Truusje, 29-09-2017
Mag je maar zo, al meer dan drie weken, als man zijnde je zoon bij de moeder weg houden?
Reactie infoteur, 16-10-2017
Nou niet als dat de afspraak niet is.
Anoniempje, 14-09-2017
Mijn buurmeisje van vijf, wij wonen op kamers en delen keuken en badkamer, heeft een vader die nooit thuis is of anders ergens anders bij huisgenoten zit te roken en gamen. Moeder hangt de hele dag voor de buis op de bank. Dochter komt nooit buiten, ja op school, heeft geen vriendjes of vriendinnetjes. De kamer van deze mensen is zo vies, alsmede de aangrenzende keuken, dat ik me ernstige zorgen maak om de gezondheid van die kleine. Mijn eigen gezondheid natuurlijk ook, want die keuken delen we, de badkamer ook. En omdat er meer mensen in dit huis drugs gebruiken (cocaïne) en hun neus snuiten in de badkuip waarin die kleine gewassen wordt, lijkt het me raadzaam om in te grijpen. Maar hoe doe ik dit?
Reactie infoteur, 16-10-2017
Ik zou eens met een vertrouwenspersoon praten. Een arts bijvoorbeeld. Of de politie. Misschien kunnen die u verder helpen.
E., 09-01-2017
Er staat dat je anoniem kan melden. Toch heb ik meegemaakt dat de hulpverlener die ging kijken mijn naam doorgaf aan de ouders. Ik vind t dus heel moeilijk om nog melding te maken.
Reactie infoteur, 10-02-2017
Ik hoor zoveel nare en negatieve zaken hierover dat je bijna niet meer durft te melden. Het is niet goed gesteld in dit land met de hulpverlening als het gaat om kinderen lijkt het wel. Er komen steeds meer negatieve berichten naar buiten. En ik snap dat u niet meer staat te popelen om iets aan te geven.
F., 20-12-2016
Moeder/vader gebruikt haar kind om mij te beschuldigen van stalking en maakt andere kinderen bang met haar verhalen, is dit mishandeling?
Reactie infoteur, 16-02-2017
Ik weet niet of het mishandeling is, aangezien ik niet weet hoe ver dit gaat, maar bepaald netjes en goed voor het kind lijkt het me niet. Ik ga er daarbij vanuit dat u niet echt de vader of de moeder stalkt. Want dat is natuurlijk ook echt heel slecht voor een kind.
Ik, 18-12-2016
Ook ik ben buren die hun kinderen geestelijk mishandelen. Het geschreeuw en gescheld begint al om 7 uur in de ochtend tot 11 uur in de avond.
Wij hebben er al eens wat van gezegd. Vanaf dat moment maken ze ons het leven zuur. De buren dumpen afval achter onze schutting en klimmen over de schutting heen.
Ik zou erg graag een melding willen doen van kindermishandeling, want dat deze kinderen geestelijk mishandeld worden weet ik zeker, en lichamelijk ook zeer waarschijnlijk.
Maar hoe anoniem is een anonieme melding nou echt? Ik heb vaker gehoord dat ze er toch achter gekomen zijn wie de melding gemaakt heeft. Ik weet niet hoe gevaarlijk deze man is, en hoe ver hij nog gaat. Straks terroriseert hij ons nog meer… maar er moet voor deze kinderen echt hulp komen.
Reactie infoteur, 16-02-2017
Wat een spagaat waarin u zich bevindt. Ik hoor ook steeds vaker dat meldingen helemaal niet anoniem zijn dus dat is heel erg vervelend. Misschien kunt u eens met een huisarts of zo praten. Die hebben wel geheimhoudingsplicht en kunnen misschien de instanties wel alarmeren.
A., 17-08-2016
Ik loop nu al een paar dagen met mijn hond langs een huis waar veel geschreeuwd wordt tegen een kind (meisje). Nu stond zij weer heel hard te huilen tegen de buitendeur (zij stond binnen) vader (denk ik) kwam en zij gilde heel hard nee blijf van me af nee, nee. Daarna kwam moeder (denk ik) gilde heel hard tegen haar liep de kamer weer in, kwam daarna weer terug hard gillend trok haar heel hard aan haar arm de kamer is (ging vreselijk te keer) en knalde de kamer deur heel hard dicht. Ik ken het gezin niet en vind het moeilijk melding te maken want ik heb dit in Dokkum (waar ik eerst woonde) ook mee gemaakt en toen werd tegen mij gezegd dat dat anoniem kon maar helaas is toch tegen dat gezin gezegd dat ik melding had gemaakt en werd mijn leven heel vervelend daar.
Reactie infoteur, 19-08-2016
Soms snap je ook niet wat instanties dan toch willen. De reacties hier geven wel aan dat dit mensen die zich met de bescherming van kinderen moeten bezighouden niet altijd even goed optreden. Misschien kan het via een vertrouwenspersoon als een arts of iets dergelijke? Heel vervelend, ik snap uw spagaat.
Anoniem, 14-04-2016
Vader en moeder leven al tijden in een bouwval, stof en bouwpuin zijn in de woning te zien. kind is al verschillende keren opgenomen vanwege de luchtwegen. Moeder kan kind totaal niet te baas, kind schreeuwt totdat het de zin krijgt, is zo overstuur dat het tot spugen over gaat, moeder blijft tv kijken en troost kind totaal niet. omwonenden hebben heel veel last van het gegil van het kind, vader en moeder negeren de opmerkingen van de omwonenden.
Reactie infoteur, 14-06-2016
Ik weet dat veel mensen tegen een hoop bureaucratie oplopen bij een melding, maar als het kan zou ik dat toch doen. Of neem een arts in vertrouwen. Mogelijk dat dit kan helpen.
Ouder, 04-03-2016
Wat lastig is dat als iemand wil treiteren ze ook een valse melding kunnen doen en je als ouder mooi in het visier van vt zit. Zie daar dan maar uit te komen… Want valsheid in geschrifte is geen uitzondering op de regel bij hun. Zelfs als door bv professional betrokken zoals leerkracht wordt gemaild het te wijzigen omdat t niet klopt… wordt dit niet gewijzigd.
En zelfs als uit onderzoek verder niets komt, blijf je geregistreerd. Ben je mooi klaar mee. En zeker met dat nieuwe kind registratiesysteem van de gemeente.
Verder vond ik die ggd 9/10 jarige vragenlijst wel erg belagelijk en achterin zie je zelfs de kleurencode om aan te geven of er sprake is van een potentieel probleemgezin… is toch te gek voor woorden.
Verder buren etc ga idd eerst even overleggen met heb gezin. Tieners en peuterpuberteit ukkies kunnen flink tekeer gaan als ze bv naar bed moeten, pc moet uit of bij ukkies als je alleen soms al hun broodje verkeerd smeert ;-)
Anonieme meldingen zijn trouwens niet voor vt anoniem, maar worden de namen voor ouders geheim gehouden.
Reactie infoteur, 20-06-2016
Ik snap dat het heel lastig is als je degene bent waar anoniem over is geklaagd. En dat het mogelijk ook lastig is om uit te leggen dat je niks verkeerd doet. Dat is altijd een spagaat, want er zijn helaas ook ouders die het veel slechter voor hebben met hun kind en wel dingen doen die het daglicht niet kunnen verdragen. Heel lastig.
