De éénkind politiek van China: wat is de éénkind politek?

Het Chinese communistische regime van China heeft de bevolkingspolitiek hard aangepakt. De barbaarse éénkindpolitiek zorgde en zorgt ervoor dat een gezin maar één kind mag krijgen. Bij nog een kind konden de vader en moeder hoge boetes tegemoetzien. De éénkind politiek van China had echter een hele nare uitwerking op de geboorte van meisjes.

De éénkind politiek van China

De éénkind politiek in China betekent dat gezinnen in China slechts één kind mogen krijgen. Dit geldt overigens wel alleen voor de Han-Chinezen, maar zij vormen wel 92 procent van de bevolking van China. Minderheden in China mogen wel meer dan 1 kind krijgen. Wie van de Han-Chinezen toch twee kinderen krijgt (want mensen durfden vaak echt niet nog meer te maken) kan rekenen op allerlei represailles. Dit zijn:

1. Hoge boetes die kunnen oplopen tot een besteedbaar inkomen van een totaal jaar
2. Schade aan de loopbaan. En dit gaat ver. Niet alleen het personeelslid zelf kan soms een degradatie of ontslag betekenen of de chef van die persoon kan de gevolgen van een tweede zwangerschap van een van de medewerkers ondervinden in zijn carrière.
3. Een tweede kind heeft geen recht op overheidsvoorzieningen zoals onderwijs

Chinezen willen liever een zoon dan een dochter

Door diezelfde éénkind politiek willen de Chinezen liever een zoon dan een dochter omdat die vaak beter voor hen kan zorgen als ze ouder zijn. Op het platteland helpen ze vaak mee op het land. Het gevolg is overduidelijk: de zwangerschap van een meisje wordt vaak afgebroken door een abortus en veel meisjesbaby’s worden verwaarloosd, vermoord of afgestaan voor adoptie. Vaak worden kinderen overigens ook bij andere familieleden ondergebracht die ze dan adopteren. Die familieleden moeten daarvoor dan ook diep in de buidel tasten, maar vinden het vaak belangrijk dat een kind toch in de familie blijft. Per jaar zouden in China wel zo’n 160.000 kinderen ter adoptie worden afgestaan.

Kinderen op het platteland van China

Op het platteland van China geldt dat ouders een tweede kind mogen krijgen als het eerste kind een meisje is of als het eerste kind een handicap heeft. Maar als gezinnen op het platteland dan twee meisjes krijgen, willen ze vaak toch ook nog een jongen om de familienaam door te geven. Daardoor hebben gezinnen op het platteland vaak meer dan 2 kinderen met alle gevolgen van dien. Boetes die de arme gezinnen toch al heel erg nekken of uitsluiting van onderwijs en de gezondheidszorg zijn dan het gevolg.

Rijke Chinezen omzeilen de éénkind politiek

Rijke Chinezen hebben op de éénkind politiek in China een oplossing gevonden. De moeder bevalt dan in het buitenland, het kind krijgt een buitenlands paspoort en daardoor komt het kind niet voor in de tellingen van het land.

Uitzonderingen éénkind politiek in China

1. Op het platteland van China worden wel vaak twee kinderen legaal geboren. Dit komt omdat de overheid heeft aangegeven dat als het eerste kind in dat geval een meisje is, er nog een tweede kind mag komen. Op datzelfde platteland mag een gezin ook nog een tweede kind krijgen als het eerste kind met een fysieke of geestelijke beperking is geboren.
2. Ook minderheden mogen wel meer dan één kind krijgen.
3. Han-Chinezen die zelf beide enig kind zijn mogen ook twee kinderen krijgen
4. Chinese families die terugkeren uit het buitenland mogen ook een tweede kind krijgen.

Ontvoeringen van kleine Chinese meisjes

Een ander heel naar bijkomende zaak is dat er inmiddels in China een tekort aan meisjes is ontstaan. Criminele organisaties gebruiken dat feit om heel kleine meisjes te ontvoeren en ze te verkopen aan ouders of boeren die een vrouw zoeken voor hun zoon. Jaarlijks zouden er wel zo’n 20.000 meisjes worden ontvoerd. Hun ouders zien ze vaak nooit meer terug.

