Het prille ouderschap

Je hebt er zo lang naar uitgekeken en eindelijk heb je dan de allerliefste van alle baby's in je armen. Vaak wordt je overspoeld door intens gelukzalige gevoelens, maar als je aan alle veranderingen en vooral aan de verantwoordelijkheden denkt kan de schrik je ineens om het hart slaan. Het kan allemaal goed gaan. Maar wat als het niet op rolletjes loopt?

Talloze veranderingen

Vanaf het moment dat je zwanger bent lijkt het alsof de wereld alleen nog bestaat uit de baby en jij zelf. Voor de partner is dat soms moeilijk. Je bent wel samen zwanger, maar er is toch veel dat je alleen beleeft. De partner kan dan het gevoel krijgen dat hij jou een beetje is kwijtgeraakt. Dat klopt ook wel. Er gebeurt zoveel in jouw lichaam als je zwanger bent.
Maar ook wanneer je net bevallen bent, verandert er veel. De eerste maanden blijft het twee-eenheid gevoel nog lang. Toch merk je veranderingen. Niet alleen in je dagelijks leven, maar ook in je relatie en in je vriendschappen. Daarnaast hebben veel vrouwen last van hormonale veranderingen en slaapgebrek. Ze zijn voortdurend moe en kunnen maar moeiljik wennen aan het nieuwe ritme. Bovendien gaat na een week de kraamhulp alweer weg en sta je er als prille ouders helemaal alleen voor.

Wennen aan het pasgeboren kind

Het ouderschap blijft een aspect in je leven waar je pas aan wennen kunt als jouw kindje geboren is. Allerlei zaken, zoals slapen, drinken, huilen en verschonen van luiers worden ineens belangrijker dan ooit tevoren. Wanneer na een paar weken er enigszins een ritme ontstaan is, komen allerlei gedachten in je op aan het leven buiten je woning. Hoe moet dat nu met het werk? Vond je het eerst schitterend om vier dagen te blijven werken, aan dat idee moet je nu niet meer denken. Had je al besloten om minder te gaan werken, dan wil je partner misschien toch ook graag meer tijd thuis besteden. Daarbij komt dat die leuke, lieve partner (die zo vreselijk zijn best doet om het jou naar de zin te maken) in jouw ogen helemaal niets goed doet. Tegelijkertijd voel je wel dat je veel te veel controle probeert te houden terwijl je hem anderzijds echt de ruimte wilt geven. Oei, verhip! Voor je het weet heb je alweer gezegd: "laat mij maar even". Je wilt je tong wel afbijten, want had je nog zo voorgenomen om dat niet meer te zeggen.

Consultatiebureaus

Vraag je af wat jouw kindje nu eigenlijk allemaal nodig heeft. Warmte, voeding en een hechte band. Gelukkig kun je in Nederland in het begin regelmatig naar het consultatiebureau, waar je tevens al jouw vragen kunt voorleggen. Mocht je denken dat het niet goed gaat met de baby of met jou dan zijn de meeste consultatiebureaus tegenwoordig ook gemakkelijk telefonisch te bereiken. Immers 50 tot 80 procent van de nieuwe moeders heeft last van de zogenaamde 'baby blues'.

De 'baby blues'

Ze worden overvallen door huilbuien, vermoeidheid en zien het allemaal even niet meer zitten. Zo vlak na de bevalling is dat heel normaal. Meestal duurt zo'n bui enkele dagen. Het advies is dan: blijf rustig, houd het rustig en plan niet te veel op een dag. Wees blij met de dagen dat je thuis kunt zijn, met rust en ritme voor je baby en voor jezelf. Moet of wil je weg? Bereid alles dan goed voor en wacht niet tot het allerlaatste moment.

De postpartum depressie

Die 'baby blues' gaan vanzelf weer over. In ongeveer 10 procent van de gevallen is dit niet het geval en worden de depressieve gevoelens alleen maar erger. Is dat zo, dan is er sprake van een postpartum depressie. Dit werd voorheen postnatale depressie genoemd. Zo'n depressie kan in verschillende gradaties optreden en heeft ook verschillende mogelijke oorzaken. Die oorzaken kunnen zijn: niet verwerkte trauma's uit de jeugd; een heel slechte relatie; de angst voor de verantwoordelijkheid voor de baby; en nog een aantal andere mogelijke oorzaken. Heb je nu het gevoel dat er meer aan de hand is dan wat 'opstart-problemen', loop er dan niet te lang mee door en maak een afspraak met je huisarts. Immers wanneer je vermoedt dat er sprake is van dieper liggende problemen, dan is de huisarts de aangewezen persoon om je verder te helpen of - mocht dat nodig zijn - je door te verwijzen.

Kuilen en hobbels

Ouderschap blijft een weg van kuilen en hobbels. Dat blijft bestaan, eigenlijk ook nadat de kinderen het huis uitgegaan zijn. Maar afgezien daarvan het is een prachtige levensroute.