President van Amerika, Millard Fillmore 1850-1853

Millard Fillmore was vice president onder Zachary Taylor. Toen deze overleed werd Millard Fillmore de 13e president van Amerika. Hij wist totaal niet waar zijn voorganger mee bezig was geweest, want hij was niet op de hoogte gehouden. Hij pakte het goed op, maar hij kreeg te maken van de dreigende afscheuring van Noord en Zuid Amerika.

Algemeen

Millard was de 2e president die zijn ambt verkreeg doordat hij vice president was en de president tijdens zijn ambtstermijn overleed. President Zachary Taylor was pas 16 maanden aan het bewind toen hij stierf. Millard werd nog op de dag van het overlijden van Taylor ingezworen als de 13e president van Amerika.

Fillmore was de laatste president die noch Republikein was, noch Democraat. Zijn bijnaam was “The American Louis Philippe”.

Fillmore was in zijn jonge jaren een knappe kerel, hij was lang, had een gave huid en hoog voorhoofd. Zijn ogen waren blauw en hij had een gave om zich onberispelijk te kleden. Het was een prettige man in omgang, vooral in kleine groepen voelde hij zich het best.

Millard Fillmore

Fillmore werd geboren op 7 januari 1800 in een blokhut in Lock Township (beter bekend als Summerhill) van het district Cayuga te New York als zoon van Nathalie Fillmore en Phoebe Millard Fillmore. Zijn stiefmoeder was Eunice Love. Hij was het tweede kind van de negen, maar de oudste zoon. Het gezin was erg arm, dus Millard was genoodzaakt mee te helpen op de boerderij van zijn ouders.

Nadat zijn vader zijn land verloor ging Millard in dienst bij een kleermaker. Millard had weinig onderwijs genoten, maar lezen kon hij en deed hij graag. De enige boeken die hij in huis had waren de bijbel, een almanak en een gedichtenboek. Hij schreef zich op 19 jarige leeftijd in bij het New Hope College om zijn kennis uit te breiden. Hier werd hij onder andere onderwezen door Abigail Powers. Zeven jaar later trouwt hij haar na een lange tijd verkering te hebben gehad.

Fillmore’s carrière

In 1823 wordt hij als advocaat toegelaten tot de bar en opent een advocatenkantoor in East Aurora (zijn toekomstige vrouw heeft een groot aandeel in het onderwijs van haar man). In 1830 verplaatst hij zijn advocatenpraktijk naar Buffalo. In 1834 gaat hij een partnerschap aan en de firma wordt Fillmore and Hall. Zijn partner is zijn goede vriend Nathan K. Hall. Twee jaar later wordt het zelfs Fillmore, Hall and Haven, wat uitgroeit tot een prestigieuze firma.

In 1829 wordt hij, namens de Whig partij, verkozen voor the New York State Assembly (deelstaatparlement). Van 1833 tot aan 1842 is hij lid van het Huis van Afgevaardigden. Hij heeft als voorzitter van de begrotingscommissie (the House Ways and Means Committee) een aanzienlijke invloed gehad bij de doorvoering van de Tariefwet in 1842.

Hij was vanaf 1849 vice president onder Zachary Taylor en zat de Senaat voor. Een paar dagen voordat de president zou sterven, liet Miller weten dat hij in geval van stakende stemmen tegen Taylor zou stemmen inzake het Compromis van 1850.

Millard Familieman

Millard Fillmore trouwt met de lerares die hij op New Hope College heeft leren kennen. Abigail Powers, zij is maar één jaar ouder dan Miljard. Het huwelijk wordt op 5 februari 1826 voltrokken. Samen krijgen ze twee kinderen, te weten:

• 1828, Miljard Powers Fillmore, gestorven 1829
• 1832, Mary Abigail Fillmore, gestorven 1854

Abigail sterft in 1853 en vijf jaar later, op 10 februari 1858 hertrouwt Miller met Caroline Carmichael McIntosh. Ze krijgen geen kinderen.

Millard Fillmore president

Nog dezelfde dag dat Zachary Taylor sterft, wordt de vice president Millard Fillmore geïnstalleerd als de 13e president van Amerika. Taylor had Fillmore nooit betrokken bij enige staatszaken, ze kenden elkaar amper. Ondanks het feit dat Fillmore slecht op de hoogte was van de staatszaken, heeft hij een prima ambtstermijn vol gemaakt.

Het kabinet dat Taylor had aangesteld stapte op en Fillmore benoemde zonder aarzelen direct Daniel Webster als zijn Secretary of State (Minister van Buitenlandse Zaken). Boven het land, en dus ook boven het hoofd van de nieuwe president, hing nog steeds het zwaard van de slavernijkwestie. Het leek slechts een kwestie van tijd of de afscheuring zou een feit worden. Binnen de Senaat was een compromisvoorstel van Henry Clay aangenomen (deze staat bekend als the Compromise of 1850).

Voordat dit compromisvoorstel werd aangenomen, splitste Douglas (die het werk van de uitgeputte Clay had overgenomen) deze in 5 delen, namelijk:

• Toelating van Californië als een vrije staat
• Het vaststellen van zowel de grens en de compensatie van Texas
• New Mexico een territoriale status verlenen
• Federale marshalls beschikbaar stellen die voor de slavenhouders op zoek zouden gaan naar gevluchte slaven
• In het district Columbia (waartoe Washington D.C. ook behoorde) de slavernij afschaffen

Op 20 september 1850 had elk van de onderwerpen een meerderheid behaald en de president de wet getekend.

Een ander groot succes van Millard Fillmore was het openen van een handelsmissie in Japan. Dit gebeurde onder commandeur Matthew Perry die de steun kreeg van Nederland. Nederland was het enige Europese land dat commerciële banden met Japan had.

President af

Millard is maar ruim 2 ½ jaar president van Amerika geweest, daarna ging hij terug naar Buffalo en werd rector van de University of Buffalo. Vlak daarna sterven zowel zijn vrouw als dochter en bleef hij als weduwnaar zonder kinderen achter. In 1855 maakt hij een reis door Europa en verblijft ook korte tijd in Amsterdam en Den Haag.

Het was 1850 dat de Whig partij uit elkaar viel en opging in de Republikeinen. Fillmore weigerde hier lid van te worden en werd 6 jaar later kandidaat van de American Party (deze staat ook wel bekend als de Know-Nothing Party). Hij voerde oppositie tegen Abraham Lincoln gedurende de burgeroorlog, alhoewel hij de Unie wel steunde.

Hij stierf op 8 maart 1874 tijdens het eten aan de gevolgen van 2 hartaanvallen, zijn laatste woorden waren: “Het voedsel is eetbaar”.