Wat als je het leven niet meer ziet zitten?
Op een punt komen dat je het leven niet meer ziet zitten, in een dal zitten waaruit je geen uitweg ziet. Wat doe je dan? Voor alle andere dingen die je zou kunnen doen moet je de kracht van je eigen psyche gebruiken. Je moet graven tot je datgene vindt waarvan je weet dat het je kracht geeft om te leven. Sommige mensen roepen daarbij de hulp van een psycholoog of praatgroep bij in terwijl andere het zelf doen. Wat kan je helpen wanneer je je in deze situatie bevindt?
Inhoud
Het leven niet meer zien zitten
Het gevoel hebben dat er niets meer is dat kan maken dat je weer zin in het leven krijgt en de steeds weer terugkerende gedachte dat je er liever niet meer zou zijn, dat trekt een zware wissel op je dagelijks leven en kan mensen tot wanhoop drijven. Uit zo'n situatie is niet één uitweg, voor iedereen is de remedie anders. Wat wel belangrijk is, is om voor jezelf terug te gaan naar een bepaalde basis. Je moet je een beeld proberen te vormen van wat het is dat je wel weer zin in het leven kan geven en daar voor gaan. Je mag daarin best egoïstisch zijn en je zorgen voor anderen even aan de kant zetten. Dat is misschien wel nodig wanneer je twijfelt aan de zin van je leven en misschien zelfs wel zelfmoord overweegt.
Vind je basis
Sommige mensen hebben aanleg voor depressiviteit. Een chemische disbalans in de hersenen zorgt er dan voor dat ondanks dat alles ze voor de wind gaat, ze maar niet gelukkig kunnen worden en zich depressief voelen. Gebeurtenissen die bij ieder ander blijdschap oproepen kunnen hen niet beroeren. In het geval dat het probleem gelegen is in deze aanleg dan is het goed de hulp van een psycholoog of psychiater in te roepen. Een combinatie van therapie en medicatie kan dan helpen je weer grip op je leven te laten krijgen. Wat anders is het echter wanneer het probleem hem niet ligt in een aanleg voor depressieve klachten, maar meer in een opeenstapeling van tegenslagen die je de zin in het leven hebben doen laten verliezen. Denk aan een scheiding, een lichamelijke beperking, geldproblemen, een gebrek aan hobby's, ruzie met dierbaren, het verlies van een dierbare, een situatie van uitzichtloze werkloosheid, teleurstellingen in vrienden of pure eenzaamheid die in de loop der tijd is ontstaan. Vaak is het ook een combinatie van meerdere van deze factoren die mensen naar de rand van de afgrond drijft.
Wanneer je tot de conclusie komt dat je de zin in het leven verloren bent door dit soort oorzaken dan zou je er goed aan doen om eens vanaf de andere kant te kijken. Stel je eens voor dat het belangrijkste probleem waarmee je in je maag zit zou zijn opgelost. Verandert dit de situatie dan radicaal? Zou het vinden van een andere baan je helpen? Zou het helpen wanneer je een goede vriendschap opbouwt met iemand? Zou het helpen om weer een vriendschappelijke omgang te krijgen met je ex of met je zoon of dochter? Wanneer je tot de conclusie komt dat dit de sleutel tot het afrekenen met jouw staat van depressiviteit is dan moet dit je doel worden. Je basis is het opbouwen van een nieuwe relatie of het vinden van een passende baan.
Basis gevonden: alles op alles zetten
Wanneer je weet wat de basis, het centrum van jouw probleem is, dan mag je best egoïstisch zijn als hieraan gaat werken. Je moet ook je terughoudendheid opzij zetten wanneer het gaat om het inzetten van middelen. Ben je bijvoorbeeld al jaren werkloos maar zou je dolgraag willen werken in een bepaald beroep en heb je hier de diploma's niet voor? Het behalen van dit diploma moet dan het doel worden waarvoor alles opzij gezet moet worden. Mogelijk heb je angst voor het inzetten van dat kleine beetje spaargeld dat je hebt voor dit doeleinde. Je bent misschien bang om na het afronden van je opleiding of cursus zonder buffer te zitten. Is dit wat je tegenhoudt? Stop dan nu en denk nog eens terug aan het begin van je denkproces. Wat jou uit je uitzichtloze situatie kan halen is het inslaan van die nieuwe weg en het vinden van die fijne baan. Risico's nemen is geoorloofd. Doe je het niet dan wordt de situatie er sowieso niet beter op dus neem de gok en ga ervoor.
Natuurlijk ligt het probleem bij velen nog gecompliceerder. Stel je voor dat je partner je na twintig of dertig jaar huwelijk verlaat. Je voelt je inmiddels oud en acht het ondenkbaar dat je ooit nog een nieuwe partner vindt. Stop deze gedachte weg! Velen zitten in dezelfde situatie, ook mensen van het andere geslacht die net zo hunkeren naar warmte en geborgenheid als jij. Het laatste dat je moet doen is in je schulp kruipen en het opgeven. Natuurlijk is het niet goed om je vanaf dag 1 in een nieuwe relatie te storten waarvan het fundament niet goed is. Maar sluit het rouwproces af en werk aan de toekomst! Wanneer jouw basis het hebben van een relatie op basis van gelijkheid is dan is dat waar je aan moet werken en daar mag alles voor wijken.
Alles mag opzij voor de sleutel naar geluk
Jouw basis is vergelijkbaar met de sleutel naar geluk. Het leven is kort, te kort om weg te kwijnen in zelfmedelijden en te vol met kansen om uit wanhoop een einde aan je leven te maken. Wanneer het je helpt, denk dan maar zo dat je altijd nog een einde aan je leven kunt maken, maar niet nu je nog niet alle mogelijkheden hebt verkent om een kentering te weeg te brengen. Grijp kansen aan, of creëer ze liever voor jezelf. Hebt je hier professionele hulp bij nodig, schroom dan niet. Het is geen teken van zwakte om aan te kloppen bij een psycholoog of om zelfs maar tijdelijk gebruik te maken van medicatie zoals antidepressiva. Doe wat nodig is en neem het heft in eigen handen.
Lees verder