levensgebeurtenissen is onze vriendengroep uit elkaar gevallen. We hebben nu bijna niemand meer over. Wat we beiden erg jammer vinden. We proberen wel nieuwe vrienden te maken en steken hier energie in, maar telkens blijkt dat die energie vaak maar van een kant komt.
Het gevoel wat we krijgen is dat mensen ons gebruiken om er zelf beter van te worden en vervolgens ben je afgedaan. Wat moeten we hier toch mee? Reactie infoteur, 29-03-2014
Het is natuurlijk niet zo goed te beoordelen omdat ik u niet persoonlijk ken, maar als u het gevoel heeft dat mensen u alleen gebruiken en u daarna laten vallen, dan kan het zijn dat u de verkeerde boodschap uitzendt. Stel dat u de boodschap uitzendt: 'Van ons kan je profiteren want wij willen graag iedereen te vriend houden en we willen aardig gevonden worden.'

Als u zo op mensen overkomt zullen er veel mensen zijn die daar gebruik van maken.

Probeer een aantal dingen:

Zendt de boodschap uit: We zijn wel goed maar niet gek.

U hoeft ook niet alles te doen om vrienden te maken. Trakteren, geld lenen, cadeautjes geven, spullen lenen., etc., dat zijn dingen die mensen eerst maar eens verdienen moeten. Voor niets gaat de zon op.

Maar misschien doelt u niet op die vorm van 'gebruiken. Zoals ik al schreef, het is moeilijk te beoordelen zo van een afstandje. Maar in elk geval is het belangrijk dat u ervan uitgaat dat u waardevol bent als persoon en als vriend. En mensen die u niet als waardevol behandelen dat zijn geen vrienden. Stel uzelf de vraag hoe u behandelt wilt worden door vrienden.

Als mensen niet de moeite willen nemen om jullie beter te leren kennen en er tijd in te stoppen, dan zijn het nog niet de juiste vrienden. Het moet ook goed klikken.

En liever 1 of 2 goede vrienden dan 20 vrienden die u niet goed behandelen.

U kunt ook eens rondkijken in de agenda van ontmoetingsplaatsen in uw directe omgeving zoals bibliotheek (organiseren vaak leuke dingen of lezingen/cursussen en dergelijke) en buurthuizen, om nieuwe mensen te leren kennen. Ook via sociale media oude vrienden toevoegen kan vaak weer nieuw leven in oude vriendschappen blazen.

Verwacht niet meteen een hechte band want met vrienden waarmee je een gezamelijk verleden hebt is de band vaak hechter dan nieuwe contacten, je moet immers weer een fundament opbouwen waarop de vriendschap verder opgebouwd kan worden.

Ik hoop dat het lukt.

Lovexbuxx, 08-04-2013
Hoi, ik zit nu op de middelbare school en ik heb wel 2 vrienden ong. maar in de pauzes hebben ze wat meer contact met de kinderen die in een andere klas zitten. want ik zit nu in de 2de klas en ik zat eerst op een andere school in de 1ste, ik voel in de pauzes en vaak ook in de klas buiten gesloten en als ik er een beetje bij probeer te horen lukt dat ook niet altijd en zien ze me niet staan. en ik ben ook best klein voor me leeftijd (13) geef a.u.b tips of informatie Reactie infoteur, 09-04-2013
Oefen openingszinnen, bijvoorbeeld:

Heb jij notities gemaakt bij Biologie? (of een ander vak). Of: Vond jij dat end at ook zo saai? Of zeg iets positiefs over iemands kleding of hobby.

Zorg dat je iets van iemand af weet voordat je contact zoekt, bijvoorbeeld over iemand hobby, zodat je weet waar je over kunt praten. Denk bijvoorbeeld aan gitaarspelen, tekenen, sport.

Heb je zelf ook hobby’s? Zoek dan contact met mensen die dezelfde hobby of sport hebben en begin daar een gesprek over.

Stel leuke vragen. Mensen vertellen graag iets over zichzelf. Reageer er positief op zo van: oké vet, en stel dan weer een vraag zodat ze nog meer over zichzelf kunnen vertellen.

