Wat is homofobie? Welke mensen hebben angst voor homo’s?

Homofobie is de angst voor homoseksualiteit. Het woord angst wordt echter vaker verplaatst voor haat en afkeer. Homofobie, of homohaat is een hardnekkig verschijnsel dat vaak grote consequenties kan hebben. In sommige landen staat zelfs de doodstraf op praktiserende homoseksuelen. Ook louter homoseksuele gevoelens kunnen al reden zijn om iemand te straffen (bijvoorbeeld met de dood). Hoe kun je elkaar als medemens dit aan doen is de vraag die in dit artikel centraal staat. Het begrijpen en verklaren van homofobische gedachten.

Homofobie is de angst voor homoseksuelen

Homofobie betekent letterlijk de angst voor homoseksualiteit. Het woord komt uit het Grieks. De betekenis van het woord kent echter wel enige nuance. Het grote gros van de homofoben hebben en voelen namelijk niet perse een angst voor homoseksualiteit, maar eerder een afkeer of haat. Mensen met bijvoorbeeld een spinnenfobie hebben eerder een angst (de fobie) voor spinnen. Haat en afkeer lijkt bij een spinnenfobie minder vaak voor te komen.

Welke mensen lopen een verhoogde kans om homofobisch te worden?

Ieder mens heeft van nature een enorme drang om autoriteiten te volgen. Als kind komt men daar al veelvuldig mee in aanraking. Als papa en mama zeggen dat iets zo moet, dan moet dat zo. Je hoeft je niet af te vragen waarom dat zo is, je neemt iets gewoon aan zoals het is. Bij het ouder worden wordt alles opeens in twijfel getrokken. Waarom vindt men iets? Waarom doet men zo? Waarom wordt iets normaal gevonden? Veel kinderen en jong volwassenen komen in een rebelse fase terecht en gaan zich verzetten tegen de standaard.

Homofobie houdt stand doordat homofobie wordt doorgegeven via opvoeding, via school, via media of via andere kanalen. Het aanleren van homofobie gebeurt altijd via een autoritair orgaan. Dit kunnen ouders zijn maar ook formele organisaties (overheden, verenigingen, religies). Met name religies vormen een groot probleem aangezien deze veelal onveranderd blijven. Landen waar weinig religie voorkomt, kennen relatief veel homorechten. Religieuze landen kennen daarentegen juist relatief erg weinig, tot geen rechten voor homoseksuelen. Homoseksualiteit (gedrag, handelingen en uitingen) is in veel landen zelfs strafbaar. In Iran, Saoedi-Arabië, Jemen, Verenigde Arabische Emiraten, Soedan, Nigeria en in Mauritanië bestaat de straf uit de doodstraf. Niet alleen publieke homoseksuele uitingen (bijvoorbeeld een knuffel tussen twee verliefde vrouwen) leidt naar de doodstraf. Ook homoseksueel gedrag in private plekken (bijvoorbeeld in je eigen huis) wordt afgestraft met de dood. De doodstraf bestaat veelal uit ophanging. Alle landen waar de doodstraf staat op homoseksualiteit zijn zogeheten moslimlanden.

Tolerante landen zijn gelukkige en rijke samenlevingen

Is homoseksualiteit aangeboren of aangeleerd?

Hoe zit dat nou eigenlijk met homoseksualiteit. Is het aangeboren of niet? De meeste wetenschappers die zich bezig houden met dit onderwerp zijn het erover eens dat het hier gaat om een aangeboren eigenschap. De aangeboren eigenschap is te vergelijken met het hebben van een donkere huidskleur of het hebben van rood hoofdhaar. Homoseksualiteit is daarom ook niets anders dan heteroseksualiteit. Toch plaatsen een aantal wetenschappers wel enige vraagtekens bij deze conclusie. Volgens hen (vaak zijn dat cognitieve neuropsychologen) is het nog niet precies duidelijk waar de hersenstructuur die de seksuele voorkeur bij mensen bepaalt dan zou moeten liggen en welke genen hier precies verantwoordelijk voor zijn. Onderzoek naar de oorsprong die de seksuele voorkeur bepaalt blijft zich ontwikkelen.

Is homofobie aangeboren of aangeleerd (een keuze)?

