President van Amerika, Zachary Taylor 1849-1850

Ook deze president zou in het ambt sterven. Het was 4 juli, de dag van de onafhankelijkheid, een echte feestdag. President Zachary Taylor had menige toespraak aangehoord en rondgewandeld. Thuis at hij van ongewassen fruit en niet verse melk, waar hij ziek van werd en op 9 juli aan de gevolgen hiervan overleed.

Algemeen

Taylor was een president zonder enige politieke achtergrond, erger nog hij had nog nooit eerder in zijn leven gestemd (omdat hij nooit een stem wilde uitbrengen tegen een eventuele toekomstig opperbevelhebber). Hij was een echte beroepsmilitair met een carrière van 40 jaar.

Taylor dronk geen alcohol, vaak gekoelde melk. Het was een efficiënte, maar fantasieloze man. Had lange armen, een dikke nek en een stevige torso, zijn benen waren kort. Hij had een grote neus, volle lippen en een gefronst voorhoofd. Hij had geen aandacht voor zijn uiterlijk, zag er vaak (zelfs op de slagvelden) uit als een boer uit Vermond.

Hij kreeg van zijn manschappen de bijnaam “Old Rough and Ready”. Dit omdat hij zich nooit te min voelde om het lot van de gewone soldaat te delen.

Zachery Taylor

Op 24 november 1784 wordt hij in Montebello Virginia geboren. Hij is de zoon (3e van de 9 kinderen) van luitenant Kolonel Richard Taylor en Sarah Dabney Strother Taylor. Wanneer hij 8 maanden oud is, verhuizen zijn ouders naar Springfield in Kentucky.

Hij is familie van James Madison en Robert E. Lee, beiden zijn neven van hem.

Wanneer hij 17 jaar oud is zwemt hij de Ohio rivier op een koude lente dag over en weer.

Taylor’s carière

In 1808 gaat Taylor in dienst en zijn strijd is voornamelijk tegen de indianen. Hij vecht mee in de:

• War of 1812
• Black Hawk War
• Second Seminole War
• Mexican-American War (1846-1848, tijdens deze oorlog nam hij Mariano Matamoros gevangen, en won bij Buena Vista, Palo Alto en Rescaca de la Palma. Hij werd door president Polk bevordert tot majoor-generaal)

Taylor was een geliefd bevelhebber bij zijn manschappen. Hij reed rond met een kapotte strohoed en oude boerenkleding. Hij kauwde en spuugde tabak en ging net zo makkelijk in de modder liggen tijdens de gevechten als zijn soldaten.

Het is bekend dat Taylor zijn benen zo kort waren dat hij altijd door een assistent op zijn (witte) paard geholpen moest worden. Volgens een geschrift van generaal Grant zat Taylor vaak met zijn benen aan de beide kant van het paard, vooral op het slagveld.

Door zijn verdiensten op het slagveld kreeg hij namens de Whig partij een nominatie voor het presidentschap van 1849.

Zachary familieman

Op 21 juni 1810 trouwt Zachary met Margaret Mackall Smith. Samen krijgen ze zes kinderen, namelijk:

• 1811, Ann Mackall, gestorven 1875
• 1814, Sarah Knox Taylor, gestorven 1835
• 1816, Octavia P. Taylor, gestorven 1820
• 1819, Margaret Smith Taylor, gestorven 1820
• 1824, Mary Elixabeth Taylor, gestorven 1909
• 1826, Richard Taylor, gestorven 1879

Margaret, die weet hoe zwaar het leven van een soldatenvrouw is, geeft haar dochters het advies nooit met een militair te trouwen. De drie in leven gebleven dochters sloegen haar advies in de wind en trouwden elk met een militair.

Hun tweede dochter, Sarah, trouwde zelfs met Jefferson Davis, geheel tegen de wens van haar ouders in. Jefferson nam ontslag uit militaire dienst om zijn Sarah te kunnen huwen. Zij heeft nooit meegemaakt dat zowel haar vader als haar echtgenoot president werden. Na drie maanden huwelijk kreeg ze malaria en overleed.

Taylor als president

In de tijd dat Taylor leefde, was het heel gewoon om militaire leiders (die dan wel succes hadden gehad in hun carrière) een nominatie te verlenen tot het presidentschap. Aangezien de Whigpartij erg graag een presidentsverkiezing wilden winnen, nomineerden zij Zachary Taylor. Het grappige is dat ten tijde van zijn militaire carrière de Whig partij nogal gekant was tegen de oorlog in Mexico, waar Taylor zijn grote succes boekte.

Taylor zelf voelde in eerste instantie weinig voor het ambt van president, maar met steun van de partij (onder andere van Abraham Lincoln) gaf hij toe. Het heeft hem nooit kunnen schelen of hij het wel of niet zou worden.

Al tijdens zijn verkiezingscampagne hing de burgeroorlog al als een zwaard boven zijn hoofd, en zou blijven hangen gedurende de 16 maanden die hij president zou zijn. Het zou nog enkele jaren duren voordat de oorlog tussen Noord en Zuid zou uitbreken.

Het leek erop dat de nieuwe president zich zou neerleggen bij het idee van zijn partij dat de leiding uit de wetgevende vergadering moest komen. Toch weigerde hij zich te laten leiden door de partijbazen. Hij stelde zich zelfs regelmatig boven de partijen op. Hij leidde zijn (kortstondige) regering net als op het slagveld; in gemakkelijke kleding en afgaand op zijn intuïtie.

De dood van de president

Ook de 4e juli zou deze president fataal worden. Op deze feestdag van de Onafhankelijkheid in 1850 had deze president het behoorlijk naar zijn zin. Het was een mooie zonnige dag en hij had menige toespraak aangehoord.

Toen hij moe in zijn ambtswoning aankwam, ging hij direct door naar de keuken voor gekoelde melk en vers fruit. In die tijd bestond nog geen koelkast zoals heden ten dage. Washington was dan ook een broedplaats van bacteriën. Waarschijnlijk heeft Taylor het fruit niet gewassen en was de verse melk niet gekookt. Hij at en dronk van beiden en werd dezelfde dag nog ziek.

President Zachary Taylor stierf op 9 juli 1850, op de leeftijd van 66 jaar, in het Witte Huis te Washington. Hij was de 2e president die ten tijde van zijn ambtsuitoefening stierf. Zijn laatste woorden waren: “Ik heb altijd mijn plicht gedaan”.