Breek het gesprek zelf af om niet kleverig over te komen, zeg bijvoorbeeld zoiets als: oké ik spreek je wel weer maar ik moet nu ff en kennis bellen (of zoiets) Loop in elk geval niet achter anderen aan, probeer geïnteresseerd maar niet wanhopig over te komen

Zeg mensen die je kent gedag, en vraag: hoe gaat het? Als de gelegenheid zich voordoet
Maak oogcontact met mensen die jij aardig vindt en lach veel, dan kom je als een blij persoon over end at straalt zelfvertrouwen kan

Voelde je een klik voeg mensen dan toe aan FaceBook door ze ene vriendenverzoek te sturen

Reageer regelmatig op anderen hun FaceBook op een positieve manier dus like foto’s en zeg aardige dingen

Zoek ook buiten school contact met aardige mensen van je leeftijd, dat is goed voor je zelfvertrouwen en je oefent je dan meer in omgaan met anderen

Neem iets mee naar school waar anderen in de pauze op af kunnen komen, zoals een kaartentruc of een zak chips. Doe het trucje aan een ander voor en steel de show. Of eet je chips op een plek waar iemand die jij aardig vindt je kan zien en vraag of hij/zij ook wat wil
Kijk ook om je heen. Zijn er mensen die net als jij ook een beetje buiten de groep vallen? Lijken die jou best aardig? Probeer dan contact te zoeken

Zorg dat je een paar heel leuke moppen uit je hoofd kent, die kan je altijd vertellen als je even niet meer weet wat je zeggen of vragen moet

Doe alsof je je mega populair voelt, dat kan soms helpen. Acteer dus een beetje alsof je enorm veel zelfvertrouwen hebt, je kunt je daardoor echt sterker en beter gaan voelen. Oefen zelfvertrouwen voord e spiegel. Oefen ook hoe je een gesprek met een ander kunt beginnen hardop voor de spiegel. Stek hardop voord e spiegel vragen die je kunt stellen. Bijvoorbeeld: heb jij wel eens World of Warcraft gespeeld? Of: heb je dat en dat tv programma gezien? Of vraag iets persoonlijks, bijvoorbeeld over iemand zijn huisdier of zo.

Helpen deze tips niet, ga dan eens praten met je mentor en zeg dat je je buitengesloten voelt en wat je al geprobeerd hebt om het te veranderen

Nieuwe Vrienden, 18-02-2013
Ik heb het probleem dat ik mensen te snel vertrouw. Zodra ik praat vertet ik wat er met mij is gebeurd. Ik heb een rottijd achter de rug op de basisschool en nu op de middelbare heb ik ook geen echte vrienden. Mijn zogenaamde "vriendinnen" zijn dezelfde als die van de basisschool. Ik heb het ze nooit vergeven maar had niemand anders. In de 1e ging het wel goed. We spraken vaak af en het ging wel. In de 2e kregen we vaker ruzie, Door wat er op de basisschool is gebeurd stond (sta) ik bekend als "de ruziemaker". Ik ben altijd voor mijzelf opgekomen en laat mezelf niet in de steek. Nu zit het dus zo; een keer voordat we naar het schoolfest gingen, zaten we met z'n vieren bij iemand thuis (dit is niet de hele groep). Iemand vertelde me dat M. alleen maar met mij om ging omdat ik als enig van ons bij haar in de klas zit. Ik heb gekeken hoe ze het zei en ze leek nogal overtuigend. Ik was echt heel erg boos! Ook heb ik hun toen verteld wat zei over hun zei, ik was echt boos, zoals ik al zei. We hebben toen afgesproken om een film te gaan kijken met z'n allen die week daarop, en om haar dan niet mee te vragen. Ik heb er geen spijt van, ik vind dat ik nog steeds het recht heb om ze wat vervelends aan te doen… Dit is dus gebeurd en we kregen 'ruzie". Na een paar dagen was het goed. Maar vorige week (een paar maanden verder) gebeurde dit bij mij, Ik was het volgende "slachtoffer". En nadat dat allemaal was gebeurd en het ging weer "goed", hadden we een verslag moeten maken voor natuurkunde. Omdat ik als enige bij M. in de klas zit zouden wij het samen maken. Door dat filmgedoe hadden we het even uitgesteld. De dag dat we het "samen" gingen maken had ik alles gedaan, Ik had de grafieken getekend, alles bedacht en getypt. Mijn moeder vertelde mij dit en nadat ik er goed over nagedacht had, heb ik M. opgebeld. Ik vertelde dat ik het niet eerlijk verdeeld vond en dat ik niet met pijn in mijn buik het verslag voor ons samen in wil leveren. Ik belde rond 8 uur 's avonds, en de volgende dag moest het al ingeleverd. Maar dan klinkt het natuurlijk stom dat ik dat deed. Ze had me anders gezegd dat ze die dag thuis zou blijven. Dus ik dacht: 'dat komt goed uit'. Nu negeert ze me en zit ik vaak alleen in de klas. En dan komt het nog, want nu heeft de hele groep afgesproken film te gaan kijken, en jawel hoor; zonder mij. Ik ben alleen en verdrietig. Ik zoek nieuwe vrienden. Ik ken wel mensen, maar ik weet het niet. Ik wil wel naar een andere school, maar wil ze niet laten denken dat ik zo makkelijk uitgeschakeld word. Ik weet het echt niet meer. Het is vakantie en ik voel me alleen. Ik wil het mijn ouders pas vertellen als ik er goed over nagedacht heb…

