Leren omgaan met afwijzing

Wie zit er op te wachten “leren omgaan met een afwijzing”? Het antwoord zal niet lang op zich wachten, maar dat neemt niet weg dat een afwijzing niet altijd slecht en zeker geen falen is. Veel mensen kan een mogelijke afwijzing zelfs weerhouden om de stap te zetten. Daar staan afwijzingen van inmiddels beroemde mensen tegenover. Maar wat het nog meer duidelijk maakt, is dat je de situatie niet voor lief moet nemen. Vechten voor wat je waard bent, wordt het wel eens genoemd. Als je ergens in gelooft dan moet je doorgaan. Soms is dat zeker zinvol, maar iets goeds kan ook op een verkeerd moment gebracht worden óf bij de verkeerde mensen. Dan is er ook gewoon datgene wat niet goed is. Kortom, het ligt wat genuanceerder dan slechts de inmiddels succesvolle voorbeelden volgen of star zonder enige vorm van leerproces (reflecteren) verder te gaan.

Wat is afwijzing

Strikt genomen zeggen de woordenboeken er dit over:

• ”Afkeuring”
• ”Afzegging”
• “Rejectie”
• “Uitsluiting”
• “Verwerping”
• “Weigering”

Als je deze lijst bekijkt kan het behoorlijk heftig overkomen, maar strikt genomen komt het er op neer dat de mens ergens bij wil horen, goedkeuring krijgen. Een afwijzing druist in tegen waar het menselijk gevoel voor staat (uitzonderingen daargelaten), wat we nodig hebben in het leven en dus doet een afwijzing pijn.

Wat het lichaam doet

Los van wat je allemaal zelf kunt ondernemen, is er inmiddels aangetoond dat de geest ook zo werkt dat als je als mens van nature meer veerkracht hebt, er meer opioïden vrijkomen. Wat weer minder afwijzingspijn teweeg brengt (en overigens ook werkt tegen depressiviteit en sociale angsten). Opioïden zijn matig tot zeer sterk werkzame pijnstillers. Deze pijnstillers werken via het centrale zenuwstelsel. Ze zijn van oorsprong allemaal afgeleid van opium uit de papaverplant, welke al heel lang als pijnstiller wordt ingezet. We kennen allemaal wel morfine.

Wat kan je zelf doen?

Relativeren

Als je echter van nature niet die veerkracht hebt en dus niet de benodigde stoffen aanmaakt, kan je wel actief wat ondernemen. Er zijn een aantal aspecten welke je in het proces van een afwijzing actief voor de geest moet halen. Feitelijk relativeer je dus, want je zet de afwijzing af tegen gezondheid en de mensen waar je van houdt en die van je houden. Niet voor iedereen werkt het, maar je kunt ook andere meer grote zaken in de wereld voor de geest halen. Slachtoffers van natuurrampen bijvoorbeeld. Zet dit af tegen je afwijzing en het helpt je te relativeren.

Spreek je hart aan

Het klinkt wellicht ietwat vreemd, maar kijk op het moment dat het je overkomt eerlijk in je hart. Wat is je eigen “rol” in je afwijzing en wat kan jij doen om het proces te keren. Ben je kost wat kost tegen de bierkaai aan het vechten? Of waai je juist te veel mee met alle winden, wat je “te weinig ruggengraat” oplevert? Kortom, kijk diep in jezelf en ben eerlijk in of en zo ja wat, je zou kunnen veranderen.

Je rug rechten

Een afwijzing zal de een relatief eenvoudig van de schouders laten glijden en de ander gaat er gebukt onder. Als je echter datgene doet wat binnen je mogelijkheden ligt, kan je altijd je rug rechten en met voldoende zelfvertrouwen verder gaan. Zelfvertrouwen is wel een belangrijk aspect in deze, want met afhangende schouders kom je over het algemeen niet veel verder. Kijk wat je al bereikt hebt, bekijk de waardevolle leerprocessen en vanwaar je komt en stap met een rechte rug vooruit.

Verschillen maakt de mens uniek

Voor sommige mensen is het mogelijk een dooddoener, maar het is nu eenmaal zo dat niet iedereen hetzelfde is en dezelfde smaak heeft. Besef je dat op voorhand en dus dat dit met zich mee kan brengen dat het niet vanzelfsprekend is dat je geen afwijzing krijgt. Wat meteen omgebogen moet worden naar het gegeven dat het eigenlijk geen afwijzing is, want iemands smaak is gewoon anders. Dit maakt de mens uniek, want zoveel mensen zoveel meningen en daar moet je dus op voorhand rekening mee houden.

Tot slot

Afwijzing is niet leuk, daar kan je niets anders van maken. Maar afwijzing is ook een leerproces, want afwijzing is niet altijd afwijzing en het kan je stimuleren te leren relativeren en dichter bij jezelf te komen. Dat ieder nadeel ook een voordeel heeft, is wel bekend… maar uitspreken en ondergaan is nog wel een verschil. Een levensproces dus.