Evolutie en geloof: evolutietheorie is een mythe, geen feit
Evolutie en geloof: er is voor de evolutietheorie meer (blind) geloof nodig dan evolutiegelovigen zouden willen toegeven. Een van de grootste misvattingen heden ten dage is de claim dat de evolutietheorie wetenschappelijk bewezen zou zijn en dat evolutie een feit is. Aanhangers van de evolutieleer beweren dat aaneengeschakelde micro-evolutie uiteindelijk macro-evolutie oplevert. Daar zijn echter geen aanwijzingen voor. Toch wordt de evolutietheorie niet algemeen verworpen. Dit komt omdat het een geloofsartikel is van een seculiere religie. De evolutieleer werpt zich op als een alternatief voor de Bijbelse visie op de oorsprong van het leven. Dat is dé reden dat het zoveel aanhangers heeft en het zijn duizenden verslaat. Dat het een uiterst speculatief en onbewijsbaar alternatief is, doet daarbij niet ter zake: het is het enige alternatief. De evolutietheorie is een natuurfilosofisch construct, die zich als wetenschap tracht te vestigen maar wetenschappelijk niet te toetsen is.Evolutie en geloof
- Evolutieleer als religieus leerstuk: evolutieleer is een mythe
- Wat is evolutie?
- Evolutie en geloof: de geloofsnoodzaak van het evolutionisme
- Hoe de evolutiesekte omgaat met andersdenkenden
- Sektarische angsthazen
- Een moedige voorhoede
Evolutieleer als religieus leerstuk: evolutieleer is een mythe
Eén van de grootste misvattingen die tegenwoordig door veel atheïsten en humanisten wordt gepropageerd, is dat de evolutietheorie wetenschappelijk bewezen zou zijn en dat evolutie een feit is. Of zoals Richard Dawkins (1941), het boegbeeld van de Nieuwe Atheïsten, het uitdrukt:"Evolution is a fact. Beyond reasonable doubt, beyond serious doubt, beyond sane, informed, intelligent doubt, beyond doubt evolution is a fact. The evidence for evolution is at least as strong as the evidence for the Holocaust, even allowing for eye witnesses to the Holocaust."[1]
Richard Dawkins / Bron: Matthias Asgeirsson, Wikimedia Commons (CC BY-SA-2.0)Darwin wilde God vervangen door naturalistische processen
Het was niet Charles Darwin die als eerste 'natuurlijke selectie' beschreef, maar hij ontleende zijn ideeën nota bene aan een creationist, Edward Blyth, ofschoon deze de term 'selectie' niet gebruikte en vooral oog had voor de conserverende rol van natuurlijke selectie.[2] Wat Darwin deed was het extrapoleren van dat idee: de verandering in snavels van vinken (op de Galapagos eilanden) is een bewijs voor eencelligen-naar-mens evolutie. En hij deed dat vanuit een vooropgezet atheïstisch denkkader:
"During the nineteenth century Charles Darwin introduced his theory of evolution by natural selection. His goal was to show that life was not the result of divine intervention, but the work of blind naturalistic processes. Darwin claimed to have arrived at this truth by working strictly with the facts apart from any preconceived ideas, and this is exactly how most people today perceive Darwinism. Dissenters have argued that Darwinism is not science, but that Darwin superimposed an atheistic/materialistic worldview on nature, then searched for the facts to support his theory. Darwinians responded that Darwin’s own writings show that he was not an atheist, but always believed in some form of deity. A careful study of Darwin’s writings, especially his posthumously published private notebooks and personal communication, reveals that Darwin was indeed an atheist and his theory of natural selection was formulated to replace a Creator with naturalistic processes."[3]
Sociaal denker en anti-revolutionair politicus en staatsman Abraham Kuyper (1837-1920) wees er reeds op dat Darwins theorie voortkomt uit de principes van de Franse Revolutie, waarin de mens God niet als Soeverein wilde erkennen, maar autonoom wilde zijn. God was in de door Darwin opgestelde theorie niet nodig, want hij had 'door natuurlijke oorzaken de natuur verklaard'.[4]
Evolutie als dogma
Dr. W.J.A. Schouten (1893 - 1971) schreef in zijn boek 'Evolutie', dat in 1935 van de persen rolde, dat zeer veel evolutionisten volmondig erkennen dat er voor de evolutieleer geen stringente bewijzen aangevoerd kunnen worden, maar dat dit voor hen echter geen reden is om deze leer te verwerpen. "Zij aanvaarden haar als een dogma," aldus Schouten. Hij merkte verder op dat wie enigszins bekend is met de literatuur over het evolutievraagstuk de citaten voor het grijpen heeft om de juistheid van deze bewering te staven. Hij haalt daarbij H.H. Newman (1875 - 1957) aan, hoogleraar in de zoölogie te Chicago, en een groot voorstander van de evolutietheorie. Newman verklaart: "Eerlijkheid gebiedt den evolutionist te erkennen dat er geen absoluut bewijs voor de organische evolutie bestaat."[5] Schouten merkte op dat Newman niettemin deze theorie aanvaardt, want aannemen dat de afzonderlijke soorten geschapen zouden zijn wil hij in geen geval, daarvoor heeft hij grote minachting. Newman betoogt in zijn boek dat er geen andere hypothesen zijn die met de evolutietheorie om de voorrang strijden, behalve de ouderwetse en geheel verwerpelijke mening, dat de soorten afzonderlijk geschapen zijn, een opvatting die volgens Newman alleen nog wordt verdedigd door mensen die van niets weten, dogmatici en bevooroordeelden. Schouten merkt op dat veel natuuronderzoekers de evolutietheorie als een dogma beschouwen en doen alsof hiermee het einde van iedere discussie is bereikt. Dat acht hij geheel onjuist, omdat je ook bij een dogma moet kunnen vragen op welke gronden het berust. Er moeten bewijsgronden zijn en de deugdelijkheid moet daarvan onderzocht worden.[6]
Ook tegenwoordig zijn er aanhangers van de evolutietheorie die ruiterlijk erkennen dat er geen stringente bewijzen zijn. De evolutionistische biochemicus Franklin Harold schreef bijvoorbeeld:
"We moeten het, principieel gezien, verwerpen dat intelligent ontwerp een vervanging is voor de interactie tussen toeval en noodzaak; maar we moeten toegeven dat er op dit moment geen gedetailleerde darwinistische verklaringen zijn voor de evolutie van welk biochemisch of cellulair systeem dan ook, slechts een scala speculaties op grond van wensdenken."[7]
Een evolutionist gaat uit van een a priori, want het alternatief is ondenkbaar.
Alle theorieën met betrekking tot de oorsprong der dingen zijn niet waarneembaar, toetsbaar of herhaalbaar. Ernst Mayr, één van de meest invloedrijke evolutionisten in de 20e eeuw, stelt dat evolutionaire biologie een historische wetenschap is waarbij de evolutionist probeert gebeurtenissen en processen te verklaren die reeds plaatsgevonden hebben. Wetten en experimenten zijn ongeschikte technieken voor de uitleg van zulke gebeurtenissen en processen. In plaats daarvan construeert men een historisch verhaal, dat bestaat uit een tentatieve reconstructie van een bepaald scenario dat leidde tot de gebeurtenissen die men tracht te verklaren.[8]
Gebeurtenissen en processen met betrekking tot de oorsprong van het heelal en alles wat bestaat, worden geïnterpreteerd binnen een bepaald kader. De atheïst hanteert veelal een naturalistisch kader, wat ervan uitgaat dat alles te verklaren is uit natuurlijke oorzaken. Bijbels geloof zegt dat God de uiteindelijke oorsprong is van alles wat bestaat. Het ene wereldbeeld sluit God uit als verklaring van alles wat is ontstaan en de ander zegt juist dat God alles heeft doen ontstaan. In feite staan hier twee religieuze stelsels lijnrecht tegenover elkaar. De evolutietheorie is geworteld in oude, paganistische ideeën en is thans onderdeel van een ontstaansmythe dat in een modern, wetenschappelijk jasje is gestoken.[9] Een mythe is een verhaal dat veel mensen kennen en geloven, maar dat niet werkelijk is gebeurd.
