Je voelt je eenzaam: hoe los je eenzaamheid op?
Je voelt je eenzaam. Maar hoe los je die eenzaamheid op? Want eenzaamheid maakt mensen somber. Eenzaamheid is naar en vervelend en maakt dat je alleen voelt staan in deze wereld. Maar aan eenzaamheid is wel wat te doen. Ga bijvoorbeeld eens een nachtje in een hotel en ga eens aan de bar zitten. Of ga vrijwilligerswerk doen.
Ingrijpende veranderingen
Eenzaamheid ontstaat vaak na een verandering in je leven. Een scheiding, het overlijden van een partner of een kind, een verhuizing naar een deel van een land waar je niemand kent. Of nadat je ziek bent geworden, je baan hebt verloren of je opeens niet veel geld meer hebt. Overigens zijn sommige mensen ook eenzaam als ze wel omringd zijn door mensen. Ze voelen zich alleen niet op hun plek bij die mensen, voelen niet een intieme band met ze waardoor ze van alles met ze kunnen delen. Met niet iedereen kun je overigens je intiemste zaken delen, dat zijn altijd maar een paar mensen. Wie 2 goede vrienden heeft met wie dat kan, is een rijk mens. Maar als een van die beide wegvalt, dan ligt de eenzaamheid soms wel op de loer.
Werk aan eenzaamheid
Is de eenzaamheid zo groot dat iemand er echt ongelukkig van wordt, dan is er werk aan de winkel. Het punt is namelijk dat er op deze hele grote wereld altijd andere mensen zijn waar je wel weer een connectie mee aan kunt gaan, die het leven weer waardevoller maken. En die mensen kunnen op dit moment ook eenzaam zijn. Als die beide zielen samenkomen, kan daar iets prachtigs uit komen.
Wat kun je doen tegen eenzaamheid?
Natuurlijk is ieder mens anders en heeft ook ieder mens andere behoeften in het contact met anderen. Het is belangrijk om eerst uit te zoeken wat je zoekt om die eenzaamheid op te kunnen lossen.
- Zoek je een vriend of een vriendin waar je zo nu en dan mee kunt praten?
- Zoek je iemand waar je mee uit wilt gaan?
- Zoek je iemand waar je mee op vakantie kunt gaan?
- Of iemand waar je samen mee wilt eten?
- Of iemand met wie je kunt praten over verlies bijvoorbeeld, een soort lotgenoot.
Kijk waar je mensen kunt ontmoeten die je eenzaamheid kunnen verminderen
Inventariseer dan eens waar je die persoon zou kunnen vinden.
- Is dat in je buurt?
- In je dorp of stad?
- Zijn er clubs of verenigingen waar je je bij aan kunt sluiten zodat je die mensen ontmoet?
- Kun je een singlesreis boeken zodat je daar gelijkgestemden tegen kunt komen en tegelijkertijd vakantie kunt vieren?
- Is er in je buurt een ziekenhuis of andere instelling waar je allerlei mensen kunt ontmoeten als je daar vrijwilligerswerk doet?
- Kun je vrijwillig werken bij een club die evenementen organiseert voor je dorp of stad?
Maak een plan
Weet je wat je wilt en waar je die mensen zou kunnen ontmoeten, zet dan de eerste stap en benader die mensen of die organisaties en vraag je of wat kunt betekenen. Of schrijf je in voor een cursus voor een interessegebied waarvan je weet dat je met gelijkgestemden zult zijn. Soms zijn dat overigens best heel grote stappen. Want als je je al eenzaam voelt, heb je je vaak ook al wat afgesloten van de buitenwereld. Of je bent misschien zelfs wat afgezonderd van die buitenwereld en zit al een beetje in een isolement. Probeer het toch. Misschien is dat moeilijk, maar probeer het dan per keer. Zet eerst die eerste stap, zelfs als u met knikkende knieën en angstzweet in je handen naar zo’n cursus, vereniging of een instelling gaat. Als je die eerste keer alleen maar een gezellig praatje maakt met iemand, dan is dat wellicht voldoende om de volgende keer weer te gaan. Wie een cursus volgt met mensen die in hetzelfde zijn geïnteresseerd kan na een paar keer misschien vragen of er mensen zijn die naderhand nog wat willen gaan drinken. Als er een leuk contact ontstaat, kun je op een gegeven moment vragen of diegene een keer buiten de cursus wat wil afspreken. Op die manier bouw je weer contacten op. Wees niet direct al te gulzig overigens. Mensen die heel desperaat overkomen worden door anderen vaak als een belasting gezien. Probeer niet te veel te hangen aan mensen, laat het contact op een natuurlijke manier ontwikkelen.
Neem eens een hotelkamer en ga gewoon aan de bar zitten
Wie op een doordeweekse dag gewoon genoeg heeft van het alleen zijn of de eenzaamheid kan ook gewoon eens een hotelkamer boeken in een hotel. Neem niet het duurste hotel, maar gewoon eentje waar iedereen komt omdat het betaalbaar is. Neem altijd een boek of een krant mee. Blijf vervolgens niet de hele avond op je kamer zitten, maar ga gewoon eens aan de bar zitten. Neem je boek of krant mee om je niet naar te voelen, maar open het gesprek met mensen om je heen als je merkt dat zij dat wel op prijs stellen. Neem een drankje, biedt een ander ook een drankje aan en praat gewoon over wat er op komt. Dat kan werk zijn, vrije tijd of wat er momenteel speelt. Aan een hotelbar komt er altijd wel iets ter tafel. Vaak is er ook wel een leuke barkeeper of barkeepster die wel een praatje wil maken. En niet zelden vinden daar ontmoetingen plaats die tot een tweede contact leiden. Is dat niet het geval dan is dat ook niet erg. Geniet dan gewoon even van het intermenselijke contact van dat moment en houd dat vast. Merk dat zo’n ene avond je opeens weer zelfvertrouwen kan geven, maar ook gewoon een goed gevoel. En nee, je hoeft niet iemand mee te nemen naar de kamer om dat gevoel te krijgen. Daarmee wordt eenzaamheid namelijk vaak niet opgelost, maar het wordt er vaak juist groter door. Bouw met zulke acties (je kunt ook gewoon op een doordeweekse dag ergens een kopje koffie gaan drinken en dan aan een lange tafel gaan zitten) je zelfvertrouwen weer op en merk dat je je na zoiets vaak weer goed voelt.
