De honderdvierenveertig getuigen bij de Jehovah's getuigen

De honderdvierenveertigduizend getuigen komen in het bijbelboek Openbaringen voor als de uitverkorenen. De mensheid zoekt al naar het antwoord op deze vraag sinds de honderdvierenveertigduizend getuigen voor het eerst worden genoemd in de Openbaring van Johannes. Verschillende groepen hebben een verschillende visie, zo ook de Jehova's getuigen. Toen hoorde ik het aantal van hen die het zegel droegen: honderdvierenveertigduizend in totaal, afkomstig uit elke stam van Israël. Twaalfduizend uit de stam Juda die het zegel droegen, twaalfduizend uit de stam Ruben, twaalfduizend uit de stam Gad, twaalfduizend uit de stam Aser, twaalfduizend uit de stam Naftali, twaalfduizend uit de stam Manasse, twaalfduizend uit de stam Simeon, twaalfduizend uit de stam Levi, twaalfduizend uit de stam Issachar, twaalfduizend uit de stam Zebulon, twaalfduizend uit de stam Jozef en ten slotte twaalfduizend uit de stam Benjamin die het zegel droegen. (Openbaring 7:4-8)

Honderdvierenveertigduizend getuigen

De honderdvierenveertigduizend getuigen, wie kent ze niet? De mensheid zoekt al naar het antwoord op deze vraag sinds de honderdvierenveertigduizend getuigen voor het eerst worden genoemd in de Openbaring van Johannes. Zij zullen degenen zijn die voor alle andere uit ‘de mensheid vrijgekocht zijn om als de eerste opbrengst te worden aangeboden aan God en aan het lam. Geen leugen komt over hun lippen, er valt niets op hen aan te merken.

Wie bedoeld Johannes?

Veel geleerden – en gewone mensen – hebben zich bezig gehouden met de vraag op wie Johannes doelt als hij deze groep noemt, en of het getal letterlijk moet worden genomen. Een breed gedragen mening is dat het is zoals het er staat; Johannes heeft het over het volk Israël en uit elke stam zullen twaalfduizend vertegenwoordigers – die Jezus als Messias hebben aangenomen - behoren tot de uiteindelijke groep van honderdvierenveertigduizend getuigen.

Russell

Iemand die deze mening echter niet was toegedaan was Charles Taze Russell. Deze Amerikaanse evangelist - met een adventistenachtergrond - leefde in de tweede helft van de 19e eeuw en was gefascineerd door het einde van de wereld. Hij leidde een bijbelstudiegroep en kwam steeds meer tot de ontdekking dat er gaten zaten in de leer van ‘de’ christelijke kerk. Als reactie daarop ontwikkelde Russell een eigen eschatologie. Daarmee trok hij de aandacht tot zich. Veel mensen voelden zich aangesproken door dit nieuwe ‘licht’ en de Jehova-getuigen waren geboren.

Tijdelijke oplossing

Russell werd sterk beïnvloed door de Amerikaanse baptistenpredikant William Miller. Vooral het berekenen van jaartallen om de wederkomst van Christus uit te rekenen werd overgenomen van Miller. Zo kwam hij tot de conclusie dat Christus in 1914 zou terugkomen. Toen dit toch niet gebeurde was er sprake van grote consternatie binnen de Jehova-beweging. Het probleem kon nog tijdelijk worden opgelost door de uiteindelijke houdbaarheidsdatum van de aarde te verplaatsen naar (o.a.) 1918, 1921, 1925 of helemaal veilig naar 1970.

Andere geluiden

Tegelijkertijd werden er andere geluiden gehoord – soms van dezelfde mensen – die andere oplossingen aandroegen voor het uitblijven van de komst van Christus. Een mogelijke oplossing was dat Christus onzichtbaar aanwezig zou, of heel simpel, dat het allemaal niet zoveel uitmaakt.

Drie fasen

De eerste opzet van de wederkomst van Christus zou in drie fasen gepaard gaan. In de eerste fase is Jezus teruggekomen om vanaf dat moment zijn aandacht op de aarde te richten. In de tweede fase is in het eindtijdsplan van de Jehova's getuigen een cruciale rol weggelegd voor de honderdvierenveertigduizend getuigen. In 1918, drieënhalf jaar na het begin van de eerste fase zal Jezus de geestelijke tempel reinigen en de honderdvierenveertigduizend getuigen tot zich nemen. Deze gezalfden zijn degenen die waren gestorven in Christus vanaf uitstorting van de heilige Geest tot aan de genoemde komst van de gemeente. In de derde fase zal Jezus nogmaals komen en dan afrekenen met Satan en zijn trawanten. De getuigen zullen daarbij helpen. Daarna zal het duizendjarig vrederijk beginnen, maar het is voor Jehova’s getuigen niet toegestaan om daarover te speculeren, en in deze zullen wij ons bij hen aansluiten.

