Vaders zijn belangrijk in de opvoeding!

Als vaders eens wisten hoe belangrijk ze zijn in de opvoeding van hun kinderen, wat gaat er dan gebeuren? Is het vaders duidelijk wat hun rol eigenlijk is?

Eerst de moeder

Het eerste grote contact is weggelegd voor de moeders. Negen maanden voorsprong op alle vaders. In die belangrijke maanden van de zwangerschap ontstaat een symbiose tussen moeder en kind en daar komt niemand tussen. De uitwisseling is veel groter dan ooit gedacht en dat weten we omdat we veel meer technieken hebben die vastleggen wat er in de buik gebeurt. De navelstreng is niet alleen de dubbele bloedbaan, maar ook verzorgt het zuurstof en voedsel. De emoties van de moeder stromen er doorheen en zo ontstaat een onlosmakelijke verbondenheid.

De vader als tweede hechtingfiguur

Na de geboorte krijgt de vader de gelegenheid om zijn eerste contact te leggen met de baby. Natuurlijk herkent de baby zijn stem, want die hoorde hij of zij al maanden.
De oh zo belangrijke koestering die nu tussen moeder en kind doorgaat, wordt als het goed is gesteund door de vader. Aanraking door de vader is nu net zo belangrijk als door de moeder. Koestring, huidcontact, dragen, wiegen, praten, het is een voorwaarde voor hechting.

Grenzen aangeven

Kinderen leren als ze ouder worden door het stellen van grenzen. Laat nou de vader daar een grote rol in spelen! Veel moeders laten zich leiden door hun hart:' Ah, mama, nog één keertje, toe', zegt een kind en soms voelt de moeder dat ze over grenzen gaat. Die van haar of die van haar kind. Dan helpt het als de vader resoluut indamt:' Zo, nou is het klaar'. Kinderen reageren daar vaak heel goed op.

Verzorging versus begeleiding

De eerste twaalf jaar zijn voor de moeder wordt wel gezegd. Verzorging neemt een grote plaats in, in het leven van kinderen. Na het twaalfde jaar wordt het met name voor jongens belangrijk om tijd door te brengen met hun vader. Kinderen kijken naar wat wij doen en zo kijken ze als het ware de kunst af van hun vader. Hij is hun rolmodel. Hoe een vader tegen dingen aankijkt, met winnen en verliezen omgaat, zijn boosheid uit en praat met vrouwen is voor de zoon het referentiedader.

De afwezige vader

Helaas is door de vele scheidingen het niet meer vanzelfsprekend dat dit bovenstaande kan ontstaan. Veel jongens missen hun vader en dat kan best wel gevolgen hebben op hun gedragingen. Sommige jongens kennen hun vader niet of nauwelijks. Het verdriet wat dat met zich meebrengt wordt vaak niet geuit en de boosheid die erboven zit komt naar buiten. Woede soms. Want grote jongens huilen niet, dat hebben we ooit Maatschappelijk afgesproken. Dus blijft het zitten wroeten. Als uiteindelijk in een vorm van begeleiding het verdriet mag gaan stromen en de frustratie van het missen eruit mag komen, dan pas gaan we zien wie we werkelijk voor ons hebben.

Investeer!

De coachende rol die vaders hebben na het twaalfde jaar is van groot belang. Speciaal voor zonen. Natuurlijk is het prachtig om een band met je dochter op te bouwen. Ook heel waardevol. Maar meisjes spiegelen zich aan hun moeder. Dat is anders.
Bouw een band op door iets te zoeken wat jullie beiden leuk vinden om te doen. Of dat nou vissen is of schaken, of klussen of wat dan ook maar. En praat over wat je ervaart en luister naar de belevingswereld van je zoon. Complimenteer hem met inzet en doorzettingsvermogen, want zo stimuleer je hem. Haal het beste in hem naar boven.
Soms geven vaders zichzelf als vader een magere vijf. Wat als je er een acht van gaat maken? Hoe zou dat zijn voor je zoon, maar ook voor jou? Levenslang contact, een zoon die graag zijn vader bezoekt en van hem dingen wil leren. Investeren levert veel op, heel veel. Doen!