De vloek van de Tempeliers

Door verraad op de brandstapel beland vervloekt Grootmeester der Tempeliers Jacques de Molay degenen die hem en 140 mede-Tempeliers daar hebben gebracht. Voor wie was deze vloek bestemd? Wie waren er slachtoffer van deze vloek?

De verdoemde Orde der Tempeliers

In 1312 ontbond Paus Clement V, de Franse paus in Avignon de Orde der Tempeliers. De Orde werd in 1129 officieel opgericht en erkend door Honorius II († 1129) en zijn opvolger in dat jaar: Innocentius II. De Orde werd derhalve een officiele orde van strijdende monniken binnen de bestaande ordes van de Kerk. Hoewel de Orde zijn bestaansrecht ontleende aan de verdediging van de Pelgrims werd dit al snel uitgebreid naar 'de verdedigers voor het geloof.' De Orde had haar basis in de Tempel te Jeruzalem, een voormalige moskee, die volgens zeggen gebouwd was op de plaats waar de Tempel van Salomo (±1000BC) had gestaan.

Doordat in de 12e eeuw vele adellijke families het als een eer zagen dat een zoon Kruisridder of Tempelier werd en de Tempeliers verplicht waren om al hun wereldse goederen over te dragen aan de Orde, werd de Orde al snel bijzonder rijk. De Orde stelde naast haar strijders ook monniken aan die de wereldse goederen beheerden. Toen de Orde haar bestaansrecht in 1189 verloor bij de veldslag van Hattim, waardoor Jeruzalem aan Saladin, de Arabische veldheer, terug viel hebben de Tempeliers nog meer dan een eeuw geprobeerd hun positie op het wereld-strijdtoneel te handhaven.

Het vele geld dat ze bezaten werd hen uiteindelijk fataal: Philips IV (1268-1314), koning van Frankrijk, die torenhoge schulden had bij de Orde deed er alles aan om de Orde in diskrediet te laten brengen en te ontbinden. Hij slaagde daarin in 1312: zijn marionet-paus Clement V ontbond de orde officiëel. Van de in 1307 reeds gevangen gezette Tempeliers werden er 140 verbrand op de brandstapel.

De vloek van de Grootmeester

Grootmeester Jacques de Molay werd in 1307 naar Parijs toe gelokt, op instignatie van Philips IV, door Paus Clement V. Toen een uit de Orde gezette Tempelier een klacht tegen de Orde indiende zag Philips zijn kans schoon en liet alle in Frankrijk aanwezige Tempeliers op vrijdag de 13e in oktober 1307 arresteren. De Tempeliers ondergingen gruwelijke martelingen en werden gedwongen om de vreselijkste misdaden te erkennen zoals: afgoderij, diefstal, sexueel afwijkende handelingen, Satansdiensten, ketterij enzovoort.

Toen Paus Clement, geschrokken van de verbrandingen van sommige Tempeliers het onderzoek naar de misdaden van de Tempeliers naar zichzelf toe wilden trekken, liet Philips de Grootmeester de Molay en diens rechterhand Geoffrey de Charney onmiddellijk tot de brandstapel veroordelen op basis van hun onder marteling bekende wandaden van 1307.

Toen Jacques de Molay in maart 1314 op de brandstapel stond riep hij uit: 'God weet wie heeft gezondigd en onrecht heeft gepleegd. Spoedig zal ik hen die ons ter dood hebben veroordeeld voor God ontmoeten!'

De Lijst der Vervloekten

Philips IV (1267-1314)

Deze koning van Frankrijk die o.a. bekend stond als 'IJzeren Philips', 'het Standbeeld' en Philips de Schone, kende maar twee woorden: geld en macht. Hij heeft alles gedaan wat maar mogelijk was om de Tempeliers in diskrediet te brengen, hen bekentenissen af te dwingen door gruwelijke folteringen (overigens gedaan door de Inquisitie, kerkelijk onderzoekers) en toen Clement V, zijn marionet-paus op het punt stond een geweten te ontwikkelen liet hij de nog overgebleven Tempeliers onmiddellijk executeren. Philips had niet lang plezier van zijn kwaadaardige machinaties: hij viel in september van 1314 van zijn paard, tijdens de jacht, waarschijnlijk getroffen door een hersenberoerte en stierf enkele weken later.