Reacties
Zoniemand, 14-07-2015
Hoi,
Op dit moment voel ik mij ook erg eenzaam. Is het raar dat ik mij vaak niet alleen voel maar nu zeker omdat ik voor grote keuzes sta voel ik mij gek genoeg eenzamer dan daarvoor. Ik heb geen familie (ja dat kan echt) overleden, en deels fam ligt uit elkaar. Geen echte goede vrienden op dit moment en al jaren geen relatie (maar dat mis ik totaal niet) In groepen voel ik mij vaak nog eenzamer dan als ik alleen ben. Vandaar ik dan liever ook niet in een groep functioneer. Voel mij vaak ook onbegrepen en heb zelden echt een klik met iemand en als het dan wel zo is dan is het van korte duur (mannen zitten in een relatie en vriendin wordt jaloers) Of persoon haakt af. Kennissen heb ik op dit moment ook niet ik had een kennis maar helaas bleek deze persoon hele andere bedoelingen met mij te hebben. Door de loop van de jaren heen ben ik het vertrouwen in de mens kwijt geraakt en nu vooral kom ik veel mensen tegen die mij flink in maling hebben genomen en ontzettend hebben verraden. Op dit moment speelt er iets tussen mij een een zorgverlener en dat is op zijn zachts gezegd heel erg. Een zorgverlener moet je toch kunnen vertrouwen? Deze persoon heeft de genade klap gegeven en ben het vertrouwen kwijt. Een leven zonder vertrouwen in mensen hebben is bijna niet te leven maar ik moet door en ga door. Wel zoek ik een weg hoe ik toch nog contacten kan aangaan maar het niet meer zo dichtbij laat komen. Ik zoek meer kennissen en die kunnen ook zo weer verdwijnen. Contacten heeft ieder mens nodig maar voor mij is en blijft het voor altijd tot een zekere hoogte en daar begin ik toch vrede mee te krijgen. Soms is het vertrouwen te echt geschaad. Maar er valt mee te leven om alleen maar kennissen om je heen te hebben. Mijn kind is wel mijn alles.
Reactie infoteur, 20-08-2016
Fijn dat je een kind hebt waar je wel liefde en verbondenheid mee voelt. En ja in sommige perioden van je leven kun je je absoluut totaal verloren en verlaten voelen. Dat een hulpverlener je zo schaadt is vreselijk. Ik hoop dat je daar wel iets mee doet, want dat is totaal ontoelaatbaar. Verder hoop ik toch op mooie contacten, want vertrouw me, ze zijn er wel: mensen die je kunt vertrouwen.
Belaen Martine, 01-12-2014
Hallo, ik 58 jaar en mijn man is een jaar geleden gestorven en wij waren echt maatje van elkaar, vrienden hadden we wel maar niet dat je kon zeggen dat zijn nu ons beste vrienden. Mijn man was wel van velen heel graag gezien, hij was dan ook heel sociaal.
Ik probeer dat ook te zijn maar nu voel ik me heel eenzaam. Ik draag immers nog een groot verdriet met me mee. Mijn zoon is ook gestorven 18 jaar geleden. Dat maakt het verlies van mijn man nog extra zwaar. En ik heb geen zussen of broers, alleen nog mijn oude moeder dus ben ik zo goed of alleen in mijn wereld. De vrienden die we dan al hadden zijn nu ook weg gebleven. En nu heb ik niemand meer om eens te babbelen of eens in het weekend ergens naar toe te gaan. Ik probeer wel zelf contact te houden met de vrienden die we hadden die wimpelen me af met, dat ze geen tijd hebben. En ik voel dat wel goed aan dat ze liever niet met me moeten praten. Dat gaat niet meer om met koppels nog bevriend te zijn ook. Ik zou graag toffe vrouwen leren kennen die ook alleen zijn, om in het weekend eens iets samen te kunnen doen. Zoals wandelen, want ik heb een hondje en dat doe ik wel graag samen wandelen in bos of aan zee en eens een koffie te gaan drinken. Ook ga ik graag op reis naar een warm land om van de zon te genieten en mooie locatie te bezichtigen. Maar hoe kom ik in contact met mijn lotgenoten?
Reactie infoteur, 20-12-2014
Probeer het eens op internet. Daar zijn vaak wel allerlei clubs die er voor zorgen dat mensen samen dingen kunnen ondernemen. Ook een goede manier is om samen een hobby te doen. Misschien is er iets dat u leuk vindt en dat u in groepsverband zou kunnen doen. Of u zou een oproepje kunnen plaatsen in een plaatselijk blad of ergens ophangen in de supermarkt. Er zijn veel meer mensen die zich eenzaam voelen en misschien zijn zij wel direct enthousiast als zij uw oproep lezen.