Communiceren op niveau van je kind
Of je nu je kind wilt terechtwijzen of belonen of gewoon iets medelen: communiceren op niveau van je kind is zeer belangrijk. Dit geldt zeker voor opvoedmethodes waar empathie centraal staat, maar ook bij opvoedmethodes waarbij sociale aanpassing centraal staat, is de communicatie op het niveau van het kind belangrijk. In dit artikel de do's en dont's met een woordje uitleg. Deze richtlijnen vertrekken vanuit Attachment Parenting (natuurlijk opvoeden)maar passen ook bij andere opvoedmethodes.
Wat betekent communiceren op niveau van je kind?
Communiceren op niveau van je kind betekent in een taal spreken die je kind verstaat. Hiermee bedoel ik naast woorden ook de lichaamstaal. Wat je kind verstaat, hangt af van je kind. Hierbij spelen leeftijd en intelligentie een belangrijke rol samen met fysieke factoren. Ook de ervaring van je kind bepaalt wat je kind verstaat.
Waarom communiceren op niveau van je kind?
Sociale aanpassing
Een belangrijk onderdeel van opvoeden is je kinderen vertellen wat gepast gedrag is. Als je kind je niet verstaat, zal het kind niet weten wat je juist verwacht en zal het zelf uitproberen welk gedrag gepast is en welk ongepast. Dit leidt tot frustraties bij het kind en bij de ouders.
Leren communiceren
Je kind zal ook communiceren met anderen zoals hij het thuis leert. Als hij thuis niet leert communiceren, zal hij niet goed weten hoe hij met anderen moet communiceren. Ook zal hij de gesprekstechnieken van de ouders imiteren. Een goed voorbeeld is schreeuwen: kinderen die gewend zijn dat hun ouders hen schreeuwend terechtwijzen, zullen dit ook doen bij anderen (en zelfs bij de ouders).
Zelfbeeld
Een duidelijke communicatie helpt het kind een positief zelfbeeld ontwikkelen. Als het kind gewoon is dat volwassenen moeilijke woorden gebruiken, zal het kind denken dat hij dom is en zich op ook zo beginnen gedragen. Een kind dat gewend is dat anderen in duidelijke taal spreken, zal minder geneigd zijn dit gedrag te vertonen.
Relatie tussen ouder en kind
Een duidelijke communicatie zorgt voor vertrouwen en versterkt de band tussen ouder en kind.
DO's
- Eenvoudige woorden gebruiken die je kind zeker verstaat. Als je merkt dat je kind je niet verstaat, je woordkeuze aanpassen. Dit kan je controleren door je kind te vragen te herhalen wat je net hebt gezegd.
- Lichaamstaal gebruiken om je woorden te ondersteunen.
- Je kan ook letterlijk op niveau van je kind praten door op ooghoogte van je kind te spreken (op je hurken zitten of kind op een stoel zetten). Je kind luistert sneller als je oogcontact maakt.
- Rustig spreken. Als dit niet lukt even een time-out inlassen.
- Bij conflicten duidelijke afspraken maken naar de toekomst toe en de afspraken uit het verleden herhalen.
- Zoveel mogelijk spreken in de ik-persoon en je verwachtingen formuleren in de jij-persoon.
- Beperk je tot het heden en praat enkel over de huidige situatie. Het verleden kan op een later tijdstip besproken worden.
- Zorg dat conflicten opgelost zijn voor je het gesprek afsluit.
DONT's
- Moeilijke woorden gebruiken.
- Schreeuwen.
- Tegenstrijdige lichaamstaal gebruiken (bijvoorbeeld: lachen tijdens het terechtwijzen terwijl je kwaad met je vinger wijst).
- Teveel informatie ineens geven: één boodschap per zin is voldoende (bijvoorbeeld: heb jij dat gedaan of heeft Tom dat gedaan of een ander kind = drie vragen ineens).
- Je eigen emoties blijven benadrukken.
- Het gesprek afsluiten zonder te controleren of je kind heeft begrepen wat je hebt verteld.
- Zeuren.
- Andere personen erbij betrekken.