Pedofilie rechtvaardig?

Kan pedofilie louter als niet rechtvaardig worden beschouwd? Ontdek in dit artikel het perspectief van de pedofiel.

De jeugd van de pedofiel

Uit verschillende onderzoeken blijkt dat de meeste pedofielen een ongelukkige jeugd hebben gehad met een tekort aan liefde. Zo stelt Bancroft dat pedofielen vaak een slechte relatie hebben gehad met de moeder en een angstige relatie met de vader. Katz & Mazus voegden hieraan de verstoorde familie achtergronden toe die de pedofielen hadden, het hebben van gebroken gezinnen, het opgevoed worden door inadequate ouders en ouders die het kind negeerden. Deze ongelukkige kindertijd wordt ook door Bancroft aangetoond.

Greenberg zei dat er niet alleen sprake was van een tekort aan liefde, maar dat de jeugd van de pedofiel veelal werd gekenmerkt door psychisch misbruik en afwijzing door de ouders. De moeder van de pedofiel werd als een erg streng persoon gezien die niet inging op de behoeften van het kind Zo kon de moeder het kind vernederd hebben door hem te observeren in bad en tegen hem te zeggen: “Je hebt zo’n klein piemeltje, je zal nooit een volwassen man worden”. Hierdoor ervaart de pedofiel elke nieuwe volwassene als een herhaling van deze kindertijd. Volwassenen worden door de pedofiel gezien als kritisch en afwijzend. Verder blijft de pedofiel zichzelf zien als een inadequaat en teleurstellende persoon en ziet zichzelf in de vernederende rol van het ongeliefde kind. Het gevolg hiervan is dat beginnende relaties in de volwassenheid seksuele angst, afwijzing en de angst om iemand te verliezen met zich meebrengen.

Onderzoeker McIntosh zegt dat pedofielen in hun volwassenheid, door hun ongelukkige jeugd, een onderbreking laten zien in het normale proces van seksuele ontwikkeling. De kindertijd van de pedofiel wordt behalve de slechte relatie met de ouders gekenmerkt door de niet belonende contacten met leeftijdgenoten.

Gemiste liefde

Door de liefde die de pedofiel vroeger niet heeft gehad wil hij deze gemiste liefde bieden aan emotioneel onthouden kinderen. Ook Groth, Hobson en Grant zeggen dat pedofielen liefde aan kinderen willen geven die zij zelf in hun kindertijd hebben gemist.De pedofiel zal in deze relatie gevoelens van macht, dominantie en gevoelens van belangrijk te zijn ervaren die tijdens de vroegere ervaringen met de ouders ontbraken.

Rechtvaardigingen van de pedofiel

Naast het missen van de vroegere liefde van ouders en leeftijdgenoten noemt de pedofiel bepaalde rechtvaardigingen voor zijn daden. Zo kan er sprake zijn van stress, huwelijksproblemen of de onmogelijkheid tot het vinden van een volwassen partner. Dat er onmogelijkheid bestaat voor het vinden van een partner blijkt bovendien uit onderzoek van Bernard. Hij heeft verschillende vragenlijsten door pedofielen, homoseksuelen en niet- pedofielen laten invullen en gekeken naar de resultaten. Zo liet hij de formulieren invullen door 73 personen, waarvan 50 pedofielen, 4 homoseksuelen (dit waren geïnteresseerde individuen) en 9 niet- pedofielen. Aan het onderzoek deden geen vrouwen mee. Uit de resultaten bleek dat van de ondervraagden 8 procent getrouwd was, 2 procent gescheiden en 90 procent ongetrouwd. Het trouwen van een partner blijkt dus erg moeilijk voor pedofielen. Verder blijkt uit het onderzoek dat er maar weinig pedofielen gescheiden zijn. Oorzaken die hiervoor kunnen worden genoemd zijn dat de pedofielen er simpelweg voor hebben gekozen om niet te trouwen, dat ze het hun partner niet vertellen of dat de pedofiel en zijn partner ondanks het pedofiele gedrag toch bij elkaar blijven.
Andere pedofielen rechtvaardigen hun daden door te zeggen dat deze vorm van seks hun gezondheid promoot en/of het gevaar willen vermijden van een dodelijke infectie die ze zeggen te krijgen wanneer ze in seksueel contact komen met een volwassene. Volgens de DSM-IV rechtvaardigen pedofielen hun gedragingen door te ze zeggen dat de seksuele relatie een educationele waarde heeft voor kinderen, het kind seksueel plezier ervaart door hen en/of het kind seksueel uitlokkend was. De DSM noemt deze rechtvaardigingen ook wel rationalisaties. Waar verder sprake van kan zijn is dat pedofielen hun daden negeren door het gedrag zelf te negeren (het gebeurde niet), het negeren van de verantwoordelijkheid ervoor (“iets” buiten mij veroorzaakte dit), het negeren van de schade veroorzaakt aan het slachtoffer (ze klaagde nooit) en het negeren van de behoefte voor interventies (ik zal het nooit meer doen). Als laatst kan worden gesteld dat pedofielen de seksuele interacties met kinderen zelf niet als verkeerd zien .