Jaycee, 02-03-2016
Een buur van mij (moet haast wel) heeft de politie gebeld toen mijn dochter een stressaanval had. Ik weet niet wat ze dachten, maar de politie belde aan, (2 agenten) en die boven hooguit 8 minuten en vonden toen dat mijn dochter maar even naar een vriendinnetje moest gaan. Tot mijn grote schrik kwam er een paar dagen een brief in de bus waarin doodleuk gemeld werd: 'iemand uit uw omgeving maakt zich zorgen… dat er mogelijk sprake is van lichamelijk geweld of kindermishandeling'
We moesten maar kijken of we hulp wilden hebben. Die hebben we dus al, en dat had Veilig Thuis via de gemeente kunnen weten! Vanuit de gemeente kregen wij bericht dat de meeste hulpverlening nu via de gemeente loopt. En die hulp krijgen wij omdat mijn dochter een neuropsychologische stoornis heeft. Nu hebben ze bij Veilig Thuis ook zo'n brief aan mijn ex-man gestuurd… en die mag mij niet zo, dus die is er mee op de loop gegaan! Wou een gesprek met de hulpverleenster, vond zij prima en ik ook. Maar toen kwam eruit dat hij zich zorgen maakte over 'mijn psychische toestand' en 'de melding van geweld TUSSEN mijn dochter en haar moeder! Oh, dus mijn dochter en ik zijn nu ineens aan het vechten gegaan!?
De hulpverlening weet hoe het allemaal wél in elkaar zit (hij ook, maar tóch probeert het weer, hij heeft nogal vaak flink gemanipuleerd, ook via mij zoon). Hij heeft dus dat gesprek met de hulpverlening. Hij wou mijn zoon daar mee naar toe nemen! Dat heeft de hulpverlening geweigerd, omdat je een kind gewoon niet belast met zulke dingen!
Hij is ws op wraak uit nadat hij bericht heeft gehad van mijn advocaat dat hij misschien kinderalimentatie moet betalen.
Hij wist dat best, hij heeft een beroep met een financiële achtergrond en heeft ervoor gestudeerd. Ook al weten wij, (familie, hulpverlening, school) dat het pure smaad is wat mijn ex-man daar verkondigt.
Bij Veilig Thuis wilden ze eigenlijk de melding ongedaan maken, maar dat kon niet, vanwege een protocol. Dus ws blijft deze melding altijd staan! Terwijl die niet terecht is.
Ik snap dat mensen de politie bellen als ze denken dat er wat is, maar ga AUB eerst even aanbellen! Gebeurt er dan niet snel genoeg iets, dan pas bellen svp! De melder blijft anoniem, en zij zitten met de rotzooi. Ik ga hem sowieso aangeven wegens smaad. Ik heb toen tegen Veilig Thuis gezegd dat ik een klacht tegen ze ging indienen en toen werden ze wakker.
Ze vond dat ze toch wel een hoop aangericht hadden: situaties die niet hadden mogen voorkomen, brieven die niet zomaar verstuurd hadden kunnen worden! Nog erger: in het politie stond dat er geen sprake was van geweld!
Ik ben gewoon woest, dat er zo erg misbruik gemaakt kan worden van zulke dingen. Overigens, mijn ex-man wist wel hoe hij mijn kinderen moest 'aanpakken'! De pech is, dat hij zelf een keer bijna gemeld is bij VT, omdat hij hulpverlening voor mijn dochter weigerde. Die melding is uiteindelijk niet gedaan, omdat hij mijn dochter bij mij bracht, zij woonde nl. eerst bij hem. Ik werd ernstig ziek en gedurende die tijd heeft hij een vechtscheiding aangevraagd! Hij kreeg het voorelkaar dat mijn kinderen bij hem moesten wonen. Hij kon de zorg voor mijn dochter niet langer aan. Ironisch…
Reactie infoteur, 20-06-2016
In een eerdere reactie heb ik ook al eens aangegeven dat het anoniem melden inderdaad ook een risico inhoudt namelijk dat er helemaal niets aan de hand is, maar een ouder of ouders wel door een mallemolen gaan. Heel vervelend, dat begrijp ik.
Anoniem, 17-11-2015
Ik denk dat mijn buurmeisje wordt mishandeld, mijn buurmeisje is mijn vrindin en ik weet er alles over.Ze wordt altijd geslagen als ze iets wilt zeggen ze heeft geen moeder ze is gedopeerd en wordt alleen geslagen en uitgescholden door haar pleegvader, en ze slaapt in het toilet en ze mag niet naar school!, wat een onrecht Doe er wat aan, zoek dan graag contact met me op ik vindt dit niet normaal meer, me vrindin komt altijd huilend naar me toe als ik eten breng als haar pleegvader niet thuis is, bren ik eten, die ene keer kwam hij erachter en smeet hij alles op de grond en heeft haar haar helemaal getrokken
Reactie infoteur, 21-07-2016
Kun je op school met iemand praten hierover? Of met een dokter? Die kunnen dan actie ondernemen.
Anoniem, 17-08-2015
Mijn buren hebben een dochtertje van vier en kennissen die er altijd zijn met een dochtertje van twee. Deze kinderen schreeuwen en rennen tot na middernacht zowel buiten als binnenshuis. Er is altijd enorme geluidsoverlast qua muziek en geschreeuw. Ik heb zelf een dochtertje van twee die dagelijks niet kan slapen vanwege de schreeuwpartijen van de buren. Dit is toch niet oké voor zulke kleine kinderen. Ik ga niet met ze praten, ik ben eerder door deze mensen bedreigd.
Graag advies.
Reactie infoteur, 15-08-2016
Probeer het via de kanalen te spelen. Erg lastig om te zien dat het kinderen niet goed gaat en jij niets kunt doen.
Anoniem, 13-05-2015
Ik heb een vraag, is er een mogelijkheid dat ik anoniem per email een AMK melding kan doen?
Dit omdat ik niet in Nederland woon sinds kort vanwege mijn werk maar met spoed een melding wil doen.
Is dit mogelijk?
Reactie infoteur, 21-08-2016
Ja dat kan maar de reacties op dit artikel geven wel aan dat dit vaak fout gaat. U kunt het dus proberen om een anonieme melding te doen bij het AMK omdat u vermoed dat een kind mishandeld of verwaarloosd wordt.
Anoniem, 14-04-2015
Hallo,
Ik heb buren met een dochter van 4 en zoontje van 2. Het is een nieuwbouw woning maar het ziet eruit als een verwaarloosd pand wat er al jaren staat te vergaan.
Binnen en buiten is het heel vies en overal rommel met kapotte deuren doordat de buurman ze in zijn boosheid kapot slaat.
De kinderen lopen dagelijks om 22.00 nog buiten.
Moeder is gemiddeld 3x per dag rond aan het rennen omdat ze haar kinderen (weer)kwijt is, ik vind dit heel bijzonder want ze staat erbij als ze aan de wandel gaan.
