De achtste ontsnapping uit Alcatraz: Ted Walters

De gevangenis op het eiland Alcatraz opende zijn deuren in 1934 met maar één doel: de zwaarste en gevaarlijkste criminelen van het land opsluiten en zorgen dat ze niet weg zouden kunnen komen. Het zou namelijk onmogelijk zijn om uit Alcatraz te ontsnappen, waardoor het veilig was om gewelddadige en vluchtgevaarlijke gevangenen er hun straf uit te laten zitten. Toch waren er tijdens de 29 jaar dat Alcatraz open was als federale gevangenis maar liefst veertien gevangenen / groepjes gevangenen die probeerden van het eiland af te komen. In 1943 deed Ted Walters de achtste poging.

De gevangene

Al eerder hadden een aantal gevangenen geprobeerd alleen te ontsnappen, maar meestal werkten gevangenen samen aan een ontsnappingsplan, omdat ze ervan overtuigd waren dat het alleen toch niet zou lukken. Ted Walters was vastbesloten om wel in zijn eentje weg te komen.

Jeugd

Huron Ted Walters, zoals hij voluit heette, werd op 25 oktober 1913 geboren in Wylie in de staat Texas. Door zijn voorouders had hij zowel Indiaans als Duits bloed. Ted was de jongste van drie kinderen. Voordat hij geboren was, gingen zijn ouders uit elkaar. Toen hij twee was, overleed zijn vader en twee jaar daarna hertrouwde zijn moeder met een machinist. Op zijn zevende ging Ted voor het eerst naar school. Hij bleef er niet lang: op zijn tiende, nadat hij groep 5 afgemaakt had, stopte hij. Wel ging hij regelmatig naar de zondagsschool en de kerk.

Eerste criminele stappen

Toen Ted zeventien was, begon hij voor zichzelf te werken als vrachtwagenchauffeur. Het duurde niet lang voor hij contact kreeg met criminelen. Om zijn inkomen aan te vullen, begon hij met het stelen van auto’s. Hiervoor werd hij in 1935 voor het eerste gearresteerd.

Overtredingen en arrestaties

Na zijn eerste arrestatie in 1935 werd Ted naar de staatsgevangenis in Huntsville in de staat Texas gebracht. Een jaar later wist hij hieruit te ontsnappen. Hij sloot zich aan bij criminelen Floyd Hamilton en Jack Winn en samen begonnen ze met het overvallen van banken, winkels, cafés en een Coca Cola-fabriek. Vooral in 1938 pleegden ze de ene gewelddadige overval na de andere, waardoor Ted zijn bijnaam ‘Terrible Ted’ (Verschrikkelijke Ted) kreeg.

In augustus 1938 werd Jack Winn als eerste van het trio opgepakt. Hij verraadde meteen de andere twee, die daarop ook opgepakt werden. Op 5 november 1938 kregen Floyd Hamilton en Ted hun straf te horen: dertig jaar gevangenis, uit te zitten in Leavenworth in de staat Kansas. Daar begonnen ze meteen te werken aan een plan om te ontsnappen, maar een andere gevangene hoorde hen en vertelde bewakers erover.

Naar Alcatraz

Het ontsnappingsplan waar Floyd Hamilton en Ted aan werkten, was niet Teds eerste ontsnappingsplan. Het was hem al eens gelukt uit de gevangenis te ontsnappen en ook daarna had hij meerdere ontsnappingspogingen gedaan. Omdat hij daarnaast als erg gewelddadig werd gezien, schreef de assistent directeur van Leavenworth een brief waarin hij voorstelde dat Ted naar Alcatraz overgebracht zou worden.

Op 9 juni 1940 werd Ted samen met Floyd Hamilton naar Alcatraz gebracht. Daar werd hij AZ-536. Floyd Hamilton zocht in Alcatraz een eigen groep om mee te ontsnappen en deed ontsnappingspoging zeven uit de gevangenis. Ted Walters besloot dat het na hem zijn beurt was om van het eiland weg te komen.

Het plan

Ted had veel geduld en nam de tijd om zijn plan uit te werken. Ook lette hij goed op details, iets wat hem ook goed van pas kwam bij het voorbereiden van zijn ontsnapping. Ted werkte bij de was, zodat hij regelmatig buiten het cellencomplex kwam. Hier ontdekte hij dat er door de Tweede Wereldoorlog een tekort aan bewakers was. Verder wisselden bewakers soms hun loopronde af, waardoor bepaalde controlepunten op het eiland soms overgeslagen werden. Op zaterdag hadden de bewakers in de wachttorens bovendien meer oog voor de binnenplaats, waar de gevangenen gelucht werden.

Dankzij de vele militaire kleding die naar Alcatraz gebracht werd om te wassen, kon Ted een werkopdracht op zaterdag krijgen. Niet veel gevangenen wilden op zaterdag werken, dus Ted kon op zijn gemak wat gereedschappen en kledingstukken verbergen. Hij hoefde daarna alleen nog maar op het juiste moment te wachten.

De ontsnapping

Op zaterdag 7 augustus 1943 hielden de bewakers in de wachttorens zoals gewoonlijk de binnenplaats goed in de gaten. Ted greep meteen zijn kans. Zo snel mogelijk glipte hij weg uit de waswerkplaats met zijn gereedschap en kleding. Hij liep echter al snel tegen een probleem aan: de kniptang die hij had, werkte niet om het hek rondom de gevangenis door te knippen. Daarom klom hij over de eerste twee hekken met prikkeldraad heen. Bij het tweede hek verloor hij zijn grip en viel hij, waardoor hij zijn rug bezeerde. Toch wilde hij niet opgeven. Met veel pijn in zijn rug wist hij het water te bereiken. Daar kleedde hij zich uit, klaar om te gaan zwemmen, en op dat moment hoorde hij het ontsnappingsalarm afgaan.

Na de ontsnapping

Met behulp van de kustwacht gingen de bewakers op zoek naar Ted, want ze wisten dat hij ontsnapt was. Zonder problemen vonden ze hem: hij zat rustig op de rotsen bij het water en had niet eens geprobeerd te zwemmen. Hij gaf zich onmiddellijk over en ging rustig mee terug naar de gevangenis. Daar werd hij naar het ziekenhuis gebracht en tien dagen later naar de isoleercel.

Na de ontsnappingspoging bleef Ted zich verzetten tegen de regels van de gevangenis. Toch werd hij uiteindelijk terug naar Leavenworth gebracht en in 1958 werd hij voorwaardelijk vrij gelaten. Hierna leek hij zijn leven gebeterd te hebben, maar in 1971 pleegde hij een overval, waarbij hij om het leven kwam doordat de overval met gijzeling helemaal mis ging.