De Golfoorlog: Analogieën en buitenlands beleid

De Golfoorlog: Analogieën en buitenlands beleid De invloed van analogieën (een overeenkomst tussen twee zaken gebruiken als grondslag voor een redenering) in het buitenlands beleid van De Golfoorlog zal in dit artikel besproken worden. Met name zal Bush (president van de VS) besproken worden.

De Golfoorlog

Bij het uitbreken van de Golfoorlog gebruikten Bush en Thatcher analogieën als de Falklandcrisis, de Vietnamoorlog en Adolf Hitler om hun ingrijpen te rechtvaardigen. Hoewel er vele belangen waren voor Bush en Thatcher, was framing één van de meest invloedrijke factoren op hun beleid. Militaire adviseurs van Bush waarschuwden hem dat de Golfoorlog waarschijnlijk zou eindigen als de Vietnamoorlog: hoge kosten en toch verlies. Bush wilde – logischerwijs – ‘Vietnam’ niet herhalen. Zelfs toen de interventie aan de gang was, bleven de Amerikanen de analogie van Vietnam gebruiken (bijv. het verstoppen in bunkers door de Irakezen zien als een soort Tet-actie). Bush en het volk wilden daarom prompte actie en meteen interveniëren, voordat het te laat was. De militaire adviseurs wilden echter wachten en een fatsoenlijke troepenmacht opbouwen om een snelle overwinning en een klein aantal doden te realiseren.

Besluit

Bijzonder is dat beide visies gebaseerd zijn op de Vietnam-analogie, maar dat de beide partijen de analogie heel anders interpreteerden. Precies hetzelfde gold voor eventuele economische sancties voor Irak. Een volgende les die Bush uit de analogie trok was het inzetten van één grote troepenmacht in één keer, omdat er anders – net als in Vietnam – een slopende, lange periode zou ontstaan, waarin telkens nieuwe lichtingen militairen zouden worden gestuurd. Uiteindelijk werd gekozen voor een betrekkelijk snelle reactie met een grote troepenmacht (dus Bush’s manier). Een ander punt was dat de VS de Irakezen hebben overschat; ook dit op basis van de Vietnam-analogie. De Britten zagen dit anders, want zij vergeleken de Irakezen met de Argentijnen van toen: hard strijdend, maar ineffectief. De Britten wilden dus eerder op de Irakezen reageren dan de Amerikanen.

Hitler als analogie

De Analogie van Hitler in de jaren ’30 werd door beiden Thatcher en Bush gebruikt; dit was niet alleen een legitimatie voor de Golfoorlog, maar beïnvloedde ook het beleid na die oorlog. Ze wilden absoluut geen appeasement. Gevolg was dat Amerikaanse en Britse beleidsmakers vier percepties aangaande Irak kregen: 1) Saddam Hoessein is irrationeel (zoals Hitler); 2) naar gelang van tijd zal Hoessein zijn positie binnenlands en internationaal versterken, zodat hij moeilijker weg te stoten zal zijn (zoals Hitler); 3) Hoessein is niet rationeel genoeg om te reageren op economische sancties. Deze sancties zullen er juist voor zorgen dat hij zich kan versterken; 4) Brute kracht is het beste middel om te reageren op Hoessein (volgt uit de vorige drie). Een bijkomende angst was dat Irak na Koeweit ook Saoedi-Arabië aan zou vallen. Bush en Thatcher zagen de invasie van Koeweit door Irak als een test voor de VN, net zoals de invasie van Abyssinia door Italië voor de Volkenbond als een test werd gezien. Natuurlijk waren er ook andere redenen voor interventie, buiten de analogie: Koeweit werd zo geplunderd dat er zonder ingrijpen niets meer van over zou blijven. Bovendien wilden de Amerikanen en Britten aanvallen voordat het zomer werd en de woestijn nog heter zou worden. Wat Thatcher van de Falklandoorlog had geleerd, is dat je meteen moet reageren op agressie en de zaken niet over moet laten aan de VN. Ze wilde dus niet, zoals de VS wel wilde, een extra resolutie van de VN voor interventie.