Vervolgens gaat moeder staan schreeuwen tegen de kinderen en slaat ze met een bezem omdat ze zijn weggelopen. Kom op! Dit ligt niet aan je 2 en 4 jarige maar aan jou als moeder!
Kids spelen achter waar er een nieuwe wijk word gebouwd en graven onder de net gelegde fundering. (Wederom moeder nergens te bekennen)
ik heb de kinderen er al een aantal keer vandaan gehaald als ik de hond aan het uitlaten ben. Levensgevaarlijk! Het hele zooitje zou een keer instorten met de kinderen eronder!
De kinderen komen bij mij altijd vragen om speelgoed, drinken en een boterham omdat ze honger hebben. Natuurlijk geef je ze dan een beker drinken en een broodje en kunnen ze lekker spelen en kleuren.
De kids zien er onverzorgd en vies uit. Ik Maak bijna dagelijks hun handjes en gezichtjes schoon als ze aan het spelen zijn met mijn dochter.
De 2 en 4 jarige lopen S'ochtends wel eens zonder moeder buiten en zeggen als ik vraag waar mama is dat ze nog ligt te slapen.
Dan bel ik aan om de kids weer naar binnen te brengen.
God weet waar ze anders met zn 2 en eindigen! We hebben een treinstation vlak om de hoek, moet er niet aan denken dat ze daarheen gaan met zn 2 en.
Vader en moeder blowen allebei en vader gebruikt ook geregeld cocaïne.
Ze hebben in de schuur achter een kleine wiet plantage waardoor er allerlei onguur volk rondloopt, dit tot diep in de nacht.
Ik hoor ook geregeld de moeder schreeuwen dat haar man haar niet moet slaan.
Ik heb haar een keer subtiel verteld dat als er wat is mijn deur voor haar open staat. Sinds dien negeert ze me.
Ik maak me heel erg zorgen over het welzijn en de toekomst van deze kinderen.
Ik woon hier alleen net 2 jaar en ik ben bang dat als ze horen dat ik een melding heb gemaakt mijn leven hier met mijn gezin een hell word.
Er moet wat gebeuren dus graag een stukje advies.
Reactie infoteur, 22-08-2016
Heel naar en wat goed dat u de kinderen zo goed opvangt. Melding zou anoniem moeten kunnen, maar ik lees te vaak dat daar niet bepaald zorgvuldig mee om wordt gegaan. Kan het niet via een andere instantie als de gemeente, een arts, een kinderopvang of iets dergelijks? Dan blijft u zelf buiten schot.
Anoniem, 23-02-2015
Mijn vraag is word loyaliteitsmisbruik gezien als kindermishandeling. In mijn naaste omgeving heb ik een gescheiden stel met 3 kinderen. De vader doet er alles aan wat in zijn macht ligt om er voor zijn kinderen te zijn waar ik heel veel respect voor heb. Echter blijft de moeder de kinderen inzetten als pion tussen haar en haar ex. Alle details alles wat kinderen niet behoren te weten word de kinderen verteld. Waardoor de kinderen in paniek raken en ontzettend gaan huilen en onrustig worden. Moeder heeft haar woede helaas niet onder controle. Helaas gebeurd dit waar de kinderen bij zijn. Haar mening is dat je open moet zijn naar je kinderen, maar moet je een kind geen kind laten zijn en niet met jou problemen opzadelen? Helaas weet ik hier geen raad mee. Ik heb geprobeerd met de vader hierover te praten en hij geeft aan dat ik gelijk heeft, maar hij is bang. Niet voor zichzelf maar dat de kinderen er nog meer onder gaan lijden. De oudste gilt het al uit naar de buitenwereld dat zijn moeder een… wijf is en een paar draadjes los heeft zitten. Helaas ken ik haar en ik moet hem gelijk geven want alleen zij heeft gelijk en spreek haar niet tegen want het maakt niet uit wie erbij is. Alleen is mevrouw voor de buitenwereld de madam. Ik weet het niet meer maar ik heb echt met deze kindjes en vader te doen.
Reactie infoteur, 21-03-2015
Het is vreselijk dat dit gebeurt, ik weet alleen niet of dit ook als zodanig als kindermishandeling wordt beschouwd. Misschien kunt u eens met een instantie gaan praten hierover.
Bange Moeder, 12-02-2015
Hallo, sinds een tijdje is mijn autistisch zoon van toen 14 nu 15 jaar uit huis gehaald, omdat hij mishandeld zou worden volgens hem eigen zeggen. Sinds hij eerst in crisis centrum geplaatst is, is hij aan de wiet begonnen, te roken en stelen.
Hij zit nu paar maand in oudere pleeggezin, sinds gisteren kwam ik bij toeval achter dat hij een 2de fb acc had, na even een kijkje te nemen daar, kwam ik mij tot schrik een tekst tegen, waar stijl achterover van sloeg. Hij heeft op fb acc namelijk tekst gezet, "voor hete seks bel dit nr" en dan zijn eigen mobiel nr erbij.
Nu weet ik niet meer wat te doen, alles wat ik tegen bjz heb gezegd werd weggewuifd, als "hij heeft veel mee gemaakt" ok tot daar aan toe maar het gaat nu werkelijk steeds gekker worden. HELP!
Reactie infoteur, 23-08-2016
Heel vervelend. Probeer het toch steeds weer aan te kaarten, desnoods juridisch.
Anoniem, 24-01-2015
Antwoord aan Reactie infoteur, ik heb het Anoniem door gegeven en de moeder van dit meisje gewaarschuwd en gepraat over de gevaren die haar kind loop. maar die haalt haar neus op en zegt mijn dochter moet haar neus maar is goed stoten misschien dat ze er van leert pffffffffff hoe kan je als moeder zo iets zeggen het gaat ten sloten om haar dochtertje van 12 jaar oud, ik heb dan ook alle contacten met ze verbroken wel heb ik tegen het meisje gezegd dat ze altijd bij mij terecht kan als ze hulp nodig heeft of als ze wilt praten over wat er gebeurt is of wat ze doet maar heb zo mijn twijfels of ze daar gebruikt van maakt?,was een goeie vriend van het meisje en ken der ouders goed maar na wat de moeder zei over haar dochtertje wil ik niks met ze te maken hebben.hoop wel dat het meisje op een dag ineens denkt dit word ik niet te doen ik wil hulp en dat ze bij mij terecht kom om te praten en dat ik haar advies kan geven.
Reactie infoteur, 25-01-2015
Wat ontzettend goed dat je haar hebt laten weten dat ze altijd bij jou terecht kan. Want dat kan wel eens haar redding zijn. Als ze echt in de problemen zit en ze weet dat er iemand voor har is, dan is dat perfect. Hoe ouders zo kunnen reageren snap je toch niet. Soms is het menselijk ras heel raar bezig. Maar heel goed dat je zo gehandeld hebt. Ik hoop dat er iets mee gebeurt.
Anoniem, 20-01-2015
Ik ken ouders die 2 kids hebben. Maar die veel drugs gebruiken. Vooral harddrugs, huis is een puinhoop en balkon en voor de deur van flat vol met vuilniszakken. Ik wil er wel een melding van maken bij amk, maar ik wil mijn naam niet geven. Ik heb zelf ook een dochtertje en ik wil niet dat ze opeens aan de deur of wat staan. Als ik haar niet had gehad had het mij niet uitgemaakt maar om die reden wil ik mijn naam moet door geven.
