Misleidende gebaren

Mensen die in een gesprek iets proberen verzwijgen of aan het liegen zijn, kunnen zichzelf verraden door allerlei gebaren. Wanneer iemand dit dan ook doorheeft of het niet gelooft kan je dit ook door dergelijke signalen opmerken. De meest voorkomende misleidende gebaren zijn: mond bedekken, neus aanraken, oogcontact afwenden, aan het oor voelen en aan de nek krabben.

Mond bedekken

Wanneer de ontvanger tijdens een gesprek zijn mond bedekt wilt dit eigenlijk zeggen dat hij/zij doorheeft dat de andere persoon iets probeert achter te houden of aan het liegen is. Een ander gebaar is dat je de wijsvinger voor je mond legt en 'shhhtt' zegt. Dit wordt vooral gebruikt door een volwassene die aan een kind wilt zeggen dat het stil moet zijn, maar kan dus ook onder leeftijdsgenoten zijn om te waarschuwen dat hetgeen hij of zij voelt of denkt beter niet zomaar in de groep gooit. Als de zender tijdens zijn uitleg vaak aan zijn mond komt wilt dat zeggen dat hetgeen hij aan het vertellen is met 'een korreltje' zout moet nemen en dat hij dus vaak aan het overdrijven is of zaken aan het verbloemen.

Neus aanraken

Wanneer iemand de neus aanraakt als deze persoon iets aan het vertellen is, wilt dit heel vaak zeggen dat die persoon aan het liegen is. Het is bewezen dat als je aan het liegen bent je een kleine opzwelling krijgt van je slijmvliezen in je neus, waardoor deze begint te groeien, te jeuken en je vervolgens moet krabben. In de praktijk hebben ze aan dit opzwellen van de neus de omschrijving: 'Pinokkio-effect' gegeven. Een verwijzing naar de tekenfilm Pinokkio, waarbij zijn neus begint te groeien als hij begint te liegen. De neus aanraken, maar dan vooral in combinatie met een opvallend onderdanige lichaamshouding (bijvoorbeeld voorovergebogen zitten, gesloten armen), zal duiden op onzekerheid, maar wil daarom niet zeggen dat die persoon de waarheid niet vertelt. Hou dus rekening met andere non-verbale signalen bij het observeren van dit gedrag.

In de ogen wrijven

In de ogen wrijven tijdens een gesprek kan in eerste instantie komen door vermoeidheid, maar vaak wordt door deze beweging getracht om dingen te verbergen. Men probeert zich achter zijn handen te verschuilen, zeker op de momenten dat men echt aan het liegen is. In het ergste geval zal men na deze beweging overgaan tot het afwenden van de blik. Dan mag men er zeker van zijn dat de persoon echt niet de waarheid vertelt of iets probeert te verzwijgen.

Aan het oor prutsen

Wanneer iemand aan zijn oor prutst tijdens dat hij aan het spreken is wilt die persoon eigenlijk verraden dat hij niet helemaal correct is in zijn uitleg, of dingen anders verwoord dan dat ze eigenlijk eerlijk moeten gezegd worden. Wanneer daarentegen de ontvanger aan zijn oor aan het prutsen is tijdens het luisteren, wil dit zeggen dat de persoon even er genoeg van heeft of zelf graag aan het woord wilt komen.

In de nek krabben

Net als de neus aanraken, duidt in de nek krabben ook op een teken van onzekerheid. Opvallend is wel dat als iemand een vraag net heeft gesteld en de ontvanger krabt in zijn nek, dit kan duiden op het feit dat hij het niet goed weet of op het punt staat om te beginnen liegen. Wanneer je dit opmerkt kan je dit oplossen door opnieuw te vragen of die persoon echt doorheeft wat je bedoelt. Als hij/zij dan opnieuw aan de nek krabt mag je er zeker van zijn dat die persoon op het punt staat om toch te beginnen liegen en het helemaal niets met een 'onduidelijke' vraagstelling te maken had.