Scheiden en kinderen

Als ouders besluiten te gaan scheiden, hangt het van veel factoren af, of kinderen zich daarvan bewust zijn. Zo wordt er in sommige gezinnen in het bijzijn van de kinderen over gepraat, waardoor ze wel een vermoeden hebben, maar er zijn ook gezinnen waar de ouders het zo aanpakken zonder dat de kinderen het weten. Maar hoe dan ook, uiteindelijk zal het kind het natuurlijk moeten weten en de vraag is hoe zo’n kind daarmee om gaat en hoe de ouders daar het beste bij kunnen helpen.

Praten

De reacties van kinderen op een echtscheiding heeft veel te maken met de manier waarop de ouders hen daarover informeren. Als het mogelijk is, moet de hele familie bij elkaar zijn, zodat de beide ouders de opkomende vragen kunnen beantwoorden en elkaar niet als schuldige zullen aanwijzen.

Een echtscheiding is verwarrend voor kinderen. Als ze het nieuws voor het eerst horen, is het belangrijk dat dat gebeurt op een ontspannen moment van de dag, zonder verdere verplichtingen. De ouders moeten zich beperken tot de belangrijkste en meest directe problemen, zo wordt voorkomen dat de kinderen teveel informatie in één keer krijgen, die ze niet of moeilijk kunnen verwerken. Vertel de kinderen dat nog gewoon aan hun basisbehoeften wordt voldaan; dat er nog steeds iemand is die ’s morgens met ze ontbijt, die ze helpt met schoolwerk en die ze ’s avonds naar bed brengt. Laat de kinderen ook weten dat de relatie met de beide ouders blijft zoals die is. Er zal verandering in het gezinsleven plaatsvinden, maar de liefde blijft gewoon hetzelfde.

Het is heel belangrijk de kinderen duidelijk te maken dat de scheiding definitief is, er moet worden vermeden dat de kinderen hoop houden dat de ouders weer bij elkaar komen. Ga niet met ze in discussie, dat is een te grote verantwoordelijkheid voor ze.
Kinderen denken vaak dat de scheiding hun schuld is, dat het een gevolg is van iets wat zij gedaan hebben, het is dan ook heel belangrijk ze uit te leggen dat ze pertinent niet verantwoordelijk zijn voor de scheiding.

Geef kinderen de kans om vragen te stellen en probeer ze zo goed en eerlijk mogelijk te beantwoorden en toon begrip wanneer ze boos of verdrietig zijn en laat ze weten dat je zelf ook verdrietig bent, maar dat ze veilig zullen blijven, ook in de nieuwe situatie.

Wat moeten ouders doen

Blijf allebei betrokken bij het leven van het kind. Degene die niet bij hem of haar in huis woont, kan wel veel bellen, schrijven en interesse tonen in de dagelijkse dingen. Laat het kind voelen dat hij of zij belangrijk is en er toe doet. Zo moet de ouder waar het kind op dat moment is contact met de andere ouder stimuleren, laat het kind weten dat het oké is als er tijd wordt besteed aan de andere ouder.

Maak geen ruzie met de andere ouder, probeer zo normaal mogelijk met elkaar om te gaan, probeer het eens te worden over zaken die te maken hebben met de kinderen en wat ze nodig hebben. Laat het kind niet denken dat het zijn of haar schuld is dat jullie ruzie over het kind maken.

Geef het kind de kans te genieten van de tijd die het met beide ouders doorbrengt. Reageer niet boos of jaloers, het kind zal het gevoel krijgen te moeten kiezen. Probeer op een normale, directe manier als ouders met elkaar te communiceren en doe dat niet via de kinderen. Als er over de andere ouder gepraat wordt, zeg dan alleen aardige, leuke dingen. Wanneer dit echt niet lukt, zeg dan maar niets. Als men negatief praat over de andere ouder, heeft het kind het idee dat er een bepaalde kant gekozen moet worden.

Broers en zussen

Wanneer ouders gaan scheiden, kan het zijn dat broers en zussen anders met elkaar om gaan. Zo kunnen ze veel hechter met elkaar worden, maar het is ook mogelijk dat ze afstandelijker worden, dit is moeilijk te voorspellen.

De emotionele stress die een scheiding met zich meebrengt kan er toe leiden dat de ouders tijdelijk minder goed in staat zijn hun kinderen volop aandacht te geven. De kinderen kunnen zich dan tot elkaar gaan richten en steun bij elkaar zoeken. Ze ervaren dezelfde emoties, zullen elkaar begrijpen en ondersteunen.

Het kan ook anders zijn. Er zijn ook kinderen die boos en verward zijn over de veranderingen in de familie en uiten deze negatieve gevoelens naar hun broers of zusters. Ook kunnen ze ruzie krijgen omdat ze zullen strijden om de aandacht van de ouders. De ouders kunnen dit voorkomen door met hun kinderen te praten, naar ze te luisteren door tijd met ieder kind afzonderlijk door te brengen. Voorts is het erg belangrijk om bepaalde gewoonten van voor de scheiding vast te houden, zodat de kinderen een gevoel van continuïteit en stabiliteit zullen ervaren.