Reactie infoteur, 21-01-2015
Ik zou het in dat geval anoniem melden. Maar ik hoor niet in alle gevallen dat daar heel zorgvuldig mee wordt omgegaan. Ook kun je de politie natuurlijk inschakelen.
Anoniem, 07-01-2015
Ken een meisje van 12 jaar, ben er achter gekomen dat ze vanaf haar elfde jaar aan sex doet met de buurman. hij ontvang het meisje ook bij hem thuis als ik daar aan denkt wat hij met dit kind aan het doen is of wilt doen dan word ik er kots misselijk van.heb al zitten denken om haar ouders in te lichten maar weet niet of dat verstandig is? of dat ik Anoniem aangiften kan doen zo ja waar kan ik dat het beste doen? wie kan mij goeie raad geven zodat ik actie kan ondernemen om dit meisje van die smeerlap af te helpen.zodat zij weer normaal verder kan leven want hoe langer dit duurt hoe erger het voor het meisje word, die denkt dadelijk nou dat is normaal en wie weet hoeveel kerels haar dan misbruiken?
Reactie infoteur, 07-01-2015
Je kunt dit soort dingen ook aan de politie melden, want het is natuurlijk vreselijk strafbaar wat die vent doet. Zij gaan de zaak dan onderzoeken als het goed gebeurt. Als haar ouders goede ouders zijn lijkt het me dat zij het zeker willen weten. Maar misschien is dat voor jou moeilijk te vertellen.
Anoniem, 15-12-2014
Ik zit toch erg in mijn maag met het feit dat onze buren de baby van enkele maandjes uren laten huilen. Nu heb ik veel opgezocht over huilbaby's en de buren gevraagd wat de oorzaak is. Ze gaven ons de reden dat hij eczeem heeft, wat erg is natuurlijk. Maar dan laat je je baby toch niet 1 tot 2 uur achter elkaar huilen?! Volgens veel mensen is dit ronduit mishandeling/verwaarlozing.
Ik weet even niet hoe hier mee om te gaan, de buren zijn niet echt de mensen met een luisterend oor.
Reactie infoteur, 20-12-2014
Voor de 1 is het huilen van een baby een uur lang mishandeling, voor een ander normaal omdat het kind anders went aan dat het bijvoorbeeld veel op de arm wordt genomen. Dat is moeilijk te zeggen.
Anoniempje, 30-10-2014
Ik ben nu 18 en heb een autistisch broertje van 10, voor wie ik voornamelijk zorg. Mijn ouders verliezen nogal snel hun geduld en gaan dan slaan, trekken hem mee etc. Ik werd vroeger erg mishandeld door hen, verlaat over een half jaar het huis en ben erg bang of mijn broertje het wel zonder mij aan kan… Maar ook heb ik geen idee of een melding nu wel alles oplost… Voor mijzelf in ieder geval niet, want ze zouden meteen weten dat het van mij komt, ook al is het anoniem. Ik ben radeloos… Hij heeft het al zo moeilijk. Maar het slaan etc is niet plots, maar tijdens woede van mijn ouders. Ook veel gescheld… dit hoort ook bij kindermishandeling… toch?
Reactie infoteur, 02-11-2014
Wat ongelofelijk zwaar voor je. En ik begrijp je zorgen over je broertje. Is er niet een vertrouwenspersoon waar je dit soort dingen mee kunt delen en je zorg over kunt uitspreken? Kun je bijvoorbeeld niet bij je huisarts terecht of bij iemand bij je op school of je werk? Vraag anders een maatschappelijk werker om je bij te staan, zij weten vaak ook wel de weg.
Maartje, 04-10-2014
In 2011 meldde ik een zaak van kindermishandeling aan een wijkagent. Een paar maanden later werd ik aangeklaagd voor dit feit, een strafzaak nb! De politie gaf nl. de e-mail over de kindermishandeling aan de vrouw die haar kind mishandelde! Het aanmelden van kindermishandeling is dud strafbaar! Dus doe dit altijd anoniem of verzin een andere naam en email. De politie kun je niet vertrouwen
Reactie infoteur, 05-10-2014
Ik lees en zie hier heel veel nare reacties op mensen die een melding maken en dan zelf afgeserveerd worden. Dat vind ik een heel slechte zaak en ook erg frustrerend.
Anoniem, 16-09-2014
Heb vanmiddag ook een melding willen doen van een vermoeden van kindermishandeling.
De mevrouw die ik aan de lijn kreeg was HEEEL 'spinnig' en ik kreeg een soort kruisverhoor! Waarom ik niet met de buurvrouw ging praten! Alsof die er open voor staat… Ik moest maar naar de wijkagent gaan, die kon dan gaan kijken of het echt zo was, van wat ik beschreef. Want als hun er heen gingen, was er zo'n afstand. Ongepast zoals ze tekeer ging. Ik wilde alleen maar melden wat er aan de hand was in onze straat, zodat de kinderen 'gered' kunnen worden uit deze situatie. Het antwoord was dat dit niet de gang van zaken was, zoals ze werken bij deze instantie. Waarom bestaan ze dan?!
Reactie infoteur, 05-10-2014
Alweer een nare reactie. Ik hoor alleen maar negatief nieuws op die meldingen terwijl mensen van goede wil zijn om een kind in nood te helpen. Heel frustrerend.
Anoniem, 28-05-2014
Als een moeder vaak schreeuwt tegen haar zoontje van 5 (vaak in bijzijn van het zoontje van 1) en uitscheld voor rotkind, kutkind en mongool.altijd boos tegen de oudste praat… elke dag zegt; doe toch eens normaal… en dat horen wij nu al 1 jaar lang.is er dan sprake van psychische mishandeling?
Ik ben me er wel degelijk van bewust dat een melding ernstig is maar dit lijkt mij geen gezonde leefsituatie voor de oudste!
Het verhaal is groter dan wat ik nu opschrijf… en de moeder wil niet meer met mij communiceren
Reactie infoteur, 29-05-2014
Lijkt me zeer ongezond en geestelijke mishandeling. Het is naar om zoiets te moeten melden, maar kinderen kunnen vaak zelf niets in dit soort omstandigheden. Zij hebben de hulp van anderen dan dus ook hard nodig.
Ik, 21-04-2014
Hallo, een kennis van mij heeft 3 jonge kinderen. Nu weet ik dat ze nogal makkelijk beïnvloedbaar is en eigenlijk altijd de verkeerde keuzes maakt qua relaties. Nu gaat ze om met een aantal mensen waarvan hun kinderen uit huis geplaatst zijn en ook niet terug gaan keren. Ik kwam haar gisteren tegen met mijn buurvrouw ( 22 jaar, 4 kids uit huis geplaatst ). En toen ik later weer naar binnen wilde lopen vroeg de buurvrouw of ik of op wilde schieten, of nog even wilde wachten. Ze zaten daar met een groepje coke te snuiven. ik weet dat ze vrij asociaal ( enorm rommelig e.d.) Ik heb het zo met die kinderen te doen. Je hoort ze vaak schreeuwen en huilen. Wat moet ik nou doen? :(
Reactie infoteur, 27-08-2014
U zou een melding kunnen doen. Dat is moeilijk, ik weet het. Of een hulpinstantie inschakelen als een huisarts.
