Hoe maak je een kind gelukkig zonder het teveel te verwennen

Onze maatschappij wordt steeds materialistischer. Kinderen krijgen vandaag de dag heel veel. Wat kinderen in de eerste plaats nodig hebben, is echter een luisterend oor, ouders die streng zijn en grenzen aangeven. Ouders van tegenwoordig willen vaak ‘vrienden’ zijn voor hun kinderen en geven sneller toe aan hun oogappels.

Ouders vroeger en nu

Er zijn belangrijke verschillen tussen ouders van vroeger en nu. De ouders gaan nu vaak beiden werken en hebben minder kinderen. Ze voelen zich sneller schuldig, omdat ze niet altijd beschikbaar zijn voor hun kinderen en willen hen daarom alles gunnen. Ze kiezen ervoor om meer kwaliteitstijd met hun kinderen door te brengen: samen winkelen, samen naar een pretpark, …

'Hotel mama’

Doordat de ouders alles voor hun kinderen doen en zo lief voor hen zijn, gaan de kinderen minder snel het nest verlaten. In Vlaanderen spreekt men van ‘nestklevers’, in Amerika van ‘boemerangkinderen’: kinderen die na hun studies terug thuis komen wonen. Ze hebben nooit geleerd ergens naar te verlangen. Hoe kunnen ze dan verlangen naar een eigen leven met de daaraan gekoppelde verantwoordelijkheden? Stof tot nadenken: het grootste aantal nestklevers in Europa woont in Vlaanderen. In Vlaanderen betalen ouders in tegenstelling tot in Nederland ook de studies van hun kinderen.

Hoe is het zover kunnen komen?

Het materialisme heeft zich sinds de jaren ’60 in versneld tempo doorgezet, het consumentisme wordt ons bijna dwangmatig opgedrongen. Het wordt moeilijker voor ouders van nu om aan al de verleidingen te weerstaan, zeker doordat kinderen het koopgedrag van hun ouders voor een groot stuk bepalen. En natuurlijk zeggen ouders ook niet vaak genoeg meer NEE.

Manieren om je kind je verwennen

Je kind kan verwend zijn ook zonder dat je het alles geeft. Naast materieel verwennen bestaat er namelijk ook pedagogisch verwennen (te weinig regels stellen of niet consequent zijn) en affectief verwennen (het kind op een verkeerde manier overladen met affectie).

Materieel verwennen

Kinderen krijgen tegenwoordig cadeaus, snoep, allerlei gadgets,… zonder dat er een gelegenheid voor is, zonder dat ze erom vragen, zelfs als ze zich niet goed gedragen. Men spreekt in dat geval van ‘hyperouders’ en in Amerika van ‘superouders’. Ze doen en kopen alles voor hun kinderen. We hebben geen tijd meer voor geduld en spiegelen ons aan wat anderen hebben en doen. We kopen soms ook dingen voor onze kinderen om hen te tonen dat we van hen houden. Maar het kind zelf is veel gelukkiger met een ouder die dat toont door samen te gaan wandelen, mee te spelen, voor te lezen, te knuffelen,…

Pedagogisch verwennen

De ouders nemen in dit geval onvoldoende verantwoordelijkheid en geven het kind in alles zijn zin. Daardoor leert hij niet omgaan met grenzen en beperkingen. Dat heeft gevolgen voor zijn ontwikkeling: hij ontwikkelt geen normbesef, is snel angstig, vaak ontevreden, houdt weinig rekening met anderen, raakt overstuur als alles niet direct gebeurt. Het is niet langer de ouder die baas is, maar het kind. Het is belangrijk om kinderen ook zelf dingen te laten doen om zelfstandig te leren worden.

Affectief verwennen

Dit is de ingrijpendste manier van verwennen. Het is ongezond voor het kind als je hem onvoorwaardelijk met affectie overlaadt. Dit gebeurt sneller door ouders die in hun jeugd weinig hebben gekregen (materieel en/of emotioneel) of die in onmin leven met elkaar. Zij hebben angst de liefde van het kind te verliezen.