Het belang van socialisatie
Socialisatie is belangrijk, daar zal iedereen het waarschijnlijk wel over eens zijn. Maar wat is socialisatie nou eigenlijk, wat houdt het in? Wat is er precies zo belangrijk aan en hoe gebeurt het? De meeste mensen hebben een beeld bij het begrip socialisatie, maar weten toch niet precies wat het inhoudt en wat het belang er van is. Socialisatie is heel belangrijk voor de ontwikkeling van de mens, zeker in zijn jeugd, maar ook daarna nog. Maar waar komt dit door en hoe kunnen we dit ontwikkelen?
Wat is socialisatie eigenlijk?
Socialisatie is eigenlijk niet één ding, het is ook lastig te zeggen wat het nou precies is, want het omvat heel veel. Eigenlijk is socialisatie een proces binnen de ontwikkeling van de mens. Dit gebeurt op verschillende gebieden. Socialisatie gaat eigenlijk vooral over de psychologische ontwikkeling, door middel van omgang met mensen in groepen. Hier valt heel veel onder, maar eigenlijk alles daarvan heeft te maken met socialisatie. De groepen kunnen van alles zijn. Een gezin, een klas op school, een vereniging, maar ook kleinschaliger, zoals een vrienden groepje. Alles wat te maken heeft met de ontwikkeling en de invloed van deze groepen, kan gezien worden als socialisatie.
Waarom is socialisatie zo belangrijk?
De ontwikkeling van een mens is iets dat eigenlijk constant bezig is, zeker in de jongere jaren, tijdens de jeugd. In die periode ontwikkelt een persoon zich voor een heel groot deel, socialisatie is daarbij heel belangrijk. Bij het socialiseren leert iemand omgaan met andere mensen, zich aan te passen, maar ook zichzelf te zijn. Hierbij is de omgeving van groot belang, omdat die eigenlijk vrij veel invloed hebben in de ontwikkeling. Dit kan een positief of negatief effect hebben. Tijdens de socialisatie leert iemand heel veel nieuwe dingen, die van belang zijn in de rest van het leven. Socialisatie is eigenlijk een proces dat het hele leven door blijft gaan, je blijft nieuwe dingen leren in het socialisatieproces.
Kan je opgroeien zonder socialisatie?
Theoretisch gezien is dit mogelijk. Als een kind met niemand te maken krijgt, heeft het ook niet de mogelijkheid om zich te socialiseren. In dit geval groeit een kind op zonder socialisatie. Er zijn gevallen bekend, vaak gaat dit om kinderen die op extreem jonge leeftijd ontvoerd zijn, waardoor zijn nooit gesocialiseerd zijn, ze hebben nooit met socialisatie te maken gehad. Meestal kennen die kinderen alleen de persoon die ze ontvoerd heeft. Dit heeft natuurlijk een verschrikkelijk negatieve invloed op de ontwikkeling van een kind. Meestal komt dit ook niet helemaal meer goed. Dit is natuurlijk een extreem voorbeeld, maar het laat wel zien dat socialisatie in de maatschappij, tijdens de ontwikkeling van een kind of jongere, heel belangrijk is, want je zal ook de rest van je leven met socialisatie te maken krijgen.
Het is belangrijk tijdens je hele leven, dus het is verstandig om daar aandacht aan te besteden, zeker bij kinderen. Op latere leeftijd gaat de socialisatie meestal zo goed als vanzelf. Ouderen zoeken zelf een manier van socialiseren, terwijl kinderen daar zelfstandig nog moeite mee kunnen hebben. Dit geldt niet voor alle kinderen, er zijn ook kinderen die van zichzelf al heel erg gericht zijn op socialisatie, maar er zijn ook mensen waarbij dat helemaal niet het geval is. Als je van jezelf weet dat je moeite hebt met sociale interactie, met het socialiseren, dan is het verstandig om daar juist extra aandacht aan te besteden. Het is tegenwoordig zo belangrijk dat iedereen goed gesocialiseerd is, dat het belangrijk is om daar over na te denken en jezelf in te ontwikkelen, zeker als je weet dat het een zwakke plek is.