De evolutietheorie móet wel waar zijn
De Amerikaanse cultureel antropoloog Clifford Geertz (1926 - 2006) komt met de volgende definitie van religie:
"Religion is a system of symbols which acts to establish powerful, pervasive, and long-lasting moods and motivations in men by formulating conceptions of a general order of existence and clothing these conceptions with such a aura of factuality that the moods and motivations seems uniquely realistic."
Clifford Geertz definieert religie als een set symbolen die een beschrijving en verklaring geven voor de wereld om ons heen. In religieuze symbolen vloeien wereldbeeld en ethos -de manier waarop we de wereld zien en de manier waarop we behoren te leven- samen, zodat ze elkaar versterken. En deze concepties worden door mensen omgeven met een aura van feitelijkheid, waardoor hun gevoelens en motivaties heel realistisch lijken. De evolutietheorie is een deel van een moderne ontstaansmythe (het geeft een verklaring waar de mens vandaan komt), welke door velen kritiekloos als een dogma wordt aanvaard. Het is een geloofsartikel van een seculiere religie of levensbeschouwing, vaak bestaande uit een naturalistisch-atheïstisch wereldbeeld met een daaruit voortvloeiend moreel relativisme. Deze seculiere religie kent weliswaar geen rituelen, maar raakt wel de diepste overtuiging van hoe iemand in het leven staat, hoe hij zijn leven vormgeeft en naar welke waarden hij leeft. De wetenschapsfilosoof Michael Ruse (1940) drukt het als volgt uit:
"Evolution is promoted by its practitioners as more than mere science. Evolution is promulgated as an ideology, a secular religion -- a full-fledged alternative to Christianity, with meaning and morality. I am an ardent evolutionist and an ex-Christian, but I must admit that in this one complaint -- and Mr. Gish [Duane T. Gish (1921 - 2013), Amerikaans biochemicus en creationist] is but one of many to make it -- the literalists are absolutely right. Evolution is a religion. This was true of evolution in the beginning, and it is true of evolution still today."[10]
De evolutieleer tracht de 'dynamiek van het leven' te verklaren zonder daarbij uit te gaan van een Schepper-God. Het is mijns inziens van belang om onderscheid te maken tussen enerzijds een louter wetenschappelijke evolutionistische werkhypothese en anderzijds het dogmatische raamwerk van het naturalisme dat uitgaat van een aantal filosofische vooronderstellingen (welke vaak niet als zodanig gepresenteerd worden), waarbij de evolutietheorie van grote betekenis is. Het werpt zich op als een alternatief voor de Bijbelse visie op de oorsprong van het leven, ofschoon het een uiterst speculatief en onbewijsbaar alternatief is.[11] Doch doordat de evolutietheorie de beste naturalistische theorie is, zal het afwijzen daarvan het geloofsfundament van de naturalist ondermijnen. Omdat er geen andere naturalistische theorie is die de werkelijkheid zo dicht nadert, móet de evolutietheorie wel waar zijn. De evolutietheorie wordt -zoals gezegd- als een dogma aanvaard en maakt een onlosmakelijk onderdeel uit van een (naturalistische) levensbeschouwing, om niet te zeggen een 'religie'. De evolutietheorie fungeert vaak niet als een neutraal stuk theoretische wetenschap, anders was het allang afgeserveerd als wetenschappelijk onhoudbaar (zie onder), maar het is eerst en vooral een krachtig volksverhaal over de oorsprong van de mens met een sterke symbolische kracht. Verhalen over waar de mens vandaan komt en hoe we geëvolueerd zijn, prikkelen onherroepelijk onze verbeelding, vormen ons zelfbeeld en beïnvloeden ons leven. Het is een alternatief voor het godsgeloof en dat is de reden dat thans velen een loflied op de evolutie zingen en haar verdedigen alsof hun leven ervan afhangt.
Wat is evolutie?
Voordat hier misverstanden over ontstaan, is het nodig om nauwkeurig uit te drukken wat ik onder de evolutietheorie versta, want als evolutie simpelweg gedefinieerd wordt als 'verandering', 'adaptatie' of 'natuurlijke variatie' is verdere discussie overbodig. Deze verschijnselen zijn namelijk overal in de levende wereld waar te nemen en zullen door niemand worden betwist. Bij de evolutietheorie gaat het echter om andere processen. De evolutietheorie biedt, zoals door haar aanhangers wordt geformuleerd, een verklaring voor de 'evolutie van het leven' en voor de verscheidenheid aan levensvormen op aarde en gaat uit van de opvatting dat alle levensvormen van een gemeenschappelijke voorouder, het eerste eencellige organisme, afstammen en dat allemaal via natuurlijke processen met natuurlijke selectie als sturende kracht. De evolutietheorie leert dat er een opgaande lijn is van 'lager ontwikkelde' naar 'hoger ontwikkelde' organismen, naar steeds complexere levensvormen. Het is belangrijk om nu het onderscheid tussen micro- en macro-revolutie te introduceren, omdat evolutionisten beide processen vaak op één hoop gooien.Het verschil tussen micro-evolutie en macro-evolutie
Zo zal niemand met enig verstand van zaken over het onderwerp twijfelen aan het optreden van micro-evolutie (veranderingen of variatie binnen het grondtype of grondsoort (genus), waarbij nieuwe ondersoorten kunnen ontstaan), wat wordt veroorzaakt door variatie en selectie van genencombinaties uit de verzameling beschikbare genen. De genen zelf worden meestal niet gemuteerd, dankzij mutatiebescherming.[12] Zo zijn planten en dieren in staat zich aan te passen aan hun omgeving. Bacteriën kunnen resistent worden voor bepaalde antibiotica of in staat zijn om bijvoorbeeld nylon te verteren. Dat micro-evolutie plaatsvindt is onbetwist en kan eenvoudig aangetoond worden. Micro-evolutie is een biologisch verschijnsel dat we kunnen waarnemen, dat experimenteel onderbouwd en theoretisch beschreven kan worden. Micro-evolutie wijst op beperkte wijzigingen in een grondsoort zonder dat daarbij een nieuwe levensvorm wordt gevormd. Deze nieuwe ondersoorten zijn dus door recombinatie ontstaan en representeren allemaal een gedeelte van het DNA uit de oorspronkelijke genenpoel waaruit zij voortkomen. Voeg de (onder)soorten samen en je zult zien hoe de oorspronkelijke soort of het 'oertype' eruitzag. Door selectie kunnen dus hooguit gunstige combinaties van genen overblijven, maar er ontstaan géén nieuwe genen. Selectie betekent vaak dat er genetische verarming optreedt, waardoor een verandering binnen een bepaalde soort een genetische down-hill is, waarbij er binnen de soort een lágere vorm ontstaat.
Deze veranderingen worden kortom onoverkomelijk begrensd door de piketpaaltjes van de grondsoort. Er ontstaan weliswaar nieuwe ondersoorten (noem het van mijn part 'nieuwe soorten', zo kunnen er bijvoorbeeld verschillende soorten meeuwen worden onderscheiden), maar er zijn in het geheel geen aanwijzingen voor het ontstaan van nieuwe levensvormen, voor macro-evolutie dus. De hele evolutietheorie draait namelijk om de extrapolatie van deze waarneembare natuurlijke processen tot grote, innovatieve wijzigingen doordat er nieuwe, niet eerder aanwezige organen, structuren of bouwplantypen zouden zijn ontstaan evenals kwalitatief nieuw genetisch materiaal, wat bij elkaar genomen aanleiding zou geven tot het ontstaan van nieuwe levensvormen. Zelfs de hele fauna op aarde kan teruggevoerd worden tot één enkele voorouder waarvan wij allen afstammen. Het komt er in de evolutietheorie op neer dat na verloop van vele generaties, eenvoudige, eencellige levensvormen zich ontwikkelen tot complexe, meercellige organismen die zich aanpassen aan de veranderende omgeving.[13]
Bait and switch
Wanneer evolutionisten of evolutionaire wetenschappers beweren dat evolutie een feit is (zoals Dawkins), baseren ze zich op een tactiek die in Angelsaksische landen bekend staat als bait and switch.[14] Een evolutionist schreef eens in een discussie: "Het enige verschil tussen zgn. 'micro-' en 'macro'-evolutie is tijd."[15] Met andere woorden: aaneengeschakelde micro-evolutie levert (uiteindelijk) macro-evolutie op. We nemen variatie, mutatie en natuurlijke selectie in de natuur waar. Evolutionisten noemen dit 'evolutie', en daarom beweren ze dat evolutie waar is. Natuurlijke selectie kan echter alleen op basis van de informatie van de genenpool -de oorspronkelijk (geschapen) informatie in de soort- plus enkele defecte genen, veroorzaakt door mutaties.
