Als je zoon homo is

Mw van der Kraan, 10-12-2013
Beste,
Vanmorgen vroeg wilde mijn zoon niet echt uit zijn bedje komen om naar school toe te gaan. Hij is gewoonlijk altijd lekker ontspannend, komt er uit en doet dan z`n gewone ochtend ritueel! Nu kwam hij bij mijn in de keuken zitten (meestal is dit altijd direct de tv). En zat met z`n knuffel dekentje op de stoel. En zei uit het niets. Mama! Het is een beetje moeilijk maar moet je wat zeggen. Gister op school met tikkertje…. (stil) hij zegt: ja vind het moeilijk… Weer stil… Ik gaf aan: jongen vertel het eens wat is er aan de hand. Hij draaide er eerst om heen. Maar hij zegt, ik denk dat ik op jongens val ( direct in z`n dekentje kruipen hoofd ver verborgen) (omdat ik het al enige tijd vermoede) heb ik gezegd gekkie kom eens. Dat is toch helemaal niet erg. Gaf hem een dikke knuffel en een zoen, heb het zo met hem te doen! Hij vond dat denk ik wel prettig.
Maar zei, ja ik heb als ik naar jongens kijk kriebels in me buik en meisjes vind ik ble…! Nu ik zeg, nou het maakt mijn niet uit je bent mijn zoon en hou van jou. (ik zei ach jongen er zijn vele mensen die homo zijn. Ik zeg die mannen van geen cent te maken die zijn het ook.)
Nu en daar komt voor mijn toch wel een zorg om de hoek kijken. (heb mijn man al eerder aangegeven dat ik het vermoeden!) Maar hij zij ja als het zo is dan is het wel mijn “zoon” Maar het is vast niet zo. Het is misschien jou idee, Ik heb het toen zo gelaten. Nu dat het bij mijn zoon er wel uit is gekomen. (mijn man horden het in de woonkamer toen mijn zoon het vertelde, maar kwam niet naar de keuken) Zegt hij weer ja het kan toch een bevlieging zijn. Hij zal nog wel bijdraaien. Ik ga er niet van uit. Ook zij mijn man direct: en het niet op school rond strooien wand dan kunnen ze je pesten. Nu bleek dus met het tikkertje spelen gisteren, hij het aan een vriendje te hebben verteld. En wat nu als die dat dus gaat door vertellen?
Ik denk dat mijn man in een ontkenning zit. Maar waar ik bang voor bent ook al zegt hij dat hij hem zal accepteren. Is dat hij mijn zoon zal kwetsen. Eerder van jo kijk eens wat meer naar meisjes. Of wat een lekker ding is dat. Ik weet niet hoe ik mijn man moet helpen dit te accepteren. Hij werd ook erg rustig en keerde enigzins in zich zelf. Maar beter nog hoe ik mijn zoon kan behoeden voor de evt opmerkingen van mijn man. Mijn man gelooft het ergens niet.
Idd kan het misschien anders worden. Maar omdat hij nu 12 jaar is lijkt het mijn nu juist dat hij daar al een tijdje over hebt na gedacht voor hij het mijn vertelden. Daarbij komt wij wonen in de randstad waarbij “homo” zijn niet echt word geaccepteerd in de moslims cultuur. Hij zit daarbij wel op een school en volgend jaar naar de hogere school waar veel moslims op zitten. Ik ben er heel erg bang voor dat hij het mikpunt gaat worden. Hoe moet ik het allemaal aanpakken? ( mijn zoon is een zeer zachtaardige jongen. Is snel emotioneel) tevens zit hij op speciaal onderwijs. Ivm met leerachterstand. Juist een jongen met al een klein rugzakje. Tevens is hij wat aan de forste kant. Wij kan mijn helpen, waar ik op moet letten? Waar ik naar moet kijke?. En hoe ik hem en dat vind ik nog meer belangrijk kan onder steunen?
Zelf heb ik het er niet erg moeilijk mee. Uiteraard wel mijn zorgen. En ik moet m`n toekomst beeld een beetje aanpassen. Idd vriendinnetjes / huisje boompje beestje. Etc… wordt anders
Kortom veel vragen.

