Als je ouders je partner niet mogen

Het begint vaak al op de basisschool, je krijgt je eerste “verkering”, vaak houdt dit in dat je speelt met je vriendje of vriendinnetje. Maar hoe ouder je wordt, hoe serieuzer ook je relatie wordt en je kijk hierop. Als je “volwassen” bent, vanaf bijvoorbeeld 18 jaar, begin je vaak al meer te kijken naar de toekomst. Dan denk je hem of haar gevonden te hebben, je ideale partner. Je ziet jullie toekomst samen al helemaal voor je. Eén probleem: Je ouders zien hem of haar totaal niet zitten.. Probeer er altijd eerst achter te komen waarom het is dat je ouders je partner niet geschikt vinden. Ga met je ouders in gesprek. Vinden ze hem of haar niet goed genoeg omdat hij of zij uit een ander milieu komt? Uit een andere cultuur? Zitten er grote verschillen in opleiding? Er kunnen ontzettend veel redenen zijn waarom je ouders hun mening zo hebben gevormd. Probeer naar ze te luisteren, hebben ze in bepaalde opzichten gelijk? Vertel hen ook hoe jij er naar kijkt. Misschien zijn het wel alleen maar voordelen waarop je ouders hun mening hebben gebaseerd en kun jij deze weerleggen. Laat je ouders kennis maken met je partner als dit nog niet is gebeurd, probeer samen om tafel te gaan en elkaar te leren kennen.

Liefde maakt blind

Men zegt altijd dat liefde blind maakt. Je ouders zien misschien wel dingen die jij niet ziet. Vergeet niet dat, hoe boos of wanhopig je ook bent richting je ouders, zij vaak het beste met je voor hebben. Zij hebben je opgevoed en gemaakt tot wie je bent. Vaak vinden ze het moeilijk om hun zoon of dochter los te moeten laten, helemaal als ze gehoopt hadden op een dokter als schoonzoon of -dochter, en je thuiskomt met iemand uit een ander milieu en zonder opleiding. Dit is misschien een extreem voorbeeld, maar dit zal erg moeilijk zijn voor ze. Je ouders willen het beste voor je, een goede toekomst.

Ga in gesprek

Wanneer jij voor jezelf zeker weet dat je verder wilt met deze persoon, probeer dan duidelijk te maken aan je ouders waarom jij zo zeker bent van je partner. Probeer je ouders geen verwijten te maken, maar praat vanuit jezelf en vanuit jou gevoel. Dit zorgt ervoor dat hun zich niet aangevallen hoeven te voelen en beter naar je kunnen luisteren. Wanneer dit echter allemaal niet meer lukt, kan je proberen een brief te schrijven. Het klinkt misschien vreemd, een brief naar je ouders, maar door alles op te schrijven kan je zorgvuldig je woorden kiezen en zeggen wat jij wil zonder onderbroken te worden. Je ouders kunnen deze rustig doorlezen en eventueel nog eens nalezen. Er kunnen geen discussies of ruzie ontstaan en iedereen kan goed nadenken over wat hij of zij wil zeggen.

Afspraken maken en compromissen sluiten

Als je thuis woont hebben je ouders vaak nog een erg grote invloed op je leven. Indien dit het geval is, probeer dan afspraken te maken en compromissen te sluiten. Als je ouders niet willen dat je nog langer met je partner omgaat kan je bijvoorbeeld afspreken dat je je partner een tijdje niet meer mee naar huis neemt, of iets vaker thuis zal blijven. Let hierbij wel goed op dat je hierin niet te ver gaat. Jij zal iets toe moeten geven, maar zo ook je ouders. Probeer je hier echt aan te houden en zorg ervoor dat er niet teveel ruzies en discussies blijven ontstaan. Dit maakt de situatie voor niemand prettiger.

En nu?

Soms is de situatie al zo uit de hand gelopen dat je niet meer normaal met elkaar om kunt gaan. Als je ouders je iets gaan verbieden, jagen ze je vaker alleen maar weg. Probeer echter altijd je hoofd erbij te houden. Je ouders bedoelen het echt niet zo verkeerd als jij misschien denkt. Als het echt niet meer gaat kan je samen overleggen over de mogelijkheden om misschien uit huis te gaan en bijvoorbeeld op kamers te gaan wonen. Dit werkt soms beter dan wanneer je thuis blijft wonen en de ruzies maar doorgaan. Maak echter nooit overhaaste beslissingen en blijf met elkaar praten. Als jij echt voor je partner wil gaan, geef dan niet op. Maar hou altijd in gedachten dat ook je ouders er altijd voor je zullen zijn en het beste met je voorhebben.