Het Oude Testament (Christendom)
Het Oude Testament speelt een belangrijke rol binnen het Christendom. Het Oude Testament is het eerste gedeelte van de Christelijke Bijbel. Echter is het Oude Testament voor veel mensen nog onduidelijk. Wat staat er in het Oude Testament? En hoe is het Oude Testament ontstaan?
Wat is het Oude Testament?
Het Oude Testament is een bundel Joodse boeken die samen de zogenaamde ‘Tenach’ vormen. Het Oude Testament is een benaming die de Christenen aan de Joodse Bijbel gaven.
De Christenen zien een testament als een verbond, en wilden hiermee een duidelijk onderscheid maken tussen het Oude verbond en het Nieuwe verbond, ofwel het Oude Testament en het Nieuwe Testament. Het Oude verbond wordt gezien als het verbond tussen God en de mensheid, en het Nieuwe verbond wordt gezien als het verbond tussen Jezus Christus en de mensheid. Het Oude Testament is tevens het eerste gedeelte van de Christelijke Bijbel.
Verder stellen Christenen dat zowel het Oude- als het Nieuwe Testament geïnspireerd zijn door de Heilige Geest. Volgens de Christenen wordt hiermee aangetoond dat veel beloftes, voorspellingen en profetieën van het Oude Testament in vervulling zijn gegaan en dat daardoor een nieuw tijdperk is ingegaan.
Christelijke indeling van het Oude Testament
Het Oude Testament wordt door Christenen in vier (of vijf wanneer kleine profeten meegerekend worden) delen ingedeeld. Dit zijn: de Pentateuch, Historische boeken, Wijsheidsboeken en de Profetische Boeken.
De Pentateuch
Ten eerste de Pentateuch. ‘Pentateuch’ betekent letterlijk ‘de vijf rollen’. Dit worden ook wel ‘de vijf boeken van Mozes’ genoemd.
Volgens de Christelijke traditie worden deze 5 boeken met hun Griek-Latijnse naam aangeduid, namelijk: Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deutoronomium.
De Pentateuch i s gegroepeerd rondom de 10 geboden in Exodus 20 en Deuteronomium 5 en is een uitwerking van de tien leefregels.
Historische boeken
Na de zojuist beschreven Pentateuch volgen de historische boeken, namelijk: Jozua, Ruth, 1-2 Samuël, 1-2 Koningen, 1-2 Kronieken, Ezra, Tobit, Judit, Ester en 1-2 Makkabeeën.
Deze historische boeken gaan allen over het verleden en bevat veel informatie over de geschiedenis van het volk van Israël.
Wijsheidsboeken
Het derde deel bestaat uit de zogenoemde Poëtische boeken of beter bekend als de Wijsheidsboeken. Deze bestaan uit de volgende: Job, Psalmen, Spreuken, Prediker, Hooglied, Wijsheid van Salomo, Wijsheid van Jezus Sirach.
In tegenstelling tot de zojuist beschreven Historische boeken, gaan deze Wijsheidsboeken over het heden.
Profetische boeken
Het vierde en laatste deel van het Oude Testament zijn de zogenoemde Profetische Boeken. Deze gaan over de Grote (en kleine) Profeten, namelijk: Jesaja, Jeremia, Ezechiël en Daniël; en de Twaalf Kleine Profeten. Zoals de naam van deze boeken al doet vermoeden, hebben deze betrekking op de toekomst.
Deuterocanonieke Boeken
Zoals al eerder beschreven wordt de Bijbel volgens de Christelijke traditie in twee delen opgedeeld: Het Oude- en het Nieuwe Testament.
Volgens de Rooms-katholieke traditie kent het Oude Testament in totaal 49 boeken terwijl protestanten maar 39 boeken tellen. Dit komt doordat het Rooms-katholieke geloof ook de zogenaamde ‘deutocanonieke’ boeken in de Bijbel toevoegt. Deuterocanoniek houdt in dat iets in 2e instantie aan de canon word toegevoegd. In normaal Nederlands vertaald betekent dit gewoon dat deze boeken wél bij het Oude Testament horen, maar dat ze niet voor komen in de Hebreeuwse Bijbel (Tenach).
Deze deuterocanonieke boeken zijn naar schatting tussen de 3e en de 1e eeuw voor Chr. ontstaan. De boeken zijn deels Griekse vertalingen van Hebreeuwse of Aramese geschriften en deels oorspronkelijk in het Grieks geschreven.
Lees verder