De vierde ontsnapping uit Alcatraz: de groep Arthur Barker

Gevangenis Alcatraz was gebouwd op het eiland in de baai van de stad San Francisco in de staat Californië. Het water rondom het eiland had een sterke stroming en het weer was er vaak slecht. Bovendien was het eiland gevuld met bewakers, die de gevangenen van Alcatraz constant in de gaten hielden. Ontsnappen was dus eigenlijk onmogelijk. Toch werd het geprobeerd, als eerste in 1934 door Joseph Bowers. Na nog twee pogingen door andere gevangenen probeerden Arthur Barker, William Martin, Rufus McCain, Dale Stamphill en Henry Young het in 1939.

De gevangenen

In de jaren dertig was de bende van Kate, bijnaam 'Ma', Barker berucht. Haar zoons zorgden, samen met Alvin Karpis, voor veel dreiging in het midwesten van de Verenigde Staten door middel van bankovervallen, kidnapping en moord. Een van die zoons was Arthur, die al snel nadat hij naar Alcatraz werd gestuurd na begon te denken over ontsnappen.

Arthur Barker

Arthur Barker werd op 4 juni 1899 geboren in Aurora in de staat Missouri. Hij had twee oudere broers – Herman en Lloyd – en nog een jonger broertje - Fred. Samen met zijn moeder trokken ze door het land, waarbij ze betrokken waren bij diverse criminele activiteiten. Regelmatig werden ze door de politie opgepakt en naar de gevangenis gestuurd. In 1918 wist Arthur, die de bijnaam 'Doc' had gekregen, te ontsnappen en twee jaar uit handen van de politie te blijven. Uiteindelijk werd hij weer opgepakt en teruggestuurd naar de gevangenis, waar hij in 1932 voorwaardelijk vrij kwam. Zijn vrijheid duurde niet lang: nadat hij de directeur van een bank gekidnapt had, werd hij veroordeeld tot levenslang.

William Martin

William Martin, bijgenaamd 'Ty', werd in 1914 geboren in Nashville in de staat Tennessee. Hij groeide op bij zijn moeder en stiefvader en kwam op zijn vijftiende voor het eerst in aanraking met criminaliteit door het plegen van een overval. Hij werd naar een hervormingsschool gestuurd en vervolgens naar een jeugdgevangenis. Toen hij in 1936 vrijgelaten werd, overviel hij bijna onmiddellijk een postkantoor, wat hem een buit van ruim 120 dollar opleverde. Hiervoor werd hij voor 25 jaar naar de gevangenis Leavenworth in de staat Kansas gestuurd.

Rufus McCain

Rufus McCain werd op 7 juli 1903 geboren in New Boston in de staat Texas. Hij groeide op bij zijn vader en stiefmoeder en toen hij zeventien was, maakte hij de tweede klas van de middelbare school af voor hij voor zichzelf ging werken met olie en op een boerderij. Tot hij in de dertig was, deed hij geen opvallende dingen. Toen roofde hij een Indiaans graf leeg, gevolgd door een overval en een poging tot doodslag. Hij werd naar de gevangenis gestuurd en wist in 1935 te ontsnappen. Samen met een andere man overviel hij een bank, waarbij hij twee bankmedewerkers als gijzelaars meenam. Dit zorgde ervoor dat hij naar Leavenworth werd gestuurd.

Dale Stamphill

Dale Stamphill werd op 11 maart 1912 geboren in Fairview in de staat Oklahoma. Zijn beroep werd kidnappen en banken overvallen, waarvoor hij in 1937 naar de gevangenis gestuurd werd. Samen met 21 andere gevangenen wist hij te ontsnappen, waarbij een bewaker om het leven kwam. Nadat hij nog een bank overvallen had en een dokter gekidnapt had om één van zijn medebankovervallers te genezen, werd hij in de staat Texas opgepakt en naar Leavenworth gestuurd.

Henry Young

Henry Young werd op 20 juni 1911 geboren in Kansas City in de staat Missouri. Hij groeide op in armoede met constant ruziënde ouders. Zijn vader bracht hem al toen hij jong was bij hoe hij moest stelen. Toen Henry veertien was, gingen zijn ouders uit elkaar. Met zijn nieuwe stiefvader, die drie jaar na de scheiding met zijn moeder trouwde, kon hij het niet vinden, dus verliet hij het huis en probeerde hij met criminele activiteiten zijn geld te verdienen. Na een bankoverval werd hij opgepakt en naar de gevangenis van McNeil Island in de staat Washington gestuurd.

Naar Alcatraz

Henry Young was de eerste van het vijftal die naar Alcatraz gestuurd werd. Reden daarvoor was zijn gewelddadige gedrag en zijn lange gevangenisstraf. Op 1 juni 1935 werd hij gevangene AZ-244.

