Taken en rechten Eerste en Tweede Kamer
De volksvertegenwoordiging in Nederland bestaat uit de Eerste en de Tweede Kamer, oftewel de Staten-Generaal. Welke taken en rechten hebben de Eerste en de Tweede Kamer?
Taken Tweede kamer
De Tweede Kamer bestaat uit 150 leden die rechtstreeks worden gekozen door de Nederlandse kiezers. De Tweede Kamer speelt een belangrijke rol bij het vormen van beleid. De Tweede Kamer heeft twee hoofdtaken, namelijk het controleren van de regering en medewetgeving, samen met de Eerste Kamer en de regering.
Rechten Tweede Kamer
De grondwet geeft de Staten-Generaal een aantal bevoegdheden om invloed uit te oefenen en haar taken zo goed mogelijk uit te voeren.Het gaat om de volgende rechten:
- Budgetrecht: het recht om begrotingen van de regering te wijzigen en vast te stellen.
- Enquêterecht: het recht om bij meerderheid van de stemmen een onderzoek in te stellen rond een omstreden onderwerp
- Recht van amendement: het recht om wijzigingen voor te stellen in een wetsvoorstel
- Recht van interpellatie: het recht om vragen te stellen aan het kabinet.
- Motierecht: het recht om moties in te dienen, bijvoorbeeld een motie van wantrouwen of een motie van treurnis
- Recht van initiatief: recht om een wetsvoorstel in te dienen
Taken Eerste Kamer
De Eerste Kamer maakt deel uit van de volksvertegenwoordiging, maar wordt niet rechtstreeks gekozen door het volk. Er is sprake van “getrapte verkiezingen”. De 75 leden van de Eerste Kamer worden gekozen door de leden van de provinciale staten, die op hun beurt weer worden gekozen door de Nederlandse kiezer. De verkiezingen zijn dus indirect.
De belangrijkste taak van de Eerste Kamer is medewetgeving. Daarnaast controleert de Eerste Kamer de regering.
Rechten Eerste Kamer
De Eerste Kamer beschikt over controlerechten, waar zij niet vaak gebruik van maakt. Daarnaast heeft de Eerste Kamer een wetgevende taak. Dat houdt in dat de Eerste Kamer wetsvoorstellen die in de Tweede Kamer zijn aangenomen, moet goedkeuren of verwerpen. De Eerste Kamer kan geen wijzigingen aanbrengen in een wetsvoorstel. Als het niet in orde is, gaat het terug naar de Tweede Kamer.
De Eerste Kamer kijkt bij het beoordelen van wetsvoorstellen naar de juridisch-technische kant van het wetsvoorstel en niet naar de inhoud. Zij voert een staatsrechtelijke check uit over de wetgeving van de Eerste Kamer, kijkt of het wetsvoorstel niet strijdig is met overige wetgeving en beoordeelt de uitvoerbaarheid van het wetsvoorstel. Pas als de Eerste Kamer heeft ingestemd met het wetsvoorstel, kan het daadwerkelijk een wet worden.