Anoniem, 08-04-2014
Hallo, ik heb advies nodig weet niet wat ik hiermee moet. Een vriendin van mij heeft 3 kinderen 1 van 14, 1 van 7 en een van een paar dagen die nog in het ziekenhuis ligt vanwegen te vroeg geboren. Ik was afgelopen weekend bij haar op visite toen er de volgende gebeurde. De oudste (meisje van 14) kwam tien minuten later thuis dan afgesproken. De nieuwe vriend van die vriendin (dus haar stiefvader) werd hier zo boos om dat hij haar een paar klappen in het gezicht gaf en liep scheldend het huis uit. Ik kon niet geloven wat ik zag en heb die vriendin hierop aangesproken, haar antwoord was dat het haar verdiende loon was en dat hij alleen op die manier verstand kan bij brengen bij haar. Heb nog een hele discussie gehad met die vriendin maar ze bleef haar vriend maar verdedigen terwijl haar dochter onder tussen knallende hoofdpijn heeft. Ik heb gewacht totdat zij onder de douch ging en ben met die kinderen in gesprek gegaan wat de oudste me vertelde ik schrok ervan, het blijkt dus dat zij en haar broertje om de kleinste geringste geslagen worden door de stiefvader en haar moeder zegt daar helemaal niets van. Met de oudste gaat het niet goed op school en ze eet heel erg slecht (dat wist ik wel maar nu weet ik waardoor het komt) ook is ze terug getrokken en heeft ze een minderwaardigheid complex. Ze heeft het gevoel dat haar moeder niet om ze geeft omdat ze alles toelaat. Ze klapt gelijk dicht toen ze de badkamer deur hoorde open gaan, ik vroeg of ze bang was om te praten. Ze zei ja want dat wilt mama niet. Waar ik me zorgen om maakt is het feit dat het 3e kindje straks thuis komt, en een uitspraak van de oudste ze zei dat ze niet meer thuis wilt wonen en dat ze er geen zin meer in heeft hoe ze dit bedoelt weet ik niet, want haar moeder kwam de woonkamer binnen. Probeer haar via app wat berichten te sturen maar daar wordt niet op gereageerd (denk dat ze haar telefoon afgepakt hebben, want dat doen ze vaker of sluiten haar op in huis zodat ze niet naar een familielid kan gaan). Ik wil dit graag melden want vrees nu wel dat de oudste zichzelf iets aan zou kunnen gaan doen.
Reactie infoteur, 09-04-2014
Dit zou ik zeker gaan melden. Het lijkt me geen normale situatie voor kinderen om in op te groeien.
Mart, 01-02-2014
Anoniem,
Hallo, mijn ex vriendin en ik zijn uit elkaar, maar hebben kinderen, we zijn al 1 jaar uit elkaar, ze heeft een nieuwe vriend op zich vindt ik dat geen probleem, maar mag mijn kinderen niet zien en haar nieuwe vriend bedreigt mij zelfs op voice massage(dat hij mij het ziekenhuis in gaat slaan) aangifte gedaan! moet ik ook melding maken bij de kinderbescherming en hoe gaat het in zijn werk?
Reactie infoteur, 04-04-2014
Alleen als er sprake is van kindermishandeling kan de kinderbescherming in actie komen. U spreekt daar niet over, dus ik weet niet of deze man u alleen bedreigt (wat heel kwalijk is) of dat uw kinderen ook gevaar lopen.
Marije, 26-11-2013
Als ik alle reacties lees, wordt ik zo ongeveer niet goed- bij het minste geringste te gaan bellen? zelf wel eens nagedacht bij die mensen aan te bellen en in plaats van zelf obstinaat te reageren te vragen of je hulp kan geven? Ja, ga maar bellen, ben jij ervan af, heb je je plicht als burger gedaan en laat het maar aan de instanties over, die niets van de achtergrond weten, met alle gevolgen van dien. Begrijp me niet verkeerd, als er geweld is, ja, dan heb je een reden. Maar kinderen die huilen of een moeder die es schreeuwd of het kind kan luisteren vind ik een heel ander verhaal en kleine kinderen huilen, schreeuwen en gillen nu eenmaal. Waar zijn we in NL mee bezig… zodra je een kind hebt, blijkt iedereen daar maar gezag over te hebben.
Reactie infoteur, 04-12-2013
Natuurlijk hoeven mensen niet bij het minste of geringste te bellen. Maar er zijn situaties waarbij een kind echt gered wordt door interventie van anderen. En soms hebben mensen al van alles geprobeerd, maar levert dat niets op.
Anoniem, 13-11-2013
Ik heb een buurjongen van 11 a 12 jaar
Er word altijd tegen hem geschreeuwt bijna elke dag en hoor hem altijd in ze kamer zeggen tegen ze vader jaa wrm trapt mama mij dan en knijpt ze mij en trekt ze aan me haren.
En nu vanavond weer het zelfde verhaal en toen zei die hpe zouden jullie het vinde als het bij jullie werd gedaan en toen zei ze vader als je dat een keer flikt geef ik je eeen klap in ke gezicht met.me.platte hand je gaat echt het huis uit. Ik weet niet wat ik hiermeee moet. Misschien kunnen jullie me advies geven.
Reactie infoteur, 04-12-2013
Je zou de instanties kunnen vragen of ze een kijkje kunnen nemen. Of misschien heb je een ingang bij zijn school dat je het daar aankaart. Daar zijn vaak vertrouwensfiguren die kunnen praten met de leerling.
Anoniem, 08-01-2013
Ik ben erg teleurgesteld in meld kindermishandeling. Ik twijfelde om een melding te maken van wekelijks huiselijk geweld in mijn straat met een kind erbij. Toch politie gebeld, door gestuurd naar wijkagent, verhaal gedaan over het betreffende gezin, agent zei je moet meld kindermishandeling bellen, heb ik gedaan, deze vertelde mij u moet dit nr bellen ik gedaan, ik ga u door verbinden, mevrouw tot 3 x toe wel te verstaan, eindelijk weer iemand aan de lijn deze zei sorry mevrouw het is druk mag ik uw nr dan bellen we u terug, wat denk je na 9 dagen nog steeds niet terug gebeld. Laat ze nooit meer zeggen dat mensen moeten helpen, want dat doen we maar ja wat als je niet gehoord word! Dit gezin staat bekend bij politie
en verschillende instanties, maar owe als er wat gebeurd met het desbetreffende kind dan geven deze instanties ineens niet thuis. Maar ik wel en dan ga ik dit plaatsen in de krant.
İK BEN ECHT BOOS
Reactie infoteur, 09-01-2013
Kan me voorstellen dat u daar terecht boos over bent. Maar probeer het anders nog eens. In het belang van het kind, want daar gaat het toch uiteindelijk om. Dat dit zo werkt is inderdaad heel raar, maar misschien kunt u uw trots opzij zetten en het voor het kind nog een keer proberen.