Met vriendelijke groet
Een moeder Reactie infoteur, 04-01-2014
Beste mevrouw Kraan,

Wat ontzettend goed hoe verstandig je hier mee omgaat, mijn complimenten! Ook heel knap van je zoon dat hij zo eerlijk durfde te zijn.

Je zoon vertelt het je natuurlijk op een hele jonge leeftijd. Je merkt terecht op dat hij er hierdoor waarschijnlijk al heel lang over na heeft gedacht. Ik kan uit eigen ervaring ook bevestigen dat jongens die het vroegst uit de kast komen, veelal ook het meest zeker zijn van hun geaardheid. Juist omdat ze het zo zeker weten vertellen ze het zo vroeg. Toch is het hartstikke knap ook dat hij dat nu al durft! Persoonlijk denk ik dus ook niet dat hij 'bij zal draaien'.

Het vertellen of niet aan vriendjes is altijd erg lastig. Natuurlijk wil je dat je zoon het gewoon trots aan iedereen kan vertellen, maar de werkelijkheid van middelbare school ligt natuurlijk een stuk complexer en het vertellen is niet altijd heel handig. Persoonlijk zou ik je zoon niet per se afraden om het mensen te vertellen, maar anderzijds is hij nog erg jong en zijn vriendjes dus ook. Misschien is er eventjes mee wachten wel handig.

Wat betreft je man is het natuurlijk een complexe situatie. Ik denk dat het met name wat tijd nodig heeft voor hem om te wennen aan de situatie. Mocht je merken dat de ontkenning wel erg lang blijft aanduren, moet je denk ik eens een goed gesprek met hem aangaan en hem een zogenaamde 'wake up call' geven dat jullie zoon toch écht homo is, en hij daar niet voor gekozen heeft en het al helemaal niet kan veranderen.

Dat wat betreft de moslimcultuur is wel erg lastig natuurlijk. Gaat je zoon naar een Islamitische middelbare school straks? Ik vind het wat moeilijk om te zeggen, maar misschien moet je toch overwegen om hem naar een reguliere middelbare school te sturen. In de Islamitische wereld is homoseksualiteit nog een zwaar taboe dat op veel afkeuring kan rekenen, óók in Nederland. Op een middelbare school die niet gestoeld is op het Islamitisch geloof en cultuur zal dit wat makkelijker zijn voor je zoon. Is een andere school kiezen iets wat je wil overwegen? Ik hoop dat je het toch een gedachte wil geven want hoewel ik snap en respecteer dat je je zoon naar een school wil sturen die past bij jullie identiteit en geloof, gaat dit wel erg lastig voor hem worden. Al helemaal als het zo'n gevoelige jongen is.

Als je nog meer vragen hebt, stel ze gerust! Heel veel sterkte en wijsheid gewenst bij het maken van keuzes in deze lastige situatie.