We zien hoe de omgeving van invloed is op de overleving van deze verschillende organismen. We zien zelfs nieuwe rassen ontstaan als gevolg van deze processen. Deze verschijnselen kun je waarnemen en zijn wetenschappelijk gedocumenteerd. In feite kunnen deze veranderingen en variaties binnen een soort zeer snel optreden; reeds binnen enkele generaties. Een katachtige zal echter altijd een katachtige blijven en een olifantachtige een olifantachtige. Wij nemen nergens waar dat een vis verandert in een kikker of een hagedis in een vogel. Er bestaat geen enkel bewezen en gedocumenteerd voorbeeld voor macro-evolutie. Aaneengeschakelde micro-evolutie levert in geen enkel geval macro-evolutie op, waarbij er nieuwe organen, structuren en functies ontstaan. Het is daarom van belang om goed het onderscheid onder ogen te zien tussen micro- en macro-evolutie:
- micro-evolutie als gevolg van het reguleren van genen of recombinatie en selectie van genvarianten waarbij de lengte van het DNA niet groeit; en
- macro-evolutie, waarbij er sprake is van een opeenstapeling van niet-repareerbare, voordelige, code-uitbreidende, overerfbare mutaties waarbij de lengte van het DNA groeit dankzij het disfunctioneren van de mutatiebescherming.[16]
DNA-herstelmechanisme
Cellen beschikken over verschillende ingebouwde mechanismen om zich te beschermen tegen het effect van mutaties en er bestaat een enorme DNA-reparatie-capaciteit. Dit wordt het 'DNA-herstelmechanisme' genoemd. Niet goed functionerende mutatieprotectie is namelijk de oorzaak van kanker en erfelijke ziekten, die de capaciteit van een organisme tot leven en voortplanting verminderen. Tegenwoordig zijn er meer dan vierduizend ziekten bekend die veroorzaakt zijn door genenmutaties. Bekende voorbeeld zijn het downsyndroom, cystic fibrosis (taaislijmziekte) en sikkelcelanemie. Het is maar goed dat er zoiets bestaat als een DNA-herstelmechanisme waarmee DNA zichzelf gedurende het reproductieproces controleert en corrigeert, aangezien mutaties vrijwel altijd verliesmutaties zijn en zelden of nooit een heuse winstmutatie. Dat wil zeggen dat er eerder iets verloren gaat dan dat er iets nieuws ontstaat. Bovendien stuitten we hier op een opmerkelijke tegenstrijdigheid in de theorie van evolutiegelovigen:
"Als genetische mutatie het mechanisme is dat verandering mogelijk maakt, waarom zou dit proces (dat uiteindelijk evolutie mogelijk maakt) een mechanisme ontwikkelen dat zichzelf kan repareren en daardoor de verandering tegenwerkt of zelfs onmogelijk maakt. Logisch gezien lijkt dat absoluut niet te kloppen."[17/18]
Genetische afwijkingen
Genetische afwijkingen kunnen worden verdeeld in twee soorten: erfelijke en verworven genetische aandoeningen. Erfelijke genetische aandoeningen zijn afwijkingen in de genen of chromosomen die worden geërfd van de ouders. Verworven genetische aandoeningen zijn afwijkingen die pas tijdens het leven ontstaan in de genen of chromosomen, ofwel gedurende de ontwikkeling van het ongeboren kind in de baarmoeder of na de geboorte. Er ontstaat in dat geval schade in het voorheen onbeschadigde genetisch materiaal. Men veronderstelt dat defecten in het herstel van DNA-schade een cruciale rol spelen bij het ontstaan van alle kankertypen.
Maar neem nu erfelijke kanker. In dat geval zit er een mutatie in een belangrijk gen in de eicel of zaadcel, waaruit een persoon ontstaat. Alle cellen in het lichaam ontstaan uit de bevruchte eicel en bevatten om die reden allemaal de mutatie. Bovendien zit de mutatie bij een erfelijke aanleg in het algemeen in een belangrijk DNA-reparatie- of groei-gen. Wanneer dergelijke genen niet goed werken kunnen onvermijdelijke fouten (mismatches) in het DNA, bijvoorbeeld bij de replicatie van DNA, zich sneller opstapelen of heeft een cel een groeivoordeel, waardoor het risico op kanker toeneemt. Kanker is altijd een opeenstapeling van foutjes in de cel. Bij personen die het eerste foutje al van bij het begin in elke lichaamscel hebben meegekregen, zal dit proces vlugger verlopen, zodat zij op jongere leeftijd kanker krijgen. Een persoon heeft bijvoorbeeld een 'fout' gen overgeërfd van één van de 'aangetaste' ouders. Het is bekend dat ouders ieder de helft van hun erfelijk materiaal doorgeven aan ieder van hun kinderen. Stel dat een persoon een foutje in een reperatiegen meekrijgt van vader of moeder. Door de mutatie verricht het gen zijn taak niet naar behoren: DNA-fouten repareren bij normale celdeling. In eerste instantie zal dit worden gecorrigeerd (of gecompenseerd) door het normale gen, dat is geërfd van de niet erfelijk belaste ouder. Doch wanneer na verloop van jaren ook in het gezonde gen onnauwkeurigheden optreden, gaat het vermogen om fouten te herstellen in de cel verloren. De fouten kunnen zich dan opstapelen. Na verloop van tijd kunnen de cellen ontaarden en kan een kwaadaardige tumor ontstaan.
Genetische afwijkingen kunnen worden verdeeld in twee soorten: erfelijke en verworven genetische aandoeningen. Erfelijke genetische aandoeningen zijn afwijkingen in de genen of chromosomen die worden geërfd van de ouders. Verworven genetische aandoeningen zijn afwijkingen die pas tijdens het leven ontstaan in de genen of chromosomen, ofwel gedurende de ontwikkeling van het ongeboren kind in de baarmoeder of na de geboorte. Er ontstaat in dat geval schade in het voorheen onbeschadigde genetisch materiaal. Men veronderstelt dat defecten in het herstel van DNA-schade een cruciale rol spelen bij het ontstaan van alle kankertypen.
Maar neem nu erfelijke kanker. In dat geval zit er een mutatie in een belangrijk gen in de eicel of zaadcel, waaruit een persoon ontstaat. Alle cellen in het lichaam ontstaan uit de bevruchte eicel en bevatten om die reden allemaal de mutatie. Bovendien zit de mutatie bij een erfelijke aanleg in het algemeen in een belangrijk DNA-reparatie- of groei-gen. Wanneer dergelijke genen niet goed werken kunnen onvermijdelijke fouten (mismatches) in het DNA, bijvoorbeeld bij de replicatie van DNA, zich sneller opstapelen of heeft een cel een groeivoordeel, waardoor het risico op kanker toeneemt. Kanker is altijd een opeenstapeling van foutjes in de cel. Bij personen die het eerste foutje al van bij het begin in elke lichaamscel hebben meegekregen, zal dit proces vlugger verlopen, zodat zij op jongere leeftijd kanker krijgen. Een persoon heeft bijvoorbeeld een 'fout' gen overgeërfd van één van de 'aangetaste' ouders. Het is bekend dat ouders ieder de helft van hun erfelijk materiaal doorgeven aan ieder van hun kinderen. Stel dat een persoon een foutje in een reperatiegen meekrijgt van vader of moeder. Door de mutatie verricht het gen zijn taak niet naar behoren: DNA-fouten repareren bij normale celdeling. In eerste instantie zal dit worden gecorrigeerd (of gecompenseerd) door het normale gen, dat is geërfd van de niet erfelijk belaste ouder. Doch wanneer na verloop van jaren ook in het gezonde gen onnauwkeurigheden optreden, gaat het vermogen om fouten te herstellen in de cel verloren. De fouten kunnen zich dan opstapelen. Na verloop van tijd kunnen de cellen ontaarden en kan een kwaadaardige tumor ontstaan.