Hoe zit het eigenlijk andersom? Is de angst voor homoseksuelen (homofobie) aangeboren of juist aangeleerd? Daar waar homofoben homoseksualiteit aangeleerd gedrag vinden (het is een keuze), vinden homofoben hun eigen gedrag aangeboren. In de natuur komt homoseksualiteit echter veel voor. Er is onder andere homoseksueel gedrag aangetroffen bij dolfijnen, pinguïns, zebra’s, bavianen, schapen, bizons, eenden, vossen, olifanten, paarden, gorilla’s, elanden, katten, varkens, muizen, konijnen, zwanen, leeuwen en 1500 andere diersoorten. Niet alleen gedrag van tijdelijke aard is aangetoond, ook homoseksueel gedrag dat onveranderlijk is blijkt te bestaan. Hebben deze dieren gekozen voor hun seksuele geaardheid? Bestaat er van nature een homofobe varken? Het antwoord is waarschijnlijk nee en nee. Homoseksualiteit is net als heteroseksualiteit naar alle waarschijnlijkheid een aangeboren verschijnsel (het is genetisch). Homofoob gedrag is dat echter niet. Homofoob gedrag wordt aangemoedigd en geïnternaliseerd via diverse kanalen. Mensen zijn van nature erg vatbaar voor autoriteiten (het is genetisch) en doen wat hen wordt opgelegd of aangeleerd. Autoriteiten kunnen deze menselijke drang gebruiken voor hun eigen doelstellingen en wensen.

Is homoseksualiteit onnatuurlijk?

Sommige mensen menen dat homoseksualiteit onnatuurlijk is. Als iets onnatuurlijk is, is dat vaak vreemd en wekt het gevoelens op van angst en verachting. Hoe kan het dat sommige mensen homoseksualiteit onnatuurlijk vinden? Hoe komt men tot deze conclusie en is het juist? Als eerste valt er iets te zeggen over hoe wij als mens de wereld structuren. De hersenen zijn zo geprogrammeerd om met zo weinig mogelijk informatie de wereld toch nog zin te geven. Je zou dit kunnen opvatten als less is more. Hoe minder hoe beter. Men probeert (onbewust en bewust) zo weinig mogelijk ruis toe te laten. Ruis verstoort namelijk een bestaand denkkader en dat kost energie (je moet erover nadenken). De hersenen kosten enorm veel energie. Energie is vaak niet in overvloed aanwezig dus probeert je lichaam daar zo zuinig mogelijk mee om te gaan.

De standaard is heteroseksualiteit. Deze geaardheid komt het meest voor en heeft de dominante positie. De meeste mensen die heteroseksueel gedrag zien (bijvoorbeeld een jongen en meisje die elkaar op straat een zoen geven) hoeven hier niet over na te denken. Het past in het denkkader en is een automatisch proces. Homoseksualiteit komt zoals we weten minder vaak voor en is tevens ook veel minder zichtbaar. Wanneer homoseksualiteit zichtbaar wordt pikt het brein dat op als een vorm van ruis. Het brein moet nadenken over de context, oorzaak en gevolg. De hersenen worden geprikkeld en proberen te begrijpen wat er gebeurt. Dit begrijpen kost energie en mentale kracht. Bij veelvuldig blootstellen wordt de prikkel niet meer gezien als ruis. Het brein is gewend aan de prikkel en snapt wat er gebeurt. Twee mannen die elkaar op straat een zoen geven is dan een ‘’normale’’ prikkel geworden en kost geen denkkracht meer. Bij het vaker blootstellen van homoseksueel gedrag komt de term homoseksueel en de associaties die naar boven komt drijven terecht in een ‘’natuurlijk’’ gedrag kader.

Is homoseksualiteit een bedreiging voor de wereldvrede?

In een boodschap ter gelegenheid van de dag voor de Wereldvrede schreef paus Benedictus XVI dat homoseksualiteit een bedreiging is voor de wereldvrede. Harde woorden die, uit de mond van een zeer gerespecteerd en geloofd religieus leider, juist aanstichter kunnen zijn voor een bedreiging voor de wereldvrede. Waarom noemt een persoon dit als hij weet wat de consequenties kunnen zijn voor miljoenen homoseksuelen op aarde. Waarom wordt er opzettelijk haat gesticht tegenover homoseksuelen? Homofobie?

Zorgt homoseksualiteit ervoor dat de mensheid uitsterft?

Er zijn mensen die denken dat homoseksuelen één van de veroorzakers zijn voor het uitsterven van het menselijk ras. Men komt tot deze conclusie omdat homoseksuelen minder vaak kinderen krijgen dan heteroseksuelen. Er leven grofweg zeven miljard mensen op onze planeet. Een groot deel van deze mensen leeft in extreme armoede met constante honger. Voedsel en schoon drinkwater is schaars geworden op een kleine aardbol met enorme hoeveelheden aan mensen. Het begint er steeds meer op te lijken dat de aarde aan haar taks zit wat betreft de hoeveelheid mensen die ze kan herbergen. Hoe meer monden er gevoed moeten worden, hoe meer de aarde daar uitgeput door raakt.

Waarom vindt er in rijke, non theïstische landen minder homofobie plaats?

