Small talk: een gesprek beginnen op recepties en partijtjes
Is een praatje aanknopen met een wildvreemde niets voor jou? Heb je een hekel aan recepties en feestjes waar je met je houding geen raad weet? Verveel je je te pletter op verjaardagen en partijtjes? Durf je bekenden niet aan te spreken omdat je nooit namen kunt onthouden? Weet je echt niet waar je het over zou moeten hebben en ben je ervan overtuigd dat je met de andere mensen geen raakvlakken hebt? Enkele tips kunnen het je in het sociale leven wat makkelijker en aangenamer maken.
Wees vriendelijk
Praten leidt af van zenuwslopende zaken als een operatie, een opvoering, het wachten op een examenuitslag en bekort wacht- en reistijden. Dat verklaart wellicht waarom sommige mensen zo praatziek zijn, ze verbergen daarmee hun
onzekerheid. Daar hebben echt meer mensen last van, zelfs al zou je dat niet denken. Wanneer iemand naar je lacht ben je geneigd terug te lachen. Waarom wachten tot een ander het
initiatief neemt? Neem het heft in eigen handen, maak zelf een begin en lach en begroet de ander als eerste.
Oogcontact en een paar woorden zijn alles wat je nodig hebt. Doe dat eens bij alle mensen die je tegenkomt. Zie het als een oefening! Mensen stellen
persoonlijk contact op prijs. Jij gaat toch ook liever naar een winkel met vriendelijk dan met ongeïnteresseerd personeel?
Stel jezelf voor
Om alle onduidelijkheid uit de weg te ruimen is het goed om vanaf het begin helderheid te scheppen.
Stel jezelf voor en geef een hand. Wij Nederlanders vinden dat vaak overbodig, maar het is gewoon een kwestie van
attent zijn, van aandacht voor de ander hebben. Iedereen krijgt graag aandacht. Stel, je komt in een vreemd gezelschap en niemand stelt zichzelf of de anderen aan je voor, hoe verloren voel je je dan? Laat je dat niet overkomen en wees de situatie voor. Ook hier kun je zelf het voortouw nemen: stel je zelf voor, in één keer aan de hele groep, en, als sommigen met elkaar in gesprek zijn, later aan hen afzonderlijk. Doe dat niet weifelend, maar kordaat en vriendelijk. Je slaat er echt geen gek figuur mee. Terwijl je juist als een hork overkomt als je niets zegt en op een afstandje blijft staan koekeloeren als een spion.
Stel, je komt in een vreemd gezelschap en niemand stelt zichzelf of de anderen aan je voor, hoe verloren voel je je dan? Voorkom vervelende situaties en neem het heft in eigen handen.
Onthoud namen
Zorg dat je de namen goed spelt, herhaal ze. Vergeet je een naam toch, vraag er dan nog eens naar in plaats van de naam
fout uit te spreken of te
ontwijken. Het wordt pijnlijker wanneer je na het gesprek nog moet vragen hoe de ander ook alweer heet…Ga iemand evenmin ontwijken omdat je zijn naam (alweer) vergeten bent. Want diegene weet de reden niet en kan zich van alles gaan voorstellen, wat de situatie pas echt erg maakt! Oefen je door de anderen aan elkaar voor te stellen en daarbij de namen te noemen, zo onthoud je ze zelf beter en breek je het ijs voor allemaal. Als je vermoed dat een ander je naam niet meer weet, zeg hem dan gewoon.
Stel open vragen
Hoe een gesprek te beginnen bij een gelegenheid met louter onbekenden? Zoek
iemand die alleen staat, net als jij, en
oogcontact maakt, terwijl hij/zij niet intussen nog met iets anders bezig is (pc, krant, telefoongesprek). Glimlach, stap erop af, stel je voor en stel een open vraag waarop de ander niet zomaar met ja/nee kan antwoorden, want dat schiet niet op. Sluit je vraag aan op de situatie waarin jullie je bevinden: het feestje, de receptie. Begin met een statement en laat daarop je vraag volgen. Bijvoorbeeld:
- Ik ga zelden naar recepties, ben jij een ervaringsdeskundige?
- Dit is een geschikte locatie voor een feestje, leuk aangekleed ook, vind je niet?
- Er wordt tegenwoordig niet veel meer getrouwd, wat vind jij van bruiloften?
- Anne heeft veel vrienden uitgenodigd, waar ken jij haar van?
- Die band kan er wat van, is dit jouw soort muziek?
Denk niet dat je weinig of niets gemeen hebt met de anderen. Zo uniek/eenzaam ben je niet.
Zoek de overeenkomsten
Veel mensen begaan een grote vergissing als ze denken dat ze weinig of niets met de ander gemeen hebben; zo uniek/eenzaam is niemand. Ga niet af op je eerste indruk en
vermijd invullen! Dat is een gegarandeerd succesvolle methode om geen gesprek aan te gaan omdat de ander er vreemd / chagrijnig / belangrijk / artistiek / intellectueel / ongeïnteresseerd / onbenullig, etc. uitziet. Richt je niet op de mogelijke verschillen, maar op de potentiële
overeenkomsten; die zijn er! Maak het jezelf en de ander gemakkelijk met small talk: begin over oppervlakkige, duidelijk waarneembare, alledaagse zaken; het weer, de situatie, waar kom je vandaan? Neem de tijd de ander te leren kennen. Tast elkaars interesses en meningen/standpunten af.
Ertussen komen
Vind je geen andere
loners in de massa, maar alleen stelletjes en groepjes, en je wilt je aansluiten, ga dan als volgt te werk: Voeg je rustig bij hen en
laat hen even wennen aan je aanwezigheid, zodat je niet opdringerig overkomt. Luister naar het gesprek en kijk of je er iets aan kunt bijdragen. Lukt dat niet of merk je dat de anderen niet voor je open staan, loop dan verder of wacht tot er een pauze valt of zich een beter moment voordoet. Geen man overboord!
Wees niet verlegen
Wil je iemand spreken die in gesprek is, richt je dan tot diens gesprekspartner en vraag of je even iets tegen de ander mag zeggen. Je kunt ook diegene die je wilt spreken vragen of zij straks even tijd heeft omdat je haar iets wilt zeggen/vragen. Misschien dat ze je meteen in het gesprek betrekt of je later op zoekt. Wees niet verlegen, je mag er zijn! Je bent geen brutale
party crasher maar uitgenodigd of, om welke reden ook, met reden op die bijeenkomst.