Help, iemand? Reactie infoteur, 18-02-2013
Ik meen uit je verhaal op te maken dat je nogal boos bent om verschillende gebeurtenissen. Als je boos bent kan je daardoor ook verkeerde conclusies trekken en misschien ook verkeerd reageren. Probeer nou eerst eens voor jezelf een lijstje te maken waarom je boos bent, en maak daarna ook een lijstje met dingen die je zelf misschien niet zo handig aangepakt hebt. Misschien zie je dan beter dat het eigenlijk allemaal niet zo erg is en dat je zelf misschien ook niet altijd even vriendelijk of handig geweest bent.

En praat er wel met iemand over die begrijpt dat je je eenzaam voelt. Som, s is het ook gewoon beter om je wrok even los te laten, diep adem te halen en niet alles persoonlijk aan te trekken. Het kan best zijn dat vrienden bewust wat afstand nemen, maar helemaal zeker
weten doe je het niet.

Toen tegen je gezegd werd dat M alleen met jou omging omdat je in die klas zat, had je ook aan M kunnen vragen of dat waar was. Maar weet je, het komt heel vaak voor dat klasgenoten met elkaar omgaan omdat ze elkaar van vroeger kennen. Dat hoeft niet negatief te zijn. Het kan ook gewoon zo zijnd at M het leuk vindt jou van vroeger te kennen.

Dus misschien moet je het toch nog eens uitpraten van dat werkstuk. Je hebt misschien veel werk in je eentje gedaan maar misschien hadden jullie geen goede afspraken gemaakt. Je kunt iets op veel manieren zeggen tegen een ander. Als je op zo'n moment zou zeggen: 'we hebben deze keer geen duidelijke afspraken gemaakt over wie wat doet en ik vind dat ik best wel veel gedaan heb aan het werkstuk. Phew… Volgende keer moeten we het maar beter verdelen.' Als je dat vriendelijk zegt zal een ader eerder denken: ja, ze heeft gelijk.

Als je het verwijtend zegt, dan kan er afstand groeien.
Ik raad je aan om nu niet thuis te gaan zitten peikeren. Ga niet in gedachten alvast invullen wat zij volgens jou allemaal zeggen en denken, want je weet niet of dat klopt. Je kunt beter contact opnemen met een van je vrienden en heel luchtig zeggen (of via what's app of fb kan ook) zoiets als: Hoi, ik hoorde/zag dat jullie film gaan kijken. Ben ik ook uitgenodigd? Lijkt me enorm gezellig om jullie weer te zien. :)

Probeer het gewoon. Vaak helpt een positieve aanpak beter dan een negatieve kijk op zaken.

