Mogelijke behandeling voor psychische stoornissen

Psychiatrie is een aftakking van de geneeskunde die zich richt op de behandeling van psychische, emotionele en gedragsstoornissen. Er zijn verschillende psychische stoornissen. Enkele voorbeelden zijn: Anorexia, borderline, depressie, narcisme, schizofrenie en verslaving. Wat voor behandelmethoden zijn er voor psychische stoornissen? Dit artikel zal u inzicht geven in de mogelijke soorten behandelingen bij een psychische stoornis.

Inleiding

Hoe kan een patiënt geholpen worden? De meeste behandelingen bij een psychische stoornis zijn ambulant. Dat wil zeggen dat de behandeling plaatsvindt zonder vaste plaats. De behandelde hoeft zich niet op te laten nemen in een psychiatrische inrichting of ziekenhuis. In sommige gevallen moet een persoon wel opgenomen worden. Men spreekt dan van een klinische opname. Dit komt voor bij zelfmoordpogingen of bijvoorbeeld een acute psychose. Behandelingen kunnen per persoon verschillen. Cognitieve behandeling richt zich op de emoties en cognities (gedachten) van een persoon. Psychodynamische therapie bestaat uit een psychoanalyse die zich richt op conflicten uit de jeugd die niet verwerkt zijn.

Soorten hulpverleners

In de meeste gevallen werken verschillende hulpverleners met elkaar samen. Zo’n behandelteam wordt een multidisciplinair team genoemd. Beroepen die zich bezig houden met mensen die een psychiatrische stoornis hebben zijn:

• Ergotherapeuten (houden zich in de behandeling vooral bezig met de leefomgeving van de patiënt)
• Maatschappelijk werkers / sociaal pedagogische hulpverleners
• Creatief therapeuten (richten zich op de uiting van emoties op creatieve manieren)
• HBO-psychologen (zijn praktijkgericht met theoretische insteken)
• Sociaaljuridische dienstverleners (helpen met juridische zaken)
• Psychomotore therapeuten (richten zich op de lichaamsbeweging van een patiënt)

Behandelingen

Psychotherapie

De therapeut en patiënt zijn met elkaar in interactie. Deze therapie richt zich op het veranderen van gedrag, gedachten en gevoelens. Psychotherapie is geschikt voor mensen die: Een psychische stoornis hebben, persoonlijke problemen ondervinden of de wens tot persoonlijke groei hebben. De therapeut is actief, maar moet vooral luisteren en empathisch zijn.

Psychoanalyse en psychodynamische therapie

De grondlegger van deze therapievorm is Freud. De therapeut richt zich bij op het inzichtelijk maken van onbewuste conflicten die afwijkend gedrag veroorzaken. De hedendaagse psychodynamische therapie gaat vooral in op de huidige relaties van een persoon. Bewustwording en vrije associatie zijn de meest voorkomende methoden bij deze vorm van therapie.

Humanistische therapie

Humanistische therapeuten zijn gedragstherapeuten die zich vooral met het heden bezig houden, maar tegelijk erkennen dat het verleden invloed heeft op het hedendaagse gedrag. De therapie is persoonsgericht en non-directief. De therapeut is vooral bezig met het reflecteren van wat de patiënt zegt. Reflecteren is het herformuleren zonder interpretatie.

Gedragstherapie

De naam zegt het al, deze vorm van therapie richt zich op het gedrag van de patiënt. Deze therapieën duren relatief kort en gaan niet in op het verleden of de persoonlijkheid van een persoon. Een veel gebruikte methode is ‘geleidelijke blootstelling’, waarbij de patiënt geconfronteerd wordt met een angstopwekkende stimulus.

Cognitieve therapie

Deze therapie richt zich op de interpretatie van de patiënt. Wat centraal staat is het in kaart brengen van inefficiënte- en automatische gedachten, de interpretatie van gedachten, emoties en opvattingen.

Cognitieve gedragstherapie

Cognitieve gedragstherapie richt zich niet alleen op het gedrag dat naar buiten komt, maar ook op de onderliggende gevoelens, gedachten en attitudes van een persoon. Het standpunt van de cognitieve gedragstherapie is dat gedachten invloed hebben op het gedrag.

Groepstherapie, gezinstherapie en relatietherapie

Groepstherapie is vooral effectief wanneer verschillende mensen hetzelfde probleem hebben. Er wordt besproken hoe anderen mensen met het probleem omgaan en patiënten hebben mogelijk steun aan elkaar.

Gezinstherapie richt zich op de onderlinge communicatie en de problemen die mensen hierin ondervinden. Het is de bedoeling dat de therapie zorgt voor een betere verstandhouding in een gezin. Conflicten in gezinnen komen vooral voor in overgangsperioden, zoals de pubertijd.

Relatietherapie richt zich ook niet op het individu, maar op een betere communicatie tussen de betrokkenen. Relatietherapie is bedoelt om een betere verhouding te krijgen met een persoon en/of personen.