De vinken van Darwin / Bron: John Gould, Wikimedia Commons (Publiek domein)De vinken van de Galapagoseilanden (die Darwin bezocht tijdens zijn wereldreis) worden vaak als een voorbeeld gegeven voor het ontstaan van nieuwe soorten uit een gemeenschappelijke voorouder en dus voor evolutie. Ieder eiland kent zijn eigen soorten vinken die sterk op elkaar lijken en alleen te onderscheiden zijn aan hun snavels. De snavelvorm was volgens Darwin een aanpassing aan langere perioden van droogte en het rotsige terrein van het eiland waar ze leefden. Daardoor konden alleen vinken met langere snavels overleven. Deze vogels moesten dieper in de harde aarde graven dan de vinken in Engeland om voedsel te krijgen. Darwin kwam tot de conclusie dat de vinken met de korte snavels op de Galapagoseilanden niet konden overleven gezien de barre omstandigheden. Als gevolg van een natuurlijke selectie kon gedurende een aantal generaties alleen maar een populatie van vinken met puntiger snavels blijven bestaan. Men heeft echter bij 'de vinken van Darwin' waargenomen dat de snavel niet door blijft groeien, maar dat er juist het tegenovergestelde gebeurt: gedurende regenachtige perioden waardoor er meer voedsel beschikbaar was, werd de snavel korter en vertoonde hij meer gelijkenis met de snavels van vinken die we in Europa zien.[19]
Natuurlijke selectie is uitsluitend van toepassing op de biologische eigenschappen die reeds bestaan en het kan geen nieuwe eigenschappen toevoegen om zich aan de (veranderende) omgeving aan te passen. Verandering in de snavels van vinken, waarbij de omvang van het DNA niet toeneemt, is dus een schoolvoorbeeld van micro-evolutie en mag niet gebruikt als bewijs voor macro-evolutie. Micro-evolutie ofwel variatie binnen het grondtype of grondsoort (genus) treedt op door mutatie, isolatie, degeneratie en recombinatie van genen, waardoor kleine verschillen optreden. Dit is overal waarneembaar en wordt door niemand betwist.
Fokken
Niet alleen door natuurlijke selectie, maar ook door middel van fokken kunnen bepaalde eigenschappen die opgeslagen liggen in de genen worden geprefereerd boven andere eigenschappen. Hondenfokkers selecteren op het uiterlijk van de hond, wat leidt in dominantie of zelfs exclusiviteit van deze bevoorrechte eigenschappen. De genenpool -dat is het totale genetische materiaal van het ras- is echter kleiner dan dat van 'straathonden'. Een 'straathond' is genetisch gezien rijker dan een rashond.
Bacteriën: evolutie in actie?Niet alleen door natuurlijke selectie, maar ook door middel van fokken kunnen bepaalde eigenschappen die opgeslagen liggen in de genen worden geprefereerd boven andere eigenschappen. Hondenfokkers selecteren op het uiterlijk van de hond, wat leidt in dominantie of zelfs exclusiviteit van deze bevoorrechte eigenschappen. De genenpool -dat is het totale genetische materiaal van het ras- is echter kleiner dan dat van 'straathonden'. Een 'straathond' is genetisch gezien rijker dan een rashond.
Neem nu bacteriën of andere micro-organismen. Deze zijn het meest geschikt om macro-evolutie aan te tonen door experimentele evolutiebiologen vanwege de korte generatietijd. Met gist of bacteriën ben je binnen een mum van tijd duizend generaties verder. De Amerikaanse filosoof Sam Harris (1967) en bekend om zijn kritiek op religie, merkt dan ook op: "Viruses like HIV as well as a wide range of harmful bacteria, can be seen evolving right under our noses".[20] De etholoog, evolutiebioloog en uitgesproken atheïst Richard Dawkins schrijft: "Bacteriën vormen voor de evolutiebioloog een ander onbetaalbaar geschenk".[21] In zeker opzicht hebben Harris en Dawkins gelijk. Bacteriën zijn prachtige voorbeelden waarbij we natuurlijke selectie onder onze neus in actie zien. Onder invloed van een antibioticum passen bacteriën zich aan, ze worden resistent, waardoor ze ongevoelig zijn voor de 'wapens' van het betreffende antibioticum. Dit gebeurt door mutaties in het chromosomaal DNA, welke spontaan ontstaan en die tijdens een antibioticumtherapie kan leiden tot selectie van resistente mutanten. Bovendien gebruiken bacteriën verscheidene methoden om genen uit te wisselen (horizontale genoverdracht). In tegenstelling de mens, kunnen bacteriën DNA uitwisselen. Zo’n natuurlijke genentransfer vindt plaats door (stukken) chromosomaal DNA of plasmiden uit te wisselen. Plasmiden zijn kleine DNA-ringen die buiten de chromosomen liggen en zichzelf kunnen kopiëren.
Escherichia coli (E. coli) bacterie / Bron: Mattosaurus, Wikimedia Commons (Publiek domein)Hoewel de mutante bacteriën goed kunnen overleven in deze omstandigheden, moeten zij een prijs betalen voor de verandering die zij hebben ondergaan. Eiwitten die ongevoelig zijn geworden voor een specifiek antibioticum zijn door de mutatie minder efficiënt in het uitvoeren van hun normale functie, waardoor de gemuteerde bacteriën minder goed functioneren in een omgeving zonder het antibioticum waar ze resistent voor zijn. Het is typerend dat de niet-gemuteerde bacteriën in zulke omstandigheden een streepje voor hebben om aan middelen te komen om te overleven en zich sneller reproduceren dan de mutante vorm. Het is bekend dat vrijwel alle mutaties verliesmutaties zijn en dat er zelden of nooit een echte winstmutatie bij bacteriën (of planten of dieren) zijn aangetoond. Resistentie is op zich gunstig, aangezien de mutante bacterie overleeft. Voor zover genetisch onderzocht, berust het echter op het verlies van het aangrijpingspunt of de factor waar het antibioticum op kan aangrijpen.
