Patricia, 16-08-2014
Hoi, Ik ben Patricia, ben 36 jaar en getrouwd.
Ik ben op zoek naaar een praatgroep, bij voorkeur regio Breda omdat ik me erg onzeker voel en nogal jaloers kan zijn, met name als ik moe ben…
Wie heeft er een goede tip voor een instantie voor me, waar ik bijvoorbeeld in een praatgroep kan zitten met lotgenoten.
Ik heb niet zoveel met inernetgroepen en/of trainingen/seminars en cursussen.
Ik hoor graag speodig van een van jullie.
Bij voorbaat dank.
Reactie infoteur, 18-08-2014
Hi, als je niet van internetgroepen, trainingen, seminairs en cursussen houdt, wat blijft er dan over?
Een praatgroep die specifiek richt op onzekerheid vind je denk ik het gemakkelijkst via hulpverlening. Je kunt eens bellen om te informeren of er zoiets in je buurt georganiseerd wordt.
Anders misschien via buurthuizen.
Maar je kunt ook zelf een praatgroep organiseren.
Als je veel last van je klachten hebt, bespreek de mogelijkheden dan eens met je huisarts. Gewoon ergens beginnen is vaak de belangrijkste stap.
Robin, 11-06-2014
Hallo mijn naam is Robin en ben nu 16 jaar ik ben op mijn basisschool een tijdje gepest en daar kan ik nu nogsteeds erg moeilijk mee omgaan. Ik ben heel bang dat wat gebeurd is zich nog gaat herhalen. Hierdoor doe ik eigenlijk van alles wat andere van mij vragen ookal wil ik het niet. Ook ben ik heel onzeker over mezelf een vind het moeilijk om mezelf te zijn. Ik kan het beste zeggen dat ik een hele hoge muur gebouwd heb.
Ook heb ik moeite met het reageren en omgaan met bepaalde situaties die voor jongeren van mijn leeftijd juist heel normaal zijn. Daarnaast heb ik ook nog heel erg faalangst die komt mede door mezelf omdat ik bang ben om domme dingen te doen of opmerkingen naar mijn hoofd te krijgen als ik wat fout doe. Ik word dan rood en krijg tranen.
Ik hoop eigenlijk dat er iets van groepstraining bestaat waarin je geconfronteerd wordt met situaties en je leert hoe je ermee moet omgaan. Kunt u mij helpen?
Vriendelijke groet
Reactie infoteur, 12-06-2014
Hi, erg goed dat je dit zo duidelijk hebt weten op te schrijven. Ook heel goed dat je op zoek bent naar hulp. Die hulp bestaat er wel. Je hebt bijvoorbeeld zogenaamde assertiviteitstrainingen, daar leer je beter voor jezelf opkomen en je leert nee te zeggen op het moment dat je nee moet zeggen, en ja wanneer je ja wilt zeggen. Je leert ook hoe je lastige vragen van anderen zo duidelijk en krachtig mogelijk kunt beantwoorden, zonder dat er een vervelende discussie ontstaat of zo.
Maar om zo´n training te volgen moet je je ouders inschakelen. Zij kunnen het aanvragen bij instanties. Zoek maar eens via Google op het woord assertiviteitstraining
Je kunt ook met je mentor gaan praten op school en hem/haar dit probleem voorleggen. Als je het moeilijk vindt om uit te leggen kan je je argumenten op een papiertje schrijven. Je hebt dat ik je reactie op dit artikel al heel goed uitgelegd namelijk.
Er zijn ook trainingen die zich vooral richten op het vergroten van je zelfvertrouwen. Je moet ergens beginnen, dus je kunt het het beste bespreken met een volwassenen in je omgeving, je ouders of een tante of je mentor van school bijvoorbeeld, want zij kunnen dan met jou kijken wat het beste is.
Omgaan met leeftijdsgenoten waarbij jij je op je gemak voelt, en waar je jezelf durft te zijn, helpt ook.
Veel succes, en laat nog eens horen hoe het verder is gegaan.
Cindy, 24-07-2013
Hallo, ik ben 40 en ontzettend jaloers wat voorkomt uit onzekerheid. Niet vanuit mijn uiterlijk en dat is raar, want die link wordt vaak gelegd. Maar het breekt me op, vooral in relaties. Diep in mijn hart weet ik dat ik mijn partner kan vertrouwen en toch kan ik het geen plekje geven. Heeft u enkele tips voor mij?
