Hoe om te gaan met “persoonlijke problemen”?
Je hoort het wel eens “die heeft problemen van persoonlijke aard”… maar wat bedoelen we daar feitelijk mee? Problemen van persoonlijke aard is heel breed, maar je kunt hierbij uitgaan van psychische problemen, lichamelijke problemen of “leef en sociale problemen”. In dit artikel concentreren we ons op het meest onderbelichte aspect namelijk de “leef en sociale problemen”.
Een geplaveid pad of toch niet?
Iedereen kan op enig moment in de problemen komen, hoe alles ook ogenschijnlijk strak ingepland is. Het gaat in deze niet zozeer om het wel of niet hebben van een doel, maar de stappen die je in het leven zet. Het minste of geringste kan een afbuiging bewerkstelligen en hoewel het goed is om wat alternatieven in het achterhoofd te hebben, kan je het niet altijd voor zijn. Er is dus geen goed of fout.
Wel of geen risico nemen?
Wel is het zo dat iemand die min of meer aan de veilige kant van het leven zit, minder snel in dit type problemen terecht komt. Als je geen risico’s in het leven neemt, dan zijn de pieken en dalen minder en dus ook de kans op problemen in de leefomgeving of sociale aspecten van het leven. Soms gaat het hier over ietwat “bange” mensen, het risico is onbekend en dus onbemind, en soms zijn mensen echt zo dat ze niet houden van pieken en dalen en bij voorkeur heet neutraal leven.
Enkele voorbeelden die meer richting de risicovolle kant gaan:
- Je hebt een droom die je wilt verwezenlijken, maar met een vaste baan gaat dat niet lukken in tijd en ruimte. Je neemt ontslag (of met wat geluk laat je je ontslaan) en gaat op weg je droom te verwezenlijken … waar dan ook.
- Je bent hopeloos verliefd op een man die uiteindelijk niet die toegevoegde waarde kan/zal bieden, maar je gaat er toch voor.
- Je wilt naar het buitenland en daar je bestaan vormgeven (bijvoorbeeld de bekende B&B). Je investeert, zegt hier alles op en gaat op weg.
- Je hebt een grote vriendenkring en alles gaat goed, tot het moment dat je ze een keer nodig hebt en iedereen het af laat weten. Houd je het contact aan of zet je een streep onder deze contacten en begin je opnieuw.
En zo zijn er nog tientallen voorbeelden te benoemen die allemaal in de groep met “enig risico” geplaatst kunnen worden. Je kunt het nog zo voorbereiden, maar er zit een risicofactor in dat je pijn gedaan wordt, je hart breekt, je berooid uit de strijd komt etc. En toch zijn er veel mensen die er voor gaan en het risico incalculeren. Het risico er een streep onder te zetten en opnieuw te moeten beginnen.
Nieuwe ronde nieuwe kansen
Behalve dat je er zelf je schouders onder wilt zetten, heb je af en toe wat hulp (“een zetje”) van je omgeving nodig. Dit kan en mag natuurlijk ook uit onverwachte hoek komen. Maar het begint toch bij jezelf. Je zult zelf aan de bak moeten en zaken op orde krijgen. Dat wil zeggen dat je moet beginnen met de processen waar het om gaat. Deze moet je overzien c.q. in kaart brengen en dan aan de slag gaan. De basis is wonen en de interne mens en dat wil in de praktijk zeggen, een huis en geld om eten te kopen.
De basis vormgeven
Dus heb je een baan, dan is de woning in de buurt van je werk zoeken een begin. Heb je geen baan, begin dan met solliciteren, benader uitzendorganisaties etc. Vraag intussen in de gemeente waar je gaat wonen een uitkering aan. Je basis moet er, hoe minimaal dan ook, zijn. Nederland heeft echt nog wel een vangnet, zeker in tegenstelling tot veel andere landen.
Vervolgens kijk je naar school voor eventuele kinderen, in huis een “thuis” creëren en kijken of je zelf met wat scholing of netwerken verder kunt komen op het professionele vlak.
Als de ogenschijnlijke liefde van je leven toch je leven uit gewandeld is, dan is het niet de liefde van je leven. Dat is heel klinisch en neemt de eventuele pijn niet weg. Het een plek geven, eventueel met een arm van een vriend/vriendin om je heen, kan je helpen. Toch moet je ook hier zelf aan de bak. Malen waarom het mis is gegaan, voegt niets toe. Ga wel door de pijn, maar leg weer een basis voor een nieuw begin en maak je hoofd stukje-bij-beetje leeg.
Je ooit zo leuke vriendenkring blijkt nergens op gebaseerd te zijn als je die ene keer dat je ze echt nodig hebt, niet op ze kunt rekenen. Men wegduikt als je in beeld komt of allerlei redenen bedenkt, waarom ze toch niet kunnen helpen. Natuurlijk kan iets echt zijn, maar echte vrienden laten je niet vallen, op wat voor vlak dan ook. Echte vrienden bieden een tijdelijke oplossing, denken concreet met je mee, zoeken iets voor je uit waar jij weer verder mee kunt etc. Opnieuw beginnen is niet niks, maar wat is de waarde van je vriendschap als je die ene keer dat jij hem/haar nodig hebt, er niet op kunt rekenen.
Als de basis gehinderd wordt
Wat zou die belangrijke basis (weer) creëren, kunnen dwarsbomen? Als je problemen ervaart, zoals in de intro genoemd, namelijk op lichamelijk of psychisch vlak. Een aspect kan immers een dusdanige
psychische druk met zich meebrengen, dat je er (even) niet meer tegen bestand bent. En psychische problemen kunnen vervolgens weer op het
lichaam uitwerken. Als je in een vicieuze cirkel terechtkomt, aarzel dan niet en raadpleeg je huisarts. Ook als je een soort schaamte ervaart.
Het leven weer oppakken
Twee stappen vooruit en één achteruit, dat is vaak het proces van opnieuw beginnen, in welke situatie je ook zit. Accepteer het, leef bij de dag en maak globale plannen (niet op één paard wedden), maar probeer ook flexibel te zijn. Dat leuke huis in een bepaalde stad, kan misschien wel in een heel andere stad staan. Die nieuwe partner woont niet naast de deur, maar je moet er voor naar de andere kant van Nederland en je loopt tegen mensen aan die je in eerste instantie niet als vriend in gedachten had.
Je echte levenspad volgen is het beste wat je kunt doen en soms is het in tweede of derde instantie voor het kwartje valt, wat je moet doen. Maar je gaat het merken, want de wrijving bij alles wat je doet wordt meestal ook direct minder.
Moet je dromen weggooien?
Nee, dromen zijn er niet voor niets. Soms moet je ze alleen een beetje bijstellen is je niet perfecte plaatje enig moment wel je perfecte plaatje. Het kan zomaar gebeuren dat je als vanzelf in dat proces komt. Je moet het wel doen (er voor open staan), dat proces moet je namelijk ondergaan en ervaren (voelen!).