De derde ontsnapping uit Alcatraz: Franklin, Limerick, Lucas

Tijdens de jaren dat het bekende gevangeniseiland Alcatraz open was als gevangenis, was er een regel onder gevangenen: “Wie zich niet aan de wetten houdt, gaat naar de gevangenis. Wie zich niet aan de gevangeniswetten houdt, wordt naar Alcatraz gestuurd.” Alcatraz stond bekend als een zware gevangenis, waar alleen de gevaarlijkste criminelen naartoe werden gestuurd. Ontsnappen zou onmogelijk zijn. Toch deed gevangene Joseph Bowers in 1934 een poging en in december 1937 probeerden Theodore Cole en Ralph Roe het nogmaals. Vijf maanden later deden Rufus Franklin, Thomas Limerick en James C. Lucas de derde poging.

De gevangenen

Bij de derde ontsnapping uit Alcatraz waren drie gevangenen betrokken, die alle drie een lange lijst met overtredingen van de wet hadden. Ze zaten daarom allemaal een lange gevangenisstraf uit.

Rufus Franklin

Rufus Franklin werd op 15 januari 1916 geboren in Kilby in de staat Alabama. Hij had maar liefst negen broers en zussen. Toen hij dertien was, beging hij zijn eerste misdrijf: hij stal een auto en kwam op verboden terrein. Hiervoor kreeg hij een boete, maar daarna werden zijn straffen al snel zwaarder. Al op zijn zeventiende werd hij veroordeeld tot levenslang in de gevangenis nadat hij iemand vermoord had. Hij mocht wel even de gevangenis uit voor de begrafenis van zijn moeder, maar tijdens deze tijdelijke vrijlating overviel hij een bank en reed hij met een gestolen auto over de staatsgrens heen.

Thomas Limerick

Thomas Limerick werd op 7 januari 1902 geboren in Council Bluff in de staat Iowa. Zijn familie was arm en toen zijn vader overleed, zag Thomas maar één oplossing: criminaliteit. Op zijn negentiende werd hij voor het eerst naar de gevangenis gestuurd voor een inbraak. Na zijn vrijlating ging hij op oude voet verder, wat hem een nieuwe gevangenisstraf opleverde. Toen hij weer werd vrijgelaten, begon hij met het plegen van overvallen, waaronder een grote bankoverval. Dit zorgde er uiteindelijk voor dat hij werd veroordeeld tot levenslang in de gevangenis.

James C. Lucas

James C. Lucas werd op 11 juni 1912 geboren in Midland in de staat Texas. Hij doorliep zijn hele schoolcarrière, behaalde zijn diploma en begon met het werken op olievelden. Hoe hij precies in de criminaliteit belandde, is niet bekend, maar wel dat hij snel gewelddadig werd. Hij pleegde overvallen, werd naar een staatsgevangenis gestuurd, maar ontsnapte, stal auto’s en overviel een bank. Hiervoor kreeg hij een gevangenisstraf van dertig jaar.

Naar Alcatraz

De reden dat de drie mannen naar Alcatraz gestuurd werden, was simpel: ze hadden een lang strafblad en werden als zeer gevaarlijk beschouwd. Rufus Franklin was bovendien gewelddadig en door zijn eerdere ontsnapping droeg James C. Lucas de stempel ‘vluchtgevaarlijk’. Hij werd van de drie mannen als eerste naar het gevangeniseiland gestuurd: op 24 januari 1935 werd hij officieel gevangene AZ-224. Negen maanden later kwam Thomas Limerick aan bij Alcatraz, waar hij gevangene AZ-263 werd. Rufus Franklin was de laatste die naar Alcatraz gebracht werd: op 16 augustus 1936 werd hij AZ-335.

Het plan

Op Alcatraz kregen de mannen dezelfde werktaak: meubels maken in het Model Industries gebouw. Dit was het gebouw naast het cellencomplex met veel verschillende werkplaatsen. In de meubelwerkplaats raakte het drietal al snel aan de praat. Zo kwamen ze op het idee om samen te ontsnappen. Ze bestudeerden de routines van de bewakers in de werkplaats en ontdekten dat één van hen – bewaker Cline – na het tellen van alle gevangenen naar zijn kantoor buiten de werkplaats ging. De mannen besloten dat dat hun kans zou zijn. Ze werkten hun plan verder uit en besloten om via het raam te ontsnappen, naar het dak te klimmen, daar de bewakerstoren aan te vallen en met gestolen wapens verder te gaan tot ze vrij zouden zijn.

De ontsnapping

Het plan werd in actie gezet op 23 mei 1938, iets voor twee uur ’s middags. Bewaker Cline ging zoals gewoonlijk naar zijn kantoor en de drie mannen haastten zich met gestolen gereedschappen naar het raam van het kamertje naast de werkplaats. Daar werden de tralies voor het raam doorgezaagd en gebruikt om het glas mee in te slaan. Tot zover verliep alles zoals gepland. Dit veranderde echter snel: de bewaker, die ongewapend was (zoals gebruikelijk was voor bewakers die dichtbij gevangenen werkten), kwam terug. De drie mannen vielen hem aan en sloegen zijn schedel in.

Door deze onverwachte en ongeplande gebeurtenis raakten de mannen in paniek. Ze klommen snel uit het raam richting het dak en knipten het prikkeldraad rondom de dakrand door met één van de gestolen tangen. Vervolgens vielen ze de bewakerstoren aan, maar de bewaker daar – bewaker Harold P. Stites – had snelle reflexen en greep zijn pistool. Thomas Limerick werd in zijn rechteroog geschoten, waardoor hij van het dak viel. Bewaker Stites, die ondertussen gewond was geraakt, sloeg Rufus Franklin vervolgens met zijn leeg geschoten pistool hard op zijn schouder, waardoor de gevangene in het prikkeldraad viel. Andere bewakers, die gealarmeerd waren door het schieten van bewaker Stites, kwamen nu naar de toren en omsingelden James Lucas. Deze begreep dat er geen ontsnappen meer mogelijk was en gaf zich over.

Na de ontsnapping

Alle drie de mannen werden naar het ziekenhuis van de gevangenis gebracht. Thomas Limerick overleed hier, omdat zijn verwondingen door het schot en de val te erg waren. Ook bewaker Cline overleed aan de gevolgen van zijn verwondingen. Rufus Franklin had nog maanden medische zorg nodig.

In november 1938 moesten Rufus Franklin en James Lucas voor de rechter verschijnen voor hun ontsnappingspoging en het aanvallen van bewaker Cline. Ondanks hun verzonnen verhaal dat ze in de gevangenis mishandeld werden, werden ze beiden veroordeeld voor moord en kregen ze levenslang. Ze werden teruggestuurd naar Alcatraz, waar Rufus Franklin zich nog steeds niet aan de regels kon houden en regelmatig tijd in de isoleercellen door moest brengen. Pas in 1954 begon hij zich aan te passen. Hij werd in 1974 naar de Leavenworth gevangenis gebracht, waar hij een jaar later overleed. James Lucas had zich al eerder aangepast en was veranderd in een modelgevangene. Toen hij 45 jaar was, werd hij voorwaardelijk vrijgelaten. Hij kwam vervolgens niet meer in aanraking met de politie.