Laat nog even horen hoe het met je gaat, en maak hen geen verwijten over kleinigheden. Als je mensen van alles verwijt nemen ze afstand van je. Probeer kritiek (als dat kan) in een lolletje te verpakken, dan komt de boodschap ook over en dan wordt het niet meteen zo'n verwijtende sfeer, .

Anoniemm, 21-01-2013
Er staat dat je iets van jezelf moet laten horen. Maar bij mij is het probleem dat de ander nooit iets laat horen en ik er verschrikkelijk veel moeite voor moet doen voor een klein beetje contact. Ik stel wel interesse en vragen aan hun maar krijg alleen antwoord en verder niks terug. Vertel ik er iets vanmezelf bij dan is er een hele lange stilte en daarna niks meer. Reactie infoteur, 23-01-2013
Laatst vond ik een leuk beschilderd kistje op de rommelmarkt. Het was door iemand Grieks blauw geverfd en op de zijkant stonden letters geschilderd. Er stond: 'What makes you different, makes you beautifull.'

Ik heb het kistje gekocht voor mijn dochter, want zij is altijd een buitenbeentje geweest. Terwijl ze een heel lief en eerlijk karakter heeft, hoorde ze op school toch nooit echt ergens bij. Dat is nu gelukkig anders.

Als ik jou verhaal lees doe je me een beetje aan mijn dochter denken. Vrienden maken is moeilijk, misschien omdat je ook een beetje een buitenbeentje bent? Maar net als mijn dochter heb je wel genoeg zelfvertrouwen om toch contact proberen te maken, om toch vragen te stellen, alleen er komt geen respons. Bij mijn dochter kwam er ook vaak niet veel respons, en van die nare stiltes waarin alles weer kapot leek te vallen, alsof je nooit iets goed kunt doen in de ogen van anderen. Dat gevoel.

Maar misschien is het goed om je eerst af te vragen met wie je vrienden wilt worden. Lang niet alle mensen zijn aardig en geïnteresseerd genoeg om moeite te doen om iemand te leren kennen. Probeer alleen mensen uit te kiezen die sympathiek en eerlijk overkomen.
Praat eens met een vertrouwenspersoon op school en leg je probleem in vertrouwen voor.
Vertel eens dat je het gevoel hebt dat het je niet lukt om contact te maken/of moeilijk contact krijgt, en wat kan de school er aan doen om contacten te versterken?

Zijn er mensen die in een soortgelijke situatie zitten, die in andere groepen zitten, met wie je contact zou kunnen zoeken?

Heb je wel contacten buiten school?

Blijf jezelf. En blijf jezelf trouw.

Trek je niet terug maar stap op mensen af.

Probeer je verlegenheid (als je dat bent) te overwinnen

Vaak zijn er al hechte vriendschappen ontstaan tussen mensen, en die vormen dan groepjes en ploegjes. Als je daar niet bij hoort is het moeilijk om ertussen te komen. Jezelf trouw blijven is belangrijk, jij bent wie je bent, en je bent goed zoals je bent. Als er iemand op je school is, een meisje of een jongen, die een zacht karakter heeft en interesse in je toont, dan zal het anders kunnen gaan. Maar als de groepjes zo afwijzend blijven doen krijg je eigenlijk geen eerlijke kans. Dan kan je of van school veranderen, of je tijd uitzitten en proberen te aanvaarden dat je er niet helemaal bijhoort.

Mijn dochter nam op een bepaald moment spullen mee naar school om zich mee te vermaken. Het waren spullen waar vanzelf kinderen op afkwamen om mee te mogen doen. Zo kreeg ze toch wat contacten, ook al werden het toen nog geen vriendschappen. Ze nam jongleerballetjes en puzzelboekjes (Sudoku) geloof ik, mee naar school. Dat ging ze dan heel opzichtig zitten doen in de pauze, jongleren of puzzelen, en na een tijdje kwamen er kinderen die vroegen of ze ook eens mochten.

Goed, een lang antwoord, maar ik kan me goed voorstellen dat het voor jou heel lastig is om contact te krijgen als de groepjes zich zo afwijzend blijven opstellen.