Pedofielen en hun tekorten

Verschillende onderzoekers menen dat pedofielen bepaalde tekorten hebben en dat er bij pedofielen sprake is van bepaalde misinterpretaties. Pedofielen kunnen krachtige gevoelens hebben, maar een tekort hebben in het kunnen ontplooien van deze gevoelens. Daarom zullen zij het makkelijkste en meest kwetsbare slachtoffer, het kind, uitzoeken .
Andere onderzoekers refereren niet naar het tekort in de juiste manier van het uiten van deze gevoelens, maar naar de misinterpretaties die pedofielen maken. Finkelhor en Howells suggereren dit. Finkelhor stelt dat pedofielen de emoties van intimiteit en affectie verkeerd opvatten en de kinderen zien als personen die seksuele interesses hebben. Ook Howells zegt dat er bij de emoties van kinderen een misinterpretatie door de pedofiel wordt gemaakt en deze emoties ziet als verlangen naar seksueel contact. Ivey et al. beweren hetzelfde maar maken dit duidelijk door het onderscheid aan te geven tussen seks en affectie. De pedofiel denkt dat de kinderen niet naar affectie vragen maar ziet het gedrag van kinderen eerder als een seksuele uitnodiging. Ivey et al. stellen hier tegenover dat er helemaal geen sprake hoeft te zijn van misinterpretaties, maar dat de pedofiel zijn gevoelens van schuld en schaamte eerder wil rechtvaardigen tegenover zichzelf. De pedofiel zegt dan tegen zichzelf dat het kind eerder een deelnemer dan een slachtoffer is. Deze visie kan worden ondersteund door het onderzoek van Bernard.Uit onderzoek blijkt dat 8 procent van de pedofielen er van af zou willen komen, 90 procent niet en 2 procent het niet weet. Een ontzettend groot percentage van de pedofielen zegt dus niet te willen stoppen met het pedofiele gedrag wat kan inhouden dat de pedofiel geen spijt heeft van zijn daden en wil doorgaan met het seksuele contact dat hij heeft met kinderen.

Een ander tekort dat kan worden opgemerkt is dat de pedofiel zich eerder als kind ziet dan als een volwassene . De NVHS stelt dat de pedofiel in zekere mate weer zelf een kind wordt en hierdoor de ongelijkheid tussen het kind en de pedofiel wordt verminderd. Zij denken dat pedofilie op een gegeven moment zal worden geaccepteerd, omdat een pedofiele relatie met een kind kan zorgen voor een speciale relatie die is gebaseerd op wederzijds vertrouwen met een kind die voor hem/haar kiest. Deze relatie kan het kind in staat stellen om alles te vertellen wat hem/haar dwarszit en niet tegen anderen kan vertellen, zoals ontwikkelende seksuele gevoelens en andere vragen. De plicht van de pedofiel is dat hij het kind helpt in zijn ontwikkeling en zorgt voor de gezondheid van het kind en verantwoordelijkheid neemt voor de acties die ze nemen. Verder moet de pedofiel kinderen normen en waarden brengen die nodig zijn om een goed menselijk wezen te worden zodat het kind kan ontwikkelen tot een respectvolle persoon die plezierige relaties met anderen kan ontwikkelen.

Aard van de pedofiele handelingen

Van belang is dat de natuur/aard van de pedofiele actie vaak explorerend en liefhebbend is en de pedofiel hierdoor als een aardige persoon wordt gezien door het kind. Het kind kan worden aangetrokken tot een liefdevolle relatie met deze volwassene. Tegelijkertijd kan pedofilie worden gezien als een lang van te voren geplande, wrede en perverse actie . Deze tweede visie, dat de pedofiel wreed en pervers is, kan worden bevestigd door CSES die het kind als een kwetsbaar, onrijp en niet krachtig persoon ziet.

Karakteristieken van de pedofiel

Enkele karakteristieken van de pedofielen kunnen tot slot nog als tekorten worden gezien. Zo worden pedofielen gezien als mensen die onder de gemiddelde intelligentie liggen, een hoog angstgehalte hebben, vaak depressief zijn, bezet zijn met religieuze zaken, narcistisch zijn, sterk in de moeder identificatie zijn en een fobie hebben voor vrouwen.

Is er een verschil tussen kinderen en volwassenen?