Arthur Barker en Rufus McCain werden samen vanuit Leavenworth naar Alcatraz gestuurd op 26 oktober 1935. Ook voor hen had dit te maken met hun gewelddadigheid, hun lange strafblad en het feit dat ze al eens uit de gevangenis ontsnapt waren. Op Alcatraz werden ze AZ-267 (McCain) en AZ-268 (Barker).

Op 17 maart 1937 kwam William Martin aan op het eiland, waar hij AZ-370 werd. Zijn lange gevangenisstraf was de reden voor de verplaatsing. Voor Dale Stamphill was de reden natuurlijk zijn eerdere ontsnappingspoging. Op 24 januari 1938 werd hij AZ-435.

Het plan

Arthur Barker had al snel het idee om te ontsnappen uit Alcatraz. Hiervoor zocht hij hulp, die hij als eerste vond bij Dale Stamphill. Dale’s werk bestond namelijk uit het rondbrengen van bibliotheekboeken, waardoor hij zich gemakkelijk kon verplaatsen door de gevangenis en hij was in de gelegenheid dingen van de ene plaats naar de andere te smokkelen. Arthur bestudeerde intussen alle routines van de bewakers en het veiligheidssysteem. Ook probeerde hij alles te leren over twee eerdere ontsnappingen: die van Theodore Cole en Ralph Roe in 1937 en die van Limerick, Franklin en Lucas in 1938. Zijn plan werd uiteindelijk om vanuit het D-blok (waar de isoleercellen waren) te ontsnappen.

De voorbereidingen

Toen Henry Young, William Martin en Rufus McCain over het plan hoorden, sloten ze zich aan bij Arthur Barker en Dale Stamphill. Ze zorgden er alle vijf voor dat ze naar de isoleercel gestuurd werden, waar ze met gestolen gereedschappen de zacht ijzeren tralies (een overblijfsel uit de tijd dat Alcatraz een militaire gevangenis was) los begonnen te zagen. Dit kostte hen enkele weken. Vervolgens gebruikten ze op het moment dat de andere gevangenen aan het eten waren een naar hen gesmokkeld gereedschap (een 'traliespreider') om de ruimte tussen de tralies van de ramen bij het D-blok wijder te maken. Met behulp van klei en cement zorgden ze ervoor dat dit niet gezien werd door de bewakers.

De ontsnapping

Op vrijdag 13 januari 1939 was het ’s nachts erg mistig rondom Alcatraz Eiland. De vijf gevangenen wachtten tot drie uur (’s ochtends) voor ze met hun beddengoed hun cellen verlieten en met behulp van de traliespreider door het raam naar buiten gingen. Dankzij de mist konden ze ongezien wegkomen. Ze vluchtten naar de rand van het eiland, waar ze uit elkaar gingen. William Martin begon langs de rotsen omlaag te klimmen, terwijl Rufus McCain en Henry Young een vlot probeerden te maken. Arthur Barker en Dale Stamphill liepen de weg af naar het water en doken erin.

Om kwart voor vier werden in de gevangenis de lege cellen ontdekt. De ontsnappingssirene ging af en de zoektocht begon. Omdat de mist even iets minder werd, zagen enkele bewakers Arthur en Dale het water ingaan, waarop ze begonnen te schieten. Arthur werd in zijn hoofd en dij geraakt, Dale in zijn benen. Ze werden door een boot met bewakers opgepakt en naar het ziekenhuis van de gevangenis gebracht. William Martin was ondertussen van de rotsen gevallen en werd ook naar het ziekenhuis gebracht. Henry Young en Rufus McCain werden als laatsten opgepakt: hun vlot was niet stevig genoeg, waardoor ze veel last hadden gekregen van het koude water. Ze gaven zich zonder protest over.

Na de ontsnapping

Arthur Barker overleefde zijn verwondingen niet en overleed in het ziekenhuis van Alcatraz. Dale Stamphill knapte wel op en beterde zijn leven. Toen hij later schulden kreeg, ging hij weer inbreken, waardoor hij terug naar de gevangenis gestuurd werd.
Ook William Martin genas van zijn verwondingen. Zijn geestelijke gezondheid werd echter minder en in 1941 werd hij schizofreen verklaard en naar een medische centrum voor gevangen gebracht.

Henry Young werd na zijn arrestatie naar de isoleercellen gestuurd. Bijna onmiddellijk nadat hij zich weer bij de rest van de gevangenen mocht voegen, viel hij Rufus McCain aan, die hij de schuld gaf van de mislukte ontsnapping. Met twee messen stak hij op Rufus in, die uiteindelijk overleed. Henry Young moest hierna nog drie jaar in Alcatraz blijven voor hij pas in 1972 voorwaardelijk vrij werd gelaten en verdween.