Reactie infoteur, 24-07-2013
Weet je, als je je zo jaloers blijft opstellen zeg je eigenlijk ook tegen je partner dat anderen meer de moeite waard zijn om verliefd op te worden, jij vindt ze immers beter voor je partner dan jouzelf. Je gaat er namelijk vanuit dat jouw partner anderen boven jou zal verkiezen.
Mijn tip is dus deze: werk zo snel als je kunt aan jouw zelfvertrouwen, zodat je partner niet het idee krijgt dat jij minder interessant bent als anderen.
Maar als dat niet lukt kan je het beste professionele hulp zoeken want jaloezie kan je relatie gemakkelijk stukmaken. Jammer toch?
Kimy, 25-06-2013
Hello, ik ben nu 13 en ben sinds mijn 11ste echt onzeker geworden. Niet door iemand pfts maar gewoon door mezelf, ik ben bang dat ik dingen verkeerd doe. Ik denk ook heel vaak dat mensen boos op me zijn maar meestal klopt daar niks van. Ook mijn moeder en mijn opa zijn erg onzeker. Mijn moeder is er zelfs voor in therapie gegaan. Wat kan ik er aan doen? Soms weet ik het gewoon niet meer. Dan word ik helemaal gek van mezelf ;( Gr kimy
Reactie infoteur, 26-06-2013
Hoi, je kunt dit ´gedrag´ misschien een beetje geërfd hebben, maar ook ben je opgevoed door een moeder die zelf onzeker is, dus dan leer je in je opvoeding ook dat onzeker zijn eigenlijk gebruikelijk is. Er komt nog bij dat veel mensen op jouw leeftijd sowieso al vaker onzeker zijn.
Nou, er is tegen onzekerheid wel het een en ander te doen, maar in je eentje is dat wel een beetje moeilijker dan bijvoorbeeld in een groep. Er bestaan zelfs clubs of praatgroepen voor verlegen en onzekre mensen. Als je zoiets zoekt dan kan je op internet eens zoeken naar: onzekerheid.
Er zijn allerlei technieken om van onzekerheid af te komen, maar omdat je nog zo jong bent, is het handiger als je er wat hulp bij zou krijgen.
Heb je vriendinnen die je vertrouwt? Je kunt aan je vriendin ook eens vragen om situaties waarin jij je onzeker voelt, na te spelen in een soort toneelstukjes. Dan ga je meteen oefenen wat je wel zou willen zeggen of doen in zo'n situatie. Door het te acteren kan je het in het echt leren.
Dat helpt vaak wel.
Wat ook helpt is:
Verzorg jezelf goed, en draag leuke kleren
Geef andere mensen complimentjes over hun uiterlijk en over hun prestaties, zo van: wat heb je een mooie schoenen/wat zit je har leuk/wat kan jij goed tekenen, etc
Loop rechtop
Oefen voor de spiegel een persoon die zichzelf heel cool en zelfverzekerd vindt. Doe dat na in de spiegel en probeer het in je echte leven ook een beetje uit te stralen
O ja, als je denkt dat mensen boos op je zijn kan het helpen om tegen jezelf te zeggen: Oke, ik denk nu wel dat hij/zij boos op me is maar als dat echt zo is dan moet hij/zij dat maar gewoon zeggen dan. Zolang hij/zij helemaal niet zegt dat hij/zij boos op me is, beeld ik het me waarschijnlijk alleen maar in, dus dan heeft het ook geen zin om er vanuit te gaan dat hij/zij echt boos is.
Vervolgens kan je tegen de persoon waarvan je denkt dat hij/zij boos op je is, iets aardigs zeggen (of een mop sturen of vertellen) om te checken hoe ze reageren. Dat kan natuurlijk ook via Facebook of whatsapp.
O ja, pimp je Facebook met leuke positieve dingen, zoals leuke plaatjes van 9Gag en dat soort dingen, grappige filmpjes van Youtube, etc. Zodat mensen positieve likes achterlaten, dat is ook goed voor je zelfvertrouwen. En nodig alleen leuke mensen uit als vrienden op Facebook. Mensen die jou een goed gevoel geven en die je vertrouwen kunt.
Besef ook dat mensen vaak grapjes maken, en dat ze niet altijd door hebben dat een grapje bij een onzeker persoon, heel hard aan kunnen komen.
Ik hoop dat je veel hebt aan mijn tips.