Infokoning

Coen, 15-09-2013
Hallo,
Ik en mijn vriendin liepen al een tijdje met het vermoeden rond, dat mijn zoon homo is. Hij is met ons op vakantie geweest en daar wisten we het zeker. zoals hij zich gedroeg en niet reageerde op leuke meiden om hem heen. Terwijl ze wel heel lief voor hem waren. Na de vakantie samen met mijn vriendin overlegd hoe we dit aan gingen pakken. Hij kampt ook met slaapproblemen en wij dachten dat dit wel eens zijn probleem kon zijn. Ik heb met hem een uitstapje gepland en het hem tijdens ons samenzijn op de man af gevraagd. Hij schrok niet van de vraag en vertelde inderdaad dat hij homo was. Ik was er wel emotioneel onder, maar had met hem te doen. Ook verteld dat ik er alle begrip voor heb en er voor hem zal zijn. Wat hij mij wel vroeg, dat ik het ten alle tijden voor me moest houden. Nu loop ik alleen met het probleem, dat zijn moeder(mijn ex) het niet weet. De communicatie tussen mij en ex is nihil. De school is inmiddels begonnen en hij kampt nog steeds met problemen. Ziek thuis geweest en slaapt nog steeds slecht. Zijn moeder heeft hem hiervoor naar een paragnost gestuurd. Eigenlijk wil ik dat mijn ex het ook weet, dan kan ze hem beter steunen. Hoe kan ik dit het beste aanpakken. Hem zeggen, dat hij het zijn moeder moet vertellen of achter zijn rug om het vertellen. Ik ben bang dat ik hem kwets.

Met vriendelijke groet,
Coen Reactie infoteur, 30-09-2013
Beste Coen,

Wat een ontzettend lastige situatie. Allereerst wel mijn complimenten dat je er zo bent voor je zoon, en ook zijn vraag om discreet met zijn geaardheid om te gaan zo respecteert.

Dat je zoon het zo graag voor zich wil houden kan inderdaad oorzaak (of deel ervan) zijn dat hij zo slecht slaapt, het feit dat hij het zo geheim wil houden duidt ook op dat hij er zelf wel heel erg mee zit. Echter zijn slaapproblemen wel serieus en denk ik dat hij, met alle respect voor de levenswijze van je ex en misschien jezelf, niet op zijn plek is bij een paragnost. Daar moet je niet voor serieuze zaken heen zoals slaapproblemen.

Nu wat betreft van het vertellen aan je ex. Dit is een lastige kwestie. Enerzijds wil je zijn vertrouwen niet schenden, anderzijds wil je dat zijn moeder er net zo voor hem kan zijn als jij bent. Ik denk dat het het verstandigst is om eens het dialoog met hem aan te gaan. Probeer erachter te komen of hij misschien bang is voor haar reactie, of dat er iets anders speelt waardoor hij het verborgen voor haal wil houden. Als je bij hem het besef kweekt dat het belangrijk is dat zijn moeder ook op de hoogte is, kunnen jullie misschien samen toewerken naar een moment dat hij het haar vertelt. Dan kan het op zijn tempo, maar is je ex toch op de hoogte van de situatie en kan hij ook wegblijven bij die 'paragnost'.

Heel veel succes!

Infokoning

Esther, 07-07-2013
Mijn zoon is net 15 geworden en is anders dan een gewone jongen. Hij had zijn chat bericht open laten staan en (was eigenlijk niet de bedoeling) zag ik een regel over homo. Nieuwsgierigheid heeft gemaakt dat ik achter ben gekomen dat hij jongens leuker vindt dan meisjes. Om eerlijk te zijn, kan ik dit geen plek geven. Ik heb het de volgende dag met hem erover gehad en heeft hij alles verteld. Ik ben niet minder van hem gaan houden en ook kan ik het hem niet kwalijk nemen, maar IK kan het niet accepteren. Wat kan ik eraan doen? Reactie infoteur, 12-07-2013
Beste Esther,

Allereerst mijn complimenten dat je zo bewust en serieus met deze ontdekking omgaat. Je probeert het nog een plekje te geven en het is absoluut geen schande als je die niet direct vindt. Je had waarschijnlijk een beeld voor ogen voor je zoon waar hij nu niet meer aan kan voldoen; een vriendin, trouwen, kinderen - het kan allemaal nog steeds, maar het wordt anders. Dat is een besef dat langzaam moet inzinken.