De verhoudingen van meisjes en jongens in China

Onderzoek heeft uitgewezen dat door de éénkind politiek op 124 jongens, maar 100 meisjes worden geboren door dat er abortus wordt gepleegd als duidelijk wordt dat er een meisje aan zit te komen. Er zijn zelfs delen van China waar zelfs 192 jongens worden geboren op 100 meisjes. Per meisje zouden er gemiddeld 1,2 jongens zijn. Dit zou betekenen dat er in 2020 een overschot van veertig miljoen Chinese mannen zal zijn.

Economisch gezien heeft de éénkind politiek wel wat opgeleverd

Hoewel het natuurlijk ongelofelijk wreed is om ouders maar één kind te laten krijgen of te zien dat meisjes er daadwerkelijk de dupe van zijn, heeft diezelfde éénkind politiek economisch wel heel veel opgeleverd. De bevolking die toch al enorm is, is veel minder gegroeid dan het normaal gesproken zou hebben gedaan. Daardoor is er minder armoede en honger in China, want er zijn minder monden te voeden dan als de éénkind politiek niet zou zijn doorgevoerd.

De andere nadelen van de éénkind politiek

Maar ook al heeft dat voordelen gehad, anno 2011 zorgt de éénkind problematiek ook al voor nadelen. Het vooruitzicht is dat de Chinese bevolking halverwege de 22e eeuw zal afnemen in populatie. In dat geval slaat de vergrijzing toe en moeten in 2040 2 mensen gaan werken voor 1 gepensioneerde. Nu werken er nog 6 mensen voor iemand die met pensioen is.

De éénkind politiek in China is aan het veranderen

Mede daardoor is de éénkind politiek in China aan het veranderen. In de stad Shanghai is al een start gemaakt met het veranderen van de éénkind politiek in tweekindbeleid. Het probleem is echter wel dat veel ouders heel hard werken en voor hun kind een nanny hebben, terwijl hun inkomsten nog steeds laag zijn. Een kind vinden ze duur en ze hebben amper tijd om bij het kind te zijn en daarom loopt het nog geen enorme vaart met die tweekindpolitiek in Shanghai in 2011. Het is wel de verwachting dat ook andere grote steden snel zullen overstappen op de tweekindpolitiek als het eerste kind een meisje is. Dit zal dan waarschijnlijk vanaf 2015 worden ingevoerd.

Voorstellen van de Chinese autoriteiten voor een versoepeling van de Chinese éénkindpolitiek

Begin 2011 kwam het bericht dat de Chinese autoriteiten de versoepeling van de éénkindpolitiek zouden willen doorvoeren of daar in ieder geval voorstellen voor hebben. Experts op het gebied van bevolkingsgroei uit het land zelf zouden die voorstellen jarenlang bestudeerd hebben en zijn tot de conclusie gekomen dat die verandering niet zal leiden tot de toename van de Chinese bevolking waar men vanaf 1978 zo bang voor was. In de twintigste eeuw kregen veel Chinezen veel kinderen door onder andere de uitspraak van Mao die aangaf dat voortplanting een patriottrische plicht was. Daardoor was de groei van de bevolking in diezelfde twintigste eeuw bijna ongebreideld met alle gevolgen van armoede en sociale problemen. Door de massaliteit van de bevolkingsgroep waren ook problemen van het milieu voor de hand liggend. Daardoor besloot de Chinese regering in 1978 de eenkindpolitiek in te voeren. Door die regeling heeft het land waarschijnlijk 400 miljoen mensen minder dan als de éénkindpolitiek niet was doorgevoerd. Gebleken is bovendien dat driekwart van de Chinezen het beleid steunt en het dus goed vindt. De éénkindpolitiek zou overigens maar voor 1 generatie gelden. Die periode is in 2008 echter al verstreken. De Commissie voor Nationale Bevolking en Familiecoordinatie heeft aangegeven dat het beleid nog wel een aantal jaren zal blijven bestaan.