In rijke landen waar een geloof niet tot nauwelijks een rol speelt vindt men minder homofobie dan in landen waar een geloof wel een grote rol speelt. Landen waar minder homofobie is vindt men vooral in noord-Europa. Deze landen (Noorwegen, Zweden, Denemarken, Nederland, IJsland, Finland) delen allen een aantal kenmerken. Als eerste zijn het rijke landen. Ten tweede zijn het landen waar weinig religieus activiteit is.

Waarom zijn arme, theïstische landen vaker homofobisch?

Homofobie komt vaker voor in landen waar een dominant geloof heerst. Een geloof kan onder andere het christelijk geloof zijn, de islam of het Hindoestaans geloof. Een combinatie van deze drie grote religies komt soms ook voor in één land. Landen waar een hoog percentage inwoners religieus is vindt men vooral in Afrika en in het Midden-Oosten. Deze landen kennen veel problemen op sociaal en economisch gebied. In Oeganda vindt op dit moment zelfs een heksenjacht plaats op homoseksuelen. Volgens een hoog percentage van het Oegandees volk moeten homoseksuelen gedood worden. Wetten die dat formeel mogelijk moeten maken zijn in de maak, maar staan nog niet vast. Lost het uitmoorden van homoseksuelen de financiële problemen van het land op?

Zijn homoseksuelen niet geschikt als ouder?

Net als ieder mens, willen ook homoseksuelen graag kinderen krijgen en deze opvoeden. Het hebben van een kinderwens blijkt voor veel mensen enorm groot. Wanneer het krijgen van kinderen niet op een makkelijk en natuurlijke manier kan plaatsvinden wijken veel mensen uit naar alternatieve mogelijkheden. Heterokoppels proberen bijvoorbeeld kinderen te krijgen via diverse methoden als de vruchtbaarheid laag blijkt te zijn of als er andere problemen bestaan die het zwanger worden bemoeilijkt. Er zijn mensen die denken dat homoseksuelen geen kinderen mogen krijgen en deze niet mogen opvoeden. De gedachte is dat homoseksuelen (twee vrouwen of twee mannen) niet geschikt zijn als ouders en deze niet weten hoe ze kinderen moeten opvoeden. Tevens denken sommige mensen dat homoseksuele koppels niet de juiste liefde kunnen bieden aan hun kinderen en niet als juiste rolmodellen kunnen fungeren. ''Homoseksuele ouders zouden het hun kinderen niet mogen aandoen om voor ouders te spelen'' vinden bepaalde mensen. Uiteraard zijn deze uitspraken allemaal gebaseerd op onderbuik gevoelens. Niets van deze kreten is gebaseerd op onderzoek en waarheid. Recentelijk onderzoek heeft bijvoorbeeld het tegenovergestelde bewezen: homoseksuele ouders blijken zelfs beter te zijn in het opvoeden van kinderen. Een recentelijk onderzoek naar het welbevinden van 500 jonge Australische kinderen laat zien dat deze kinderen een hoger zelf-vertrouwen, sterkere familieband en een in een beter algemene gezondheid verkeren dan kinderen afkomstig van heteroseksuele ouders. In een andere studie van de Universiteit van Cambridge blijkt dat kinderen die geadopteerd zijn door homoseksuele koppels geen nadelen bevinden in hun gezondheid, op school en mentaal welbevinden. Opgroeien door homoseksuele ouders blijkt dus niet nadelig te zijn en in sommige gevallen zelfs positiever uitpakken.

Rusland en homohaat

De Russische homowet stelt dat propaganda voor niet traditionele seksuele relaties onder minderjarigen is verboden. Dit kan in principe van alles betekenen, maar vooral de link naar homofobie wordt gelegd. De wet is enorm vaag en globaal. Niet traditioneel kan dus van alles betekenen. De reden waarom het vaag gebleven is geeft de Russische machthebbers veel ruimte. De wet kan makkelijk misbruikt/gebruikt worden voor verschillende doeleinden. Het gevolg van het ondertekenen van de wet is een enorme toename van homohaat in Rusland. Alhoewel Rusland voor de nieuwe homowet al behoorlijk homofoob was, lijkt de nieuwe wet de Russische homoseksuelen extra te terroriseren. Waarom heeft Rusland eigenlijk een homowet? Vooral eigenbelang is hier belangrijk. Rusland is erg homofoob, iets wat de machthebbers natuurlijk ook weten. Vladimir Poetin zal veel politieke stemmen krijgen met het onderteken van de wet.

Waarom hebben mensen iets tegen homo's?