Jij schreef: >> Er staat dat je iets van jezelf moet laten horen. Maar bij mij is het probleem dat de ander nooit iets laat horen en ik er verschrikkelijk veel moeite voor moet doen voor een klein beetje contact. Ik stel wel interesse en vragen aan hun maar krijg alleen antwoord en verder niks terug. Vertel ik er iets vanmezelf bij dan is er een hele lange stilte en daarna niks meer.<<<

Tegen iemand die zachtaardig is, en die vertrouwen wekt, zou je op zo'n moment van stilte kunnen zeggen: Ik stel die vragen omdat… /of/ Ja ik vertel een beetje over mijn eigen leven omdat ik het leuk zou vinden om wat meer contacten hier op school te krijgen. Ik heb hier namelijk nog geen echte vrienden en dat vind ik jammer.

Maar kies alleen mensen die je gevoelsmatig vertrouwen kunt, geen mensen die afstandelijk zijn.

Ook is het handig als je vooraf gespreksonderwerpen bedenkt, bijvoorbeeld praten over huisdieren of school of over sport. Praat met mensen in een 1 op 1 situatie in plaats van met een groep. Misschien gaat het dan beter. Let dus ook op waar je kansen liggen.

Verder is het zo dat het van twee kanten moet komen. Als kinderen al zo hun vrienden hebben en besloten hebben geen nieuwelingen toe te laten, dan kan je daar niet veel tegen doen. Ik raad je wel aan om dit allemaal ook eens met je mentor en ouders te bespreken.

Ladyxl, 20-03-2012
Ik heb 3 beste vrienden. En een hele hoop kennisen waar ik het mee kan vienden. Het is maar hoe je het bekijkt. Ik heb genoeg aan mijn 3 vrienden. De rest kan me een worst wezen. ( over dit oordel heb ik jaren moeten doen om dit inzicht te krijgen)… De rest is voor gezelligheid en uiterlijk vertoon… die 3 vrienden dat ik heb? Die zijn voor mijn hart… want die weten alles van mij. De kennissen niet, dat gaat ze geen moer aan. En voor de mensen die geen vrienden hebben.je allerbeste vriend is toch echt jezelf… zorg voor jezelf.
liefslady Reactie infoteur, 20-03-2012
Als je 3 echte vrienden hebt is dat eigenlijk best veel. Lang niet iedereen heeft 3 echt goede vrienden. De meeste mensen hebben meer kennissen dan echte vrienden. Wees dus zuinig op je vrienden, behandel ze altijd goed en verwacht dat ook terug. En probeer altijd het contact gaande te houden, ook als je ouder wordt. Echte langdurige vriendschap is namelijk heel waardevol.

Amanda, 26-05-2011
Mij komt dit helaas ook bekend voor. Mijn vriend zegt altijd dat hij niemand nodig heeft, maar ondertussen mist hij het toch wel. Ik ben opzicht een hele sociale meid. Maar toch belemmerd mij iets, om contacten te leggen. En vaak is het zo dat als ik een contakt heb gelegt, het vaak alleen maar van mijn kant uit komt. En ja een vriendschap moet toch ook van 2 kanten komen. Ik zit nu op het punt dat ik geen mensen meer achter de kont aan ga lopen. Dan maar geen mensen meer om me heen, Dat doet zekers pijn, maarja hier ga ik ook kapot aan. Reactie infoteur, 26-05-2011
Wat je misschien beter kunt doen is je vrienden uitleggen dat je ermee zit dat je het gevoel hebt dat het maar van een kant afkomt. Probeer te vertellen dat je het daar moeilijk mee hebt omdat je dan het gevoel hebt dat je vriend/vriendin jou nooit benadert om iets af te spreken. Misschien makt het je onzeker over hun interesse in jou? Het geeft die ander in elk geval de gelegenheid om er over na te denken en er iets mee te doen. Niet iedereen is van zichzelf zo sociaal vaardig en verwaarloost soms ongemerkt zijn of haar vrienden/vriendinnen. Het kan ook zo zijn dat de behoeftes verschillend zijn. Misschien zoek jij vaker contact met bepaalde vrienden, omdat je verder weinig andere contacten hebt. Je wil dan meer contact met de weinige vrienden die je wel hebt. Als die ene persoon (of je vrienden) echter naast jou wel veel andere contacten heeft, moet hij/zij ook zijn/haar aandacht verdelen over meerdere vrienden. Het hoeft dus niets persoonlijks te zijn. Misschien hebben je vrienden meer vrienden dan jij, dan hebben ze ook meer aandacht te verdelen. Oordeel dus niet te snel, want anders raak je je vriendne misschien kwijt. Praten en uitleggen wat je voelt, is misschien beter?

