Leer omgaan met woede

De een is altijd zen, de ander heeft een zeer kort lontje en de grootste groet zit waarschijnlijk in het midden. Zo’n kort lontje kan je, behalve in gevaren brengen, ook zoveel frustratie opleveren. Dan is het mogelijk geen overbodige luxe om met je woede leren om te gaan en scheldkanonnades en/of kapot geslagen (kast)deuren of erger te voorkomen.

Waar komt het vandaan?

Woede is een emotie. Een emotie die de kop op kan steken als iets niet lukt (al dan niet door toedoen van anderen), je grenzen overschreden worden of je tegen gewerkt wordt. Woede is ook een overtreffende trap van irritatie of boosheid.
De prikkel die gegeven wordt zorgt voor de emotie en maakt dat je reageert. Dit vanuit de situatie waarin je je onmachtig voelt en dit wil uiten. De uitingsvorm is afhankelijk van het karakter van de persoon en de toestand waarin hij/zij op dat moment verkeert.

Gooi het eruit of toch niet?

Er wordt nogal eens gezegd dat woede eruit moet en inhouden niet goed voor je zou zijn. Volgens enkele wetenschappers is het tegendeel waar. Het gegeven dat het je zou doel laten “afkoelen” is niet waar, integendeel. Je woede wakkert er eerder mee aan, je voedt je woede als het ware. Los van de gevolgen van je uitingen handel je onder invloed van stresshormonen en je hartslag versnelt. Wat uiteindelijk ook helemaal niet goed voor je lichaam is.

Hoe woede te hanteren?

Vooropgesteld dat je het echt wilt leren hanteren, is het belangrijk om in de periode tot je zover bent, de meest stressvolle woede oproepende zaken proberen te vermijden. Als je al een situatie in moet die zeer waarschijnlijk een woede doet oproepen, kijk dan of iemand anders dit voor je over kan nemen of probeer het anders op te lossen. Je leerproces om woede te gaan hanteren is al moeilijk genoeg.

Enkele zaken die je direct vorm kunt geven en enkele zaken die dieper gaan, maar waar je wel een begin mee kunt maken, zoals:

• Het begint bij je eigen acceptatieproces. Accepteer dat het in je zit en je echt wilt leren er anders mee om te gaan. Ontken het gevoel in ieder geval niet. Het voegt niets toe en vergemakkelijkt het proces naar beter hanteren niet echt.
• Dan volgt het bekende “tot-10-tellen”, waarbij het in het begin mogelijk niet eens tot 5 komt. Maar ook dat is niet erg. Begin met uitzoomen en neem mentaal afstand. Probeer de mogelijke provocatie (al dan niet bewust) even opzij te zetten en bedenk waar het feitelijk om gaat. Wat afstand nemen kan helpen in je proces om minder primair te reageren en bovendien kan het je direct inzicht verschaffen en je laten relativeren.
• Voorkomt een lege maag en dit is voor meerdere zaken goed. Een laag glucosepeil levert minder energie en dus meer kans dat je je impulsen niet of niet goed kunt beheersen.
• Analyseer waar je feitelijk boos over wordt en trek de lijn door (in een acute situatie zal hier geen ruimte voor zijn, maar wees alert). Is het meer op de buitenwereld gericht of meer op jezelf? Zo kom je wat dichter bij de oorzaak en ga bij je zelfanalyse altijd met jezelf in conclaaf vanuit de ik-vorm. Woede komt vaak voort uit machteloosheid, angst, verdriet etc.
• Zoek afleiding als je de woede op voelt komen, focus je vooral niet op je gevoel maar loop even ergens naar toe, ga wat drinken kijk in de omgeving naar waar je zojuist iets hoorde of wat dan ook. Door de aandacht te verleggen, al is het maar een moment, daalt je gevoel van woede al direct ietwat en maakt dat je wellicht minder primair reageert en kunt bedenken waar het nu helemaal over gaat. Op zijn minst nuanceert het je reactie.
• Neem altijd wel je verantwoordelijkheid. Je bent verantwoordelijk voor je eigen leven en dus ook je handelen. Het gegeven dat je bent wie je bent, maakt nog niet dat je niet aan jezelf kunt werken. Hier kan, constructiever met je emoties omgaan, er een van zijn.
• Als de woede regelmatig de kop op steekt en je blijft moeite hebben met het hanteren van je emotie, probeer dan eens te gaan sporten. Sporten kan meer voor je doen dan je alleen een gezond lichaam geven. Bij het bewegen geniet het de voorkeur om een sport te beoefenen waar je ook fysiek intensief bezig bent. Rustig gaan hardlopen kan ook, maar gooi er bijvoorbeeld dan korte sprintjes tussendoor waar je je explosie weer kunt inzetten. Maar je kunt natuurlijk ook gaan boksen, basketballen of fietsen. Je moet het leuk vinden, het moet je een goed gevoel geven en je moet er je energie in kwijt kunnen. Zo leer je ook langzaam maar zeker je energie te kanaliseren en dus ook die je in razernij kan doen laten uitbarsten.

Veel korte lontjes

De maatschappij verandert en hoewel de verandering ook mooie aspecten met zich mee brengt, lijken de korte lontjes toe te nemen. Grote ego’s kunnen hoog vallen, materialisme en het niet (niet genoeg) hebben van… en/of gebrek aan echte eigenwaarde kunnen hier zeker een rol in spelen, daarnaast is onmacht (op allerlei vlakken) een grote “veroorzaker” van de man of vrouw die in woede uitbarst.

Hoe dan ook… iedereen heeft zijn/haar eigen leerschool en het is maar net of je er echt aan jezelf wilt werken. “Zo ben ik nu eenmaal” is een dooddoener die niet meer van deze tijd is.

Tot slot

Iedereen is anders en dat is mooi, niemand is perfect en de vraag is of je dat überhaupt moet willen. Maar woede is een emotie die niet goed voor lichaam en geest is en hieraan werken doe je wellicht voor de buitenwereld, maar vooral ook voor jezelf.