Clement V (1264-1314)

Deze paus was door Philips zelf uitgezocht. Hij was Fransman en buitengewoon bang voor Philips en zijn gewetenloze kliek. Hij heeft wat zwakke pogingen ondernomen om de harde maatregelen tegen de Tempeliers te verzachten, maar zodra dat gebeurde herriepen de Tempeliers al hetgeen ze onder foltering hadden bekend, wat uiteraard niet in het belang was van de kwade genius Philips. Hij stierf bijna een maand na de executies, waarschijnlijk aan de gevolgen van een hartaanval. Volgens het Vaticaan bestaat er een geschrift, het zogenaamde 'geschrift van Chinon', waarin Clement V de Tempeliers vrijspreekt van al hetgeen ze hebben erkend tijdens de folteringen van de Inquisitie.

Louis X van Frankrijk (1289-1316)

Deze oudste zoon van Philip IV werd koning van Frankrijk van 1314-1316. Louis X had zijn inhaligheid niet van een vreemde en leek tijdens zijn korte regering altijd in geldnood te zitten. Hij moet derhalve zijn vaders houding ten op zichte van de Tempeliers hebben goed gekeurd. Hij stierf in 1316 na een tenniswedstrijd te hebben gespeeld aan longonsteking of iets dat daarop leek. Hij dronk na de tenniswedstrijd een ijskoude hoeveelheid wijn, men zei dat dat zijn longontsteking veroorzaakte. In de huidige tijd weet men dat longontsteking normaal veroorzaakt wordt door een virus. Daar Louis maar 26 jaar oud was toen hij stierf gaan er ook stemmen op over dood door vergiftiging.

Guillaume Nogaret (1260 - 1313/1314

Nogaret was een jurist die alles deed om Philips te behagen. Wat Philips ook wilde, of het nu de belastingen laten verhogen in Vlaanderen, een oorlog ontketenen in Zuid-Europa of het laten executeren van de Tempeliers om van de hoge schuld van Philips af te komen, Nogaret bracht het voor elkaar. Hij 'verdween' tussen 1313 en 1314 om nooit meer gezien te worden. Een historicus claimt dat hij stierf met zijn tong ver uit zijn mond, wat kan wijzen op verstikking.

Guillaume d'Ercuis (1265 — 1314/15)

Hij was de aalmoezenier, biechtvader en stem van het geweten van Philips. Hij was Philip's studiemeester toen Philips jong was. In zijn testament beschrijft hij zijn devotie aan de koninklijke familie. Hij is overleden aan een ziekte maar het is niet duidelijk wat voor ziekte. Hij was zeker in staat geweest om op Philip's geweten in te praten in de zaak van de Tempeliers, maar heeft dat na gelaten.

Enguerrand de Marigny (1260 – April 30, 1315)

De Marigny was kamerheer en eerste-minister onder Philips. Hij haalde zich de woede van Philips' jongere broer Charles de Valois op de hals, wat eindigde in een ophanging in Parijs in 1315, een jaar na de executie van Jacques de Molay.

Philip de Marigny (ongeveer 1260- 1316)

Philip was de broer van Enguerrand de Marigny, op diens voorspraak door Clemens V benoemd tot aartsbisschop van Sens. Hij stierf onverwacht in 1316. Verondersteld wordt dat hij deel uitmaakte van de kerkelijke rechtbank en Inquisitie die de wandaden van de Tempeliers onderzocht.

Guillaume Humbert (†1314)

Hij was Groot-Inquisiteur van Frankrijk gedurende processen tegen de Tempeliers en biechtvader van Philips van 1303-1314.
Binnen een maand na de dood van Molay werd hij neergestoken gevonden in een steeg in Parijs.

Het is niet te traceren wat er met de 'mindere' figuren gebeurden: de beulen, de folteraars, de inquisiteurs. Gezien het feit dat alle 'groten' die betrokken waren bij de dood van de Molay binnen een jaar bijna allen het tijdelijke voor het hiernamaals hebben verwisseld, zou het niet verbazingwekkend zijn als meerdere van de 'kleinere' zondaars ook binnen het jaar zijn gestorven.
Van sommigen van de groten die zijn gestorven zou men kunnen veronderstellen dat de dood een handje is geholpen door sympatisanten van de Tempeliers. In ieder geval was Philips' kruistocht tegen de Tempeliers effectief: de Orde als zodanig heeft nooit meer bestaan, alhoewel men veronderstelt dat vrij veel Tempeliers 'ondergronds' zijn gegaan in Schotland en daar de Orde van de Vrijmetselaars hebben gevormd.

Lees verder

• De Martelaars van de Orde der Tempeliers
• Het doodskleed van Jezus
• Jezus' doodskleed: de bewijzen
• Het Rosslyn kapel Mysterie: De Tempeliers connectie
• Kingdom of Heaven: de film en de werkelijkheid