Vreemdgaan vreemd?

Helemaal niet! Dat blijkt uit verschillende wetenschappelijke onderzoeken. Deze onderzoeken laten ons zien dat vreemdgaan iets heel natuurlijks is. Polygamie komt namelijk voor binnen het hele dierenrijk. Als vreemdgaan iets natuurlijk is, waarom wordt het dan in onze samenleving over het algemeen verworpen? Hoeven we ons nu ineens niet meer schuldig te voelen over vreemdgaan?

Vreemdgaan in cijfers

Vreemdgaan blijkt in de praktijk veel voor te komen. De Nederlandse psycholoog Henk Noort deed onderzoek naar vreemdgaan. Aan het onderzoek deden 1700 heteroseksuele mannen en vrouwen mee. Van de mannen bleek 25% weleens vreemd te gaan en van de vrouwen zelfs 27%. Dit betekent dus dat ongeveer één op de vier Nederlanders vreemdgaat.

Ontrouw

De journaliste Natalie Angier liet in een artikel in de New York Times, dat gebaseerd was op wetenschappelijke onderzoeken van gerenommeerde biologen over monogamie, weten dat vreemdgaan geen vreemd verschijnsel is in de dierenwereld. Veel dieren gaan vaak wel een sociale relatie met een soortgenoot aan die te vergelijken is met een huwelijk bij mensen. Maar uit DNA-onderzoek blijkt dat de dieren vaak buiten de deur eten. Uit DNA-testen bij apen, vogels en wilde dieren bleek dat 10% tot 70% van de nakomelingen van een dierenpaar niet door de ´echtgenoot´ van het vrouwtje zijn verwerkt.

Betaalde seks en jaloezie

Maar het blijft niet alleen bij ontrouw. Er is bekend dat bepaalde diersoorten hun buitenechtelijke minnaressen verwennen met mooie cadeaus. Zo overspoelen sommige mannelijke vogelsoorten hun geliefden met rupsen en insecten. De buitenechtelijke vogelvriendinnen worden volgens onderzoek echter nog meer verwend. Jaloezie is ook niet vreemd in de dierenwereld. Wanneer een mannetje zijn vrouwtje betrapt met een ander wordt ze op een agressieve manier aangevallen door haar echtgenoot.

De enige echte monogame soort ter wereld

De enige soort op de wereld die te boek staat als onbetwist monogaam is de Diplozoon Paradoxum. Dit is een eencellig diertje, een parasiet, die zich verschuilt in het organisme van bepaalde vissen. Als jonge larve smelt de Diplozoon Paradoxum op jonge leeftijd samen met zijn partner. Twee worden letterlijk één. Ze kunnen niet anders dan elkaar trouw zijn tot de dood hen scheidt. Ze komen te overlijden als de vis waarin ze zich verschuilen overlijdt.

Mensen vs. dieren

Vreemdgaan is dus niet vreemd. Het gedrag van de dieren komt behoorlijk overeen met het menselijk gedrag. Maar dit gedrag wordt in onze maatschappij verworpen en afgedaan als fout. Voor wie dacht dat hij nu onbezorgd vreemd kan gaan heeft het mis. Want willen wij, mensen, ons niet altijd onderscheiden van de dieren? De mens heeft zijn intellect zeer ver ontwikkeld en daarom wordt de mens als geciviliseerd beschouwd. De conclusie; vreemdgaan hoort niet bij beschaafde mensen.