De rechtvaardigingen vanuit de pedofiel kunnen ontstaan doordat de seksualiteit van kinderen gelijk wordt gezien aan de seksualiteit van volwassenen. In dit geval wordt er gezegd dat kinderen dezelfde seksuele plezieren hebben als volwassenen en worden gedreven door dezelfde seksuele verlangens als volwassenen. Brongersma liet zien dat zelfs kinderen orgasmen hebben. De rechtvaardigingen van het hebben bereiken van seksueel plezier voor het kind en het uitlokken van de seks door de kinderen, zoals al eerder is genoemd, worden hiermee plausibel gemaakt.

Hier tegenover staat het zicht die verondersteld dat het seksuele leven van een kind essentieel anders is dan het seksuele leven van een volwassene. Dit grote verschil kan duidelijk worden gemaakt door het concept van seksueel verlangen te analyseren. Volgens Goldman is seksueel verlangen het verlangen voor contact met een ander lichaam en voor het lichaamsplezier dat zulke contacten produceert. Volgens Spiecker et al. is deze definitie incompleet en moet deze worden aangevuld. Volgens hen is een nodige conditie van seksueel verlangen namelijk het streven naar voldoening. Het is een verlangen die gekarakteriseerd wordt door een staat van lichaamsopwinding, met name de erogene zones, dat als doel heeft om orgastische voldoening te bereiken. Deze definitie van seksueel verlangen door gratificatie van lichamelijk contact met anderen staat ons toe om zo’n verlangen en een andere vorm van plezierig lichaamscontact, zoals knuffelen en het bieden van comfort aan kinderen, te onderscheiden van elkaar. Het laat zien dat de connectie van seksuele verlangens met gevoelens van affectie, liefde of veiligheid niet perse nodig zijn maar eerder toevallig. Wanneer deze connectie aanwezig is, is er sprake van erotische liefde. Door de hormonale conditie van kinderen zijn zij dus nog niet in staat om seksuele verlangens te hebben. De contacten kunnen wel plezierig zijn, maar zijn niet hetzelfde als orgastische gratificatie.
Volgens Freud is het zuigen van kinderen een motorreactie dat lijkt op een orgasme, maar toch iets heel anders is. Op hetzelfde tijdstip kan er verwarring ontstaan over de graad van gelijkheid tussen de lustvolle voldoening van zuigelingen en volwassenen.

Psychoanalisten refereren vaak op een andere manier naar het verschil tussen de seksualiteit van volwassenen en de seksualiteit van kinderen. Volgens hen is er een ander doel in de drift, namelijk dat kinderen op seksueel gebied op het pregenitale niveau functioneren. Ook in de NVSH wordt er een onderscheid gemaakt tussen kinderen en volwassenen. Dit onderscheid is gerelateerd aan reproductie (seksuele gemeenschap) waarin de penis de vagina penetreert, ejaculatie verschijnt en het resultaat zwangerschap en kindergeboorte is. Volgens de NHVS wordt dit als een “ding” voor volwassenen gezien, kinderen zijn hier nog niet toe in staat. Tot slot zijn er karakteristieken van de pedofiel die laten ziet dat er wel degelijk een verschil is tussen het kind en de pedofiel, oftewel de volwassene. Zo is een volwassene sterker en dominanter dan een kind, waardoor de relatie tussen het kind en de pedofiel als asymmetrisch wordt gezien. Een kind is vaak nog niet in staat om naar zijn/haar eigen interesses te kijken, te onderhandelen over zijn/haar interessen en deze te promoten.
© 2009 - 2024 Sanne1985, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Pedofilie nader toegelichtHoe zat het ook alweer? Hebben pedofielen alleen seksuele verlangens of uiten ze deze ook in seksueel gedrag? En hoe zit…
Bescherm je kinderen tegen pedofielen16 juni 2009: Het nieuws bericht over een grootschalige ontucht zaak in Den Bosch laat Nederland schrikken. Niet alleen…
Pedofilie: oorzaken en symptomen pedofiele stoornis (DSM-5)Pedofilie: oorzaken en symptomen pedofiele stoornis (DSM-5)Wanneer spreek je volgens DSM-5 over een pedofiele stoornis? Er wordt van pedofilie gesproken wanneer iemand seksueel pr…
Pedofilie en de gevolgen voor slachtoffersWat zijn eigenlijk de korte en lange termijn effecten van pedofiele relaties voor kinderen? En is er altijd sprake van t…

ADHD, sociaal onwenselijk gedrag?De Belgische hoogleraar en psychoanalyticus Paul Verhaeghe heeft een boek geschreven: Het einde van de psychotherapie. I…
Borderline en te vroeg geboren zijnIk wil schrijven over een kleine groep mensen met de borderline persoonlijkheidsstoornis waarbij men geen of onvoldoende…
Sanne1985 (25 artikelen)
Laatste update: 21-09-2009
Rubriek: Mens en Samenleving
Subrubriek: Psychologie
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.