De centrale vraag in dit artikel was natuurlijk waarom mensen überhaupt iets tegen homo's hebben. Je kunt je af vragen wat homo's nou eigenlijk verkeerd doen? Waarom worden homo's geterroriseerd, gekleineerd, mishandeld en soms zelfs vermoord? Waarom maken mensen zich druk om het leven van een ander? De belangrijkste reden is, zoals eerder te lezen in dit artikel, de drang om de wil van autoriteiten op te volgen en de drang om een constante rust te creeren in het brein. Wanneer er onrust is in het brein geeft dat stress en ongemak. Mensen zijn erg geneigd om stress te vermijden. De balans theorie (balance theory) is bijvoorbeeld een theorie die deze uitspraak kan ondersteunen.

• Mensen hebben iets tegen homo's omdat dat ze dat geleerd hebben tijdens hun jeugd
• Mensen hebben iets tegen homo's omdat het politieke macht geeft. Ergens tegen zijn is makkelijk te begrijpen. Het kost weinig denkkracht.
• Mensen hebben iets tegen homo's omdat ze bang zijn voor voor het onbekende
• Mensen hebben iets tegen homo's omdat het zien van en denken aan homoseksuelen onrust veroorzaakt in het brein

Is het mogelijk om homoseksualiteit te stoppen?

Nee. Homoseksualiteit is niet te stoppen. Homoseksualiteit komt bij alle volkeren voor. Homoseksualiteit vind je dus bijvoorbeeld ook onder Aziaten, Afrikanen, Arabieren en Europeanen. Homoseksualiteit bestaat al eeuwenlang en komt tevens bij meer dan 1500 diersoorten voor. Homoseksualiteit komt voor bij zowel mannen als vrouwen en komt in elke samenleving voor. Homoseksuelen worden dus ook geboren in een cultuur waar homoseksualiteit wordt afgestraft. Dit betekent dat kinderen vanaf de geboorte in deze samenlevingen een groot nadeel ondervinden. Homoseksuele kinderen in bijvoorbeeld Rusland ondervinden een groot probleem aan de wet die ze juist zouden moeten beschermen. Homoseksualiteit kan niet gestopt worden bij mensen. Tevens kan het niet veranderd worden naar heteroseksualiteit. Hetzelfde geldt voor een persoon met een donkere huidskleur die zijn of haar huidskleur onmogelijk zelf kan veranderen naar een witte huidskleur.

• Homoseksualiteit is geen keuze. Het praktiseren van homoseksuele gevoelens is wel een keuze. Men kan ervoor kiezen om homoseksuele gevoelens niet te uiten en/of een heteroseksueel leven aan te gaan. Psychologen en psychiaters menen dat dit wel grote psychologische klachten met zich mee zal brengen. Verliefdheid, passie en romantiek lijkt een essentiële behoefte voor elk mens.
• Heteroseksualiteit is ook geen keuze. Het praktiseren van heteroseksuele gevoelens is wel een keuze. Men kan ervoor kiezen om heteroseksuele gevoelens niet te uiten en/of een homoseksuele leven aan te gaan. Ook dit zal voor grote psychologische klachten zorgen.

Komt er een einde aan de haat jegens homoseksuelen?

Een verandering duurt vaak jaren. Wat vroeger standaard en normaal was, is tegenwoordig uit den boze. Discriminatie tegenover homoseksuelen en donkere mensen is in Nederland niet geaccepteerd. Vroeger was dit anders. Ten tijde van de slavernij werden donkere mensen zelfs als attractie gebruikt. Mensen die een slaaf hadden genoten van veel aanzien. Ondenkbaar in deze tijd, maar toen keek men niet op of onder. Veel westerse landen vinden het belangrijk dat elk mens rechten heeft. Elk mens is een uniek individu en is waardevol. Rechten van de mens, de man, de vrouw, het kind enzovoort worden beschermt via wetten. Ook homoseksuelen worden vaak beschermt. Het proces heeft jaren gekost maar beetje bij beetje wordt alles meer gelijk getrokken. Elk mens zou gelijk moeten zijn, of zijn bepaalde mensen toch net iets beter?

In landen waar deze ontwikkeling minder is geweest hebben minderheidsgroepen het veel zwaarder te voortduren. Homoseksuelen in bijvoorbeeld Oeganda, Iran en Nigeria hebben een zwaar leven. In Nederland is dat bijna niet voor te stellen, maar in die landen moeten homoseksuelen elke dag vrezen voor hun bestaan. Ook in veel Arabische landen en landen waar men streng religieus is, zijn rechten voor homoseksuelen erg marginaal. Discriminatie, haat, geweld en zelfs het uitmoorden van homo's is daar compleet normaal. Deze mensen kunnen en mogen geen liefde ontdekken. Deze mensen zullen nooit een bestaan opbouwen die ze zelf graag willen. Ze zitten als een rat in een val en het enige wat hen zal bevrijden is de tijd. Lang kunnen ze wachten want de acceptatie van homoseksuelen lijkt in bepaalde landen nog ver, heel ver weg.