Bacteriën kunnen ook resistentie tegen antibiotica ontwikkelen door het verkrijgen van gemuteerd DNA van andere bacteriën. Maar dit is nog steeds niet een voorbeeld van evolutie in actie. Er wordt geen nieuw DNA gegenereerd, hetgeen nodig is voor de evolutie van molecuul tot mens. Het is gewoon verplaatsing van DNA. Dit mechanisme om DNA uit te kunnen wisselen is nodig opdat bacteriën kunnen overleven in extreme of snel veranderende omgevingen, zoals een ziekenhuis. Dr. Georgia Purdom concludeert dan ook:
"The mechanisms of mutation and natural selection aid bacteria populations in becoming resistant to antibiotics. However, mutation and natural selection also result in bacteria with defective proteins that have lost their normal functions. Evolution requires a gain of functional systems for bacteria to evolve into man—functioning arms, eyeballs, and a brain, to name a few. Mutation and natural selection, thought to be the driving forces of evolution, only lead to a loss of functional systems. Therefore, antibiotic resistance of bacteria is not an example of evolution in action but rather variation within a bacterial kind."[22/23]
Variatie kent een grens
Dr. John C. Sanford (1950), jarenlang actief in de plantengenetica, bespreekt in zijn boek 'Genetic entropy and the mystery of the genome', het boek 'The edge of evolution' uit 2007 van Michael Behe (1952), een Amerikaans biochemicus en aanhanger van intelligent design, waaruit blijkt dat micro-organismen zoals hiv en de E. Coli Bacterie geen fundamenteel nieuwe structuren ontwikkelen:
"Theses systems [hiv, de malaria pathogeen en de E. Coli Bacterie] are known to be highly mutable and undergo massive numbers of selection cucles, and are cited as powerful examples of 'evolutionary systems'. Behe shows that while these organisms radpidly adapt to new external conditions, they do not innovate any new internal functions. Even within these 'ideal evolutionary systems', the type of change being documented only represents 'fine-tuning', not true innovation. Although scientists have tracked these model systems though a vast number of reproductive cycles (many more than could occur even through 'deep time' for higher organisms), all the observed changes have been merely 'stop-gap measures'."[24]
Michael Behe / Bron: Campus Photo ? Bryan Matluk, Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)"Because of the difference in mutations rates for viruses, HIV has actually experienced about ten thousand times as many mutations as would a comparable number of malaria cells. The very many copies of HIV in the world would be expected to to contain almost every kind of imaginable mutation. And what has all of that evolution of HIV wrought? Very little. Although new stories rightly emphasize the ability of HIV to quickly develop drug resistance, and although massive publicity makes HIV seem to be an evolutionary powerhouse, on a functional biochemical level the virus has been a complete stick-in-the-mud."[25]
Een geloofsstap
Aanpassing van dier- of plantsoorten is kortom geen bewijs voor (macro-)evolutie. De combinatie van mutatie en/of recombinatie en natuurlijke selectie werkt veelal genetisch verarmend en is derhalve als mechanisme ongeschikt voor de ontzaglijke toename van genetische informatie in het DNA, die moet optreden in geval van macro-evolutie, zeg maar de evolutie 'van eencellige tot mens'. Bovendien vereist (macro-)evolutie dat de mutatieprotectie is uitgeschakeld of disfunctioneert, terwijl een disfunctionerende mutatieprotectie een ernstig selectief nadeel met zich meebrengt aangezien het de oorzaak is van kanker en erfelijke ziekten. Niet bepaald voordelig voor de overlevings- en voortplantingsmogelijkheden van het betreffende organisme. Dr. ir. Wim de Jong (onderzoeker van innovatie en verandering bij INI-Research te Delft) en dr. ir. Hans Degens (universitair hoofddocent in Muscle Cell Physiology aan Manchester Metropolitan University) stellen klip en klaar:
"Het antwoord op de vraag hoe de levende natuur evolueert en zich voortdurend aanpast aan wijzigende omstandigheden, binnen de grenzen van de mutatie protectie, is duidelijk. Het antwoord op de vraag hoe de levende natuur tot stand gekomen is en hoe het DNA van een bacterie kan uitgroeien tot dat van een mens, is echter problematisch, omdat het veronderstelde mechanisme leidt tot ernstig selectief nadeel. Het lijkt er op dat we als wetenschappers nog geen valide, toetsbare, verklaring hebben voor het ontstaan van het DNA en de bescherming ervan tegen mutaties. Buiten de wetenschap echter kan ieder die dat wil blijven volhouden dat een mechanisme dat leidt tot kanker en erfelijke ziekten, het DNA van een bacterie kan laten uitgroeien tot dat van een mens. Een dergelijke bewering is echter een geloof dat – in tegenstelling tot het geloof dat het DNA door een schepper tot stand is gebracht – niet rationeel is maar irrationeel."[26]
Levensvormen beschikken over een genenpool die aanpassing aan wisselende omstandigheden, binnen bepaalde grenzen, mogelijk maakt. Dat is precies wat het scheppingsmodel voorspelt. De herhaalde (wetenschappelijke) observatie is vooralsnog dat er een grens aan de variatie is. Sean McDowell en Jonathan Morrow concluderen dan ook:
"Claiming that HIV or bacterial mutations provide evidence for macroevolution is a leap of faith far beyond the available evidence."[27]
De overtuiging dat macro-evolutie is opgetreden vloeit voort uit een naturalistisch raamwerk, waarbij alles verklaard moet worden in termen van natuurlijke oorzaken. Materie is het enige dat bestaat en er is geen (Schepper) God. Dit is een filosofisch uitgangspunt, dat geen enkele ruimte laat voor het alternatief intelligent design.
Evolutie en geloof: de geloofsnoodzaak van het evolutionisme
Ieder persoon heeft een bepaald mens- en wereldbeeld op basis waarvan hij de belangrijkste vraagstukken van het leven beoordeelt. En ieder denkend mens zoekt in meer of mindere mate naar een verklaring voor de fundamentele vragen van het leven, die allemaal voortkomen uit het thema betreffende de oorsprong van de mens: waar kom ik vandaan, waarom ben ik hier en waar ga ik heen?Geen god en geen meester
De meeste evolutie-gelovigen (fervente aanhangers van de evolutieleer) verwerpen God en zijn daarom meestal humanisten of atheïsten die het naturalisme omarmen. Hoewel humanisme / atheïsme geen religieuze attributen heeft waardoor het lijkt alsof het geen religie is, kan het toch gekwalificeerd worden als een religie. Het is namelijk een geloofssysteem over de aard van God (dat wil zeggen: er is geen God, ofwel Hij is niet relevant), en dus over de aard van de mens. Veel voorvechters en uitgesproken aanhangers van de evolutietheorie worden gedreven door een zeer bewogen filosofische, religieuze opstelling en omarmen de evolutieleer om af te rekenen met het idee van een bovennatuurlijke actor. Wetenschappelijke feiten leggen het af tegen een dogmatische vooringenomenheid en een (vaak diepe) afkeer van het Bijbelse scheppingsverhaal (en de Bijbelgod). De filosofie van de evolutietheorie is gegrondvest in de Verlichting: 'Liberté, Egalité, Fraternité; ni Dieu, ni Maître' (vrijheid, gelijkheid en broederschap; geen god en geen meester).[28]
Het evolutionisme huldigt een geloofsvisie over de opbouw en het ontstaan van de werkelijkheid, waarbij geen plaats is voor het geloof in een Schepper-God. Het evolutionisme gaat ervan uit dat de natuurlijke ontwikkeling autonoom verloopt, onafhankelijk van God. Het evolutionisme is echter geen openbaringsgeloof (zoals het christendom dat is), maar gegrond op het menselijk denken.[29]
De evolutieleer past bij een atheïstisch / humanistisch wereldbeeld
Veel mensen willen nièts weten van het bestaan van God, omdat ze de regisseur van hun eigen leven willen zijn. Ze willen doen wat ze zelf willen zonder een God die hen zal oordelen en hen ter verantwoording roept. Zij kunnen God ook om hele andere redenen hebben afgewezen. Hoe dan ook, ze geloven niet in een persoonlijke God. Ze hebben echter nog steeds behoefte aan een verklaring voor de oorsprong van het universum en het leven op aarde. Niet alleen de (biologische) evolutietheorie, maar het het complete naturalistische model voor onze oorsprong, biedt een verklaring voor het ontstaan en ontwikkeling van het leven zoals we dat om ons heen zien en voor de verscheidenheid aan levensvormen. Dit raamwerk biedt de metafysische basis voor hun humanistische religie, wat zegt dat we slechts het product zijn van tijd en toeval, dat we zelf bepalen wat goed en kwaad is en dat we niet aan een hogere macht verantwoording verschuldigd zijn, hooguit aan anderen. De evolutieleer geeft humanisten en atheïsten een intellectuele legitimatie voor hun geloofssysteem, of zoals Dawkins het uitdrukt: "Darwin made it possible to be an intellectually fulfilled atheist".[30]
Dit is de onderliggende en belangrijkste reden waarom de evolutieleer (nog) niet op de mestvaalt van de wetenschap is beland, want het is een filosofische noodzaak voor veel van zijn aanhangers. Dit verklaart waarom veel mensen zo hardnekkig vasthouden aan de evolutieleer, ondanks de onzinnige claims die gemaakt worden. En het verklaart ook waarom zelfs intellectuele mensen iedere strohalm aangrijpen om de theorie te verdedigen, omdat ze van het alternatief koude rillingen krijgen. Maar er zijn ook heel veel mensen die de evolutieleer gewoon voor waar aannemen, omdat ze dat tijdens hun opleiding geleerd hebben en er verder nooit diep over nagedacht hebben. Bovendien zijn de huidige wetenschappers opgegroeid in een periode dat de westerse samenleving bijna volledig geseculariseerd is, met een gedarwiniseerd wereldbeeld. Ze zijn er daarom vaak op gebrand om alles wat ook maar enigszins riekt naar religie, uit hun werk te houden. Dit geldt ook voor intelligent design, want de idee van ontwerp leidt onvermijdelijk tot de vraag naar een ontwerper. Daar komt bij dat veel mensen 'kuddedieren' zijn, die niet buiten de boot willen vallen doordat ze de evolutietheorie afwijzen. Weer anderen zijn bang dat ze een baan in de (natuur)wetenschap op hun buik kunnen schrijven, als ze geen belijdend evolutionist zijn. Rich Sorensen slaat de spijker op z'n kop als hij schrijft:
"Most people have a very hard time admitting they are wrong about anything, especially something as deep as their core worldview. Those who are wealthy and powerful are even more unwilling to admit mistakes, and typically are also the most arrogant and unwilling to admit that they could ever be wrong. Many museums and academic institutions are bastions of Darwinism, and for them to admit that the theory is bunk would be committing intellectual suicide. Despite the utter bankruptcy of their theory, Darwinists must therefore continually grind their axe, and creationism and intelligent design must be attacked so that students will continue to be inculcated into the desired world view, because if public opinion reaches the tipping point, people will eventually realize that the Darwinian emperor is naked. Darwinism will then be discarded, defenders of the theory like Richard Dawkins will be mocked as educated idiots, and entire intellectual basis of many of the most powerful and wealthy people and institutions in the world will be shaken to the core."[31]
Hoe de evolutiesekte omgaat met andersdenkenden
Hoe er door evolutiegelovigen om wordt gegaan met afwijkende meningen, heeft wel wat weg van een sekte. De leden van de evolutiesekte geloven dat de evolutieleer de enige juiste visie is en ze nemen een uiterst negatief kritische houding aan ten opzichte van andere visies. Als je twijfelt aan de leer dat het proces van genetische variatie (door random mutaties en seksuele recombinatie) en natuurlijke selectie wel de drijvende kracht kan zijn die al het leven op aarde heeft doen ontstaan, dan treedt er bij de aanhangers een mechanisme in werking die ik 'dwingende beïnvloedingstechnieken' noem. Het in twijfel trekken of kritiek hebben op de opvattingen van de evolutiesekte wordt gezien als rebels gedrag en wordt onmiddellijk de kop in gedrukt. (Dreigen met) excommunicatie en het zwartmaken van dissidenten door bijvoorbeeld zijn intellectuele capaciteiten in twijfel te trekken, lijken regelmatig voor te komen binnen de evolutiesekte. Een paar willekeurige en zeer recente voorbeelden.[32]Joris van Rossum
Uit dagblad Trouw van 19 januari 2014: "Een jaar geleden ontstond op de Vrije Universiteit een rel over een promotie waarbij ikzelf [prof. dr. Ronald Meester] als een van de promotoren was opgetreden. Bioloog Joris van Rossum promoveerde aan de faculteit der wijsbegeerte op zijn proefschrift 'On sexual reproduction as a new critique of the theory of natural selection'. Hij had een nieuw, principieel probleem gevonden dat het moeilijk maakte om het bestaan van seksuele voortplanting binnen een darwinistisch evolutionair scenario te begrijpen. De evolutie zelf stelde Van Rossum niet ter discussie. Vier biologen uit Utrecht en Wageningen betwijfelden naar aanleiding daarvan of de VU wel waakte over de kwaliteit van de universiteit, en beklaagden zich over Van Rossums 'ongehoorde' wetenschappelijke conclusies - waarvan ik eigenlijk alleen maar kan zeggen dat die in het proefschrift niet te vinden waren. In columns en commentaren viel me de vijandigheid op."[33]
Thomas Nagel
In hetzelfde artikel schrijft Meester: "In de Verenigde Staten gebeurde iets dergelijks toen de atheïstische filosoof Thomas Nagel in zijn boek 'Mind & Cosmos' beweerde dat de huidige conceptie van het klassieke darwinisme vrijwel zeker onjuist is. Nagel betoogde vooral dat ons bewustzijn en redeneervermogen eenvoudigweg niet passen in het klassieke darwinistische plaatje. De reacties op zijn boek waren niet mis. Nagel, een bekend en gerespecteerd filosoof, heette plotseling 'ooit een grote denker'."[34]
Ned Bowden
Het derde voorbeeld komt uit 2013: "Chemistry professor Ned Bowden of the University of Iowa didn’t expect a hostile backlash from 25 of his colleagues when he wrote an article for the university’s website, Iowa Now, supporting the existence of God. Bowden did not refute the theory of evolution in the article, but merely suggested that much of it actually supports the biblical account of creation. Bowden’s peers, mainly from the biology department, wrote a response lambasting and accusing him of being ill-informed. They said Iowa Now was doing a great disservice to the university by publishing the article. Some of Bowden’s colleagues went as far as calling into question his credentials for teaching a class on Genesis and Evolution. But Bowden said the professors failed to notice that he was not arguing against evolution, only pointing out unresolved holes in the theory."[35]
John Sanford
Uit het voorwoord van 'Genetic Entropy & the Mystery of the Genome' van John Sanford (2008), een voormalig hardcore evolutionist: "Modern Darwinism is built on what I will be calling 'The Primary Axiom'. The Primary Axiom is that man is merely the product of random mutations plus natural selection. Within our society’s academia, the Primary Axiom is universally taught, and almost universally accepted. It is the constantly mouthed mantra, repeated endlessly on every college campus. It is very difficult to find any professor on any college campus who would even consider (or should I say dare) to question the Primary Axiom. Late in my career, I did something which for a Cornell professor would seem unthinkable. I began to question the Primary Axiom. I did this with great fear and trepidation. By doing this, I knew I would be at odds with the most 'sacred cow' of modern academia. Among other things, it might even result in my expulsion from the academic world."[36]
Mark Armitage
Mark Armitage, microscoop-expert aan California State University, werd ontslagen vanwege een publcatie in Acta Histochemica over zacht dinoweefsel in een wenkbrauwhoorn van een triceratops. Uit het weefsel, dat nog niet was gefossiliseerd, maakte Armitage op dat het fossiel niet miljoenen jaren oud kon zijn. Sterker nog, hij argumenteerde dat hij niet ouder dan 100.000 jaar kan zijn. Laat staan 65 miljoen, een ouderdom die doorgaans aan dinosauriërs wordt gegeven. Vier dagen na de publicatie van zijn artikel kreeg Mark te horen dat er een geheime vergadering was waarin besloten werd dat de universiteit waar hij werkte niet langer van zijn diensten gebruik wilde maken. Hij kreeg de bons.[37]
Michael Reiss
Prof. Michael Reiss kwam in 2008 stevig onder vuur te liggen toen hij een positieve uitspraak deed ten aanzien van het serieus nemen van leerlingen met een creationistische achtergrond. Hij verloor daardoor zijn baan als directeur van de onderwijsafdeling van de Royal Society, opgericht in 1660 en het oudste wetenschappelijke genootschap ter wereld.[38/39]
Sektarische angsthazen
En als hooggeleerde evolutiegelovigen het wel over hun hart kunnen verkrijgen pal te staan achter de academische vrijheid en de vrije uitwisseling van ideeën, en andere opvattingen op hun universiteit zoals intelligent design tolereren, dan moet publiekelijk bekendgemaakt worden dat het een afwijkende mening betreft die wat hun betreft geen aanspraak mag maken op het predicaat'wetenschappelijk'. Zo is Michael Behe hoogleraar in de biochemie aan de Lehigh University in Pennsylvania. Het departement waar hij onder valt, heeft het nodig gevonden om de volgende verklaring op de website van de universiteit te plaatsen:
"The department faculty, then, are unequivocal in their support of evolutionary theory, which has its roots in the seminal work of Charles Darwin and has been supported by findings accumulated over 140 years. The sole dissenter from this position, Prof. Michael Behe, is a well-known proponent of 'intelligent design.' While we respect Prof. Behe's right to express his views, they are his alone and are in no way endorsed by the department. It is our collective position that intelligent design has no basis in science, has not been tested experimentally, and should not be regarded as scientific."[40]
Deze evolutiegelovigen voelden de behoefte om aan de hele wereld kenbaar te maken dat op hun departement alleen Behe een afwijkende mening heeft met betrekking tot de evolutieleer. Stel je toch eens voor dat men zou denken dat er meer vrijdenkers met heterodoxe ideeën als Behe op hun universiteit of departement rondlopen. God verhoede het. Het zou hun universiteit in diskrediet brengen om redenen die Rich Sorensen heeft opgenoemd. 'Daarom proclameren wij luidkeels dat iedereen op de faculteit unaniem van mening is dat intelligent design geen wetenschappelijke basis heeft; we zijn allemaal brave evolutiegelovigen die recht zijn in de leer, behalve deze ene geloofsverzaker.'[41] De hogepriesters van de evolutiesekte van de universiteit waar Behe werkzaam is, hebben Behe niet geëxcommuniceerd maar naar mijn mening wel ernstig gediskwalificeerd; zijn goed onderbouwde opvattingen aangaande intelligent design -men leze zijn boeken en artikelen- zouden niet wetenschappelijk zijn. Wat deze evolutiegelovigen echter doen is de zaak omdraaien door evolutie van 'molecuul tot mens' als wetenschap te bestempelen. Iets waar geen enkel bewijs voor is en ook niet eenduidig uit de natuur is af te leiden; het is een mythe welke met een wetenschappelijk sausje is overgoten. Ook is de veelgeprezen (macro-)evolutie nooit experimenteel nagebootst.