Maar als het nog niet tot het gewenste effect leidt, dan kan je het beste eens aan je moeder vragen of je op een cursus tegen onzekerheid mag. Je huisarts of je school! weet wel waar je dan terecht kunt. Bijvoorbeeld een cursus tegen verlegenheid, of een cursus om je zelfvertrouwen te vergroten. Daar zit je dan in een groepje met andere kinderen die dit probleem ook hebben en dan zal je zien dat dat ook helpt. Kortom, doe er wel wat aan, want een beetje meer zelfvertrouwen is altijd meegenomen en maakt je leven wat makkelijker, en vooral ook leuker
Ola, 06-09-2012
Ook ik heb de laatste jaren last van onzekerheid, het begon toen vanaf kleins af aan toen ik voor het eerst naar de basischool ging. Ik heb altijd moeite gehad om te wenen aan nieuwe dingen nieuwe omgeving en om te gaan met nieuwe mensen. Waardoor ik vooral de neiging heb om mijn sociaal af te zonderen wat de reden daarvoor is zou ik echt niet weten maar die angstige gevoelens ervaar zo elke dag. Jammer genoeg hebben die belemmeringen ook een negatieve reactie en dat houdt in dat ik vaak misselijk ben en soms niet durf om met vrienden af te spreken om ergens een hapje te gaan eten. Waarschijnlijk komt die misselijkheid voor omdat ik vroeger vaak ging overgeven als ik bijv. naar school, sport ging ik was altijd nerveus. Tot de dag van vandaag weten artsen psygologen nog niet wat ik heb en probeer ik het zelf het beste van te maken.
Reactie infoteur, 07-09-2012
Nou, dat is best heel moeilijk voor jou. Van angst komt angst, herken je dat? Hoe enger je iets vindt, hoe moeilijker het wordt. Eigenlijk lijkt jouw angst wel op een sociale fobie. Angst om met mensen om te gaan. Vooral als je die mensen niet goed kent en als het er meer personen zijn dan een.
Als er maar een iemand op de wereld is (dat kan ook en familielid zijn) waarbij jij je wel veilig en op je gemak voelt, dan is er een weg voor jou naar je veilig voelen bij andere mensen. Zoek die weg.
Je schrijft dat artsen en psychologen je probleem niet begrijpen. Dat ze niet weten wat er met je aan de hand is. Misschien is dat zo maar dat mag voor artsen en psychologen toch geen reden zijn om niet verder te zoeken? Ook jij hebt behoefte aan contact, liefde en gezelligheid. Dat verlangen kan jou helpen die weg te zoeken en te vinden.
Ik denk dat je in je eentje al heel knap bezig bent, door te erkennen dat je dit probleem hebt. Wist je dat er ook een club bestaat voor verlegen mensen? Als je het woord club leest vliegt de schrik je misschien al om het hoofd, maar die mensen begrijpen jouw probleem wel, hebben het zelf ook en zullen je er dus nooit raar op aankijken. Sterker nog, men wil elkaar helpen en dat helpt. En alle mensen van de vereniging voor verlegen mensen, hebben ooit die eerste stap moeten zetten. Ze hebben het gedurfd, ze hebben het gedaan.
Ik zou echt tegen jou willen zeggen: neem geen genoegen met deze situatie. Zet een stap, naar behandeling of naar de vereniging voor verlegen mensen. De eerste stap, is de belangrijkste.
Kijk eens hier:
http://www.verlegenmensen.nl/vvm.html
en hier:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Sociale_fobie
Als je de stap naar de vereniging voor verlegen mensen niet durft te zetten, zoek dan weer hulp bij je huisarts. Vraag om meer onderzoek. Je mist anders zoveel en je verdient gewoon een fijn leven met vrienden en contact.
Laat je nog eens weten hoe het met je gaat?
Samantha, 25-08-2011
Hallo,
Wat fijn om te zien dat ik niet de enige ben met dit probleem!
Ik heb er echt ontzettend veel last van dat ik zo onzeker ben. Als er meerdere mensen zijn die ik niet ken durf ik niets te zeggen of wil ik zo graag iets zeggen dat ik vervolgens iets stom zeg.
Ik weet van mezelf dat ik mij redelijk aan het plaatje aangepast heb van een 'normaal' mens. Maar als ik bijvoorbeeld met mijn man op een verjaardag ben en hij heeft een biertje op dan gaat hij hard praten, daar schaam ik mij dan voor. Ik schaam me bijvoorbeeld ook voor mijn ouders terwij ze eigenlijk niets fout doen of zeggen! Echt heel erg! Ben altijd bang dat er iets gezegd wordt waar ik me voor schaam!