Anoniem, 23-12-2012
Hoi ik ben een jongen van bijna 14 jaar me moeder is vaak boos omdat wij niet veel doen in huis maar als wij een keer wat vragen dan zecht ze nee jullie kunnen niks doen me moeder heeft ms en gaat altijd maar door me vader is een mee loper en slaat aleen als het echt moet ze dreigen ook heel vaak sorry voor de typ fouten ik heb dislextie ik heb al vaak naar gedacht aan zelfmoord maar er is altijd een ding die me tegen hield (me vrienden) we hebben thuis zorg gehad en ik heb bij lentis gezeten want me zus heeft boordelijn het heeft niks geholpen maar er zijn ook leuke momenten als.we een k keer naar oostenrijk gaan of een keer winkelen gaan me zus is net het huis uit en me moeser zecht wel us ik ben er nu zo ver mee hewn dat jij ook maar weg moet
gr anoniem
Reactie infoteur, 24-12-2012
Beste,
Niets is het waard om zelfmoord voor te plegen, dus beloof me dat je dat niet doet. Is er in je omgeving niet iemand (een volwassene) waarbij je regelmatig je verhaal kwijt kunt? Die je vertrouwt en waar je terecht kunt als je het moeilijk hebt? Het is namelijk belangrijk om terug te kunnen vallen op mensen die wel aardig voor je zijn. Je zus weet ook van de situatie, misschien kun je eens wat vaker je verhaal bij haar kwijt, of vraag eens of je daar een nachtje mag blijven slapen zodat je weer een beetje kunt opladen. Je moeder is blijkbaar ziek en dat kan er voor zorgen dat ze zo onaardig doet. Dat is overigens geen excuus want ook jullie hebben niet om die ziekte gevraagd. En niet om een moeder die zo naar doet.
Houd wel vertrouwen in jezelf, want je bent het waard. Over een tijdje kun je je eigen keuzes maken en dan wordt alles anders. Heb je trouwens wel eens gedacht om te gaan praten met een mentor van school of met de huisarts? Die hebben een geheimhoudingsplicht en op die manier kun je je verhaal wel kwijt en kunnen zij misschien wel voor een oplossing zorgen.
Anoniem, 28-06-2012
Wat te doen?
Mijn buren hebben kinderen in de leeftijd van 3 en 5. Er gaat geen dag voorbij of de kinderen hebben ruzie met elkaar.
Het schreeuwen van de kinderen begint zodra ze op zijn en houd pas op als ze weer naar bed moeten.
Als ze uit elkaar gehaald worden is er niets aan de hand.
Ook als de vader thuis is gaat het redelijk bij ruzie worden ze wel gestrafd.
Echter als moeder alleen is treed deze niet op en wordt het schreeuwen van de kinderen in gillen, krijsen.
Moeder is zelf werkzaam op een kinderdagverblijf en ik vermoed als ze thuis is het ruzieen van haar eigen kinderen maar normaal vind.
Laatst had ze de kinderen opgesloten in een caravan die voor hun huis staat gestald.
De oudste heeft ook geen enkel respect voor de ouders en staat snel klaar met stoute mama of stoute buurman.
Ook bijt hij de jongste uit frustratie ruzie om speelgoed en dat soort dingen.
Dit is nu al ruim een jaar aan de gang.
Ik kan niet even rustig buiten zitten of ik hoor die kinderen.
Heb zelfs een keer mijn eigen uit gelaten en toen ging het redelijk.
Echter nu is alles weer bij het oude.
Heb vandaag geprobeerd de vader aan te spreken maar die voelde zich aangevallen
en heeft me eruit gegooid.
Is dit ook een soort van kinder mishandeling?
Wat Kan ik doen om het gegil en gekrijs van de kinderen tot een minimum terug te laten dringen?
Ik heb een lange adem maar na 25 jaar in schreeuwende kinderen en het laatste jaar in een zeer extreem geval is de maat vol.
Reactie infoteur, 28-06-2012
Het lijkt me meer dat u zich ergert en overlast heeft dan dat er sprake is van kindermishandeling. Overlast zou u kunnen melden bij uw verhuurder (als u in een huurhuis woont tenminste), maar kindermishandeling is dit niet.
Anoniem, 05-06-2012
Hallo, heb een vraagje of dit kindermishandeling is? Mijn schoonzusje heeft een zoontje van nu 2 maanden maar doet dingen met dat kindje wat eigenlijk nog niet hoort bij een baby van 2 maanden. 1. Ze houdt het hoofdje niet meer beet. 2. Zet hem al in een kinderstoel of loopstoel. 3. Ze gaat altijd weg, de baby heeft nooit een rust of regelmaat. 4. Toen de baby net geboren was liet ze hem 's nachts wel tot ruim 9 uur ertussen zonder fles. 5. Met dat warme weer toen het echt noodzakelijk was dat hij optijd zijn flesje zou krijgen ivm uitdroging gaf ze hem ruim een uur later. 6. Als ze ergens naartoe gaat en kom bij diegene aan pak ze hem altijd uit de maxicosi terwijl hij slaapt (dus aan rust komt hij niet toe). 7. Legt de baby op de bank dan loop ze gewoon weg terwijl ze weet dat hij eraf kan rollen. Wat kan ik hieraan doen? Als iemand het tegen haar zegt dan wordt ze boos en zegt ze hem opvoedt op haar manier. Maar ik vind sommige dingen gewoon echt niet kunnen. Ook thuis is het een bende en vol met ongedierte. Moet ik hier een melding van maken? Groetjes S.
Reactie infoteur, 05-06-2012
Echte kindermishandeling is dit misschien niet, maar het zou zeker veel beter kunnen. U zou een instantie in kunnen schakelen om zo zelf buiten schot te blijven, terwijl er wel wordt gekeken of de situatie beter kan.
Dennis, 05-03-2012
Onze buren hebben twee kinderen 1 van 5 jaar oud en 1 van 1 jaar oud, de kinderen worden verschrikkelijk verrot gescholden, zelfs midden in de nacht gebeurd dit wat echt niet normaal is, ook mogen de kinderen niet buiten spelen en zitten dus altijd binnen, ik zag vandaag dat er ook hard handig werft omgegaan met het oudste kind wat echt niet normaal is, de buurman heeft het syndroom van asperge daardoor is de man onhandelbaar en snel boos, wij hebben er met de buren over gepraat die zijn vader en moeder hebben ingelicht er werd die dag gelijk gesproken tussen zijn vader en moeder en de buurman, dit heeft een week geduurd toen begon het allemaal weer, het wordt al erger en wij zijn bang dat het eerdaags uit de hand gaat lopen, hoe gaan wij hier mee om en wat kunnen wij hiermee om het te stoppen?
Reactie infoteur, 05-03-2012
Als u zelf heeft geprobeerd om dit op te lossen en dat werkt niet, dan kunt u de kinderen alleen helpen door het te melden. En dat kan dus anoniem zoals blijkt uit het artikel. Bel dat nummer en overleg met de instantie of zij daar een kijkje kunnen nemen. En in de tussentijd kunt u misschien een veilig adres zijn voor de kinderen, want dat is natuurlijk ook wat het verschil maakt.
