Als je van nature direct bent

Als je direct bent, maak je niet altijd vrienden. Er zijn nogal wat mensen die een directe medemens niet altijd op prijs stellen (wat ook wat over die persoon kan zeggen). Waarbij het in Nederland nog wel meevalt, maar in de ons omringende landen wordt het niet altijd op prijs gesteld. Dan hebben we het nog helemaal niet over bijvoorbeeld de Aziatische landen. Hoe ga je om met het direct zijn?

Is direct zijn lomp?

Direct zijn wordt ook wel eens als primair, lomp en weinig sensitief ervaren. Je zegt wat er op dat moment in je hoofd speelt en hoewel je het ook als “eerlijk” kunt betitelen, zijn er zaken waar enige nuance mogelijk beter is. Beter voor de relatie, beter voor de vorm van samenwerking en beter voor de boodschap die je over wilt brengen.

Positief of negatief

Er zit een groot verschil in de boodschap, want als deze vanuit een positieve insteek is, dan wordt het eerder als “prettig opmerkelijk” ervaren. Als de insteek negatief is, dan komt het “lompe en weinig sensitieve” om de hoek. Bij een negatieve insteek is het volume van de stem ook vaak net iets nadrukkelijker (dat gaat vaak onbewust). Dit zet de woorden mogelijk zonder bijbedoeling kracht bij.

Communicatie die aan moet komen

Communiceren doe je om je boodschap aan te laten komen (en desgewenst een dialoog kunt opstarten), communiceren in het luchtledige is immers als een roepende in de woestijn. Het is goed om per situatie te kijken hoe je je woorden/zinnen aan kunt laten komen.

• Als je van nature direct bent en je weet dat iemand moeite heeft met kritiek of introvert is of weinig ad rem, dan kan een dergelijke houding je boodschap doen verstommen c.q. de boodschap komt niet aan. Een uitspraak kan nog steeds aankomen, geef het een korte inleiding (om iemand bijvoorbeeld op zijn gemak te stellen). “Brabbel” niet te lang, mensen voelen dan aan dat er iets “aan komt”.
• Als je iemand niet goed kent, kan het raadzaam zijn om eerst af te tasten met wat voor iemand je te maken hebt en daar je vorm van communicatie op aan te passen c.q. je aanpak iets te nuanceren (blijf wel bij jezelf, want dat verloochend zich niet).
• Spreek je voor een groep, kijk dan wat voor “type” groep er voor je zit. Je moet van de grote gemene deler uitgaan en natuurlijk kan dit bij sommige mensen ook verkeerd vallen. Echter, in een groep ontkom je er niet aan.
• Ook heb je nog de mogelijkheid om “indirect” te communiceren. Je haalt in zijn algemeenheid dan hetgeen aan wat je wilt bespreken. Voordeel is dat het niet zo hard aankomt, nadeel is dat het – juist vanwege het indirecte – ook een eigen leven kan gaan leiden. Ligt een beetje aan de groep waar je voor spreekt en soms is juist een directe aanpak beter (onder het motto: “noem het beestje maar bij de naam”) Je inschattingsvermogen wordt hier danig op de proef gesteld.

Aanpassen?

Moet de directe man of vrouw zich dan altijd maar aanpassen? Nou, dat is niet helemaal waar. In een bekende omgeving waar men je kent en weet hoe je als mens (en dus ook je communicatie) in elkaar zit, weet men je directheid ook op waarde in te schatten en/of te nuanceren. Je directheid kan ook op prijs gesteld worden, want je zegt wat je denkt en dat is misschien niet altijd prettig maar meestal wel oprecht.

Belangrijk is wel dat je ook nog een secundaire kant hebt en dat is er een waar je nog even nadenkt over hetgeen je zojuist uitgesproken hebt. Het kan leiden tot een stukje nuancering of bij nader inzien kan je er toch net even iets anders over denken. Het is wel goed dit ook te ventileren, want dat geeft je enerzijds als mens wat meer diepgang, je staat jezelf toe “fouten” (als je het zo al moet noemen) te maken en je mening bij te stellen.

"Gemaakte" directheid

Uiteindelijk heb je ook altijd nog mensen die zichzelf overschreeuwen en van nature niet direct waren, maar om wat voor reden, zich deze houding hebben aangemeten. Omdat er een externe reden aan ten grondslag ligt, kan het er erg ongenuanceerd uitkomen. Niet zelden zien we dan een soort quasi stoer gedrag … wat voor de oplettende mens heer doorzichtig is en de boodschap komt dan eigenlijk ook niet goed aan. Als je binnen deze groep valt, is het goed eens na te denken over het waarom en te kijken om weer dichter bij jezelf te komen.

Conclusie

Direct zijn is niet verkeerd, maar soms is enige vorm van nuancering op zijn plaats. Dat maakt je ook mens en verrijkt je alleen maar. Bij direct zijn wil ook nog wel eens het primaire een rol te spelen en daarbij is het goed om even te kijken wie je voor je hebt, alvorens te gaan spreken. Je wilt immers je boodschap wel aan laten komen.