Verder wil ik je meegeven dat je er verstandig aan doet om je zoon niet te laten merken dat je er zo moeite mee hebt. Bedenk dat hij waarschijnlijk al jaren met het besef rondloopt, en het er nog veel zwaarder mee heeft gehad dan jij nu hebt. Hij zal door wie hij is onderworpen worden aan een hele hoop meningen van allemaal mensen, het zal hem goed doen om te weten dat hij in die turbulente tijden in ieder geval op de steun van zijn eigen ouders kan rekenen, want dat heeft hij hard nodig! Door het eventuele gevoel dat hij misschien niet geaccepteerd wordt door zijn eigen ouders kan hij erg neerslachtig raken, want wat is er vervelender dan je ouders die je niet kunnen bijstaan op het moment dat je het moeilijk hebt? Helaas zijn de suïcidecijfers onder homoseksuele jongeren dan ook schrikbarend hoog. Hierdoor is het belangrijk dat je het een plekje probeert te geven, voor het welzijn van je zoon en nog veel belangrijker: voor zijn geluk.

Om het een plek te kunnen geven is het belangrijk dat je je goed realiseert dat hij hier niet voor gekozen heeft, op wat voor manier dan ook. Het is dan ook zinloos het hem te verwijten of kwalijk te nemen, je neemt het immers iemand ook niet kwalijk wat zijn schoenmaat is of de kleur van zijn haar. Het is dan ook erg goed dat je zegt dat je het hem niet kwalijk neemt ondanks dat je er wel moeite mee hebt, ook daarvoor mijn complimenten.



Zijn er misschien specifieke zaken die je vreest of dingen die ervoor zorgen dat je het moeilijk vindt om het te accepteren?

Esther, ik wens je veel succes en wijsheid toe in deze turbulente periode. Je komt over als een ouder die erg betrokken is bij het geluk van zijn kind, maar die wel moeite heeft om haar eigen rol daarbinnen te kunnen vinden. Dat is allemaal erg begrijpelijk. Als je meer vragen hebt, stel ze dan ook gerust.

Infokoning

Jack123 (infoteur), 15-04-2013 #5
Mijn zoon is inderdaad ook homo en dat is volgens mijn ex vrouw mijn schuld, terwijl ik hem absoluut niet heb aan gespoord, integendeel juist. Overigens toen mijn vrouw mij leerde kennen wist ze van mijn homo zijn af… maar dat zou wel over gaan, dacht ze, en ik ging daar ook in geloven… nee dus! Reactie infoteur, 22-04-2013
Beste Jack,

Wat ontzettend vervelend om te horen dat de homoseksualiteit van je zoon zoveel problemen heeft opgeleverd. Graag zou ik een aantal dingen willen aanstippen.

Allereerst is het erg vervelend dat je ex-vrouw denkt over de homoseksualiteit van jullie zoon in de termen van een 'probleem'. Heb je hier wel eens gedachten met haar over uitgewisseld, hoe ze tot die vreemde gedachte komt? Ik hoop dat jij de mening met mij deelt dat homoseksualiteit geenszins een probleem is.

Voorts is het belangrijk om te begrijpen dat jullie zoon hier totaal geen keuze in heeft gehad, dit is hem overkomen en hij heeft er waarschijnlijk nog meer moeite mee dan jullie zelf. Probeer hem erin te steunen, hij heeft het al zwaar genoeg.

Tot slot wil ik je meegeven dat ik hoop dat je je eigen homoseksualiteit inmiddels geaccepteerd hebt. Het is geen keuze, je bent zo geboren. Dit geldt voor jou alsmede voor je zoon.

