Creëren we voor ons eigen ongeluk?

De koptekst klinkt nogal heftig, maar er zit wel een kern van waarheid in. Het zijn houdingsaspecten waar we het over hebben en niet hetgeen je in de genen meegekregen hebt. Iedereen kan, afhankelijk van zijn/haar houding, bezig zijn met het eigen ongeluk of juist het tegenovergestelde. Hoe werkt dat in de menselijke geest?

Houdingsaspecten

Primair

Je houding kan beïnvloedt worden door gebeurtenissen in het leven. Immers, als je net een heftige gebeurtenis achter je hebt, heb je daar je energie voor nodig om er bovenuit te komen. Meestal is er dan geen of weinig ruimte over om andere zaken anders op te pakken dan op de automatische piloot.

Wie op de automatische piloot overgaat, zal eerder vanuit het primaire reageren en het primaire heeft weer te maken met hoe je je voelt. Als je moe of terneergeslagen bent, zal het er dus anders uitkomen dan wanneer je goed in je vel en vol energie zit.

Secundair

Als de omstandigheden je niet opsouperen is de kans groter dat je open en nadenkend ergens in kunt stappen. Echter, dit gegeven neemt niet weg dat de mens zich over het algemeen laat leiden door zijn of haar gevoel over een situatie in plaats van wat de gewenste uitkomst is.

Dit alles impliceert dat de kans groot is dat mensen zowel primair als secundair op eenzelfde manier zullen reageren. Daar komen de houdingsaspecten moed hebben of angstig zijn om de hoek.

Gelukkig of ongelukkig zijn

Houdingsaspecten moedig en angstig kan je beïnvloeden. Je wordt niet geboren met angst of moed, je wordt gevormd in de loop der jaren. Je kunt dit bewust beïnvloeden en daarmee ook hoe gelukkig of ongelukkig je in het leven staat. Je hebt het zelf in de hand.

We kennen allemaal wel de mensen die nooit genoeg hebben, niet dat we dit zelf zullen hebben, maar in de omgeving wordt je er mee doodgegooid. De maatschappij is een “graaimaatschappij” geworden en veel mensen hebben dus nooit genoeg. Het zou deze mensen gelukkig moeten maken, maar ze blijven maar op zoek naar dat geluk. Zich misschien voorhoudend dat het geluk er enig moment wel degelijk komt. En het geld moet binnen blijven stromen om dat geluk te vinden.

Geld is geen geluk
Als je los durft te laten dat geld je gelukkig maakt, kan dit best angstige momenten met zich meebrengen. Maar eigenlijk ben je heel moedig door dit pad in te gaan. Je weet immers niet hoe de toekomst er uit zal zien zonder al die toeters en bellen die je met geld koopt. Geld loslaten als geluksmiddel is daarmee een moedige stap.
Angstig omdat je in jezelf moet duiken, omdat we uiteindelijk allemaal gelukkig willen zijn en je op zoek moet. Waarbij het belangrijk is dat je niet alleen maar zoekende blijft, maar regelmatig stil staat bij hetgeen je doet en hebt. Het zou zomaar kunnen gebeuren dat je je op een onbewaakt moment realiseert dat dit moment gelukzalig is of iets wat je zojuist ervaren hebt, de lach van een kind, troostende woorden van een goed vriend, je hond die blij rondjes rent of een goed gesprek met je partner. Je moet er bewust mee bezig zijn en dicht bij je gevoel zijn, om je er bewust van te worden.

Wat is je doel?

Een teleurstellende uitkomst van een gesprek met je partner over het gegeven dat je hem of haar te weinig ziet, kan je versterken door je teleurstelling uit te spreken. Maar je kunt ook het gesprek proberen te buigen naar iets wat de man of vrouw in kwestie aan het denken zet. Angst regeert als je je teleurstelling uitspreekt en de kans dat de persoon in kwestie hier in positieve zin iets mee doet, is klein. Hooguit handelen omdat hij of zij zich min of meer gechanteerd voelt. Moed heb je als je het gesprek probeert te buigen dat er nagedacht gaat worden over het vele weg zijn. Immers, je hebt geen idee hoe hij of zij met je woorden om zal gaan.
Maar met het doel voor ogen dat je je partner vaker wilt zien, heeft de tweede optie meer kans van slagen. Je moet daarvoor je gevoel van controle loslaten, niet dat je ooit controle hebt over die ander, maar zo voelt het vaak wel.

Ego-problemen

Dat je je ego hiervoor even opzij moet schuiven is evident, maar het helpt je zeker als je dat wat vaker doet. Door een te groot ego is menigeen al onderuit gegaan en wat lessen in het temperen van het ego, kunnen veel mensen gebruiken.
Het ego wordt gestreeld door aandacht, maar begin ook het proces van die egostreling maar eens te analyseren. Heb je het nodig en zo ja, waarom? Heb je niet genoeg eigenwaarde? Vind jij je zelf niet goed genoeg zoals je bent? Allemaal vragen die je jezelf moet kunnen stellen in het proces van gelukkig zijn of niet.

Leren leven

Het klinkt heel hoogdravend, maar het leven is een leerproces en degene die open staat voor dat leren is ook degene die kansen ziet om verder te komen. Hij of zij loopt ook tegen ego-problemen aan, maar zal eerder in staat zijn lering te trekken uit de obstakels waar tegenaan gelopen wordt. Het heeft dus lang niet altijd te maken met wat in je genen meegegeven wordt, maar hoe je in het leven staat en hoe je houding naar het leven is. Laat in een zwakker moment je zwakkere zelf toe, maar probeer iedere keer weer het proces te keren.

Tot slot

Een leven lang leren is mooi, maar vergeet vooral niet ook te genieten van het moment. Nu leven is ook nu gelukkig kunnen zijn. Je moet het je natuurlijk wel realiseren en het niet als vanzelfsprekend gaan zien.