Griekenland: een trotse natie

De moeilijkheden van Griekenland zijn in 2011 de grote zorg van de EU. Wie zijn de Grieken precies en wat beheerst hen? Hun geschiedenis in vogelvlucht.

Griekenland

In 2011 bestaat Griekenland uit:

• 13 bestuurlijke regio's of periferieën
• De bestuurlijke regio's bestaan uit 74 regionale eenheden.
• De regionale eenheden worden onderverdeeld in 325 gemeenten of demoi.
• Er is 1 autonome kloostergemeenschap (Agio Oros) = Autonome Monastieke Staat van de Heilige Berg.

Oude geschiedenis van het huidige Griekenland

• Verondersteld wordt dat de Griekse beschaving ongeveer 4000 BC begon.
• In ongeveer 800 BC bestond het gebied dat we nu kenmerken als Griekenland uit een grote hoeveelheid stadsstaten met aan het hoofd een koning. Deze onafhankelijke stadsstaten breidden hun macht vaak uit naar kolonies in het gebied rondom de Middellandse Zee. Enkele voorbeelden: Massilia (Marseille), Neapolis (Napels), Byzantium (Istanbul), Malaca (Malaga) en Carthago (Tunesië)
• Er ontstond een hoogconjunctuur van beschaving in de stadsstaat Athene die in de 5e eeuw BC haar hoogtepunt bereikte .
• Philippus II van Macedonië 'verenigde' in 338 BC de Griekse stadstaten met Macedonië. Zijn zoon Alexander de Grote breidde dit Hellenistische Rijk verder uit tot aan de Indus-rivier in het oosten (India) en Egypte in het zuiden. Zo werd de Griekse cultuur over een groot deel van het Midden-Oosten verspreid.
• Het ontstane Macedonische gebied werd van 197BC-395 AD beheerst door het Romeinse Imperium. In deze tijd speelde het Griekse cultuurgoed een belangrijke rol bij de Romeinen.
• Na de terugtrekking van het Romeinse keizerrijk werd Griekenland onderdeel van het Byzantijnse keizerrijk.
• In 1456 AD werd Griekenland onderdeel van het Ottomaanse (Turkse) keizerrijk.

Griekenland vanaf de 19e eeuw

• In 1821 brak er op de Peloponnesos een opstand uit die het begin werd van de vrijheidsoorlog tegen de Turken.
• In 1832 verkreeg Griekenland haar onafhankelijkheid. Dit gold echter alleen voor de Peloponnesos, het noorden en de eilanden bleven nog in Turkse handen.
• Tijdens de Balkanoorlogen in 1912 en 1913 kon Griekenland haar grondgebied uitbreiden: zij verwierf het noorden en de eilanden in de Egeïsche Zee.
• Tijdens de Eerste Wereldoorlog koos Griekenland de kant van de geallieerden.
• Tussen 1918 en 1939 werden er voortdurend staatsgrepen gepleegd.
• In 1935 verkreeg koning George II na een volksstemming de troon. De feitelijke macht verloor hij al snel aan de dictator Metaxas (†1941), een bewonderaar van Adolf Hitler en Bennito Mussolini.
• In 1944 kwam er een regering van Nationale Eenheid met Georgios Papandreou als minister-president. Griekenland raakte in een burgeroorlog met aan de ene kant regeringstroepen en aan de andere kant communistische opstandelingen.
• In 1949 kwam door ingrijpen van het Britse leger en met Amerikaanse wapensteun een eind aan deze burgeroorlog.

Ontstaan van de huidige democratie

• In 1967 werd een militaire staatsgreep gepleegd (Kolonelsregime.)
• In 1974 werd een democratische republiek gevestigd.
• Op 24 juli 1974 werd Konstantinos Karamanlis (Nieuwe Democratische partij) uit zijn ballingschap in Parijs teruggeroepen.
• Karamanlis werd in 1980 president.
• In 1981 trad Griekenland toe tot de Europese Unie.
• In 1981 kwam de socialistische partij PASOK, die tegen integratie was met de EU. Voor het eerst in 50 jaar kreeg Griekenland een linkse regering, onder leiding van Andreas Papandreou.
• Sinds maart 2004 is de Nieuwe Democratische Partij weer aan de macht met Costas Karamanlis als minister-president.

