Begrafenis in verschillende culturen

De dood werd altijd anders voorgesteld. Het hing af van de tijd waarin je leefde en de cultuur maar ook religie heeft veel met de dood te maken. Soms is een begrafenis een heel feest waar gedans wordt, soms is het dan weer een triestig afscheid met alles in het zwart gehuld.

Door de eeuwen heen

In onze cultuur is het gebruikelijk dat iemand in een kist wordt begraven of ze kiezen voor het steeds meer populaire cremeren. De assen worden dan uitgestrooid of in een urne bewaard. Vroeger hadden de armen mensen geen geld om zo'n mooie kist te kopen en moesten ze hun dierbaren in een stuk stof wikkelen. Zelfs al in de prehistorie werden de doden niet aan hun lot over gelaten maar werden ze ook 'mooi' gekleed.

Als je tijdens een zeevaart stierf werd je na een plechtigheid gewoon in de zee gegooid want een rottend lichaam bracht allemaal ziektes met zich mee. De Noormannen of de Vikingen vonden dat het lichaam van de hoofdmannen samen met hun schip in zee moest begraven worden.

Vaak werden spullen uit het dagelijks leven mee gegeven om deze dan in het hiernamaals te gebruiken. Vooral de Egyptenaren zijn bekend om hun grafkamers vol te zetten met persoonlijke spullen en goud. Meer bekend zijn ze omwille van hun mummies. De ingewanden werden verwijderd en ook de hersens werden via de neus er uit gehaald. Daarna werd het lichaam gebalsemd en met zout behandeld. Vervolgens een doekje er over en werden ze in een prachtig versierde kist gelegd. De vrouwen van de farao's werden vaak mee begraven. Gelijkaardig is dit met India waar tijdens een traditionele lijkverbranding de weduwe mee werd verbrand, dit is nu verboden.

Misschien het meest raar waren begrafenissen in de Aziatische culturen. Het lichaam werd gewoon naakt in een bos gelegd en door wilde dieren verscheurd. Op deze manier kon hun ziel bevrijd worden en konden ze iets terug doen voor de natuur die zo belangrijk is in voor hen.

Bij een aantal culturen is het ook belangrijk dat rijke en belangrijke mensen een grote begrafenis krijgen. Veel belang werd hier aangehecht bij de Romeinen want aan de grote van het graf kon je zien hoe welgesteld deze waren. De Romeinen geloofden ook in de geesten van de voorvaderen die ze vereerde aan het altaar in hun huis. In Bali wordt een groot feest gehouden met muziek en dans als iemand gestorven is. Ook hier geldt hoe meer mensen aanwezig zijn hoe belangrijker deze persoon was.

Of de lichamen nu goed bewaard blijven dat hangt natuurlijk af van de manier van begraven maar ook van het klimaat. Lichamen blijven beter bewaard bij ofwel heel droge gebieden ofwel voortdurend natte ondergronden.

Crematie

Op onze begraafplaatsen zie je zo goed als alleen maar sobere graven. Sommige graven zoals die van een beroemdheid zijn dan weer wat fraaier aangekleed. Rijkere families kiezen soms ook voor een imposante grafkelder.

Vroeger werd crematie niet aanvaard in de kerk maar in 1963 heeft de katholieke kerk deze aanvaard. Bij orthodoxe Joden en Moslims is dit wel nog steeds verboden. Sinds de aanvaarding van de kerk is dit dus veel populairder geworden. Ofwel wordt de as bewaard in een urne die je op een kerkhof in een muurnis kan zetten maar sommige mensen hebben ze liever gewoon thuis dichtbij hen staan. Een andere manier is het verstrooien van de as, dit kan ook weer op het kerkhof op een speciale strooiweide maar het merendeel strooit het liever op één van de lievelingsplaatsen van de overledene. Misschien reisde de overledene graag en wordt de as dan in zee gestrooid ofwel misschien op zijn favoriete plaatsje in de tuin.

Verschil en gelijkenis

In iedere cultuur wordt er aandacht aan de begrafenis gespendeerd. In sommige culturen zoals in Noord-Afrika worden vrouwen betaalt om te roepen en te wenen, dit zijn de zogenaamde klaagvrouwen. Zij geloven in een hiernamaals waarbij de dode een beter behandeling zal krijgen.

Op sommige plaatsen zijn begrafenissen helemaal geen trieste bedoeningen met geween en geklaag maar grote feesten. Dit doen ze niet omdat ze blij zijn dat deze persoon dood is maar wel omdat ze blij zijn dat hij naar het hiernamaals kan. Zoals al gezegd worden de lichamen in India verbrandt wat lijkt op onze crematie, vervolgens worden ze in de heilige rivier de Ganges gegooid. In Mexico gaan ze nog eens een laatste keer lekker eten met de gestorvene. Heel de familie komt samen op het graf waarop ze eten en er is zelfs een bord voor de overledene.

Over sommige plaatsen is men niet heel zeker hoe ze begraven werden bijvoorbeeld de bekende Stonehenge in Engeland zouden hunebedden zijn al is er ook een ander verhaald die vertelt dat het voor de astrologie werd gebruikt. Net zoals de dood zijn sommige dingen nog steeds een mysterie.