De collega's van Behe zouden zich als echte wetenschappers hebben gedragen als ze op hun website -en dus voor het oog van de hele wereld- inhoudelijk de discussie met hem aan waren gegaan. Door zo'n debat op touw te zetten had iedereen kennis kunnen nemen van de argumenten en tegenargumenten van beide kampen, in plaats van met een verklaring te komen waarin ze zich distantiëren van zijn intelligent design denkbeelden en deze als onwetenschappelijk weg te zetten. Geen openbaar debat, maar het afdoen met een verklaring. Ze gedragen zich als een stelletje angsthazen die veilig in hun sektarische holletje blijven.
Een moedige voorhoede
Wetenschappers als John Sanford die ik hiervoor aanhaalde, staan gelukkig niet alleen. In de afgelopen decennia hebben allerlei nieuwe ontdekkingen in vele wetenschappelijke disciplines, zoals de kosmologie, de natuurkunde, de biologie en de kunstmatige intelligentie, ertoe geleid dat wetenschappers vraagtekens zijn gaan zetten bij de centrale leerstelling van het Darwinisme en zijn zij het bewijsmateriaal dat deze leerstelling ondersteunt nauwkeuriger gaan onderzoeken. Steeds meer wetenschappers staan sceptisch ten opzichte van de claims van het Darwinisme en willen daar publiekelijk voor uitkomen. Zij doen dat door publiekelijk de volgende verklaring te ondertekenen:"Wij staan sceptisch ten opzichte van claims dat random mutatie en natuurlijke selectie de complexiteit van het leven kunnen verklaren. Zorgvuldig onderzoek van het bewijsmateriaal voor de Darwinistische theorie moet worden aangemoedigd."[42]
Laat de wetenschap niet langer gekaapt worden door de hogepriesters van de evolutiesekte, die door middel van destructieve en repressieve controletechnieken een ieder die hun dogma's bevraagt de mond willen snoeren. De wetenschap heeft behoefte aan creatieve en innovatieve vrijdenkers die wetenschappelijke waarheidsvinding hoog in het vaandel hebben en geen slaafse horigheid tentoonspreiden ten aanzien van een sektarische gemeenschap welke met pseudowetenschappelijke leringen komt, zoals het evolutiesprookje.
Expelled: No Intelligence Allowed
Ben Stein's 'Expelled: No Intelligence Allowed' is a movie about the freedom of speech suppression to which Intelligent Design proponents are being subjected to by the atheistic American academic dictatorship. Klik hier om de volledige film te bekijken.
NotenBen Stein's 'Expelled: No Intelligence Allowed' is a movie about the freedom of speech suppression to which Intelligent Design proponents are being subjected to by the atheistic American academic dictatorship. Klik hier om de volledige film te bekijken.
[OLIST]Richard Dawkins. The greatest show on earth: the evidence for evolution. Free Press, 2009, p. 8.
Paul G. Humber, M.S. 1997. Natural Selection - A Creationist's Idea. Acts & Facts. 26 (1).
Bill Johnson. Is Darwinism Atheistic? Christian Research Journal, volume29, number2 (2006).
Ab Flipse. Christelijke wetenschap - Nederlandse rooms-katholieken en gereformeerden over de natuurwetenschap, 1880-1940. Ab Flipse & Uitgeverij Verloren, 2014.
H.H. Newman. Evolution, genetics and eugenetics. Chicago, 1925, p. 79.
Dr. W.J.A. Schouten. Evolutie. J.H. Kok N.V., kampen, 1935, pp. 125-126.
Franklin M. Harold. (Prof. Emeritus Biochemistry, Colorado State University) The way of the cell: molecules, organisms and the order of life, Oxford University Press, New York, 2001, p. 205.
Ernst Mayr. Darwin’s Influence on Modern Thought. Scientific American, July 2000.
Paul James-Griffiths. Evolution: an ancient pagan idea, http://creation.com/evolution-ancient-pagan-idea
www.huffingtonpost.com/michael-ruse/is-darwinism-a-religion_b_904828.html
Dr. Michael Green. Reality - Het begin van een antwoord. Evangelische Omroep, zj., p. 72.
En dat is maar goed ook. De Jong en Degens hebben een simulatieprogramma opgesteld met digitale 'damoebes', dat zijn computerprogrammaatjes die kunnen optellen, aftrekken, vermenigvuldigen of delen, waarin onbeperkte variatie mogelijk is. En wat blijkt: onbeperkte mogelijkheden tot variatie (waarbij dus geen mutatiebescherming aanwezig is zoals die in de natuur en computerprogramma's veelvuldig voorkomt) leidde tot dysfunctionele damoebes. Dit toont aan dat onbeperkte mutaties niet tot verbetering van functie leiden, maar degeneratie. (De Jong W, Degens H. The evolutionary dynamics of dynamic and nucleotide codes: a mutation protection perspective. The Open Evolution Journal 5:1-4, 2011.)
Als er al zoiets bestaat als 'eenvoudige levensvorm'. De meest eenvoudige levensvormen bevatten verbazingwekkende gespecificeerde complexiteit.
Bait-and-switch is een vorm van oplichting die in de detailhandel voorkomt, maar ook gebruikt wordt in andere contexten. Eerst wordt de klant gelokt door reclame waarin bepaalde producten tegen een lage prijs worden aangeboden, maar wanneer klanten de winkel bezoeken, ontdekken ze dat de geadverteerde goederen niet beschikbaar zijn. Verkopers zullen de klanten een alternatief, maar hoger geprijsd artikel aanbieden ('switching'). Je kunt deze tactiek die door veel evolutionisten wordt toegepast ook 'equivocation' noemen. De Engelstalige Wikipedia komt met de volgende omschrijving van dit begrip: "Equivocation is classified as an informal logical fallacy. It is the misleading use of a term with more than one meaning or sense (by glossing over which meaning is intended at a particular time)." (http://en.wikipedia.org/wiki/Equivocation)
www.habakuk.nu/opinies/item/3901-mens-en-dier-verschillen-fundamenteel
Wim de Jong en Hans Degens. Schepping en evolutie: de wetenschappelijke stand van zaken. www.evoskepsis.nl
Rob van de Weghe. Gefundeerd geloof - Zinnige argumenten om christen te zijn. Uitgeverij Medema, 2008, p. 89.