Anoniem, 02-02-2012
Ik heb een vriendin (zo noem ik het niet echt maar ach) zij is 20 a 21 en heeft een zoontje van 7 jaar dit kindje is een bruin kindje en word na mij idee geestelijk mishandeld hij krijgt soms een hele dag niets te eten of nou ja als hij hier rond 5 a 6 uur afgegooit word en vraagt wat hij gegeten heeft zegt tie 1 cakeje want mama lag in bed en mocht haar niet storen. Mama wil nog een kindje en gaat van donor na donor en duikt daar het bed mee in en het kind moet of erbij zitten of hij moet in de auto blijven zitten. Ze gaat ook vaak rond 11 a 12 uur op visite en zet haar auto incl slapend kind daar voor de deur neer of ze neemt hem maar naar binnen en gaat zelf daar slapen. Hij logeert ook 3 a 4 x per week bij opa broer of mij en als ik dan zeg dat ik niet kan word ze boos. De nso heeft ook vaak moeilijk gedaan maar dan gaat ze ook moeilijk doen. Ik wil graag melden maar kan geen 0900 nummers bellen is er geen mogelijkheid om per mail te melden? Of kan ik evt spirit mailen?
Reactie infoteur, 02-02-2012
Het artikel is inmiddels aangepast en bevat nu ook de regio kantoren met hun telefoonnummer. Of zij daar uw melding aannemen weet ik niet, maar dat zijn gewone telefoonnummers die geen extra geld kosten. Ik weet niet in welke regio u en uw buurvrouw wonen, maar u kunt in de lijst daar kijken waar u dan moet zijn. U kunt gewoon naar het nummer voor uw regio bellen en daar uw bezorgdheid uiten. Wat u hier uitspreekt lijkt in ieder geval niet een gezonde omgeving voor een kind. Goed dat u zo oplet en ik zou het in ieder geval melden, want geen enkel kind zou zo op moeten groeien.
K. Mulder, 26-01-2012
Ben net omstander (getuige) geweest van mishandeling. Moeder trok haar dochtertje (?) onder de douche vandaag na de zwemles. Ze trok erg hard met als gevolg dat het meisje uitgleed en haar achterhoofd de val brak. De moeder trok het meisje met dezelfde vaart omvereind en sleepte haar richting kleedkamers. Ze heeft van andere omstanders commentaar gekregen, ook van mij, maar de moeder reageerde stoicijns. Dat meisje had naar de huisarts gemoeten vanwege een evt. hersenschudding. Volgende week zal ik ze wel weer zien bij de zwemles. Ik houd het wel in de gaten. Wat had ik kunnen doen als getuige?
Reactie infoteur, 02-02-2012
Als u weet wie de moeder is, kunt u het meldpunt bellen om door te geven wat er gebeurd is. Wel handig om dat snel te doen, want het kind zou natuurlijk ook nog wat hebben kunnen oplopen van deze mishandeling. U kunt ook met meerdere ouders tegelijk aangeven wat u gezien heeft of het zelfs aan de politie melden.
Anoniem, 02-01-2012
Graag wil ik vragen wat te doen na verdenking van zowel lichamelijk en psygische mishandeling van een meisje van 3 jaar, zij is het buurmeisje van mijn ouders maar die zijn al op leeftijd en aangezien vaders nogal agressief overkomt weten zij niet wat ze moeten doen.
Reactie infoteur, 02-02-2012
Ik adviseer u om het meldpunt te bellen en daar uw zorgen uiteen te zetten. Zij kunnen dan een onderzoek doen. Uw melding blijft anoniem als u dat wilt. Het landelijke nummer is:
0900 - 123 123 0 (€ 0,05 p.m.), maar in het artikel zijn ook de regiokantoren opgenomen. Omdat ik niet weet in welk deel van Nederland u woont, kan ik u niet vertellen welk nummer u dan zou moeten bellen, maar dat kunt u dan zelf opzoeken. Als u het landelijke nummer belt komt u automatisch uit bij het kantoor dat bij uw woonplaats hoort.
Anoniem, 03-09-2011
Ik zou ook graag advies willen… Het betreft mijn schoonzus die 3 kinderen (2-4-7 jaar oud) heeft en samen met haar man dagelijks cannabis rookt en naar mijn idee zwaar depressief is. De onderlinge relatie tussen de ouders is zeer slecht en de kinderen worden aan hun lot overgelaten en vermaken zich met name met computergames. Er wordt niets aan huishouden gedaan en ook het opvoeden van de kinderen wordt achterwege gelaten. Qua veiligheid in en rondom huis wordt nergens naar gekeken maar tot nu toe zijn er gelukkig (nog) geen echte ongelukken gebeurd. Is het hele verhaal schadelijk voor de kinderen of zie ik spoken en heb ik gewoon een totaal ander idee van kinderen opvoeden, verzorgen en veiligheid of moeten er echt stappen ondernomen worden om dit gezin te helpen? Ik ben namelijk erg bang voor de reacties van familieleden die mijn mening misschien overdreven vinden… Verder heb ik helemaal niets met mijn schoonzus en haar familie en kom ik nauwelijks over de vloer dus misschien moet ik me gewoon afzijdig houden en me er niet mee bemoeien? Lastig! want mijn geweten wat de kinderen betreft laat me er steeds weer mee bezig houden…
Reactie infoteur, 04-09-2011
Als kinderen in dergelijke omstandigheden opgroeien is het naar mijn mening altijd goed om iemand in te schakelen die daar verstand van heeft. In uw geval zou een anonieme melding de oplossing zijn, want u wilt en kunt het niet met de ouders zelf bespreken merk ik op uit uw schrijven. Belt u gewoon het telefoonnummer dat in het artikel staat en overleg het daar. Dan hoort u snel genoeg of de instanties het ernstig genoeg vinden of niet en blijft u toch buiten schot. Bovendien hoeft u zelf verder geen actie te ondernemen, dat doen zij als ze dat nodig vinden.
Anoniem, 21-06-2011
Graag wil ik uw advies in een zaak van vermoede geestelijke mishandeling. Ik werk als muziekdocent op een regionale muziekschool. Een van de meiden die ik lesgeef is een heerlijk kind van bijna 15. Ze is een mooie meid aan het worden, heeft talent voor muziek, en traint bij een sportschool. Ze doet erg haar best om aan de eisen van haar ouders tegemoet te komen, maar ze wordt slechts met hoon en spot behandeld. Ze wordt thuis door haar vader uitgescholden voor varken omdat hij haar nog wsteeds niet strak genoeg van de sportschool ziet terugkeren, en als ze haar muziekoefeningen wil doen wordt ze uitgejouwd en voor gek gezet. Terwijl die ouders wel voor de muzieklessen en de sportschool betalen! Het gezin bestaat uit een vader, die de grofste van het hele spul is, een moeder die absoluut geen partij kiest voor mijn leerlinge, en een geniepig ouder zusje dat als de ideale dochter wordt voorgehouden aan mijn leerlinge. Dat zusje is een soort handlangster van de vader. Ze pest haar zusje alleen als de ouders niet in de buurt zijn. Dus is het het woord van mijn leerling tegen het zusje. dat toch al het lievelingetje is. Er is ooit al met een psycholoog gesproken maar vader en zusje ontkennen alles glashard en moeder doet geen bek open. De vertrouwenspersoon op school boezemt mijn leerlinge geen vertrouwen in. Zelf heb ik geen contact met de ouders, en ik ken alleen maar de versie van mijn leerlinge. Ik heb echter het gevoel dat ze zich thuis steeds slechter op haar gemak voelt, en er is thuis niemand die haar steunt. Ze vertelt, dat ze het gevoel heeft dat ze helemaal niet, en nooit, gewenst is geweest. Hoe moet ik dit aanpakken? Ik heb mijn leerlinge al gezegd, dat ze mij altijd mag bellen als er iets is, maar ik kan haar behalve een nacht noodopvang verder ook niets bieden aan daadwerkelijke oplossingen. Ik zie haar immers maar een half uurtje per twee weken… en ik heb juridisch geen poot om op te staan.