Martine, 11-09-2010
Ja eenzaamheid door gebrek aan sociale contakten kennen ik en mijn man helaas. ja het bestaat dat je met zn tweetjes ook eenzaam kan zijn. wij stappen niet zomaar op mensen af dus komen ze ook niet naar ons, mijn man heeft vroeger heel veel vrienden gekend maar die zijn allemaal afgehaakt. en hebben hem eigenlijk laten stikken. ja het is triest dat zoiets kan gebeuren mijn man heeft daardoor ook moeite om vrienden te vertrouwen als hij ze zou krijgen. ik heb hier gelukkig van mijn school nog een vriendin overgehouden anders zou ik echt gek worden. zelfs in onze kerk sta je daar maar bij te hangen met een plastic bekertje koffie niemand merkt je op en komt gezekllig een praatje maken. je kunt beter metteen na de kerkdienst weer naar huis gaan hoor. echt we hebben het meerdere malen meegemaakt dat er niemand op ons af kwam nou dan voel je je behoorlijk eenzaam hoor tussen alle mensen die met iedereen lopen te kletsen behalve dan met ons ze merken gewoon niet eens dat je er staat! wij zijn onzichtbaar geworden vallen niet op he? ja als je wat meer mans bent dring je ertussen en begin je een praatje maar zo werkt dat bij ons dus gewoon niet. tja en dan merk je echt dat er daar zelfs in de kerk niet op mensen zoals ons gelet wordt. dus ga je ook best wel weer verdrietig en eigenlijk onvervult naar huis toe. zijn er meer mensen die dit meemaken in hun kerk? en die zich zo eenzaam voelen? ik hoop op reactie je mag mailen hoor op mijn reactie ook als je een andere mening hebt over eenzaamheid.kom maar op. groetjes martine Reactie infoteur, 11-09-2010
Beste Martine,

Eenzaamheid terwijl je onder mensen bent die van dezelfde kerk zijn, lijkt me heel moeilijk. Misschien is het belangrijk voor jou om eerst eens in kaart te brengen hoe het komt dat jullie blijkbaar zo buiten de groep vallen. Je kunt jezelf de volgende vragen eens stellen:
Is er iets speciaals gebeurd waardoor dit is ontstaan?
Speelt verlegenheid een rol?
Onzekerheid kan een mens de mond snoeren (uit angst om niet begrepen te worden). Speelt dat mogelijk een rol?
Zou het mogelijk zijn dat anderen denken 'zij zijn erg op zichzelf en ze hebben geen behoefte aan een praatje.'?
Worden er activiteiten door de kerk georganiseerd waar je eens aan zou kunnen deelnemen?
Is er een vertrouwenspersoon binnen de kerk aan wie je dit probleem eens in vertrouwen zou kunnen delen, zodat het kan verbeteren met hulp vanuit de kerk zelf?

Probeer toch actie te ondernemen, want de aanhouder wint. Een vriendin is een rijk bezit, twee zal je leven nog wat groter maken. Misschien kun je zelfs aan je ene vriendin vertellen dat je soms de eenzaamheid voelt en of zij je niet eens kan betrekken bij nog wat contacten. Of je kunt een cursus gaan doen, of een dag per week vrijwilligerswerk, voor de kerk of voor een andere organisatie. Je zult zien dat je daardoor heel veel contacten kunt krijgen en veel blijdschap zult ondervinden. Zet een stapje, en de rest zal volgen.:) Zet nog een stapje. Geloof erin en zoek er naar. Niet opgeven, maar er vanuit gaan dat het je lukken zal om je wereld wat groter te maken. Ik wens je heel veel succes en een paar nieuwe goed vrienden.