Wie behoren tot de uitverkorenen?

Waar we wel over kunnen speculeren is wie tot de honderdvierenveertigduizend getuigen behoren? Zeker een belangrijke vraag, want door het succes van de beweging is dit aantal inmiddels ruim overtroffen. Met andere woorden: er is voor lang niet iedereen plaats in de boot. Daarom moeten er dus criteria worden gesteld. Nu is het een voordeel dat de Jehova’s een nogal exclusivistische kijk hebben op redding, en daardoor vallen alle niet-Jehova’s getuigen – ook christenen want zij hebben immers vriendschap met de wereld gesloten – af. Het tweede criteria zorgt er ook voor dat er een hele grote groep afvalt. Je moet namelijk in 1918 of daarvoor zijn geboren. Dat was namelijk het moment van Jezus onzichtbare komst op aarde. Deze elitegroep staat ook wel bekend onder de naam ‘de kleine kudde’. Van de generatie van 1918 (en daarvoor) zijn inmiddels niet heel veel getuigen meer in leven, maar wie van hen nu sterft zal direct tot het hemelse leven worden bevorderd.

Wedergeboren

De honderdvierenveertigduizend getuigen zullen worden wedergeboren als de geestelijke zonen van God, en zullen samen met Christus over de volken en natiën regeren, maar ook oordelen. Zij zijn de bruid van Christus. De eerste getuigen waren de discipelen en daarna zijn er vele in hun voetsporen getreden, met name Jehova's getuigen uit het begin van de beweging.

Hel

Jehova's getuigen geloven niet dat iemand naar de hel gaat als hij of zij sterft. Sterker nog, ze geloven helemaal niet in de hel in de trant van een grote hitte of eeuwige pijniging. Wanneer de Bijbel de term 'Hades' of 'Sjeool' gebruikt, geloven Jehova's getuigen dat de overledenen vanuit deze figuurlijke plaats een opstanding krijgen. Van een ander deel van de mensheid geloven Jehova's getuigen dat zij geen opstanding krijgt, waarbij aan verstokte kwaaddoeners moet worden gedacht zoals Judas Iskariot. Deze bevinden zich in 'Gehenna' vanuit waar geen opstanding mogelijk is. Gelukkig bevinden zich daar alleen de echt slechte mensen.

Jaartal

Maar wat als iemand nu geen Jehova's getuigen is en ook pas na 1918 is geboren? Dat maakt allemaal niet uit, want voor beide problemen is een oplossing. Gelukkig spreekt de Openbaring van Johannes ook nog over een ‘grote schare’ die gered zal worden. Dit zijn de ‘andere schapen’. Hieronder vallen ook de mensen die wel voor 1918 hebben geleefd, en dat goed hebben gedaan. Diegenen die slecht hebben geleefd zijn al veroordeeld en krijgen geen herkansing. De ‘grote schare’ zal tijdens het duizendjarig rijk blijven leven op aarde en zullen daar moeten tonen dat ze Jehova zijn toegewijd.

Nieuw aarde

De mensen die op de nieuwe aarde leven zullen totaal gelukkig zijn. Een man zal slechts met één vrouw trouwen. Voorlopig zullen zij ook nog kinderen krijgen, maar met het oog op de aardse overbevolking – en dan zouden mensen niet meer gelukkig zijn – is dat alleen in het begin zo. Er moet namelijk ook nog rekening worden gehouden met de mensen die opstaan uit de dood, want die moeten ook een plaats hebben om te leven. Gelukkig is dat naar verhouding niet een hele grote groep, omdat veel mensen inmiddels al veroordeeld zijn, omdat ze niet goed leefden. Wanneer dat uiteindelijk is gebeurd zal ‘de koninklijke Hogepriester de gehele gehoorzame mensheid rein kunnen verklaren’.

Beloning

De beloning van het hemelse paradijs zal pas aan de ‘grote schare’ – tenminste aan diegene die staande blijven in hun trouw aan Jahwe – worden gegeven wanneer alle honderdvierenveertig duizend getuigen hun beloning hebben ontvangen.