Vampirisme kan worden doorgegeven

Voornaamste reden waarom vampiers zoveel angst en ontzetting veroorzaken is zowel het hen toegedichte vermogen om hun slachtoffers te besmetten 'met een niet te lessen dorst naar bloed', als het gerucht dat ieder slachtoffer van een vampier na zijn of haar natuurlijke dood zelf als vampier terugkomt.

De werkwijze

Volgens sommige tradities worden alleen die mensen vampier, die aan bloedverlies sterven nadat zij herhaaldelijk door een vampier zijn aangevallen. Andere verhalen duiden erop dat een of twee aanvallen van een vampier al genoeg zijn. In deze versie komt ieder slachtoffer van een vampier na diens natuurlijke dood zelf als vampier terug. Daarbij hypnotiseert de vampier zijn slachtoffers voorafgaand aan zijn maaltijd, waardoor niemand zich iets van de gruwelijke ervaring kan herinneren. Wel klagen de slachtoffers over een verstoorde nachtrust en een vreemd lusteloos gevoel. Op deze manier kan de vampier veilig nacht na nacht naar hetzelfde slachtoffer teruggaan, totdat deze steeds zwaarder onder het bloedverlies gaat lijden en ten slotte sterft.

Steeds nieuwe vampiers

In 1730 werd gerapporteerd aan het ministerie van oorlog in Wenen dat een vampier zorgt voor steeds nieuwe vampiers. Dat gebeurde ook met Arnold Paole. Nadat deze Hongaarse soldaat om het leven kwam doordat hij onder een wagen viel, ging het verhaal dat hij na 30 dagen uit de dood was teruggekeerd. Arnold werd verantwoordelijk gehouden voor de dood van vier mensen. Deze vier stierven door verzwakking ten gevolge van bloedverlies en dat 'op een manier zoals aan vampiers wordt toegeschreven'. Desgevraagd herinnerden vrienden zich dat Arnold ooit had verteld door een vampier te zijn aangevallen. Hij dacht dat hij zichzelf had weten te vrijwaren van besmetting 'door aarde uit het graf van de vampier te eten en zichzelf met diens bloed in te smeren'. Het was Arnold klaarblijkelijk niet gelukt het kwaad van zich af te schudden, want bij opgraving van zijn lichaam toonde het alle tekenen van een vampier: zijn haar, nagels en baard waren gegroeid. Hij had een blos op zijn wangen en het bloed stroomde door zijn aderen. De burgemeester die bij de opgraving aanwezig was, gaf bevel om het hart van Arnold te doorboren en daarbij gaf deze vampier de bekende schreeuw. Daarna werd zijn lijk verbrand. De vier slachtoffers van Arnold kregen dezelfde behandeling om te voorkomen dat zij ook als vampier zouden gaan optreden.

Nieuwe golf van vampirisme

De voorzorgsmaatregelen die men had getroffen rond Arnold Paole waren echter niet afdoende. In dezelfde streek brak 5 jaar later opnieuw vampirisme uit. Daarbij stierven 17 mensen. Een vrouw vertelde dat haar 9 weken eerder gestorven zoon had geprobeerd om haar in haar slaap te wurgen. Drie dagen later was deze moeder dood.

Hernieuwd onderzoek

De burgemeester liet opnieuw een onderzoek instellen en kwam tot de conclusie dat Arnold Paole niet alleen mensen, maar ook dieren had aangevallen. Wanneer men vlees van deze aangevallen dieren at, leidde dat tot een opnieuw optreden van vampiers. Alle veronderstelde nieuwe vampiers werden opgegraven, doorpriemd, onthoofd, verbrand en hun as werd in de rivier gegooid. Dit bleek tot resultaat te leiden: de terreur was voorbij.

De kerk en het vampirisme

Geregeld vroegen plaatselijke bisschoppen de paus om raad over het vampierprobleem. Ze kregen echter weinig gehoor. De kerk ging ervan uit dat er sprake was van dwalingen. Toch heeft het Vaticaan ooit voorzichtig aangeraden, dat verdachte lijken opgegraven en verbrand moesten worden.

Dom Calmet

Een van de weinige kerkelijke gezagdragers die zijn twijfel opzij schoof was Dom Calmet. Hij toonde echter ook een zeldzame vorm van medelijden met vampiers. Vooral kwam hij op voor de onschuldige slachtoffers, die ten onrechte van vampirisme werden verdacht. Deze slachtoffers werden gedood door onthoofding, doorboring of verbranding en dat was een groot onrecht. Dom Calmet stelde dat het vermoeden dat zij terugkeerden om levenden te vervolgen en te vernietigen nooit voldoende bewezen werd om een dergelijke onmenselijke behandeling te rechtvaardigen. Er was helemaal geen vaststaand bewijs gevonden voor wat er van deze verschijningen werd verteld en het leed dat deze vermeende vampiers zouden hebben veroorzaakt, zo betoogde Dom Calmet. Wel kwam hij wijselijk tot de conclusie dat 'dit een geheimzinnig en moeilijk probleem is, waarvan hij de oplossing aan bekwamere lieden overliet'.

Opmerking
Dom Calmet gebruikte terecht het woord 'geheimzinnig' . Geheimzinnigheid zal dan ook de voornaamste reden zijn, dat het vampierverhaal altijd zal blijven boeien.