De relatie van Griekenland met Turkijë

De Turken waren in Griekenland niet erg geliefd: het Turkse (Ottomaanse Rijk) overheerste Griekenland sinds de val van Byzantium en pas in de 19e eeuw konden de Grieken zich aan de greep met Turkijë ontworstelen.
Er bleef altijd een controverse met Turkijë bestaan over Cyprus.
Daarbij hebben de Orthodox-christenlijke Grieken hekel aan Turkijë omdat het een islamitische staat is. Ter vergelijking: slechts 1 procent van de in het huidige Griekenland wonende bevolking is islamitisch.
De Turken en Grieken kwamen wat dichter tot elkaar in het laatste decennium van de vorige eeuw toen beide landen getroffen werden door zware aardbevingen en elkaar hulp verleenden.

De Grieken ten opzichte van de EU

Het EU lidmaatschap

Het was vooral de droom van Karamanlis (1907-1998) om Griekenland lid van de EU te maken, wat inderdaad in 1981 gebeurde, nadat hij in 1980 president van Griekenland werd. De Grieken waren echter zo gekant tegen het lidmaatschap van de EU dat in het jaar van het lidmaatschap de PASOK, de socialistische partij, de macht kon overnemen in Griekenland. Toch is het toen niet van uittreding uit de EU en de NAVO gekomen.

De boosheid van de Grieken

De Grieken vinden niet dat ze als volk erg van het EU lidmaatschap hebben geprofiteerd. Ze zijn woedend over het feit dat het de regeringen en financiële instellingen zijn geweest die het volk door hun corrupte gedrag in de afgrond hebben gestort. Dat is ook de reden waarom het volk weigert te bloeden voor de 'wandaden' van de regeringen en financiële instellingen. Ze weigeren te moeten lijden voor wat hen boven hun hoofd is aangedaan. Het is buiten kijf dat de Griekse regering inziet waar hun probleem uit stamt, maar zonder de hulp van het Griekse volk kan hun grote probleem niet worden opgelost. De EU onderkent het probleem maar meerdere landen in de EU weigeren verder steun aan Griekenland als het volk niet wil mee helpen om het deficiet te bevechten.

Euro versus Drachme

De Grieken zijn lid van de Eurozone en gingen (net als 11 andere EU-landen) op 1 januari 2002 over van de Drachme naar de Euro.
Er gaan in de EU stemmen op om Griekenland onderdeel van de EU te laten blijven, maar ze uit de Eurozone te halen. Dat zou impliceren dat de Grieken weer over moeten gaan tot gebruik van de Drachme. Onderzoek wees uit dat 65 procent van de Grieken tegen de terugkeer naar de Drachme is.
Internationaal wordt geopperd dat de Grieken tekenen om hun Euroschuld in Drachmes om te zetten om daarna de Drachme direct een procent of 30 te devalueren. De meeste bankinstellingen en EU landen vinden dat ongewenst.

Conclusie

De Grieken hebben veelbewogen eeuwen achter de rug en grote en langdurige overheersingen van vele verschillende beschavingen. Het is geen wonder dat het land lijdt aan een zekere instabiliteit. Het grootste probleem voor de Grieken is de corruptie die door alle regeringen is geëntameerd, wat voor het volk zelf heeft geleid tot verregaande belastingontduiking en een gigantisch ambtenaren-apparaat. (25 procent van de beroepsbevolking.)
In juni 2011 bevindt de EU zich tegenover Griekenland in een pat-stelling. De Griekse regering wil wel tegemoet komen aan de eisen van de EU en het IMF, maar het volk zelf weigert dat. Het zou interessant zijn als het niet zo tragisch was.

Lees verder

• Het selectieve faillissement van Griekenland
• De harde waarheid achter Griekenland's faillissement
• 'Agora' een film over Hypatia, een vroege feministe