Het is echt niet normaal meer! Als mijn man bijvoorbeeld iets zegt over mijn ouders dan word ik daar helemaal zenuwachtig van, ze zenuwachtig dat ik dus kwaad word op mijn man.
Ik zou heel graag ook eens denken: wat kan mij het schelen wat iemand over mij denkt! Lijkt me heerlijk! Ik ben namelijk altijd bezig met wat anderen over mij of over mijn dierbaren denken!
Ook kan ik er dagen mee zitten als iemand bijvoorbeeld zegt: Wat zit je haar gek.
Hoe moet ik dit aan pakken? Help!
Reactie infoteur, 25-08-2011
Ik denk dat het in elk geval goed is dat je dit opschrijft hier. Opschrijven kan enorm helpen. Verder zou het kunnen helpen om er met je man over te praten. Als je dat niet wilt is het handig om er met iemand over te praten die het begrijpt. Een goede vriendin bijvoorbeeld. Als je dit soort dingen kunt bespreken met iemand, zal je er waarschijnlijk ontspannender mee om kunnen leren gaan. Vraag jezelf ook eens af waarom je je schaamt voor je ouders (waar je bang voor bent) en waar je je voor schaamt als je man iets zegt. Misschien krijg je dan een duidelijker beeld van het waarom. je schrijft dat je ouders niets verkeerd doen en toch schaam je je voor hen. Er moet een reden zijn dat je je voor hen schaamt. Probeer dat plaatje rond te krijgen, dan kan je er beter mee leren omgaan. Wat je man betreft: je schrijft dat je boos wordt als hij iets over je ouders zegt. Wat zegt hij dan over je ouders waar je boos om wordt?
Sara, 29-09-2010
Ben zo onzeker dat ik egt een afkeer van mij zelf hebt een zort woede dat ik tegen me zelf hebt heb veel vervellende ervaringen met mensen dat ik egt een hekel aan mensen heb zie mij zelf als een lellijk en dom iemand soms weet ik geen raad met mij zelf :-(
Reactie infoteur, 30-09-2010
Sara, wat lijkt het me moeilijk voor je dat je zo over je zelf denkt. Wat ik uit je bericht begrijp is dat je zo negatief over jezelf denkt omdat andere mensen je niet goed behandelt hebben. Je hebt vervelende ervaringen met mensen, schrijf je. Ik vind het heel erg voor jou. Mensen kunnen soms heel gemeen doen en daar kan je inderdaad heel onzeker van worden en schade door oplopen. Maar wat is er gebeurd? Ben je misschien gepest? Of zijn er ergens anders dingen gebeurd die je zo onzeker gemaakt hebben?
Besef wel dat je je misschien onzeker en dom en lelijk kunt voelen, maar dat wil niet zeggen dat je ook dom en lelijk bent. Als je je zo voelt, en ook een afkeer van jezelf voelt (zoals je schrijft) dan denk ik dat je echt wel wat hulp kunt gebruiken om te ontdekken hoe die gevoelens ontstaan zijn en wat je er tegen kunt doen. Ook schrijf je dat je woede voelt naar jezelf en andere mensen toe, dat heeft vast een goede reden, dus je woede komt waarschijnlijk voort uit veel verdriet.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar je omschrijft je gevoelens erg goed en duidelijk. Probeer de stap te zetten om eens ergens te gaan praten, dat kan ook online bij praten online. Dit is de link:
https://www.pratenonline.nl/Default.aspx?AspxAutoDetectCookieSupport=1
Verder is het belangrijk dat je voor jezelf een lijstje maakt met mensen in je omgeving die je vertrouwen kunt en waar jij je veilig bij voelt. Als je een paar mensen hebt die op dat lijstje mogen staan, neem ze dan in vertrouwen en leg hen jouw verdriet voor. Als je een vriendin of vriend hebt, die jij echt vertrouwen kunt, vertel dan eens hoe je je soms voelt. Het leven biedt altijd oplossingen voor emotionele problemen, en je kunt er echt mee om leren gaan en jezelf weer leren respecteren en leren om je woede te begrijpen en kwijt te raken. Kies ervoor om er iets tegen te doen, want dan word je leven mooi. Zoek wel mensen die je vertrouwen kunt.
En je mag ook gerust nog eens hier reageren natuurlijk. Het allerbeste gewenst.:)