Computergames en kinderen

Sinds de jaren 80 zijn ze niet meer uit de samenleving weg te denken, computergames. Het begon allemaal heel eenvoudig, maar inmiddels is het uitgegroeid tot een miljardenindustrie waar meer geld in omgaat als in de filmindustrie. Jong en oud, man, vrouw, kinderen; iedereen speelt videogames. De markt speelt hier op in met een groot aanbod aan games in een keur aan genres. Als kinderen hierin alle vrijheid krijgen, komen in aanraking met dingen die ongeschikt zijn voor hun leeftijdsgroep. Al vanaf het begin wordt er veel onderzoek gedaan naar de invloed die videogames hebben op kinderen. De resultaten? Volgens een groot deel van de onderzoeken zijn videogames slecht voor kinderen. Maar, volgens een even groot deel van de onderzoeken hebben videogames juist een positieve invloed op kinderen. Een aantal van de (tegenstrijdige) conclusies van de verschillende onderzoeken:

• Kinderen worden agressief van games
• Kinderen worden socialer van games
• Oog-hand coördinatie verbeterd
• Kinderen worden sociaal geïsoleerd door games
• Kinderen worden minder agressief door games
• Probleemoplossend vermogen verbeterd door games

En zo kunnen we nog een hele tijd doorgaan. Kortom, uit de onderzoeken komt niks nuttigs naar voren. Dit komt, helaas, vaak door de financierders van de onderzoeken. Veel onderzoeken naar games worden of door felle tegenstanders gehouden, of door felle voorstanders. Hierdoor komen de onderzoeken vaak ook heel positief of heel negatief uit de bus.

Gelukkig zijn er ook een aantal onderzoeken geweest, in de afgelopen paar jaar, die minder objectief waren en behoorlijk grondig uitgevoerd zijn. Een van deze onderzoeken is afkomstig van de BBFC, de Britse film classificatie (de britse variant van de kijkwijzer). Hierin zijn een aantal interessante conclusies getrokken, onder andere:

• Ouders zijn bereid om hun kinderen gewelddadige games te laten spelen omdat het "toch maar games zijn".
• Mensen die games spelen zijn bijna unaniem eens dat het geweld in games hun niet gewelddadiger heeft gemaakt en dat ze dit ook niet in vrienden die gewelddadige games spelen hebben gezien.
• Kinderen vinden het geweld in games te eng, vooral in games die voor volwassenen zijn.
• Ouders maken zich weinig druk over geweld in videogames. Hun kinderen zijn, volgens hun, stabiel genoeg om zich niet te laten beïnvloeden door het geweld.
• Gamers vinden geweld in films en op televisie ernstiger en realistischer dan geweld in videogames.
• Kinderen laten zich door groepsdruk dwingen om bepaalde games te spelen. De hoeveelheid negatieve pers die een game krijgt is hierbij van invloed.
• Ouders maken zich meer druk om de mensen waarmee hun kind in contact komt in chatrooms en tijdens online games.

Uit deze conclusies kunnen we dus zien dat kinderen het geweld in games vaak te eng vinden, maar ze deze games vaak toch spelen omdat hun vrienden deze games spelen. Hun ouders laten ze die games spelen omdat "het toch maar een spelletje is". Een interresante samenspel van omstandigheden die er voor zorgt dat kinderen in aanraking komen met games die echt te ver gaan voor ze.

Tips voor ouders

Als we naar de bovenstaande conclusies kijken, zien we twee problemen voor ouders. Enerzijds is er het probleem dat ze zelf niet zo zeer het probleem zien in gewelddadige spellen (hetgeen trouwens veel minder het geval is wanneer de ouders zelf ook games spelen). Anderzijds is er het probleem dat ouders zich (terecht) zorgen maken over met wie hun kinderen op internet omgaan. Daarom wil ik alle ouders de volgende tips meegeven:

• Kinderen, jongere kinderen, horen geen gewelddadige games te spelen. PUNT!
• Houd jezelf niet voor de gek door te zeggen: "Als ze het hier niet spelen, spelen ze het bij vriendjes". Als u erbij bent spelen ze het niet!
• Zijn uw kinderen wat ouder (12+) dan kunt u overwegen om ze toch gewelddadige games te laten spelen, maar let wel op dat u weet wat ze spelen.
• Bekijk de kijkwijzer icoontjes op de verpakking van een game, 16+ is te gewelddadig voor jongere kinderen.
• Speel zelf ook eens de games die uw kinderen spelen, of speel met ze mee. Dit geeft aan de kinderen aan dat je geïnteresseerd bent in hun hobby’s en je kunt zien wat ze nu werkelijk spelen.
• Hou goed in de gaten wat uw kind op internet en in online games doet en met wie ze omgaan. Je laat je kind niet onbewaakt door de Amsterdamse wallen slenteren, dus laat ze dit ook niet "digitaal" doen.
• Geef niet de makers van de games de schuld, zij luisteren enkel naar wat de consument wil.

Kinderen kunnen enorm genieten van games, het daagt ze uit en kan allerlei denkvermogen stimuleren. Laat ze dus vooral (verantwoord) gamen. Ze zullen hierdoor echt niet ineens met een mitrailleur op school tekeer gaan.