Een nieuwsbericht d.d. 18 juni 2015 van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) meldde dat een recent ontdekte manier om DNA-schade te herstellen voor kleine veranderingen zorgt in het erfelijk materiaal. Hiermee is deze vorm van DNA-herstel de motor achter evolutie, zo stellen LUMC-onderzoekers in Nature Communications. Het erfelijk materiaal van cellen raakt regelmatig beschadigd. Vaak is dat een breuk, die de cel vervolgens probeert te repareren. Dat kan op verschillende manieren, vertelt prof. Marcel Tijsterman van de afdeling Humane Genetica. "De belangrijkste drie zijn niet-homologe end joining, homologe recombinatie en alternatieve end joining", somt hij op. "Die laatste methode hebben we vorig jaar beschreven. Nu laten we zien dat deze manier van DNA-reparatie een belangrijke drijvende kracht achter de evolutie is." Via alternatieve end joining kopieert het enzym polymerase theta een klein stukje van het DNA aan het breukuiteinde om de twee helften weer aan elkaar vast te kunnen plakken. "De uiteindes groeien als het ware aan elkaar." Door deze methode krijg je wel mutaties. "Er blijft door het stukje herhaalde code een herkenbaar litteken in het erfelijk materiaal achter. Je kunt dus achteraf zien dat dit mechanisme is opgetreden", aldus Tijsterman. Robin van Schendel, onderzoeker op de afdeling Humane Genetica en eerste auteur van het artikel, toonde aan dat deze vorm van DNA-breukherstel een bron van genetische variatie is bij de worm C. elegans. (LUMC. Herstel van DNA-breuken stimuleert evolutie. 18 juni 2015.) Ook hier zien we het verschijnsel bait-and-switch optreden. Het betreffende artikel had de titel 'Herstel van DNA-breuken stimuleert variatie' moeten krijgen. Er is geen sprake van (opwaartse) evolutie (i.c. van code-uitbreidende, overerfbare mutaties waarbij de lengte van het DNA groeit – zie de definitie van macro-evolutie) en dat wordt wel gesuggereerd door Tijsterman: "Als je een perfect stabiel genoom hebt, krijg je geen kanker. Maar dan waren wij er ook niet, want zonder veranderingen heb je ook geen evolutie. Alternatieve end joining lijkt een belangrijke motor achter deze evolutie. En mogelijkerwijs dus ook achter kanker." Variatie speelt zich echter altijd af binnen de vastomlijnde grenzen van de grondsoort, en is onmiskenbaar terug te voeren op genetisch verval – de bestaande erfelijke informatie wordt aangetast of gerecombineerd. In dit geval is er sprake van aantasting; er is immers een herkenbaar litteken in het erfelijk materiaal opgetreden.
Rob van de Weghe. Gefundeerd geloof. pp. 86-87.
Sam Harris. Letter to a christian nation. Vintage Books USA, 2008, p.76.
Richard Dawkins. Het grootste spektakel ter wereld: bewijs voor evolutie. Nieuw Amsterdam Uitgevers, tweede druk december 2009, p. 111. (Nederlandse vertaling van: 'The greatest show on earth: the evidence for evolution'.)
Dr. Georgia Purdom. Antibiotic Resistance of Bacteria: An Example of Evolution in Action? http://www.answersingenesis.org/articles/am/v2/n3/antibiotic-resistance-of-bacteria
Of zoals Hans Degens het uitdrukt: "Mutaties zouden zich sneller moeten verspreiden in een asexueel voortplantend dan een sexueel voortplantend organisme, doordat de mutatie in sexueel voortplantende organismen door de recombinatie meestal wordt geneutraliseerd. Toch zien we zelfs in asexueel voortplantende organismen met een korte generatieduur, waar we in korte tijd miljoenen organismen kunnen kweken, nooit een bacterie in een meercellig organisme veranderen." (Hans Degens. Selectie voor perfectie of perfect door intellect? 24-09-2013, www.geloofenwetenschap.nl)
Dr. John C. Sanford. Genetic entropy and the mystery of the genome. FMS Publications, 2008, 3e editie, p. 141.
Michael J. Behe, The Edge of Evolution – The Search for the Limits of Darwinism, Free Press, 2007, p. 155.
Wim de Jong en Hans Degens. Schepping en evolutie: de wetenschappelijke stand van zaken. www.evoskepsis.nl
Sean McDowell en Jonathan Morrow. Is God just a human invention? And seventeen other questions raised by the New Atheists. Kregel Publications, 2010, p. 62.
Dr. R. Seldenrijk. Langs natuurwetenschap en evolutie-theorie - Een bijbels-historische ontdekkingstocht. Den Hertog, Houten, 1988, p.197.
Ibid, p. 26.
Richard Dawkins. The Blind Watchmaker. New York Norton, 1986, p. 6.
Rich Sorensen. The Darwinian Emperor is Naked. www.richardsorensen.com/index.php/the-darwinian-emperor-is-naked
Zie ook: Bergman, Jerry, 2008, Slaughter of the Dissidents. Volume I. The Shocking Truth About Killing The Carreers of Darwin Doubters (Southworth: Leifcutter Press). Bergman, Jerry, 2016, Silencing the Darwin Sceptics, The War against theists. Volume II of the Slaughter of the Dissidents series (SouthWorth: Leifcutter Press). Leisola, Matti, 2017, Evolution Kritik unerwünscht! Erfahrungen eines Wissenschaftlers (Holzgerlingen: SCM Hänssler). https://logos.nl/evoke-weer-initiatief-om-evolutietheorie-promoten-schepping-deur/.
Ronald Meester. Die arrogante wetenschap. Trouw, 19-01-2014
Ibid.
Julie Borg. Iowa prof: Denying holes in evolution makes science appear arrogant. 3 oktober 2013, www.worldmag.com/2013/10/iowa_prof_denying_holes_in_evolution_makes_science_appear_arrogant
Dr. John C. Sanford. Genetic entropy and the mystery of the genome. p vi.
Heugten, G.J.H.A. van, 2014, Zacht dinoweefsel komt vaker voor! Mark Armitage checkt onderzoek Mary Schweitzer uit 2005, Weet 30: 22-24.
Digibron. Creationisme kost Britse wetenschapper de kop. http://www.digibron.nl/search/detail/012dbead33df740ad234cd16/creationisme-kost-britse-wetenschapper-de-kop/0 (ingezien op 8-2-2017)
Voor meer verhalen zie ook het boek van dr. Jerry Bergman: Bergman, J.R., 2008, Slaughter of the Dissidents. Volume I. The Shocking Truth About Killing The Careers Of Darwin Doubters (Southworth: Leafcutter Press).
Department of Biological Sciences, Lehigh University. 'Department Position on Evolution and 'Intelligent Design'. www.lehigh.edu/bio/news/evolution.htm De volledige verklaring -Department Position on Evolution and 'Intelligent Design'- luidt als volgt: "The faculty in the Department of Biological Sciences is committed to the highest standards of scientific integrity and academic function. This commitment carries with it unwavering support for academic freedom and the free exchange of ideas. It also demands the utmost respect for the scientific method, integrity in the conduct of research, and recognition that the validity of any scientific model comes only as a result of rational hypothesis testing, sound experimentation, and findings that can be replicated by others. The department faculty, then, are unequivocal in their support of evolutionary theory, which has its roots in the seminal work of Charles Darwin and has been supported by findings accumulated over 140 years. The sole dissenter from this position, Prof. Michael Behe, is a well-known proponent of "intelligent design." While we respect Prof. Behe's right to express his views, they are his alone and are in no way endorsed by the department. It is our collective position that intelligent design has no basis in science, has not been tested experimentally, and should not be regarded as scientific." Deze verklaring is zonder precedent. Arnie Berg schrijft hierover: "Michael behe's own university has taken the unprecedented step of releasing a position statement on evolution and 'Intelligent Design', and its relationship with Behe." (Arnie Berg. A reasonable God: Ordinary action in a supernatural world. Hytec Press, 2011, p. 101.)
Voor een vrij actueel en geannoteerd overzicht van alle peer-reviewed en peer-edited wetenschappelijke publicaties die de theorie van intelligent design ondersteunen, zie: www.discovery.org/id/peer-review
"We are skeptical of claims for the ability of random mutation and natural selection to account for the complexity of life. Careful examination of the evidence for Darwinian theory should be encouraged." www.discovery.org/scripts/viewDB/filesDB-download.php?command=download&id=660[/OLIST]