Analogieën in buitenlands beleid

Meestal gebruiken leiders analogieën 1) wanneer zij die zelf hebben meegemaakt; 2) wanneer het een mislukking was [uit successen worden meestal geen lessen getrokken] [dit geldt niet voor de Falklandoorlog, want dit werd door Thatcher als een succes gezien]; 3) als de gebeurtenis ongeveer 20 jaar oud is [dit is hier een uitzondering, want hier bedraagt het 45 jaar!]; 4) als de leider er persoonlijk bij betrokken was [zoals bij Bush en Thatcher met WOII]; 5) als de huidige situatie sterk lijkt op de voorgaande situatie; 6) als de meeste mensen begrijpen wat de analogie inhoudt; en 7) als leiders ze gebruiken als ‘cognitive shortcuts’ [zoals bij Bush en Thatcher].

Als Bush en Thatcher andere analogieën dan die van Vietnam, Hitler en de Falklands hadden genomen, zou hun beleid anders zijn geweest. Bush en Thatcher maakten het publiek eerst wijs dat zij zouden proberen om Irak te straffen door middel van politieke en economische maatregelen, maar zij hadden beiden reeds besloten dat interventie de beste optie was. Het gevaar voor de oliereserves in Koeweit versterkte de ontwijking van politieke en economische sancties alleen maar.

Uitkomst gebruik analogie

Op een gegeven moment hadden de Amerikanen en Britten de oorlog gewonnen, zonder dat Saddam zich echt overgaf. Hoe was dit mogelijk, gekeken naar de analogieën? Eén van de redenen hiervoor is dat de meeste mensen Hoessein helemaal geen tweede Hitler vonden; bovendien zou het alleen maar geld kosten om Irak te bezetten en opnieuw op te bouwen. Deze redenen vormen echter geen verklaring voor het feit dat Bush en Thatcher bleven vasthouden aan de analogie van de jaren ’30. Bush had zelfs geen gevoel van voldoening na de oorlog, omdat er geen sterke, duidelijke uitkomst was. Hoessein deed niet wat Bush had verwacht en Bush had dus het gevoel dat hij gefaald had in Irak, vergeleken met de analogie van de jaren ’30. Thatcher dacht dat het een mislukking was vanwege het feit dat de Britten en Amerikanen niet hard genoeg waren geweest: Hoessein had weggestoten moeten worden. Zij wilde dus eigenlijk vasthouden aan de analogie van de jaren ’30.

Lees verder

© 2014 - 2024 Otisnu, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
President van Amerika, George H.W. Bush 1989-1993George Bush sr wordt president in een roerige tijd. Onder zijn bewind komt de Koude Oorlog tot een einde. In Oost Duitsl…
Vakantiebestemming KoeweitKoeweit is een sjeikdom en een olierijke monarchie en enorm getroffen door de vele oorlogen in het Golfgebied. Koeweit i…
Saddam HoesseinSaddam HoesseinOp 30 december 2006 is Saddam Hoessein Abdu al-Majid al-Tikriti in Bagdad opgehangen. Wie was deze man?

Het Ministerie van Buitenlandse ZakenHet Ministerie van Buitenlandse ZakenHet ministerie met als taak het uitvoeren van het buitenlands beleid van Nederland, is het Ministerie van Buitenlandse Z…
Zelf een politieke partij oprichtenZelf een politieke partij oprichtenVeel mensen weten niet dat het voor iedereen mogelijk is om zelf een politieke partij op te richten. Het oprichten van e…
Bronnen en referenties
  • MacDonald, S. (2002). Hitler’s Shadow: Historical Analogies and the Iraqi Invasion of Kuwait
Otisnu (58 artikelen)
Gepubliceerd: 22-06-2014
Rubriek: Mens en Samenleving
Subrubriek: Politiek
Bronnen en referenties: 1
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.