Infokoning

Andrea, 13-09-2012
Hey mijn zoon van nog maar 11 jaar is homo en heeft sinds kort een vriendje van 13 maar ze zoenen best vaak. Natuurlijk ben ik gelukkig voor mijn zoon, maar toen zijn vriend bleef logeren hoorde ik gegiechel. Ik ging zeggen dat ze moesten slapen. Toen ik binnen kwam waren ze naakt op elkaar aan het liggen, maar hij is maar 11 jaar dus ik weet nou niet of ik seks op die leeftijd moet toestaan. Mijn man bemoeit zich er niet mee, maar ik zou dus graag over mijn zoons seksleven willen praten. Hij is erg gevoelig dus ik weet niet hoe ik er zonder hem pijn te doen erover kan praten… Reactie infoteur, 14-09-2012
Beste Andrea,

Allereerst wil ik beginnen door te zeggen hoe goed het is dat je gelukkig bent voor je zoon. Misschien vraag je je af of elf jaar te vroeg is om het al te weten, die zorg begrijp ik. Toch zijn er veel jongens die op jonge leeftijd er al achter komen dat ze op jongens vallen. Bij deze ontdekking komt veelal ook experimenteren kijken om hun seksualiteit te ontdekken. Misschien weet je zoon en zijn vriendje nog niet eens zo goed wat ze aan het doen zijn, maar zijn ze vooral aan het ontdekken. Hoewel het lastig is, doe je er toch verstandig aan om met hem een gesprek aan te knopen over seks en liefde. Ik begrijp erg goed dat je dit lastig vindt, omdat je je zoon niet wilt afschrikken of kwetsen. Het is erg belangrijk dat je een goed moment uitkiest om met je zoon te praten, neem er echt de tijd voor. Misschien voel je je erg ongemakkelijk tijdens dit gesprek, maar probeer zoveel mogelijk hem dit niet te laten merken. Als hij het gevoel krijgt dat je er open in staat en het niet veroordeelt zal hij waarschijnlijk sneller dingen met je bespreken. Omdat hij nog jong is en nog veel moet ontdekken zal hij hier misschien ook de behoefte aan hebben, dus een goed gesprek is nooit mis!

Leg hem hierbij uit dat als twee mensen van elkaar houden dat ze dan intiem met elkaar worden en soms seks hebben. Ik denk zelf dat je zoon en zijn vriendje nog niet goed weten wat ze precies deden, maar dat ze het gewoon fijn vonden om naakt op elkaar te liggen - het hoort allemaal bij het ontdekkingsproces. Vertel hem dat hij erg jong is om seks te hebben, maar dat het doodnormaal is en je het absoluut niet veroordeeld. Misschien is het ook goed je man hierin te betrekken, zodat je zoon weet dat hij de volledige steun heeft van zijn ouders en niet zal schromen om met problemen naar jullie toe te komen. Zijn vriendje is 13 en is daarom waarschijnlijk iets verder in zijn seksuele ontdekkingsproces, waardoor je zoon wat vroeger begint met experimenteren. Om je een paar handvaten te geven tijdens dit gesprek:

- Kies het juiste moment uit waarop jullie niet gestoord kunnen worden.
- Benadruk dat je het helemaal niet erg vindt en dat hij de volle steun heeft van jou en je man.
- Geef je zoon een comfortabel gevoel door er zelf zo normaal over te doen.
- Leg hem uit wat seks is en wanneer mensen dat doen.
- Leg je zoon uit dat seks iets intiems is, maar dat hij zich er niet voor hoeft te schamen!
- Geef naast uitleg ook veel ruimte voor hem om vragen te stellen.

Tot slot een laatste tip: als je vermoedt dat je zoon verder begint te raken in zijn seksuele ontdekkingsproces zou je ook een doosje condooms en een tube glijmiddel voor hem kopen. Misschien vind je dit zelf heel ongemakkelijk, maar je zoon durft dit waarschijnlijk zelf niet te kopen. Je zou dit bijvoorbeeld zonder wat te zeggen discreet op zijn kamer kunnen zetten. Hierdoor zal hij merken dat je hem volledig steunt en dat hij zich niet hoeft te schamen.

Als je nog verdere vragen hebt dan beantwoord ik deze met alle plezier voor je, Andrea. Heel veel succes en nogmaals: top dat je zo betrokken bent bij je zoon!