Afleren om onbeholpen te communiceren

We voeren allemaal dagelijks belangrijke en minder belangrijke conversaties. Of het nu privé is of op je werk, in de relatiesfeer of om de planning van de week door te nemen, converseren is een essentieel onderdeel van onze dagelijkse bezigheden. Een conversatie is geen monoloog. Dus de wisselwerking met je conversatiepartner is van belang. Hoe optimaliseer je die wisselwerking? Allereerst door niet alleen maar te spreken over onderwerpen die alleen jij interessant vindt, maar ook door te luisteren naar de woorden van de ander. Wat heeft die te zeggen en hoe zegt ie het eigenlijk? En hoe zeg jij zelf trouwens iets? Waarom je iets zegt heeft met de reden en de boodschap die je over wil brengen te maken. Hoe je het zegt heeft met woordkeuze en toon te maken. Wanneer je het zegt is afhankelijk van je timing. De timing van de keuze van het gespreksmoment en je timing van spreken in dat gesprek. Wanneer snijd je een gevoelig onderwerp aan in een gesprek en wanneer laat je een stilte vallen?

Conversatie en communicatietips

Dat zijn allemaal keuzemogelijkheden die vaak onbewust genomen worden. Je kunt deze onbewuste gedragingen bewust maken, door er voortaan op te letten, en met de nieuwe inzichten aan de slag te gaan... Zo realiseer je je eigen conversatiegedrag. Precies zoals je het zelf zou willen. Als je dan de volgende tips gaat invoeren in je toekomstige conversaties, dan zal dat in het begin nog ongemakkelijk gaan. Logisch ook, want het is iets nieuws dat je uitprobeert. Je zegt misschien "ja, maar zo ben ik helemaal niet". En terecht. Maar je nieuwe zelf worden is alleen maar de verbeterde versie van jezelf zijn en jezelf blijven. Je doorloopt dan de emotionele groei door nieuwe kennis toe te passen.

Converseren kan je dus leren

Een conversatie kan je soms makkelijk beginnen met een ogenschijnlijk nietszeggend onbenullig gespreksonderwerp, zoals het weer of de treinreis en het uitzicht. Als je niet zo'n zin hebt om wat dieper op je gevoelsleven of dat van je gesprekspartner in te gaan kan je gewoon bij de ditjes en datjes blijven. Wil je wel meer diepgang in je conversatie dan heb je de basis nu gelegd. Want om tegen een publiek of tegen een vreemde of ook tegen een bekende soms meteen te zeggen “ik voel me ellendig want ik ben vandaag ontslagen”, kan soms wel werken, maar kan ook een beetje hoekig, gekunsteld, abrupt en onbeholpen overkomen. Daar is op zich niets mis mee!

Via hakkelen en stuntelen naar welbespraaktheid

Als je een vorm hebt gevonden om je gevoelens te ventileren, dan is dat geweldig goed nieuws, ook al mag je communicatievorm in de ogen van een minder coulante gesprekspartner als krakkemikkig worden opgevat. We hoeven niet allemaal meteen de meest delicate en verfijnde conversatietechnieken te beheersen. Dat zou wel leuk zijn maar dat hoeft echt niet. Juist die onbeholpen manier om je gevoel te ventileren die je in het begin van je conversatiecarrière ervaart is misschien wel meteen de meest moedige stap die je neemt in conversatieland.

De eerste klap is een daalder waard

Want elke volgende keer dat je leert en spreekt en communiceert heb je al weer meer ervaring en het gaat je daarom steeds makkelijker af. Maar dat neemt niet weg dat die eerste keer misschien het moeilijkst was en daarmee het meest dapper en gedurfd.

Spreken voor duizend mensen

Net als spreken in het openbaar. De eerste keer sta je met een rood hoofd. Je aantekeningen trillen in je hand. Je hapt naar adem, je praat opeens veel sneller en je mond is gortdroog en je ziet niets en niemand in het publiek want je bent totaal in jezelf gekeerd. Maar toch doe je het en heb je ondanks je angst het lef om het wel te doen. Die latere keren daarna worden nooit meer zo eng. En daarom is dit de grootste overwinning ooit. Dus onbeholpen zijn, spreken of converseren is goed. Fouten maken is goed.

Een goed toehoorder heeft aan een half woord genoeg

Het is ook de goede toehoorder die echt naar je wil luisteren en ook weet dat die onbeholpen vorm juist heel waardevol is. Die goede toehoorder wil door de storende factoren heen de kern van de boodschap opvangen. En het spreekwoord luidt dan ook niet voor niets: een goed toehoorder heeft aan een half woord genoeg. Optimale communicatie is namelijk zeer zeker ook het vermogen en de bereidheid om te luisteren naar je gesprekspartner. Ook al moet je tussen de regels doorlezen en tussen de zinnen door luisteren.

Ten slotte

Praten is toch al een slap aftreksel van de Universele samensmelting in gevoel van zielsverwanten die geen woorden nodig hebben om de eenwording te ervaren. Dus het proces van onbeholpen hakkelen naar welbespraakt spreken is een essentieel onderdeel van je groei. Every master was once a disaster. En de goede toehoorder weet dat. Waarschijnlijk omdat deze zelf ook dat proces doorlopen heeft. Merk je bijvoorbeeld afkeuring vanuit je publiek of gesprekspartners dan spelen er misschien wel hele andere zaken, die meer met het bestendigen of manipuleren van machtsverhoudingen te maken hebben. Iemand die zichzelf durft bloot te geven kan makkelijk als prooi gepakt worden. Maar juist in het tonen van je kwetsbaarheid toon je je kracht. Want ook dit overleef je wel weer. En je bent meteen iets essentieels over je afkeurende gesprekspartner te weten gekomen. Namelijk: die heeft geen oprechte bedoelingen met jou.