Reactie infoteur, 02-02-2012
Ouders, maar ook kinderen kunnen tegenwoordig met dit soort problemen ook terecht bij het Centrum voor Jeugd en Gezin. Bovendien zijn in veel scholen sociale teams die ook kunnen worden ingezet. Maar anders zou ik zeker inzetten op zon Centrum voor Jeugd en Gezin. Ze verwijzen daar door, maar horen eerst wel het verhaal aan.
Anoniem, 11-05-2011
Mijn buren schreeuwen iedere dag, liefst de hele dag. Het oudste kind (7 jaar) krijgt voortdurend te horen wat een etter het is, en dan laat ik de ergste woorden weg. Niet alleen de kinderen maar de hele buurt heeft hier last van, inclusief de omliggende kinderen, die 's avonds door het geschreeuw wakker worden. Praten heeft geen nut, heb ik al diverse malen geprobeerd, krijg net zoals de kinderen, gewoon een grote bek.
Er wordt ook regelmatig gedreigd de kinderen te slaan, en dit wordt ook daadwerkelijk uitgevoerd. Wat moet ik hiermee?
Reactie infoteur, 11-05-2011
IK zou het in ieder geval anoniem melden. Als een hele buurt de constatering doet dat er iets niet goed is, zou u ook met z'n allen kunnen afspreken om apart van elkaar te melden. De kans is dan groter dan er daadwerkelijk actie wordt ondernomen. En het kan dus zoals aangegeven gewoon anoniem.
Anoniem, 01-05-2011
Bij mijn buren wordt heel vaak geschreeuwd. de buurvrouw gaat dan heel hard tekeer tegen haar man, zoontje en dochter. ook gaat zij vaak tekeer tegen mijn moeder maar omdat ze (zogenaamd?) geen nederlands praat verstaat mijn moeder haar niet en gaat uitleggen lastig vanwege deze taalbariere. nu kwam vanavond het buurjongetje even bij ons binnen omdat er niemand thuis was en hij geen sleutel had. hij was heel afstandelijk en het leek als of hij in huilen uit kon barsten. het enige wat we vroegen was of hij misschien bij ons thuis wilde wachten tot zn moeder thuis kwam. ik zit hier heel erg mee in de clench want ik weet nu niet wat ik moet doen. ze zijn mijn directe buren en ik maak me zorgen over de kinderen. als er de hele tijd tegen je geschreeuwd wordt, kan dat toch geen gezonde leefomgeving zijn? wat moeten we doen?
Reactie infoteur, 01-05-2011
Zoals in het artikel aangegeven kunt u gerust anoniem melding maken van deze feiten. Het is altijd moeilijk uit te maken wat kindermishandeling precies is en wat niet, maar dit lijkt me een heel nare omgeving voor een kind om in op te groeien. Belt u anders gewoon eens vrijblijvend met het telefoonnummer in het artikel en legt u het probleem voor. Dan kunt u waarschijnlijk daarna met een geruster hart slapen en wordt er hopenlijk iets aan het probleem gedaan. Zijn er nog meer buren die dit gesignaleerd hebben? Ook zij zouden kunnen bellen zodat er wat meer druk op de ketel komt.
Anoniem, 14-04-2011
Het betreft een gezin met vader, moeder en twee jongetjes in de leeftijd van 11 en 9 jaar. van de moeder mogen de kinderen helemaal niets buiten de moeder om. ze mogen niet met vriendjes spelen, de moeder haalt en brengt de kinderen van en naar school. de kinderen zitten op de derde basischool omdat de moeder niet met docenten overweg kan. als de kinderen in de pauze buiten spelen op school is de moeder daar bij aanwezig. de vader staat buiten spel. kontakten buiten de moeder om hebben de kinderen niet. is dit een geval van kindermishandeling?
Reactie infoteur, 15-04-2011
Een gezonde situatie lijkt het me niet, maar of het direct kindermishandeling is kan ik niet zeggen. Ik zou u toch adviseren contact op te nemen met een deskundige, want dat het leven van deze kinderen ernstig beperkt wordt, lijkt me overduidelijk.
Anoniem, 03-04-2011
Is vader aan de drank, moeder overleden 4 jaar geleden, pa iedere avond voor het eten weg en pas ver na 20:00u terug, kinderen nog niet gegeten, soms zelfs zonder eten naar bed gestuurd worden omdat vader te dronken is om te koken. weinig leuke dingen doen met zijn 4 kinderen, ALLE hulp die hem wordt angeboden weigeren ook een vorm van mishandeling? Ooit is jeugdzorg, kinderbescherming etc al er mee bezig geweest maar dossier was/ is gesloten omdat ze niets hebben constateren. wat moet ik eigelijk nu nog doen, maak mij zorgen om mijn directe buren.
Reactie infoteur, 03-04-2011
Of dat kindermishandeling is, kan ik niet beoordelen. Maar niet goed voor een kind zorgen en te veel drinken is natuurlijk ook slecht voor een kind. Ik zou het meldpunt bellen dat in het artikel staat en hen vertellen over uw bevindingen. Nogmaals begrijp ik, maar niemand heeft er iets aan als de kinderen daar zo meteen de zoveelste slachtoffers worden van mensen die wel iets zien, maar het niet melden. (waarbij niet is gezegd dat het niet moeilijk is om door te dringen door hulporganisaties).
Joy, 10-12-2010
Op mijn werk heb ik momenteel een stagiare die kampt met grote problemen thuis. Zij wordt daar haar vader regelmatig heel grof geslagen met wat ik denk een voorwerp want de verwondingen zijn zichtbaar (kan niet met de platte hand gebeuren). Het is een meisje dat pas 3 jaar bij haar ouders woont en komt zelf uit Ethiopie. Momenteel kan en wil zij niet meer thuis wonen en is met spoed op zoek naar een andere woonruimte. Kennisen en/of vrienden heeft ze niet dus zij staat er helemaal alleen voor en is doodsbang. Weet u wat te doen voor dit meisje?
Reactie infoteur, 03-04-2011
Direct melden bij de instanties zou ik zeggen. En anders een blijf van mijn lijf huis inschakelen.